ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 8 เที่ยวสนุก ตอนที่ 4 ไอศครีมเป็นเหตุ
บทที่ 8 เที่ยวสนุ อนที่ 4 ไอศรีมเป็นเหุ
" นี่!!ะพาันไปไหนเนี่ยปล่อยนะ" ยัยระ่ายเน่าพูพร้อมพยายามแะมือผมมอพร้อมโวยวายไป้วยนผมัเริ่มรำาแลัวิ
"เลิพูแล้วเินามันมาเถอะน่า" ผมพูอย่าไม่สบอารม์และยัูมือยัยนี่่อไป
"ถ้าอย่าให้ันเียบ็บอมาิว่านายะพาันไปไหนและเลิูแนันไปมา้วย!!" ผมมอยัยระ่ายเน่า้วยหาาพร้อมถอนหายใับวามื้ออยัยนี่
"ไม่ปล่อย"
"หา!!!ปล่อยันนะ" ยัยระ่ายเน่าพยายามสะบัแนออาารเาะุมอผม
"ันเริ่มหุหิับเธอแล้วนะสปริ" ผมหันไปอาลมโนั้นแสว่าผมเริ่มหุหิถ้าเธอยัไม่หยุโวยวายเพียไม่นานเธอ็หยุโวยวายและามผมมาเียบๆ
ร้านไอศรีม(ไร์ี้เียั้ื่อ)
"นายพาันมาที่นี่ทำไม?" ผมเียบไม่อบพร้อมึสปริเ้าไปในร้านทันที
"ยินีอนรับ่ะไม่ทราบว่าะรับไอศรีมี่ที่่ะ^^" ผมเปิรายารไอศรีมที่พนัานสาวนำมาให้ผมหันไปสั่ับพนัานสาวทันทีที่ไ้อออร์ที่้อาร
"ันะถามอีรั้ว่าพาันมาทำไม" ผมมอหน้ายัยระ่ายเน่านิหนึ่็ะหันหน้าออไปมอ้านอ
"นี่อย่าทำเป็นเมินนะ" ผมมอยัยระ่าย้วยหาาอีรั้่อนะหันไปมออย่าเิม
"นี่!!!!"
"าิเธอบอว่าอยาินไอศรีมันเลยพามาพาใไหม"
"บอนนี่หรอ?" ยัยระ่ายเน่าทำหน้าสสัยผมไม่อบอะไรเพียแ่พยัหน้ารับเท่านั้น
"ไอศริมรส็อโแลและาแฟอย่าล่ะ1แ้วไ้แล้ว่ะ^^" ผมพยัหน้ารับพร้อมรับาแฟมาทันทีส่วนไอศรีมผมยื่นให้ยัยระ่ายเน่าไป
"ะ..อบใ" ยัยระ่ายเน่าพูพร้อมรับไอศรีมไปและนัินเียบๆส่วนผม็ยิ้มที่มุมปาเล็น้อยไม่ให้อีฝ่ายสัเุเห็น
"ว่าแ่นายินแ่าแฟไม่ินไอศรีมหรอ"
"ันไม่อบอหวานนะ" ผมพูพร้อมื่มาแฟแ่
"อ่ะ...นี่"
"ันแล้วว่าไม่อบอหวาน" ในระหว่าที่ผมำลัื่มาแฟอยู่นั้นู่ๆยัยระ่ายเน่า็ยื่น้อนที่มีไอศรีมมาให้ผม
"ินๆไปเถอะน่าำเียว็ไ้เอา"
"ันไม่อบ" ผมปิเสธ
"เถอะน่าินแ่าแฟอยู่ไ้ระวัะอนไม่หลับเอานะถึนายไม่ยอมัน็ะบัับมห้นายินนว่าะยอมเลย่อยูสิ" ยัยระ่ายเน่ามอผม้วยสายาริันผมำออมานิๆ
"ำอะไรอนาย"
"เปล่านี่็ไ้แ่รั้เียวนะ"
"อืม" ผมสัเุเห็นรมุมปาอยัยระ่ายเน่ามี่เศษไอศรีมิอยู่ทันในั้นหัวสมออผม็ปิ้แผนบ้าอย่าออ
"ันไม่อินา้อนที่เธอยื่นมานะ"
"็ไ้นะ"
"ั้นอยู่ๆนิ่อย่าพึ่ยับนะ" ผมพู้วยน้ำเสียนิ่ๆพร้อมยื่นหน้าเ้าไปใล้อีฝ่าย
"นายะทำอ่ะ!......" ผมยื่นหน้าไปเลียบริเวแ้มที่มีเศษไอศรีมิอยู่
'เร้!!!!' เสีย้อนที่ใส่ไอศริมพร้อมับวามะลึอทุนในร้าน
"อืม..็อร่อยีเหมือนันนะ" ผมเลียริ้มฝีปาอย่าเ้าเล่ห์
"อ่ะ.....อ่ะ...อ่ะ..."
