คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Anonymous! : Chapter 1
Chapter 1
วันรุ่งขึ้น
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
“ทวินส์ ตื่นได้แล้วเดี๋ยวเราจะออกไปซื้อเสื้อผ้ากันที่เมืองเบิร์นกันนะ”
อือ.. ง่วงนอนจังเลย อยากนอนต่อ -O- ฉันพลิกตัวหนีมือที่กำลังเขย่าตัวฉันไปอีกทาง
“ทวินส์ ถ้าเธอไม่ลุกฉันจะอุ้มเธอไปแบะอาบน้ำให้แล้วนะ”
ฉันรีบกระเด้งตัวขึ้นนั่งบนเตียงทันทีที่ประโยคนั้นจบลง
“โอ๊ะ.. O////O”
แต่สงสัยจะผิดองศาไปนิดหน่อยหน้าฉันเลยไปชนกับคีลส์จนจมูกแตะกัน..
“ขะ.. ขอโทษ เอ่อ.. ไหนผ้าเช็ดตัวเหรอ -////-“
“นั่นไง อยู่ที่เก้าอี้นั่นน่ะ ห้องน้ำอยู่ข้างล่างนะ ใช้ได้ตามสบาย -_-///”
“อะ..อืม..”
“เอ้อ.. เดี๋ยวทวินส์..”
“หือ...?”
“เธอเอาชุดนี้ไปใส่ก่อนนะ ที่นี่ไม่มีชุดผู้หญิงเลย”
คีลส์ยื่นชุดมาให้ฉัน
“อืม ขอบใจมาก ไปล่ะ”
แล้วฉันก็เดินออกจากห้องมาโดยไม่ได้หันไปมองหน้าคนในห้องที่ตอนนี้กำลังผ่อนลมหายใจและใบหน้าที่แดงน้อยๆออกมา
เขาค่อนข้างตกใจที่จู่ๆเธอก็ลุกพรวดพราดแบบนั้น แต่ด้วยความที่เขาเก็บอาการค่อนข้างเก่งเลยไม่หลุดฟอร์มออกไป แต่เธอคนนั้น...เก็บอาการไว้ไม่อยู่ น่ารักชะมัด.. ตากลมๆนั่นเบิกขึ้น ปากสีสวยนั่นก็อ้าเล็กน้อย แก้มที่มีสีชมพูระเรื่อนั่นมีสีดงขึ้นมานิดหน่อย เฮ้อ.. เลิกฟุ้งซ่านๆ ไม่นานเธอก็คงต้องกลับไปที่โลกของเธอ
คีลส์เดินลงมาจากบันไดพอดีกับที่ฉันเดินออกจากห้องน้ำพอดี.. ห้องน้ำใหญ่และหรูมากๆ กว้างเป็น 2 เท่าของห้องน้ำบ้านฉันได้ ตกแต่งสวยอีกต่างหาก อยากให้แด๊ดทำแบบนี้บ้างจัง -..-
“ว้าว.. ทวินส์ น่ารักจังฮะ *-*”
เทลส์ที่เดินถือกล่องนมจืดมาจากทางห้องครัวพูดขึ้นเสียงดัง
“เหรอ.. แต่ตัวมันใหญ่มากเลยนะ -*-“
“ใส่ไปก่อนก็ได้ เพราะเดี๋ยวเราจะไปซื้อชุดให้ทวินส์ที่เบิร์นกัน”
“จริงเหรอฮะ!? *-* ผมจะไปซื้อเสื้อตัวใหม่ ตัวนี้มันขาดเป็นรูพรุนเหมือนฟองน้ำในทะเลเลย”
เอิ่ม.. เทลส์พูดมันก็ออกจะโอเวอร์ไปซักนิด เสื้อสีดำที่เขาใส่อยู่มันมีรูก็จริง แต่มันมีรูแค่ที่ชายเสื้อเท่านั้น
“อืม.. ถ้าเสร็จแล้วก็ไปกันเลยแล้วกัน - -‘ “
คีลส์เดินนำไปที่ประตู บิดลูกบิดจนได้ยินเสียงดัง แกร๊ง~ แกร๊ง~ แล้วคีลส์ก็เปิดประตูออกไป ฉันเพิ่งสังเกตว่าคีลส์เปลี่ยนสีผมแล้ว จากสีดำกลายเป็นสีคาราเมล สวนแว่นตาสีดำ ดูเนิร์ดมากแต่ก็น่ารักไปอีกแบบ เทลส์ก็เดินตามคีลส์ออกไป ฉันเพิ่งสังเกตเห็นสีผมของเทลส์ก็ตอนที่ผมของเขาสะท้อนแสง สีแสบตามาก ผมของเทลส์เป็นสีทอง ทองแบบเหลืองทองเลยล่ะ มันสวยมาก แต่ก็แสบตาได้ใจ
“ฝากบ้านด้วยนะรอทเทอร์ เดี๋ยวซื้อของกินมาฝาก ไปได้แล้วทวินส์”
แล้วคีลส์ก็ดึงข้อมือของฉันให้ออกมาจากตัวคฤหาสน์ คีลส์ลาก ลาก ลาก แล้วก็ลากฉันให้ออกจากประตู ฉันมากลับไปที่คฤหาสน์ ปรากฏว่า..
