คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Anonymous! : Chapter 2
Chapter 2
“คีลส์ ฉันจะเรียนได้เหรอ.. ฉันเป็นมนุษย์ธรรมดาๆเองนะ เกิดมาที่โลกของฉันก็ไม่เคยมีใครใช้เวทมนตร์ได้..”
“อืม ก็อาจจะจริงของเธอ แต่จะลองไปรับการทดสอบดูก่อนไหมล่ะ เพราะว่าพ่อมด แม่มดแต่ละคนจะใช้สายเวทกับธาตุของเวทไม่เหมือนกันนะ”
“อะ..อืม ไปลองดูก็ได้”
“งั้น.. เราไปหาอะไรทานกันก่อนดีกว่า ตอนนี้ฉันเริ่มหิวแล้ว”
“อื้ม”
แล้วคีลส์ก็โชว์ฝีมือการทำอาหารให้คนทั้งหมดทานกัน อยากให้วันพรุ่งนี้มาถึงไวๆจัง ^ ^
เช้าวันต่อมา
ก๊อกๆๆ แกรก~ แอ๊ด~
“ทวินส์ ตื่นได้แล้วครับ วันนี้เราต้องไปโรงเรียนเวทมนตร์แล้วนะครับ..”
คีลส์เดินเข้าไปใกล้ๆกับเตียงที่ทวินส์นอนอยู่ แต่รักษาระยะห่างไว้หน่อยๆ เพราะกลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย
แอ๊ด~
“อ้า~ สดชื่น อ้าว.. คีลส์ ตื่นแล้วเหรอ”
แต่ทวินส์กลับปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของคีลส์แทน เธออยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงสีครีมขาสามส่วนดูทะมัดทะแมง ที่ศีรษะมีผ้าขนหนูวางอยู่และมีปอยผมที่เปียกตกลงมาปรกที่หน้าผาก แสดงว่าเธอเพิ่งสระผมมา และจะมาเป่าผมด้านบน
“อื้ม ถ้าเธอตื่นแล้วก็ดี ฉันจะได้ไปอาบน้ำบ้าง”
คีลส์ลุกขึ้นจากเตียง แต่เขาไม่ได้จะออกจากห้อง คีลส์ดึงมือทวินส์ให้ไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งและลงมือขยี้ผมของทวินส์
“อะ..เอ่อ.. คีลส์ ฉันขยี้ไปบ้างแล้วค่ะ”
คีลส์หยุดขยี้ผมและดึงผ้าขนหนูออกที่มือของคีลส์ปรากฏไอความร้อนขึ้น ใช้เวลาไม่นานผมสีน้ำตาลของทวินส์ก็แห้งสนิท
“ขะ..ขอบคุณมากนะ ^ ^”
“อืม.. ลงไปทำอาหารให้ด้วยนะ ฉันขี้เกียจทำแล้ว”
“อื้ม ได้สิ”
แล้วคีลส์ก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งไว้เพียงรอยยิ้มที่มุมปากของเขากับอมยิ้มของสาวน้อยในห้องเท่านั้น
เซน
โรงเรียนเวทมนตร์เอลก้า
ตอนนี้เราทั้งหมด (ฉัน คีลส์ เทลส์) กำลังเดินเข้าไปในโรงเรียนเวทมนตร์ เดินไปได้ซักพักก็ถึงบริเวณลานน้ำพุของโรงเรียน บริเวณนั้น คนค่อนข้างเยอะ พวกเขาคงมารับการทดสอบเหมือนฉัน คีลส์พาแหวกผู้คนไปที่โต๊ะลงทะเบียนที่มีคนรับเป็นกระต่ายหูยาวสีขาวสวมชุดสีดำ คีลส์เดินไปอย่างไม่รอช้า
“อ้าว สวัสดีคุณคีลส์ พาใครมารับการทดสอบหรือขอรับ”
กระต่ายตัวสีขาวทักทายคีลส์เหมือนคนที่สนิทสนมกัน กะ.. กระต่ายพูดได้! O_O
“น้องสาวน่ะครับ คุณพอล ^-^”
ฉันไปเป็นน้องสาวของนายตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย =____=?
