คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที 13 เมื่อผมอยู่บ้านคนเดียว
บทที่ 13
เพื่อผมออมาาโรพยาบาลไ้แล้วผม็้อล้มัวลนอนบนเีย้วยวามเหนื่อยอ่อน
"ทำไมถึรู้สึเหนื่อยแบบนี้ันนะ" ผมบ่นพึมพัมอยู่นเียวและเรียมะหลับู่ๆประูห้ออผม็ถูเปิอออย่าแรนผมสะุ้โยยพลารีบลุึ้นนั่มอไปที่ประูทันทีผม็พบับโลี้ที่ถือเอสารเ้ามาหนึ่อ
"โลี้เปิประูเบาหน่อยไม่ไ้หรือไเล่าเิประูห้อันพัใระ่อมให้เนี่ย!!!"
"มือมันไม่วา"
"แล้วมีอะไรถึมาที่ห้ออันละ"
"เอาเอสารมาให้นายเลียไ"
เ้าโลี้อบหน้าายพร้อมวาเอสารเอาไว้ที่โ๊ะอผมส่วนผมนะหรอเิบสินพึ่ออาโรบาลไอ้พี่บ้ายัะสันหาานเอสารมาให้เลียอี
"ทำไมมันเยอะนานี่เนี่ย"
"ร่วมอัน้วย็ไ้แ่นี้ล่ะ"
"โลี้เอสารอนายทำไมไม่ทำเอฟ่ระ!!!"
"ล้อเล่นนั้นนะานนายหมนั้นล่ะอ่อเียนรายานั10แผ่นมาให้ันอ่าน้วยนะถ้าเหุผลไม่ีันะให้นายเียนใหม่หมเ้าใไหม"
พระเ้าผมอยาายทำไมนหล่ออย่าผม้อมาระำลำบาแบบนี้้วยเนี่ย่อยูผมะฟ้อประยุทธ์(?)
"รับผมเ้าใแล้วToT"
สั่านเสร็ไอ้โลี้็หันหลัลับออไปาห้อผมทันทีส่วนผม็มานั่หๆเลียอเอสารแ่เียนรายาน่อไปฮือๆT^T
ผ่านไป5ั่วโม
ผมนอนหมสภาพอยู่บนโ๊ะ้วยวามเพลียาารเลียาน่าๆทำม่ายยทำไมานวยมัน้อมาที่ผมลอเลยโลนี้มันไม่ยุิธรรมับนหล่ออย่าผมเลยสันิ
'้อ'
"หิวแล้วสิลไป้าล่าีว่าแฮะ"
ว่าอลีสผม็ลบรรไและเินไปเปิู้เย็นปราว่าว่าเปล่า
"ทำไมวันนี้รูถึวยนาเน่!!!!!!!"
ผมนั่ทรุลับพื้นแ่เสียท้อร้อโรมรามไม่หยุ
"อ้าว....เฟรี้มาทำอะไรรนั้นะ?"
ผมหันไปามเสีย็ผมพบบอนนี่ที่ถือพวผัเนื้อและผลไม้มาเ็มมือพร้อมมอมาที่ผมอย่าสสัย
"บอนนี่เธอมาทำอะไรที่นี่นะ?"
"เอ๋?..อ่อสารวัโลี้เ้าบอให้ันมาทำอาหารให้นะะ"
"แล้วเ้าโลี้ล่ะไปไหน"
"อยู่ับุสปริแทร็ปะ"
บอนนี่พูแล้ว็ยิ้มออมาเล็น้อยพร้อมเินมาหาผม
"แล้วไม่ิะอบำถามันหรือไะ?"
"อะ...อ่อพอีันำลัรวเ็สภาพู้เย็นนะ5555" แหลไปั้นล่ะ
"หรอะแล้วห้อรัวอยู่ทาไหนะ?"
ผมทำารบอทาให้ับบอนนี่ส่วนบอนนี่็พยัหน้ารับพร้อมรไปยัทิศทาที่ผมบอและเิ่ม้นารทำอาหารทันทีผ่านไปแ่ไม่ี่นาทีลิ่นหอมๆิอาหาร็ลอยมาทำให้ผมน้ำลายไหลส่วนท้อผม็ร้อโรมรามอยู่อย่านั้นนบอนนี่เินออมาพร้อมับแระหรี่ในมือสอานและยื่นให้ผมหนึ่าน
"บอนนี่รู้ับ้านันไ้ยัไ?"
"หืม...็สารวัโลี้บอทามาให้นะะ^^"
อบเสร็บอนนี่็ลมือทาอาหารรหน้าทันทีึ่ผม็ทำเ่นันนอาหารที่เยหล้นานอนนี่ลับหมเลี้ยไปในไม่ี่นาที
"บอนนี่ทำอาหารอร่อยนะ"
"อบุะแ่ไม่ทำอร่อยเท่าับอุสปริทำหรอะ"
"บอนนี่แล้วเรื่อเพรล่ะ?"
บอนนี่หุบยิ้มเล็น้อย่อนที่ะียิ้มึ้นมาอีรั้พร้อมล้วมือเ้าไปในระเป๋าพร้อมวาเพรที่ผมับบอนนี่ไปโมยมาเมื่อรืน่อน
"วันนี่ันะทสอบมันูนะะ"
"ั้นหรอแล้วเธอะทำลายเพรยัไล่ะถ้าเพรนั้นเป็นสิ่ที่เธอามหาเพรนะึ้นื่อว่าแ็ที่สุเลยนะ"
ผมถามบอนนี่ไปอย่าสสัยส่วนบอนนี่็ทำหน้ารุิเลยน้อย่อนะยิ้มึ้นมาอีรั้
"ทิ้ลปล่อภูเาไฟไะ"
"ห๋ะ!!!!ะบ้าหรอแล้วเธอะรู้ไ้ไว่าภูเาไฟลูไนะประทุ"
"ไม่ำเป็นะแ่ทิ้ลไปในปล่ภูเาไแลาวา้าใ้นั้นะ่อยๆละลายเพรที่ละนิะ"
บอนนี่อธิบาย้วยใบหน้ายิ้มพร้อมเ็บานไปไว้ที่แธ้ล้าานทันที
"บอนนี่"
"ะ?"
"ถ้าบเรื่อนี้แล้วเธอะเลิเป็นอมโรใ่ไหม?"
"ะันำไหนำนั้นะ"
บอนนี่ยิ้มอ่อนโยนมาให้ผมพร้อมยื่นมือมาุมมือผมเบาๆ
"ริสิทำไมปานนี่แล้วเ้าโลี้ยัไม่ลับมาล่ะเนี่ย"
"เรื่อนั่นำลัทานอาหารละมั้ะั้นันลับ่อนนะะ"
บอนนี่พูบ็หันหลัลับออไปโยไม่ลืมหันมายิ้มหวานบมือลา่อนออาเปิประูออไป
"เ้าโลี้ไ้แฟนแล้วลืมน้อ่อยูลับมาเมื่อไรเอ็เสร็รูแน่หึๆ"
ผมแสยะยิ้มั่วพร้อมหยิบยาถ่ายึ้นมาและเทลไปในน้ำพลาหัวเราะไป้วยั่วมาเลยผม
ิามอน่อไปไ้เลยรับ
อบุสำหรับรูปภาพรับ
Taclom Aom
ความคิดเห็น