มันกลายเป็นเพียงบ้าน 2 ชั้นหลังไม่เล็กไม่ใหญ่ .. แล้ว.. ทำไมข้างในมันคนละเรื่องกับข้างนอกเลยล่ะ??
คีลส์ยังคงลากฉันต่อไปจนเริ่มเห็นผู้คนที่หนาแน่นอยู่ข้างหน้า สงสัยว่าจะพามาตลาดแหงๆ ขณะที่คีลส์ยังคงลากฉันผ่านผู้คนที่เข้ามาจับจ่ายซื้อของเต็มถนนไปนั้น สายตาของฉันก็มองไปยังสินค้าที่ผู้คนนำมาขาย หน้าตามันก็ไม่ต่างจากของที่มีในโลกของฉันสักเท่าไร แต่บางชนิดก็ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน
คีลส์พาฉันกับเทลส์เดินเข้าซอยนั้น ออกซอยนี้จนเรามาหยุดอยู่ที่หน้าร้าน ‘Paul C&A’ คีลส์ผลักประตูร้านที่มีป้าย ‘open’ แขวนอยู่เข้าไปทันที
ภายในดูเหมือนจะไร้ผู้คนแต่กลับมีชายชราท่านหนึ่งกำลังเย็บเสื้อผ้าอยู่บนเก้าอี้โยก
“สวัสดีครับ”
คีลส์เดินเข้าไปทักทายเขาทันทีที่เท้าเหยียบพื้นร้าน
“โอ้ สวัสดีพ่อหนุ่ม วันนี้มาซื้อเสื้อผ้าอีกเหรอ”
คุณลุงเงยหน้าจากการเย็บผ้าในมือมาทักทายคีลส์
“ครับ แต่ผมไม่ได้มาซื้อให้ตัวเองหรอกครับ”
“แล้วมาซื้อให้ใครล่ะ ให้แม่หนูคนนั้น หรือหนุ่มน้อยคนนี้”
ขณะที่ลุงพูดก็มองมาทางฉันที ทางเทลส์ที
“ก็ทั้ง 2 คนนั่นแหละครับ ทวินส์ เทลส์ เลือกกันตามสบายนะ เสร็จแล้วบอก เดี๋ยวจะได้ไปจ่ายเงิน”
คีลส์พูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะเดินเข้าไปคุยกับคุณลุงตรงเก้าอี้โยกของคุณลุง
ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาเสื้อผ้าผู้หญิง ส่วนเทลส์ก็เดินไปทางซ้ายมือที่มีราวแขวนชุดสำหรับเด็กอยู่หลายตัว แล้วสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นราวชุดสตรีที่อยู่ใกล้ๆกับราวเสื้อยืด ฉันเดินเข้าไปใกล้ราวนั้นเพื่อหยิบดูชุดที่แขวนอยู่ในราว ชุดแต่ละชุดที่อยู่ในราวนั้นถูกตัดเย็บอย่างประณีตและเรียบร้อย ดูไม่เหมือนคุณลุงแก่ๆคนนั้นจะตัดได้ เพราะมันค่อนข้างทันสมัยและมีสีสันเหมาะกับเด็กผู้หญิงมากๆ ฉันหยิบชุดแส็กสีฟ้าอ่อนออกมาดู มันน่ารักมากๆเลย ฉันจึงวางมันไว้ที่ท่อนแขนและหันไปดูชุดอื่นๆ
30 นาที ผ่านไป..
