คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Anonymous! : Chapter 5
Chapter 5
“วิชาแรกวันนี้ก็คงไม่มีอะไร ว่าจะพาชมรอบโรงเรียน อยากไปกันไหม?”
“อยากค่า/ครับ”
“งั้นเก็บข้าวของใส่กระเป๋า แต่ไม่ต้องแบกไปนะมันหนัก เราจะไปทัวร์โรงเรียนกัน!”
“เฮ่~!/เย่~!”
ฉันเดินออกจากห้องพร้อมกับวิกเตอร์ที่เดินมาอยู่คู่กับฉัน
“เธอเป็นอะไรกับมาสเตอร์คีลส์เหรอ?”
“เป็นพี่น้องกันน่ะ…”
“เหรอ..อืม”
“ถามทำไมเหรอ?”
“เปล่า..ก็แค่สงสัยน่ะ”
“อืม”
คีลส์พาดูตึกเรียนทั้งหมด(แค่ภายนอก) ส่วนของสนามกีฬา ห้องอาหาร สวนหย่อม บลาๆๆๆ ซึ่งคิดว่าน่าจะทั่วโรงเรียนแล้ว และเราทั้งหมดก็กลับมาที่ห้องอีกครั้ง
“คาบแรกของวันนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว ก็ขอจบเพียงเท่านี้ แต่วันพรุ่งเราจะเริ่มเรียนกันอย่างจริงจัง!”
“ค่า~/ครับ~”
คาบต่อไป วิชาอะไรน้า~ อ้อ! วิชาว่าด้วยประวัติศาสตร์ของราชวงศ์ มาสเตอร์คนไหนจะมาสอนน้อ..อยากรู้จัง ^ ^
แต่จู่ๆห้องก็เงียบลง โอ๊ะ! ที่หน้าห้องมีคนอยู่ด้วย ผมสีน้ำตาลเข้ม ใส่แว่นตา ดูมีออร่าแปลกๆออกมาด้วยแฮะ -O-
“สวัสดี ผมชื่อ โลว์วา นิครัส อยู่ปี 5 จะสอนแค่วิชานี้กับตำนานเทพทั้ง 6 จะได้ไม่เสียเวลา เราจะเริ่มเรียนกันเลย”
“ก่อนพูดถึงกษัตริย์ ต้องพูดถึงอาณาจักรก่อน อาณาจักรแอนโนนิสก่อตั้งโดยกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า ‘แอนโนนีมัส’ ซึ่งผู้นำของคนกลุ่มคือ บาซ่า เลอ มาร์แชล หรือกษัตริย์บาซ่า กษัตริย์องค์แรกของอาณาจักร แอนโนนีมัสได้มาตั้งรกรากอยู่ในแถบเมืองอาร์คในปัจจุบัน ซึ่งวันที่ 20 พฤศจิกายนปีนี้ ก็จะครบรอบ 1000 ปี ที่ก่อตั้งอาณาจักรมา กษัตริย์บาซ่า ทรงเป็นกษัตริย์ที่เก่งกาจทั้งด้านการรบ และการปกครอง...”
ฮ้าว~ ง่วงนอน ... แทนที่ฉันจะคิดอย่างนั้น(เพราะฉันเกลียดวิชาสังคมฯ ถึงได้เลือกไปเรียนวิทย์ – คณิต ไงล่ะ! แต่สุดท้ายก็ต้องเจออยู่ดี T^T) แต่การได้ฟังประวัติศาสตร์ราชวงศ์ที่มาสเตอร์โลว์วาเล่ามันกลับรู้สึกอยากรู้อยากเห็น พอยิ่งฟังมากเข้า ก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเคย เหมือนเคยได้ยินเรื่องพวกนี้มานานแสนนานแล้ว...
“กษัตริย์องค์ปัจจุบัน คือ กษัตริย์บาคอฟ เลอ มาร์แชล กษัตริย์องค์ที่ 31 แห่งราชวงศ์ เลอ มาร์แชล..”