“คุณคีลส์มีน้องสาวด้วยเหรอขอรับ?”
นั่นน่ะสิ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน
“ฮะๆ มีสิครับ แล้วนี่.. รับสมัครหรือยังครับ?”
“อ้อๆ รับแล้วครับๆ แล้วน้องสาวของคุณคีลส์ต้องการจะใช้อะไรทดสอบขอรับ?”
“เอ่อ.. ยังไม่รู้เลยครับ คุณพอลพอจะมีให้ลองไหมครับ?”
“อ่า.. ถ้ายังไม่รู้ งั้นเชิญทางด้านนั้นเลยนะขอรับ จะได้ทดสอบอาวุธก่อนจะระบุธาตุ”
“ขอบคุณมากครับ”
คีลส์พูดขอบคุณกระต่ายก่อนเดินไปตามทางที่กระต่ายชี้มาจนมาถึงห้องห้องหนึ่งที่มีบานประตูลายสวยงามมาก คีลส์ผลักประตูเข้าไป...ในนั้นมีคนอยู่น้อยมาก แต่ละคนก็อยู่ในห้องกระจก ภายในห้องกระจกนั่นมีพวกอาวุธนานาชนิดวางอยู่ ทั้งบนพื้น บนตู้ แขวนผนังหรือพิงผนังไว้.. ฉันสะดุดตาที่กริชสีเงินที่แขวนอยู่บนผนังกับขวดอะไรไม่รู้หลากสีที่วางอยู่บนตู้.. สวยจัง..
“สวัสดี ยินดีต้อนรับ เชิญเลยๆ”
จู่ๆก็มีกระต่ายตัวสีเทาตัวหนึ่งโผล่มาจากทางด้านขวาของคีลส์
“อ้อ~ นึกว่าใคร ที่แท้ก็คุณคีลส์นี่เอง ลมอะไรพามาถึงนี่ล่ะครับ ^ ^ ”
กระต่ายสีเทาทักทายคีลส์อย่างเป็นมิตร
“ผมพาน้องสาวมาทดสอบน่ะครับ คุณพีท”
“คนไหนๆ มาเลยๆ ห้องนี้ว่างอยู่”
กระต่ายสีเทากระโดดนำไปที่ห้องกระจกที่อยู่ทางขวามือของเรา
ห้องนี้ไม่ต่างจากห้องที่ผ่านมาสักเท่าไร มีอาวุธครบมือ แต่ตอนนี้ฉันกำลังจ้องกริชกับผงสีสวยตาไม่กระพริบ
“ห้องนี้เชิญใช้ได้ตามสบาย จนกว่าจะเจออาวุธที่ชอบเลยนะ ถ้าเจอแล้วก็เดินไปหาพอลได้เลยนะครับ”
แล้วกระต่ายก็กระโดดออกจากห้องไป ฉันตรงเข้าไปดึงกริชสีเงินออกมาถือ มันเหมาะมือมากเลยล่ะ แถมเบาด้วย
“เฮ้~ ทวินส์ เธอคิดจะใช้ไอ้นั่นจริงๆเหรอ..”
“ทำไมอ่ะ ใช้ไม่ได้เหรอ”
“ก็ได้อยู่ แต่ส่วนใหญ่เขาใช้เป็นอาวุธรองน่ะ”
“ถ้าเลือก 2 อย่าง เขาไม่ว่าใช่ป่ะ?”
“อื้ม ไม่ว่า อยากใช้กี่อันก็ใช้ไปเถอะ ถ้าแบกไหวน่ะนะ”
“โอเค.. งั้น.. อันนี้ก็คงได้ ^ ^”
ฉันยกขวดประมาณ 5-6 ขวดที่ภายในบรรจุทรายหรือผงอะไรสักอย่างหลากสีขึ้นมาชูให้คีลส์ดู
“เธอ.. แน่ใจเหรอว่าจะใช้อันนั้น”
“อื้ม.. มันสวยและเหมาะมือมากเลยล่ะ”
“แต่มันใช้ยากมากและเรียนรู้ยากที่สุดในบรรดาอาวุธทั้งหมดนะและอีกอย่าง...”
