คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 겸뱀 GYEOMBAM : 01
겸뱀 GYEOMBAM : 01
Hey, Why you mad at me, Let me hear your reason
โกรธกันเรื่องอะไรขอเหตุผลหน่อยครับ?
อันยอง สวัสดีครัชผม ”คิม ยูคยอม” รูปหล่อพ่อรวยแม่มีตังครัช (หื้มม) เรียก “ยูคยอม” ก็
ได้ครัชผมเป็นเป็นคนเกาหลีแท้ๆ100%เลยนะครัช แต่ผมต้องย้ายสัมมะโนครัวมาอยู่ที่ไทย
ตั้งแต่7ขวบเพราะคุณพ่อของผมเนี่ยต้องย้ายมาทำธุรกิจที่นี้ และพอย้ายมาอยู่ที่ไทยผมก็ได้พบ
เพื่อนบ้านที่น่ารัก น่าฟัด น่ายิก น่าจุ้บคนหนึ่งเค้าชื้อ “แบมแบม” หรือ “กันต์พิมุก ภูวกุล” เค้า
คนนี้เปรียบเสมือน รักแรกพบของผมเลยก็ว่าได้ ง้อวววว5555 เราสองคนเป็นเพื่อนสนิ้ดดด
สนิทกันเพราะตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่ไทยเราก็เป็นเพื่อนกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เราอยู่เดี๋ยวตลอด
อารมณ์เหมือนพี่น้องเลยล่ะ 10ปีที่ผ่านมาผมคอยอยู่ข้างๆคอยดูแลแบมแบมมาโดยตลอดแต่
เค้าก็ไม่เคยรู้เลยว่าผมคิดยังไงกับเค้า T..T ติดแท็กแปป #ยูคยอมน่าสงสารมาก วันนี้ก็ปกติ
เหมือนกับทุกวันที่ผมจะต้องมารับแบมแบมไปเรียนด้วยกัน ฮิ้งงงง
“คุณน้าสวัสดีครับ”
“อ้าว! ยูคยอมแบมแบมไม่ได้บอกหรอว่าวันนี้จะไปเอง”
“ไม่ได้บอกนะครับ”
“แบมแบมไปโรงเรียนตั้งนานแล้วล่ะ”
“อ้อครับ งั้นผมไปก่อนครับ”
ผมกล่าวลาคุณแม่ของแบมแบม แปลกแหะปกติไม่เคยไปเองหรือไปคนเดียวนิ หรือโกรธ
อะไรผมก็ปล่าวนิ หรือมีคนมารับ เห้ย!อาจจะใช่ ใครใครมันมารับแบมของโผม หึ้ยยย
แบมนี่ก็จริงๆจะไปก่อนทำไมไม่บอก L
สวัสดีครับผม “แบมแบม” นะครับเพื่อนสนิทยูคยอมนะ แค่เพื่อนสนิทนะ วันนี้ผมหนียูคยอม
มาโรงเรียนก่อนเพราะอะไรนะหรอครับ ผมงอนหมอนั้นะสิ หึ้ยย ไม่อยากจะเล่าเหรอกนะแต่มัน
อดไม่ได้จริงๆ งั้นขอเล่าหน่อยละกัน ก็เมื่อวานนี่นะสิยูคยอมสัญญาว่าจะพาผมไปสวนน้ำแต่
สุดท้ายหมอนั้นก็ลืม พอผมถามว่า วันนี้บอกว่าจะไปไหนหมอนั้นก็ลืม จะไม่ให้ผมงอนหมอ
นั้นด้ไง ย๊า!! คิม ยูคยอม ต่อให้ง้อนายฉันให้ตายฉันก็ไม่ยอมหายงอนหรอก เชอะ!!
วันนี้มาเองผมก็เลยต้องเดินมาขึ้นรถเมล์มาหมู่บ้านนะสิ หึ้ยย คิม ยูคยอมนายนี้มันจริงๆเลย
ทำไมฉันต้องลำบากเดินมาขึ้นรถเมล์ไกลๆแบบนี้ด้วย เพราะนายคนเดียวเลย คิม ยูคยอมมม
ไอ้หมูบ้า ไอ้หมี ไอ้อ้วน
“แบมแบม”
ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน “กู จุนฮเว” หัวหน้าสุดหล่อของผม ลืมบอกไปผมกับยูคยอมเราอยู่ม.5นะ
“อ้าว! จุนฮเวมีอะไรหรอ”
“ทำไมมาคนเดียวอ่ะ แล้วไอ้ยูคอ่ะ”
“ยูคยอมยังไม่ตื่นนะ ฉันเลยมาก่อน”
“งั้นไปด้วยกันดิ”
“จะดีหรอ?”