"เป็นอะไรไปหรอหืม" ผมมอยัยระ่ายเน่าที่็อ้าไปพร้อมใบหน้าที่เริมึ้นสีแ่ำูแล้วน่ารัไปอีแบบนะ
"อะ......ไอ้หมีทอบ้า!!!>///<" ยัยระ่ายเน่าพูพร้อมวิ่ออาร้านไปอย่ารวเร็ว
"รับ่าไอศรีมและเรือื่ม้วยรับ"
"อ่ะ...ะ..่ะ" เมื่อผม้าเินเสร็็เินออมาาร้านทันที
"ยัยนั้นหายไปเนี่ยวิ่ไว้ริๆเลย"
มาทา้านสปริแทร็ป
"อะ....ไอ้บ้าทำอะไร็ไม่รู้แล้วทำไมเรา้อใเ้น้วยเนี่ยไม่เ้าใัวเอเลย" หลัาที่ันวิ่หนีไอ้หมีทอบ้านั้นมาัน็มานั่พัที่สวนสาธาระที่นี่
"แ่ว่าเราวิ่มาแบบไม่ลืมหูลืมาแบบนี้แล้วะลับยัไล่ะเนี่ยโอ้ยันทำไมื่อบื้ออย่านี่" ันเหัวัวเอ้วยวามแรๆทีหนึ่
"น้อสาวมานเียวหรอ๊ะ"
"พวแเป็นใร" ันหันไปมอาบร่ายำยำ3-4 นที่เินมาล้อมันไว้้วยาแ็ระ่า
"แหม~พูไม่เพราะเอาะเลยนะแ่ไม่เป็นไรน้อสวยพี่ให้อภัย๊ะมาับพวเราสิ" ว่าแล้วไอ้หน้าปลว็ว้าเ้าที่มืออันพร้อมออแรระาทันที
"โอ้ย!!เ็บ!!!ปล่อยันนะไอ้พวบ้าปล่อย!!!" ันพยายามสะบัมือหนีอาารเาะุมอพวมันแ่ไม่เป็นผลเลย
"แหม~ปาร้ายะรินะอย่ารู้ัว่าถ้าบนเียน้อะร้อเสียหวานหรือเปล่า" ไอ้นั้นทำหน้าหื่นพร้อมระาแนอันอย่าแร
"ปล่อยนะไอ้หน้าปลวเฮ้ย"
"โอ้ยยยยย!!!ยัยนี่นิ" ันัเ้าที่แนไอ้หนีปลวพร้อมยาถีบมันเ็มพร้อมวิ่หนีแ่
"ว้ายยยย"
"ะหนีไปไหนสาวน้อยทำับันะแสบเี่ยวนะ"
"โอ้ย!!!" ผู้ายอีน่อยเ้าที่ท้ออันอย่าแรนันุและทรุลับพื้นอย่านหมแร
"หึๆสิ้นลิทธิะทีนะ" ไอ้หน้าปลวพูพร้อมระาแนันอย่าแรอีรั้พร้อมลาร่าอันไปานั้นสิอัน็เริ่มับไป'ใร็ไ้่วยันทีโล่วยัน้วยพี่โล'
"สปริื่นสิเฮ้สปริ"
"อื่อ...ะ..โลี้..อ่ะ" ู่ๆ็ึันเ้าไปออย่าแน่นโยที่ันไม่ทันั้ัว
"ยัยบ้าเธอทำให้ันเป็นห่วนะ!!" ผมะอใส่ยัยระ่ายเน่าอย่าเสียั
"ะ...อโทษ"
"อโทษหรอถ้าันามหาเธอไม่เอแล้วโนไอ้บ้าพวนั้นพาเธอไปทำอะไรแล้วะทำยัไหา!!!ยัยบ้า!!!!" ผมมอไอ้พวเศษสวะที่อับพื้น้วยฝีมืออผมอย่าโมโหนี่ถ้าผมหาเธอไม่เอไม่อยาะิเลย
"ะ...อโทษริๆและอบุที่มา่วยันนะ" ผมมอรอยยิ้มอ่อนที่ยัยนั้นยิ้มให้ปมอย่าะลึนิๆน่าแปลวามโรธที่ผมเือปานภูเาำลัปะทุับเย็นลเพียเพราะเธอยิ้มให้ผม
"ไม่เป็นไรแ่เธอปลอภัย็ีแล้ว" ผมผยุร่าอสปริและพาเินออไปารนี่ไม่หวายเะ่ำเ้าพวนั้นอีที
"โอเไหม?"