“อะไรเหรอ O_O”
“อีกอย่าง.. คนที่จะใช้ไอ้นี่ได้ต้องมีพลังธาตุเยอะและต้องเป็นธาตุ ‘ลม’ ด้วยนะ แต่เด็กธาตุลมนี่หายากสุดๆเลย ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กธาตุ ดิน น้ำ ไฟ ไม้ ที่ว่าเด็กธาตุหายากแล้ว อาวุธนี่ใช้ยากกว่าหาเด็กธาตุมาใช้อีกนะ”
“แต่ฉันอยากลองนี่นา ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนไปใช้อย่างอื่นก็ได้ (._.)”
“งั้น.. เราไประบุธาตุกันเลยดีกว่า”
คีลส์เดินนำไปทางประตู ฉันกับเทลส์ก็เดินตามออกไป
“นี่เทลส์...”
“ฮะ?”
“เธอใช้อาวุธอะไรเหรอ”
“ผมเหรอ.. ผมใช้แต่เวทมนตร์ฮะ ไม่ถนัดอาวุธอะไร ก็เลยต้องมาเอาดีด้านนี้ ถนัดการผสมเวทย์ที่สุด ธาตุน้ำครับ ^-^”
“ธาตุไหนดีที่สุดเหรอเทลส์”
“ก็.. ถ้าตามพลังธาตุไฟรุนแรงที่สุดฮะ ความเร็วก็น้ำ ความถึกก็ดิน ส่วนพวกธาตุไม้เป็นพวกรักสงบฮะ ไม่เด่นด้านไหน แต่พวกเขาเป็นหมอฮะ หายากสุดก็มืด แสง ลม ธาตุแสงจะเกิดกับพวกกษัตริย์ ธาตุมืดจะเกิดกับพวกขุนนาง แต่ลมหายากสุดแล้วฮะ”
“หายากสุดแล้วมันดีไหมอ่ะเทลส์”
“มันก็ต้องดีสิฮะ ลมน่ะ เจ๋งสุดๆแล้ว เด่นทั้งด่านความเร็วและพลัง มันถึงได้หายากไง”
“แล้ว.. มีพวกธาตุผสมไหม?”
“มีฮะ คนส่วนใหญ่ก็เป็นธาตุผสมกัน น้อยคนนักที่จะเป็นธาตุเดียวเพียวๆ แต่คนที่มีธาตุเดียวจะมีพลังธาตุนั้นๆมากกว่าคนที่เป็นธาตุผสมน่ะฮะ อ้อๆ ท่านคีลส์ก็เป็นธาตุผสมนะฮะ ^-^”
“เหรอ ธาตุอะไรอ่ะ”
“3 ธาตุแหนะฮะ มืด ไฟ ลม สุดยอดมากเลย *-* ”
“โห 3 ธาตุเลยเหรอ สุดยอดจัง...”
“อะแฮ่ม! คุยอะไรกัน ฉันลงทะเบียนให้เธอแล้วนะ เข้าไปได้เลย ทางนั้นน่ะ”
ฉันเดินไปตามทางที่คีลส์ชี้มาจนถึงประตูสีฟ้าบานหนึ่ง ฉันผลักมันเข้าไป.. ในนั้นเป็นเพียงห้องโล่งๆเท่านั้น
“ยินดีต้อนรับครับ คุณคนสวย ^-^”
จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งมายืนอยู่ตรงกลางห้อง
“สะ..สวัสดีค่ะ”
“อาวุธที่คุณเลือกคือผงยากับกริชใช่ไหมครับ?”
“คะ..ค่ะ..”
“งั้น..เรามาเริ่มการทดสอบระบุธาตุกันเลยดีกว่านะครับ ^ ^”
แล้วผู้ชายที่อยู่กลางห้องก็หายไป แต่ปรากฏลูกไฟ 7 สีขึ้นมารอบห้องแทน ลูกไฟสีแดงพุ่งเข้าหาฉันเป็นลูกแรก มันทะลุผ่านตัวของฉันไป ตามมาด้วย สีฟ้า สีเขียวเข้ม สีน้ำตาล สีดำซึ่งผ่านตัวฉันไปเช่นกัน และสุดท้ายคือสีขาวกับสีเขียวอ่อน มัน..ซึมเข้าไปในตัวของฉันไม่ได้ทะลุผ่านตัวของฉันไปเหมือนลูกไฟสีอื่นๆ มันหมายความว่ายังไง..?
