ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่9 ถกเถียง
ผมหันลับไปมอ "มึมาหาูทำไม" ผมมอพร้อมสะบัแนทิ้ เาไม่ยอมและยัับแนผมเอาไว้แน่น อ่าา ไอ่นี่มันื่อหล เป็นนที่แย่แฟนอผมไป ไม่สิ็หัหลัผมทั้สอนนั้นแหละ เรียว่าสมรู้ร่วมิ็ว่าไ้ "็ูเห็นโพส์อแฟนู" แปล เหมือนเาอนบ่ายับอนนี้เป็นนละนันเลย "แล้วมันเี่ยวอะไรับูวะ" ผมมอ้วยหน้าานิ่เย
Khaimok :วันนี้เราไปเอแฟนเ่ามา แล้วเรา็ไปทัปิ แ่เาอารมืไม่ีที่เราเ้ามาทัเาเลยบหน้าเราหน้าแเลย
"ั้นมึูนี่" ผมอึ้ับโพส์ๆนั้น อะไร? ผมไม่ไ้ทำ "ูไม่ไ้ทำ" "แล้วใระทำไ้ละ! ็มีมึนเียว แฟนูบอว่านทำเป็นแฟนเ่า!" เาะโนใส่ผม ผมพยายามใเย็นๆ "มึเื่อมันหรอ" "เอ่อิ! ็แฟนู" หนึ่ำ็แฟนสอำ็แฟน ผมใ้มืออี้าแะมืออเาออ เา็ับแนอผมไว้ แล้วผลัผมนำแพเพื่อไม่ให้ผมหนี เอาหล่ะอนนี้ผมหนีไปไม่ไ้แล้ว
เาเอาแนทั้สอ้าอผมแนบิำแพไว้ "มึะยอมรับีๆมั้ย" ผมมอ้วยวามหุหิ ส่วนให่นในะะมีเรียน่อเลย เลยทำให้ไม่่อยมีนผ่านมาแถวนี้ "ไม่ เพราะูไม่ไ้ทำ" ริๆผมมีวิธีหนี แ่ถ้ารั้นี้ผมหนีผมไม่แน่ใว่าะเอเรื่ออะไรอี
นรหน้า้อมอผม้วยสายาโรธเือ ผมหันหน้าหนี "แล้วแฟนมึมีหลัานหรอ ว่าูเป็นนทำ" ผมพูอย่าหนัแน่น เาถอนหายใ "็ไม่มี แู่็วรเื่อแฟนู" เาเนี่ยสันานหมาริๆเลย
"ถ้ามีหลัานแล้ว่อยมาเอาเรื่อูิ" เายับหน้าเ้ามาพู้าหูอผม "หลัานือมึทีู่ไม่น่าเื่อถือไ" เมื่อผมไ้ยิน ำสบประมาทพอนั้นมันทำให้ผมรู้สึแย่มาทั้ที่เยเป็นเพื่อนที่ี่อันแท้ๆ ผมึถีบเ้าที่้าน้อยอเา "อึ!" เาร้อออมาและล้มลไปนอนับพื้นพร้อมับำไ่ัวเอไว้
ผมไม่รอ้าเินไปหยิบระเป๋าสะพายที่หลุมือไปและวิ่ออไปาัวอาาร พอเินออมาฟ้เห็นรถอนนนั้นอรออยู่ผมึรีบวิ่ไปหาแล้วเปิประูรถออ ผมรีบเอาัวเอึ้นไป แล้วปิประู
รถ่อยๆเลื่อนัวออไป ผมหอบหายใ้วยวามเหนื่อย มอหน้านที่พึ่เอเมื่อเ้า่อนะโผเ้าไป่อนอย่าระทันหัน "วิ่หนีใรมาหรอ" เาถาม้วยวามเป็นห่วแล้วลูบเ้าที่หัวอผม "แฟนไ่มุรับ เามาามเรื่อโพส์อะไร็ไม่รู้รับ เาบอว่าผมไปบเธอนะรับ แ่ว่าผมไม่ไ้ทำนะรับ" น้ำาผมเริ่มไหลลมา ทีละหยนอาบแ้ม
เาับมืออผมออมาอย่าอ่อนโยนและมอแนอผม "มันทำร้ายเธอหรอ" ผมพยัหน้า "เ้าใแล้ว..." เาพึมพำับัวเอ แ่็ไม่แสสีหน้า แ่ลับสัมพัสไ้ถึแรอาา ผมึรีบพู"ผมไม่เป็นไรหรอนะรับ"