"อะ..อืม" ผมพาสปริมานั่พัแถวๆน้ำพุพร้อมยื่นน้ำให้เธออย่าห่วๆ
"ะ...อบุอีรั้นะโลี้" ผมหันมามอพร้อมยิ้มอ่อนๆ
"ไม่เป็นยินีเสมอ"
"ันะอบแทนอะไรนายไ้บ้าไหม?"
"หือ...อืมมีสิ" ผมพร้อมยิ้มๆและแฝไป้วยวามเ้าเล่ห์
"อะไรหรอ?" สปริเอียอสสัย
"็....." ผมลาเสียยาวพร้อมยืนหน้าเ้าไปใล้อีฝ่ายพร้อมประทับูบอันแผ่วเบาที่ริมฝีปาอสปริอย่าอ่อนโยนและผละออไปโีที่แถวไม่่อยมีนเลยไม่มีปัหาอะไรส่วนสปรินะหรอ็อ้าอีเ่นเย
" นี่!!ะพาันไปไหนเนี่ยปล่อยนะ" ยัยระ่ายเน่าพูพร้อมพยายามแะมือผมมอพร้อมโวยวายไป้วยนผมัเริ่มรำาแลัวิ
"เลิพูแล้วเินามันมาเถอะน่า" ผมพูอย่าไม่สบอารม์และยัูมือยัยนี่่อไป
"ถ้าอย่าให้ันเียบ็บอมาิว่านายะพาันไปไหนและเลิูแนันไปมา้วย!!" ผมมอยัยระ่ายเน่า้วยหาาพร้อมถอนหายใับวามื้ออยัยนี่
"ไม่ปล่อย"
"หา!!!ปล่อยันนะ" ยัยระ่ายเน่าพยายามสะบัแนออาารเาะุมอผม
"ันเริ่มหุหิับเธอแล้วนะสปริ" ผมหันไปอาลมโนั้นแสว่าผมเริ่มหุหิถ้าเธอยัไม่หยุโวยวายเพียไม่นานเธอ็หยุโวยวายและามผมมาเียบๆ
ร้านไอศรีม(ไร์ี้เียั้ื่อ)
"นายพาันมาที่นี่ทำไม?" ผมเียบไม่อบพร้อมึสปริเ้าไปในร้านทันที
"ยินีอนรับ่ะไม่ทราบว่าะรับไอศรีมี่ที่่ะ^^" ผมเปิรายารไอศรีมที่พนัานสาวนำมาให้ผมหันไปสั่ับพนัานสาวทันทีที่ไ้อออร์ที่้อาร
"ันะถามอีรั้ว่าพาันมาทำไม" ผมมอหน้ายัยระ่ายเน่านิหนึ่็ะหันหน้าออไปมอ้านอ
"นี่อย่าทำเป็นเมินนะ" ผมมอยัยระ่าย้วยหาาอีรั้่อนะหันไปมออย่าเิม
"นี่!!!!"