มีรูปของกษัตริย์บาคอฟปรากฏออกมาจากด้านหน้าห้อง หน้าตาของกษัตริย์เหมือน..พ่อของฉันเลย! ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีฟ้า คือ..พ่อของฉันเป็นลูกครึ่งอ่ะนะ ไทย-อังกฤษ แต่มันเหมือนกันเกินไป เหมือนมาก..ราวกับ..คนคนเดียวกัน..
“เอาล่ะ ... วันนี้จะพอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้จะมาพูดถึงพระปรีชาสามารถ พระราชกรณียะกิจของกษัตริย์แต่ละพระองค์”
แล้วมาสเตอร์ก็เดินออกจากห้องไป...
“นะ..น่ากลัวจังเลยอ่ะแก..แต่สอนแล้วไม่ง่วงอ่ะ ดีจัง -..-“
ผู้หญิงผมสีส้มด้านซ้ายมือของฉันพูดออกมาหลังจากมาสเตอร์โลว์วาเดินออกไปไม่นาน
“ใช่ๆ น่ากลัวมาก แต่ก็สอนดีอ่ะ %OKM*(()(&*%^^%#FI()”
“อะแฮ่มๆ! คุยกันสนุกปากเลยนะ นักเรียน…”
อ๊ะ.. มาสเตอร์เข้ามาตั้งแต่เมื่อไร...
“วันนี้เราจะไปเรียนกันที่ดาดฟ้านะ ที่นั่นจะเป็นห้องประจำของวิชานี้ เก็บข้าวของแล้วตามมา”
ฉันรีบเก็บของและหยิบหนังสือวิชา ‘ไม้พื้นฐาน RM’ ตามมาสเตอร์ไป
ที่ดาดฟ้ามีห้องที่เหมือนเรือนกระจกอยู่ ภายในนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้ ดอกไม้ ดูร่มรื่นมากๆ มีเก้าอี้ที่เป็นเหมือนเถาวัลย์แห้งๆสานกันจำนวนไม่มากไม่น้อย อยู่ตรงใกล้ๆทางเข้า มาสเตอร์เดินนำเข้าไปและหยุดอยู่ด้านหน้าของเก้าอี้ทั้งหมด
“เชิญเลือกนั่งกันตามสบาย คาบแรกจะให้นั่งฟังและลองเล็กๆน้อยๆเท่านั้น”
พอมาสเตอร์พูดจบ ฉันก็เดินไปนั่งตรงกลาง โอ้ เก้าอี้เถาวัลย์นี่แข็งแรงใช้ได้เลยแฮะ -O- วิกเตอร์เดินมานั่งทางด้านชวาของฉัน มีพวกผู้หญิงขนาบทั้งหน้า หลัง ขวา เยื้องซ้าย เยื้องขวา เยื้องหน้า เยื้องหลัง ฮ็อตจริงๆเลยแฮะ -O-
“นี่ วิกเตอร์”
“หือ?”
“นายธาตุอะไรเหรอ?”
“เธอไม่รู้จักตระกูลลาเทลก้าเหรอ?”
ฉันถามวิกเตอร์ไป เขาหันมากำลังจะตอบคำถามฉันก็มีไอ้คำถามเชิงดูถูกฉันลอยมาซะก่อน มันมาจากยัยหัวชมพูช็อคกี้พิ้งค์ข้างหน้าวิกเตอร์น่ะสิ ใครถามหล่อนยะ - -“
“ไม่รู้ ก็เพราะไม่รู้ถึงได้ถามน่ะสิ แล้วอีกอย่าง ฉันไม่ได้ถามเธอ ฉันถามวิกเตอร์!”
เฮอะ! ให้รู้ซะบ้างว่าฉันไม่ได้หงิมๆนะจะบอกให้
“ยัย...ยัย...เธอชื่ออะไร!?”
“ฉันชื่อทวินส์...”
“ฉันเอ็มม่า และอยากบอกให้รู้ไว้ ไม่มีใครในอาณาจักรนี้ไม่รู้จักตระกูลลาเทลก้าหรอกนะ”
“นี่เอ็มม่าจ๊ะ.. ยังไงฉันก็ยังคงยืนยันคำเดิมนะ ว่าฉันถามวิกเตอร์ ไม่ได้ถามเธอ...”