ทางด้านผู้สังเกตการณ์(?)
“โอ๊ะโอ.. คีลส์ นายไปขโมยลูกสาวใครมาเนี่ย O_O”
ชายผมสีน้ำเงินเข้มจนเกือบดำหันไปถามเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆหลังจากเห็นผลระบุธาตุของสาวน้อยที่อยู่กลางห้อง
“นะ..นั่นน้องสาวฉันว่ะ ไอ้ทะเลมืด”
“ฉันชื่อไนท์ซีว่ะครับ ไอ้คุณคีลส์ น้องสาวนายจริงดิ แต่นายมันธาตุไฟ มืด ลมนี่หว่า ไม่เห็นมีแสงสักกะนิด”
“กะ..ก็แม่ฉันธาตุแสงนี่หว่า น้องฉันก็เลยมีธาตุแสง แต่ฉันไม่มี ก็แค่นั้น”
“น้องนายแน่ใช่มะ ไม่ใช้แฟนนะ =_=”
“ก็..เออสิวะ - -;;;”
“ดี!! ฉันจะได้จีบ น่ารักชะมัดเลยว่ะ ชื่ออะไรวะ”
“ไม่..บอก..”
แล้วคีลส์ก็เดินออกมาจากห้องสังเกตการณ์(?)โดยไม่สนใจเสียงตะโกนของเพื่อนอีกเลย..
สรุปแล้วไอ้ลูกไฟเมื่อกี้มันคืออะไรหว่า ยังไม่ทันจะได้คำตอบก็ปรากฏลูกศรสีแดงขนาดใหญ่ขึ้นกลางห้อง มันชี้ไปทางซ้ายมือของฉัน ตรงนั้นมีทางออกอยู่ ฉันจึงเดินมาตามทางที่ลูกศรชี้จนมาถึงห้อง.. ไม่ใช่สิ ต้องเรียกลานโล่งๆถึงจะถูก
“นี่คืออาวุธที่เธอเลือกใช่ไหม..”
“อ๊ะ! O_O”
ฉันตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆก็มีคนโผล่มาจากทางขวามือของฉัน เฮ้อ ตกใจหมด ในมือชาย(หรือเปล่าไม่แน่ใจเพราะเขาคลุมหัวไว้ แต่จากเสียง น่าจะใช่นะ) คนนั้นมีกริชด้ามสีเงินสลักลวดลายสวยงามกับขวดผงยา 6 ขวดวางอยู่
“คะ..ค่ะ.. ฉันเลือก..”
“งั้นก็รีบรับไป อ้อ! ไม่ต้องเอามาคืนนะ”
ชายคนนั้นรีบยัดของใส่มือฉันและเดินจากไปอย่างรวดเร็ว แปลกคนจริง -*-
“ยินดีต้อนรับสู่ลานทดสอบนะสาวน้อย ^++^”
จู่ๆก็มีชายคนหนึ่งมายืนอยู่ตรงกลางลาน โอ๊ะ คนเดียวกันกับในห้องนั้นเลยแฮะ
“คะ..ค่ะ”
“พร้อมรับกานทดสอบหรือยังเอ่ย..”
“ยะ..”
“ถ้ายังก็คงต้องพร้อมได้แล้วล่ะ.. เพราะการทดสอบเริ่มขึ้นแล้ว..”
แล้วชายคนนั้นก็หายไปอีก แต่กลับมีพวกมอนสเตอร์ที่เป็นกระต่ายสีดำตาสีแดงปรากฏมาแทนจนเต็มสนามไปหมด เฮ่ย! แล้วฉันจะรอดไหมเนี่ย!!!??? =[]=!!
*****TALK*****
- JUST COMMENT!!
ความคิดเห็น