"าิเธอบอว่าอยาินไอศรีมันเลยพามาพาใไหม"
"บอนนี่หรอ?" ยัยระ่ายเน่าทำหน้าสสัยผมไม่อบอะไรเพียแ่พยัหน้ารับเท่านั้น
"ไอศริมรส็อโแลและาแฟอย่าล่ะ1แ้วไ้แล้ว่ะ^^" ผมพยัหน้ารับพร้อมรับาแฟมาทันทีส่วนไอศรีมผมยื่นให้ยัยระ่ายเน่าไป
"ะ..อบใ" ยัยระ่ายเน่าพูพร้อมรับไอศรีมไปและนัินเียบๆส่วนผม็ยิ้มที่มุมปาเล็น้อยไม่ให้อีฝ่ายสัเุเห็น
"ว่าแ่นายินแ่าแฟไม่ินไอศรีมหรอ"
"ันไม่อบอหวานนะ" ผมพูพร้อมื่มาแฟแ่
"อ่ะ...นี่"
"ันแล้วว่าไม่อบอหวาน" ในระหว่าที่ผมำลัื่มาแฟอยู่นั้นู่ๆยัยระ่ายเน่า็ยื่น้อนที่มีไอศรีมมาให้ผม
"ินๆไปเถอะน่าำเียว็ไ้เอา"
"ันไม่อบ" ผมปิเสธ
"เถอะน่าินแ่าแฟอยู่ไ้ระวัะอนไม่หลับเอานะถึนายไม่ยอมัน็ะบัับมห้นายินนว่าะยอมเลย่อยูสิ" ยัยระ่ายเน่ามอผม้วยสายาริันผมำออมานิๆ
"ำอะไรอนาย"
"เปล่านี่็ไ้แ่รั้เียวนะ"
"อืม" ผมสัเุเห็นรมุมปาอยัยระ่ายเน่ามี่เศษไอศรีมิอยู่ทันในั้นหัวสมออผม็ปิ้แผนบ้าอย่าออ
"ันไม่อินา้อนที่เธอยื่นมานะ"
"็ไ้นะ"
"ั้นอยู่ๆนิ่อย่าพึ่ยับนะ" ผมพู้วยน้ำเสียนิ่ๆพร้อมยื่นหน้าเ้าไปใล้อีฝ่าย
"นายะทำอ่ะ!......" ผมยื่นหน้าไปเลียบริเวแ้มที่มีเศษไอศรีมิอยู่
'เร้!!!!' เสีย้อนที่ใส่ไอศริมพร้อมับวามะลึอทุนในร้าน
"อืม..็อร่อยีเหมือนันนะ" ผมเลียริ้มฝีปาอย่าเ้าเล่ห์
"อ่ะ.....อ่ะ...อ่ะ..."
"เป็นอะไรไปหรอหืม" ผมมอยัยระ่ายเน่าที่็อ้าไปพร้อมใบหน้าที่เริมึ้นสีแ่ำูแล้วน่ารัไปอีแบบนะ
"อะ......ไอ้หมีทอบ้า!!!>///<" ยัยระ่ายเน่าพูพร้อมวิ่ออาร้านไปอย่ารวเร็ว
"รับ่าไอศรีมและเรือื่ม้วยรับ"
"อ่ะ...ะ..่ะ" เมื่อผม้าเินเสร็็เินออมาาร้านทันที
"ยัยนั้นหายไปเนี่ยวิ่ไว้ริๆเลย"
มาทา้านสปริแทร็ป
"อะ....ไอ้บ้าทำอะไร็ไม่รู้แล้วทำไมเรา้อใเ้น้วยเนี่ยไม่เ้าใัวเอเลย" หลัาที่ันวิ่หนีไอ้หมีทอบ้านั้นมาัน็มานั่พัที่สวนสาธาระที่นี่
"แ่ว่าเราวิ่มาแบบไม่ลืมหูลืมาแบบนี้แล้วะลับยัไล่ะเนี่ยโอ้ยันทำไมื่อบื้ออย่านี่" ันเหัวัวเอ้วยวามแรๆทีหนึ่
"น้อสาวมานเียวหรอ๊ะ"