“นังทวินส์! ยัย..!”
“นี่! เธอตรงนั้นน่ะ อยากออกมาสาธิตวิธีการดึงต้นชีเฟิลใช่ไหม ส่งเสียงดังอยู่นั่น!”
“อะ..เอ่อ..ขอโทษค่ะ มาสเตอร์..”
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยทวินส์!”
“อย่าลืมมาเอาคืนนะจ๊ะ ^ ^”
“ยัย! ฮึ่ย!”
โฮะๆ สมน้ำหน้าอยากมายุ่งกับฉันก่อนดีนัก :p
“หึๆ เธอนี่ร้ายใช่เล่นเลยนะ”
“ถ้าใครร้ายมา ฉันก็ร้ายกลับ แค่นั้นแหละ”
“อืม...”
แล้วฉันก็หันไปสนใจคลาสเรียนของมาสเตอร์ต่อ
“ต้นชีเฟิลนั้นมีสรรพคุณเป็นตัวช่วยสมานบาดแผล หาง่าย เกิดได้ทุกที่ที่มีพื้นดิน แหล่งกำเนิดอยู่ที่เมืองเบลีฟ เหมาะสำหรับผู้ที่ไม่มีพลังของธาตุไม้อยู่ในตัวเลย เอาล่ะ ลุกขึ้นให้หมด ผมจะสอนวิธีการดึงต้นชีเฟิลโดยไม่ทำให้เสียหาย”
ฉันลุกขึ้นไปยืนอยู่หน้ากระถางต้นชีเฟิลที่ตั้งอยู่บนโต๊ะด้านขวาของฉันคือวิกเตอร์ ด้านซ้ายคือผู้หญิงผมเปียใส่แว่น
“เวลาดึงต้นชีเฟิล ห้ามดึงตรงๆแบบถอนรากถอนโคน เพราะจะทำให้เสียสรรพคุณและกลายเป็นพิษได้ ลักษณะเด่นของต้นชีเฟิลคือบริเวณโคนต้นจะไม่มีใบและไม่มีพืชใดมาอาศัยอยู่ใกล้โคนต้นเลย ใบจะมีสีเขียว ขอบหยักเป็นฟันปลา กลิ่นหอมคล้ายใบมิ้นต์ เวลาดึงต้องขุดรอบๆโคนต้นให้ลึกพอประมาณ ไม่ต้องขุดลึกมาก ถ้าลึกมากจะได้มาทั้งดินทั้งต้น เอาไปปลูกต่อได้เลย จริงๆที่ขุดไม่ต้องลึกเพราะรากของชีเฟิลสั้นมาก ขุดลึกไปก็เท่านั้น เหนื่อยเปล่าๆ - -“ “
ฮะๆ ๆ จริงๆมาสเตอร์ก็เป็นคนอารมณ์ดีนี่นา อารมณ์ขันด้วย
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ กึก ฟุบ!
มาสเตอร์ใช้ช้อนพรวนดินขุดดินรอบๆโคนต้นชีเฟิล พอขุดได้พอประมาณก็จับโคนต้นและดึงมันขึ้นมา
แปะๆๆๆ
“ไม่ต้องปรบมือไป ก็แค่ดึงต้นชีเฟิล เอาล่ะ! สาธิตไปแล้ว ถึงตานักเรียนทำบ้าง ใครดึงได้แล้วก็เอามาให้ดูนะ ว่ามันใช้ได้หรือเปล่า ถ้าทำถูกเอา A ไป ทำผิด ทำใหม่ให้ A- เริ่มได้!”
พอมาสเตอร์ให้สัญญาณฉันก็หยิบช้อนพรวนขึ้นมาและขุดไปรอบๆโคนต้นแบบที่มาสเตอร์ทำ จับโคนต้นและ ดึ..!