“ทำไมอ่ะ ยังไงก็ไปโรงเรียนเหมือนกันอ่ะหรือนายไม่ไปโรงเรียน”
“เห้ย!ป่าว ไปๆไปก็ได้”
ผมตอบตงลงไปโรงเรียนกับจุนฮเวสุดหล่อ เย้เฮท!!นุ้งแบมไม่ต้องเสียค่ารถเมล์แล้วเว้ย
ประหยัดงบค่าขนมไปอีก ชีวิตดีดี๊!
พอมาถึงโรงเรียนผมก็รีบตรงดิ่งมาที่ห้องทันที แบมแบมนะแบมแบมต้องเคลียร์กันหน่อย
แล้วล่ะ พอมาถึงห้องผมก็มองแบมแบมทันที แต่ก็ไม่มีแบมแบมไปไหน มาก่อนเค้านิทำไมยังไม่
มา หรือไปเข้าห้องน้ำ ถามอิจูเนีบร์ล่ะกัน
“อิจูเนียร์”
“กูบอกให้มึงเรียกกูว่า ‘น้องจูจู’ ไง”
“เออๆ แล้วแบมอ่ะไปไหน”
“เอ้า!แล้วมึงไม่ได้มาด้วยกันหรอว่ะ”
“ไม่อ่ะ แบมมาก่อนแล้วมึงเห็นแบมป่ะเนี่ย”
“กูมาแต่เช้านะ แต่กูยังไม่เห็นแบมเลย”
“หรอ อื้มๆขอบใจมึง”
ผมนั่งรอแบมแบมในห้องจนเหลือเวลาอีกแค่ 10 นาทีครูก็เค้าสอนแล้ว
อ้ะ!แบมมาแล้ว แต่เดี๋ยวนะทำไมมากับไอ้จุนฮเวหัวหน้าห้องแล้วทำไมสองนี่มาพร้อม แล้ว
ทำไมถึงมาสาย แล้วทำไมถึงมาด้วยกัน หรือแบมมากับไอ้จุฮเว โอ้ยยย!!คำถามเต็มหัวไปหมด
ผมไม่กล้าถามแบม แต่ยังไงก็ต้องถามว่ะ ถามไปสิว่ะคิม ยูคยอม
“แบม”
“หื้ม?”
“ทำไมมาสายอ่ะ”
“อ้อ จริงๆกูมาแต่เช้าหละแต่ไปช่วยงานจุนฮเวที่ห้องสมุดอยู่อ่ะ”
“อ้อๆ”
และแล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ ครูก็สอนไปเหอะผมก็ไม่สนใจหรอก(ปกติก็ไม่เคยสนใจ
อยู่แล้ว) ตอนนี้ในหัวของผมมีแต่เรื่องของแบมแบม แบมเป็นไรง่าโกรธอะไรยูคอ่า ปกติจะชอบ
ชวนเค้าคุยเวลาครูสอนนิ ฮือๆๆ TuT ทำไมวันนี้แบมไม่คุยกับเค้าง่า
กริ้งงงงงง *สมมติว่าเสียงอ๊อดพักเที่ยง
เสียงสวรรค์กูหิวข้าวจนแดกแบมแบมเข้าไปทั้งตัวได้ล่ะ แม่งยังไม่ได้แดกอะไรตั้งแต่เช้า เพราะ
แบมแบมเลยหนีมามาก่อนทำไมก็ไม่รู้วุ้ๆ มึงก็ถามแบมสิว่ะอิยูค อิโง่ เออจริงด้วยทำไมกูไม่
ถามแบมว่ะ (เดี๋ยวนะนี่มึงคุยกับตัวเองหรอ) ทุกคนในห้องเก็บของและเริ่มทยอยไปกินข้าวเที่ยง
“แบมแบม”
“ห้ะ”
“ไปกินข้าวกัน”
“เห้ย!ไอยูค ไอ้บีให้มาตามไปชมรมว่ะ”
จบล่ะ-..- ว่าจะไปกินข้าวกับแบมซักหน่อยมาเรียกอะไรตอนนี้ว่ะ คิม ยูคยอมคนนี้จะบ้าตาย
“ยูคไปชมรมเหอะ เดี๋ยวเราไปกินข้าวกับจินยองแล้วจุนฮเวก็ได้”