"พวแเป็นใร" ันหันไปมอาบร่ายำยำ3-4 นที่เินมาล้อมันไว้้วยาแ็ระ่า
"แหม~พูไม่เพราะเอาะเลยนะแ่ไม่เป็นไรน้อสวยพี่ให้อภัย๊ะมาับพวเราสิ" ว่าแล้วไอ้หน้าปลว็ว้าเ้าที่มืออันพร้อมออแรระาทันที
"โอ้ย!!เ็บ!!!ปล่อยันนะไอ้พวบ้าปล่อย!!!" ันพยายามสะบัมือหนีอาารเาะุมอพวมันแ่ไม่เป็นผลเลย
"แหม~ปาร้ายะรินะอย่ารู้ัว่าถ้าบนเียน้อะร้อเสียหวานหรือเปล่า" ไอ้นั้นทำหน้าหื่นพร้อมระาแนอันอย่าแร
"ปล่อยนะไอ้หน้าปลวเฮ้ย"
"โอ้ยยยยย!!!ยัยนี่นิ" ันัเ้าที่แนไอ้หนีปลวพร้อมยาถีบมันเ็มพร้อมวิ่หนีแ่
"ว้ายยยย"
"ะหนีไปไหนสาวน้อยทำับันะแสบเี่ยวนะ"
"โอ้ย!!!" ผู้ายอีน่อยเ้าที่ท้ออันอย่าแรนันุและทรุลับพื้นอย่านหมแร
"หึๆสิ้นลิทธิะทีนะ" ไอ้หน้าปลวพูพร้อมระาแนันอย่าแรอีรั้พร้อมลาร่าอันไปานั้นสิอัน็เริ่มับไป'ใร็ไ้่วยันทีโล่วยัน้วยพี่โล'
"สปริื่นสิเฮ้สปริ"
"อื่อ...ะ..โลี้..อ่ะ" ู่ๆ็ึันเ้าไปออย่าแน่นโยที่ันไม่ทันั้ัว
"ยัยบ้าเธอทำให้ันเป็นห่วนะ!!" ผมะอใส่ยัยระ่ายเน่าอย่าเสียั
"ะ...อโทษ"
"อโทษหรอถ้าันามหาเธอไม่เอแล้วโนไอ้บ้าพวนั้นพาเธอไปทำอะไรแล้วะทำยัไหา!!!ยัยบ้า!!!!" ผมมอไอ้พวเศษสวะที่อับพื้น้วยฝีมืออผมอย่าโมโหนี่ถ้าผมหาเธอไม่เอไม่อยาะิเลย
"ะ...อโทษริๆและอบุที่มา่วยันนะ" ผมมอรอยยิ้มอ่อนที่ยัยนั้นยิ้มให้ปมอย่าะลึนิๆน่าแปลวามโรธที่ผมเือปานภูเาำลัปะทุับเย็นลเพียเพราะเธอยิ้มให้ผม
"ไม่เป็นไรแ่เธอปลอภัย็ีแล้ว" ผมผยุร่าอสปริและพาเินออไปารนี่ไม่หวายเะ่ำเ้าพวนั้นอีที
"โอเไหม?"
"อะ..อืม" ผมพาสปริมานั่พัแถวๆน้ำพุพร้อมยื่นน้ำให้เธออย่าห่วๆ
"ะ...อบุอีรั้นะโลี้" ผมหันมามอพร้อมยิ้มอ่อนๆ
"ไม่เป็นยินีเสมอ"
"ันะอบแทนอะไรนายไ้บ้าไหม?"
"หือ...อืมมีสิ" ผมพร้อมยิ้มๆและแฝไป้วยวามเ้าเล่ห์
"อะไรหรอ?" สปริเอียอสสัย
"็....." ผมลาเสียยาวพร้อมยืนหน้าเ้าไปใล้อีฝ่ายพร้อมประทับูบอันแผ่วเบาที่ริมฝีปาอสปริอย่าอ่อนโยนและผละออไปโีที่แถวไม่่อยมีนเลยไม่มีปัหาอะไรส่วนสปรินะหรอ็อ้าอีเ่นเย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น