เฮ้ย! ทำไมมันดึงไม่ออก O_O
‘ยัยเบ๊อะ ขุดให้ลึกอีก ขุดแค่นั้นมันจะไปออกอะไร’
อ๊ะ! เสียงรูบี้นิ มาจากไหน? ฉันหันซ้าย หันขวา หาตัวรูบี้
“หาอะไรเหรอ”
วิกเตอร์ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันมองซ้ายทีขวาที
“อ๋อ เปล่า..แค่สงสัยว่าทำไมคนอื่นดึงได้กันหมด แล้วทำไมของฉันมันดึงไม่ได้แค่นั้นเอง”
“ไหน...”
วิกเตอร์ชะโงกหน้ามามองที่กระถางของฉัน
“อ่อ..ที่ดึงไม่ได้เพราะขุดยังไม่ลึกพอไง ลองขุดใหม่ ลงไปอีกประมาณ 5 เซนอ่ะ เดี๋ยวก็ดึงได้”
“โอ๊ะ ขอบคุณมาก ^ ^”
“ไม่เป็นไร -_-//”
‘ยัยบ๊อง เธอลืมฉันได้ยังไง - - แล้วอีกอย่าง เธอได้ยินเสียงฉันจากทางหูหรือไง ถึงคิดว่าฉันพูดอยู่ข้างๆน่ะ’
แล้วรูบี้อยู่ไหนล่ะ ถ้าไม่อยู่ข้างๆ -*-
‘ก็อยู่ในขวดของเธอนั่นแหละ ตอนนี้ฉันสื่อสารกับเธอทางจิตน่ะ เก็จไหม?’
แล้วต้องคุยยังไงหว่า คุยทางจิต..?
‘ก็เธอกำลังคุยกับฉันอยู่ไม่ใช่เรอะ’
หา..? คุย? คุยอะไร ฉันแค่คิดเฉยๆ
‘ก็นั่นแหละ เธอคิดอะไร ฉันก็ได้ยินหมดแหละ - - ’
‘อ้าวเหรอ แล้วก็ไม่บอก - - ’
‘เฮ้อ~ รีบๆขุดซะสิ จะได้ส่งๆไป’
‘อืมๆ’
ฉันขุดต่อไปตามที่วิกเตอร์แนะนำ จนในที่สุดก็ดึงออก เย่! เอาไปให้มาสเตอร์ดูดีกว่า
“ของหนูค่ะมาสเตอร์”
“โอ้..ดึงได้สวยมากเลย ชื่ออะไรเอ่ย จะได้ให้ A+”
“ทวินส์ คาร์เชสต้าค่ะ”
“โอ้! น้องสาวของคีลส์เหรอนี่ O_O”
“อ่า..ค่ะ”
“อืม..น่ารักสมคำร่ำลือจริงๆ ^ ^”
“ใครพูดคะนั่น = =”
“ไนท์ซีน่ะสิ เห็นหมอนั่นบอกจะจีบอยู่นะ”
“อ่า..ค่ะ = =”
“อ่ะ..ลงคะแนนให้เสร็จแล้ว ไปได้ ^ ^”
“ขอบคุณค่ะ”
แล้วฉันก็เดินมายืนรอวิกเตอร์ที่กำลังเข้าแถวส่งอยู่ พอส่งเสร็จก็หมดคาบพอดี
“วันนี้หมดเวลาแล้ว เจอกันพรุ่งนี้นะ ^ ^”
“เดี๋ยวค่ะ มาสเตอร์”
มีคนตะโกนขึ้นมาพร้อมยกมือ อ้อ! ผู้หญิงผมน้ำตาลแดงนั่นเอง
“หืม..ว่าไงครับ?”
“มาสเตอร์ชื่ออะไรเหรอคะ?”
“อ้อ! ขอโทษทีที่ลืมแนะนำตัว พี่ชื่อ พีเคิ้ล ดักลาฟ อยู่ปี5 ครับ J”
มีรูปหนูรูบี้มาฝาก เย้เยเย~
ดูหล่อ เลว ยังไงไม่รู้เนอะ =o=
ความคิดเห็น