“เออๆงั้นได้”
โอ้ยย!! แบมไปกินกับอิจูเนียร์นี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ ทำไมต้องมีไอ้จุนฮเวด้วย ก็ได้แต่ตกลงไป
ทำอะไรไม่ได้เลยซักอย่าง ฮือๆๆ ยูคยอมคนนี้ขอร้องไห้ จุนฮเวตอนแรกกูก็เฉยๆกับมึงนะ แต่
ตอนนี้กูเริ่มไม่ค่อยชอบมึงล่ะ จะเต๊าะแบมกูหรอไม่มีทางงง
ตอนนี้ผมนั่งลงแดงตายอยู่ในห้องชมรม อ้อ!ลืมบอกไปผมอยู่ชมรมบาสเก็ตบอลนะ โดยมีรุ่น
พี่ม.6 “อิม แจบอม” หรือ “เจบี” เป็นประธานชมรม อ่า!พี่บีมันกำลังตามเต๊าะอิจูเนียร์อยู่นะ
เดี๋ยวก็น้องจูจู น้องนยองบ้าง #ถุ้ยยยย!!! พี่ยูคคนหล่อจะอ้วก แล้วก็ไอ้พี่ที่มาตามผมเมื่อกี้ชื่อ
“ หวัง แจ๊คสัน” หรือ “แจ๊คสัน” แต่ผมเรียกไอ้พี่นั้นว่า ‘พี่สั้น’ โอ้ยยย!! คิดถึงแบมเว้ยยย ตอนนี้
คงหนังกินข้าวอยู่กับไอ้จุนฮเวล่ะสิท่า (อิจูเนียร์ด้วย) เห้ย!!! จริงด้วยไลน์ไปหาอิจูเนียร์ถามหา
แบมดีกว่า หึหึ!! มึงนี้ฉลาดจริงๆยูคยอม หล่อแล้วก็รวยไม่พอแถมยังฉลาดอีก555555
{พี่ยูคคนหล่อพ่อรวยแม่มีตังค์] : น้องจูจูจ๋า
น้องจูจูน่ารักที่สุดในโลก^^ : อะไรมึง
{พี่ยูคคนหล่อพ่อรวยแม่มีตังค์] : โห้ยย! พอกูเรียกดีๆมาหยาบคายใส่กู
น้องจูจูน่ารักที่สุดในโลก^^ : แล้วสรุปมีไร
{พี่ยูคคนหล่อพ่อรวยแม่มีตังค์] : มึงอยู่กับแบมป่ะ
น้องจูจูน่ารักที่สุดในโลก^^ : อยู่ ทำไมจะคุยกับแบมไง
{พี่ยูคคนหล่อพ่อรวยแม่มีตังค์] : ป่าวจะคุยกับมึง
น้องจูจูน่ารักที่สุดในโลก^^ : มาแปลก แล้วมีไร
{พี่ยูคคนหล่อพ่อรวยแม่มีตังค์] : ไอ้จุนฮเวมันเต๊าะแบม มันทำอะไรแบมป่ะ
น้องจูจูน่ารักที่สุดในโลก^^ : จุนฮเวเค้าไม่ใช่มึง พอๆกูแดกข้าวเลิกคุย
ถึงอิจูเนีบร์จะพูดอย่างนั้นก็เหอะ แต่ผมก็วางใจไม่ได้อยู่ดี โอ้ยย!!คนหล่อเครียดดด
“เห้ย!เป็นอะไรว่ะไอ้ยูค เห็นนั่งหน้าบูดนานล่ะ” เป็นไอ้พี่บีที่เอ่ยถาม
“พี่ประชุมเสร็จยังอ่ะ”
“เสร็จแล้วทำไม”
“ไปแดกข้าวกัน”
“กูไปด้วย!!!” เป็นไอ้พี่สั้นที่แทรกขึ้นมา
เราสามคนตกลงจะไปกินข้าวด้วยกัน พอมาถึงโรงอาหารผมก็รีบมองหาโต๊ะของแบมแบม
และผมก็เจอฉากเด็ดไอ้จุนฮเวมันป้อนข้าวแบม ไอ้สาสส ผมรีบตรงดิ่งไปที่โต๊ะแบมทันทีและ....