ฉันได้ชุดมาทั้งหมด 6 ชุด ชุดแส็ก 3 ชุด เสื้อยืด 3 ตัว กางเกงขาสามส่วน 3 ตัว ส่วนเทลส์ได้เสื้อยืด2 ตัว กับเสื้อเชิ้ตอีก 1 ตัว
“ทวินส์ เทลส์ เลือกเสร็จหรือยัง ฉันง่วงนอนแล้วนะ - -*”
“เสร็จแล้วๆ.. เอ่อ.. ไม่ต้องลองชุดเหรอ..”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวใส่ๆไปมันก็จะพอดีกับตัวเธอนั่นแหละ ไปเทลส์ เอาไปจ่ายเงิน จะได้พาทวินส์ไปซื้อรองเท้าต่อ”
“ฮะ ท่านคีลส์”
แล้วเทลส์ก็เดินมาดึงเสื้อผ้าที่อยู่บนท่อนแขนของฉันออกไปจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์
“ขอบใจมากนะพ่อหนุ่ม ไว้วันหลังแวะมาอีกล่ะ ^ ^”
“ครับ ลาล่ะครับคุณลุง ^ ^”
แล้วคีลส์ก็ผลักประตูร้านออกไปฉันหันไปทางประตูร้านก็พบว่าร้านขึ้นป้าย ‘Close’ ซะแล้ว คุณลุงเดินมาเปลี่ยนไวจัง -O-
คีลส์พาเดินไปที่ซอยข้างๆและหยุดที่หน้าร้าน ‘Jill’s Shoes’ คีลส์ผลักประตูร้านที่ขึ้นป้าย ‘Open’ ไว้เข้าไป
ภายในร้านค่อนข้างสว่าง มีรองเท้าทุกแบบทั้งสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ฉันสะดุดตากับรองเท้าแตะสีน้ำตาลอ่อน ฉันตรงเข้าไปดูรองเท้าคู่นั้นและเริ่มสำรวจ
คีลส์ลอบมองพฤติกรรมของทวินส์ด้วยสายตาเอ็นดูปนขำขัน
“ว่าไง คีลส์ วันนี้พาสาวที่ไหนมานี่ ^-^”
“สาวในคำทำนายไงครับแม่ ^ ^”
“หืม.. คนนี้เหรอ”
“ครับ เธอน่ารักเกินคาดมากผมคิดว่าเธอจะไม่มีตัวตนจริงๆซะอีก”
“ฮะๆ แล้วลูกคิดว่าเธอจะอยู่กับลูกตลอดไปได้เหรอ ถึงแม้ว่าเธอจะตรงกับคำทำนายก็เถอะ”
“ผมยังไม่คิดถึงตรงนั้นหรอกครับ ถ้าเธออยากกลับ ผมก็คงต้องปล่อยเธอไป ผมจะไม่รั้งเธอไว้เลยครับ ^ ^ ”
“ถ้าลูกคิดอย่างนั้นก็ตามใจลูกเถอะ”
ฉันเดินไปหยิบรองเท้าคู่นั้นมาลองใส่ มันสบายเท้ามากเลยแล้วมันก็ไม่คับเลยสักนิด ฉันจึงหยิบรองเท้าเดินไปหาคีลส์ที่เดินหายเข้าไปที่หลังม่านสีน้ำตาล พร้อมกับเรียกเทลส์ที่วิ่งดูรองเท้าทั่วร้าน
“เอ่อ.. ขอโทษนะคะ”
“เลือกได้แล้วเหรอ”
“อื้ม คู่นี้แหละ”
ฉันยื่นรองเท้าไปให้คีลส์
“อืม นี่ครับ คุณป้า”
คีลส์ยื่นรองเท้าและเงินไปให้คุณป้าที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โยก เหมือนคุณลุงร้านเสื้อผ้าไม่มีผิด คุณป้ารับรองเท้าไปใส่ถุงแต่พอตอนยื่นถุงใส่รองเท้าให้ฉันก็มีอีกถุงถูกยื่นมาด้วย ฉันรับมาอย่างงงๆ แล้วเปิดถุงอีกถุงออกดูก็พบว่าข้างในนั้นมีทั้งชุดชั้นในและกางเกงในอยู่ด้วย ฉันส่งสายตาสงสัยไปทางคุณป้าคนนั้น แต่คุณป้าก็ยิ้มแล้วพูดว่า
“นั่นของแถมจ้ะ ป้าคิดว่าแม่หนูคงยังไม่มี ^ ^”
“ขอบคุณค่ะคุณป้า ^ ^”
“จ้ะ ^ ^”
“งั้นผมไปแล้วนะครับ ลาละครับ^ ^”
“จ้ะ ไปดีมาดีนะ ^ ^”
“ครับ”
แล้วคีลส์ก็ดึงถุงในมือฉันไปถือ และใช้มืออีกข้างดึงมือฉันให้เดินออกมาจากร้าน พอฉันหันกลับไปมองอีกครั้ง ป้าย ‘Close’ ก็เด่นหราขึ้นมาที่หน้าประตูทันที เหมือนที่ร้านคุณลุงไม่มีผิดเลย
คีลส์พาฉันกับเทลส์ลัดเลาะออกมาทางเดิม ผ่านตรอกซอกซอย ผ่านตลาด และไม่ลืมที่จะซื้อของกินติดไม้ติดมือไปให้รอทเทอร์ด้วย จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังเดิม คีลส์ผลักประตูเข้าไปด้านใน
“ทวินส์ เธออยากเรียนหนังสือไหม?”
คีลส์ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันนั่งทำหน้าเซ็งอยู่หน้าเตาผิง
“ที่นี่มีโรงเรียนด้วยหรอ O_O”
“มีสิ แต่มันไม่ใช่โรงเรียนธรรมดานะ”
“ไม่ธรรมดายังไง?”
“มันเป็น... โรงเรียนเวทมนตร์..”
“หา!? *O*”
*******TALK*******
- ตอนที่ 2 มาแล้ววววววววววว ยังไงก็ช่วยคอมเมนท์ด้วยนะจ้า ^________^
ความคิดเห็น