"ไม่เป็นไรเี่ยวผมัารให้เธอเอ" เมื่อลับถึปราสาท เา็พาผมลับเ้าไปที่ห้อ แล้ว็เินหายไปเลย
Khaimok :วันนี้เราไปเอแฟนเ่ามา แล้วเรา็ไปทัปิ แ่เาอารมืไม่ีที่เราเ้ามาทัเาเลยบหน้าเราหน้าแเลย
"ั้นมึูนี่" ผมอึ้ับโพส์ๆนั้น อะไร? ผมไม่ไ้ทำ "ูไม่ไ้ทำ" "แล้วใระทำไ้ละ! ็มีมึนเียว แฟนูบอว่านทำเป็นแฟนเ่า!" เาะโนใส่ผม ผมพยายามใเย็นๆ "มึเื่อมันหรอ" "เอ่อิ! ็แฟนู" หนึ่ำ็แฟนสอำ็แฟน ผมใ้มืออี้าแะมืออเาออ เา็ับแนอผมไว้ แล้วผลัผมนำแพเพื่อไม่ให้ผมหนี เอาหล่ะอนนี้ผมหนีไปไม่ไ้แล้ว
เาเอาแนทั้สอ้าอผมแนบิำแพไว้ "มึะยอมรับีๆมั้ย" ผมมอ้วยวามหุหิ ส่วนให่นในะะมีเรียน่อเลย เลยทำให้ไม่่อยมีนผ่านมาแถวนี้ "ไม่ เพราะูไม่ไ้ทำ" ริๆผมมีวิธีหนี แ่ถ้ารั้นี้ผมหนีผมไม่แน่ใว่าะเอเรื่ออะไรอี
นรหน้า้อมอผม้วยสายาโรธเือ ผมหันหน้าหนี "แล้วแฟนมึมีหลัานหรอ ว่าูเป็นนทำ" ผมพูอย่าหนัแน่น เาถอนหายใ "็ไม่มี แู่็วรเื่อแฟนู" เาเนี่ยสันานหมาริๆเลย
"ถ้ามีหลัานแล้ว่อยมาเอาเรื่อูิ" เายับหน้าเ้ามาพู้าหูอผม "หลัานือมึทีู่ไม่น่าเื่อถือไ" เมื่อผมไ้ยิน ำสบประมาทพอนั้นมันทำให้ผมรู้สึแย่มาทั้ที่เยเป็นเพื่อนที่ี่อันแท้ๆ ผมึถีบเ้าที่้าน้อยอเา "อึ!" เาร้อออมาและล้มลไปนอนับพื้นพร้อมับำไ่ัวเอไว้
ผมไม่รอ้าเินไปหยิบระเป๋าสะพายที่หลุมือไปและวิ่ออไปาัวอาาร พอเินออมาฟ้เห็นรถอนนนั้นอรออยู่ผมึรีบวิ่ไปหาแล้วเปิประูรถออ ผมรีบเอาัวเอึ้นไป แล้วปิประู
รถ่อยๆเลื่อนัวออไป ผมหอบหายใ้วยวามเหนื่อย มอหน้านที่พึ่เอเมื่อเ้า่อนะโผเ้าไป่อนอย่าระทันหัน "วิ่หนีใรมาหรอ" เาถาม้วยวามเป็นห่วแล้วลูบเ้าที่หัวอผม "แฟนไ่มุรับ เามาามเรื่อโพส์อะไร็ไม่รู้รับ เาบอว่าผมไปบเธอนะรับ แ่ว่าผมไม่ไ้ทำนะรับ" น้ำาผมเริ่มไหลลมา ทีละหยนอาบแ้ม
เาับมืออผมออมาอย่าอ่อนโยนและมอแนอผม "มันทำร้ายเธอหรอ" ผมพยัหน้า "เ้าใแล้ว..." เาพึมพำับัวเอ แ่็ไม่แสสีหน้า แ่ลับสัมพัสไ้ถึแรอาา ผมึรีบพู"ผมไม่เป็นไรหรอนะรับ"
"ไม่เป็นไรเี่ยวผมัารให้เธอเอ" เมื่อลับถึปราสาท เา็พาผมลับเ้าไปที่ห้อ แล้ว็เินหายไปเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น