แทรกตัวนั่งระหว่างแบมกับไอ้จุนฮเว ทุกคนทั้งโต๊ะหันมามองผมเป็นสายตาเดียว
“เอินเอินจ๋า ขอเค้านั่งกินข้าวด้วยน้า” อ่า!!! ลืมบอกไปไอ้พี่สั้นมันกำลังเต๊าะพี่ “มาร์ค” หรือ
“ต้วน อี้เอิน” ลูกพี่ลูกน้องแสนน่ารักรักของแบมแบม ฮิ้งงงง
“ไม่!! ไปนั่งที่อื่นไป”
“โถ่!!เอินเอินจ๋าให้เค้านั่งด้วยน้า*0* ”
ไอ้พี่สั้นมันก็นั่งเถียงกับพี่มาร์คต่อไปแต่ก็ยังมีอารมณ์หวานป้อนข้าวกันนะ ส่วนไอ้พี่บีพอ
มาถึงโต๊ะก็นั่งจีบปากจีบคอสวีทหวานกับอิจูเนียร์ กูอิจฉานะ ส่วนแบมง่าสนใจยูคหน่อยนั่ง
เงียบตลอดเลย ฮือๆๆ ใช่สิยูคไม่ใช่ไอ้จุนฮเวนิ L
@ เลิกรียน *เร็วเหมือนตัดฉับ
“กลับบ้านกันแบม”
“วันนี้ไม่ต้องเข้าชมรมหรอ?!” พูดไปทำหน้างอไปนะแบมอิอิ ยูครู้นะว่างอนแต่งอนเรื่องอาราย?
“ไม่เข้าอ่ะ” จริงๆขอไอ้พี่บีหยุดวันนึง เพราะจะตามง้อแบ๋ม(?)
“อ้ออื้ม! กลับก่อนนะจุนฮเว”
“อ้อ! กลับดีๆนะแบม”
ชิ! ถ้ายูคเป็นไอ้จุนฮเวแบมจะพูดกับยูคอย่างนี้บ้างมะ(เริ่มพาลล่ะ)
ผมกำลังขับรถจักรยานยนต์สุดเท่ สุดเฟี้ยวเหมือนเจ้าของ(?)5555 ลืมบอกไปผมขับรถมาโ
รงเรียนเองนะอิอิ ก็อย่างว่าพี่ยูคคนหล่อบ้านรวยมีมอไซต์ขับ(หื้มม) ผมขับมาเรี่อยๆจนมาหยุด
ที่หน้าร้านไอศกรีมสุดน่ารักที่ผมกับแบมจะชอบมากินด้วยกัน จริงๆแล้วมันคือร้านไอศกรีมของ
ยองแจนะ ถามยองแจคือใคร? ยองแจคือเพื่อนต่างโรงเรียนที่สนิทกับจูเนียร์มากๆจึงพาลมา
สนิทกับผมและแบม ซึ่งร้านไอศกรีมก็เป็นแผนที่ผมจะใช้ง้อแบมผู้น่ารักของผม
“จอดรถทำไมอ่ะ?”
“กูอยากกินไอศกรีมอ่ะ ฮี่ๆๆ”
“แปลกเหอะ? เห็นปกติไม่ชอบกินนิ”
“ก็วันนี้มันอยากกินนิ แล้วจะกินมะ”
“มึงเลี้ยงกูป่ะล่ะ”
“โอเค!” มันก็ต้องแน่อยู่แล้วครับป่าวแบม ถ้ายูคไม่เลี้ยงแล้วแบมจะอยุ่กินกับยูคหรอคร้าบบ
พอเข้ามาในร้านก็ได้รู้ว่าอินังแจแจไม่อยู่เพราะไปซื้อของกับอิจูเนียร์ บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้
นะว่าอีสองคนนี้มันมีอะไรมากกว่าเพื่อนกันรึเปล่า แต่ก็ต้องเลิกคิดความคิดนั้นเพราะอีสองคน
นี้มันเป็นตุ้ด(?)ทั้งคู่
“รับอะไรดีค่ะ”
“มึงอยากกินไรอ่ะ”
“อื้ม?? ของผมเอาโอรีโอ้ชีสเค้ก”
“ของผมเอาช๊อกโกแลตมินต์ครับ^^” ยิ้มมม^+++^
“ทั้งหมด2ที่นะค่ะ มีโอริโอ้ชีสเค้กและช๊อกโกแลตมิ้นต์นะค่ะ”
“คร้าบโผม^^” แล้วพนักงานคนสวยร้านไอ้แจก็เดืนจากไป ปล่อยให้ยูคยอมคนนี้นั่งยิ้มตาม
ชิ! คิม ยูคยอมนี่ฉันโกรธนายอยู่นะยังมีหน้านั่งยิ้มสบายใจอยู่ได้
พี่พนักงานเอาไอศกรีมมาเสิร์ฟให้ น่ากินเป็นบ้าแบมแบมคนนี้จะไม่ทน โอรีโอ้บดโรยบนหน้า
ไอศกรีมรสวนิลาที่มีโอรีโอ้ผสมอยู่ด้วย แล้วยิ่งวิปปิ้งครีมทีบีบเรียงตัวสวยพร้อมกับเชอรี่ลูกสี
แดงสดว่างอยู่ข้างบนแล้วยิ่งน่าทานเข้าไปอีกก น้ำยายไหย!! แต่แล้วก็จมูกก็ไปสดุดเข้ากับกลิ่น
มิ้นต์ที่มาจากไอศกรีมรสช๊อกโกแลตของยูคยอม โอ้ยยย!จะไม่ทน แบมแบมคิดถูกตริงๆที่มี
เพื่อนเปิดร้านไอศกรีม อ๊า!!ไอศกรีมนี่มันสวรรค์ชั้น7ของแบมแบมแท้ๆเหลา
“แบมแบม” เป็นยูคยอมที่เอ่ยปากออกมาจากที่ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ
“-..-?”
“แบมเป็นไรอ่ะ โกรธอะไรกู” ดูทำหน้ากูรู้มึงไม่ได้เศร้าไม่ต้องมาตีหน้าเศร้า-..-
“ไม่ได้โกรธ!!”
“ไม่โกรธไร วันนี้มึงไม่คุยกับกูอ่ะ”
“ก็คุยอยู่นี่ไง”
“แบมอย่ากวนตีน”
“กวนตีนเชี่ยไรล่ะ! เออกูโกรธมึงจบป่ะ!!”
“แล้วมึงโกรธกูเรื่องไรอ่ะ”
“แล้วใครบอกจะพากูไปสวนน้ำแล้วก็ลืม สรุปก็ไม่ได้พากูไป”
“?!!”
“ทีหลังถ้าสัญญาไรแล้วทำไม่ได้อ่ะก้ไม่ต้องมาสัญญานะ” พูดจบก็ตัดไอศกรีมคำใหญ่เข้าปาก
“เห้ย!แบมคือกู...”
“กูอิ่มแหละ กลับกันเหอะ”
“เห้ย!เดี๋ยวดิ!”
“......” อยู่ให้บ้าสิ หึ้ย!นายนี่จริงเลยยูคยอม พูดแล้วขึ้นเลยนะนี่
“เออๆ?? พี่ครับเก็บตังค์คับ”
ยูคยอมนี่งงเป็นไก่ตาแตกเลยครัช โอเคยอมรับครับว่าเค้าผิดที่ลืมนัดแบมแบม แต่ก็ไม่นึกนี่ว่า
นัดอะไรไว้ สงสัยรอบนี่มีเคลียยาวเอยย คิม ยูคยอมม
100 %
...............................................................................................................................................................
- Talk -
ครบ 100% แล้วน้า
เป็นฟิคที่ไวเหมือนตัดฉับ สงสัยต้องเปลี่ยนแท็กเป็น #ฟิคตัดฉับ
หายไปนานเลยเค้าขอโตด ฉลองคนอ่าน100คนเค้าเลยอัพต่อ
อ่านแล้วงงมั้ย? เค้าแต่งเองยังเองงงเลย55555 อิอิ
ภาษาแปลกเวอร์เลยใช่มั้ยล่ะ555 ทนๆกันไปก่อนเนอะ55
O W E N TM.
ความคิดเห็น