ว่า...รัก

นับแต่เล็กจนโต ฮักอู่รู้แต่เพียงต้องรักซู่เจียให้มาก

และเขาก็รักมาก

และเขาก็รักมากมาตลอดชีวิต

และเขาก็รักมากมาตลอดชีวิต จนกระทั่งรักมากกว่าชีวิตตัวเอง

.

.

.

.

"โก๊ อยู่ด้วยกันตลอดไปได้ไหม"

"ตลอดไป...คงไม่ได้

แต่ถ้าตลอดชีวิตโก๊...เจียนับแต่นาทีนี้ได้เลย"

--------------------------------------------------------------------------

มุกรดาหายไปนานมากกกกกกกกก

ได้โปรดอย่าเพิ่งทวงถามเรื่องเก่า /กราบกราน

ขอโปรดเมตตาเรื่องใหม่

เพราะแลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกายจริงจ้า

แบ็กกราวนด์ของเรื่องนี้อยู่ในช่วงระหว่างปี ค.ศ. 1900 - 1960 ผสมปนเปกัน

ชื่อภาษาจีนขออนุญาตยืมมาจากชื่อคนจริง ๆ ซึ่งเดิมเป็นชื่อฮกเกี้ยน

แต่มุกรดาขอถอดเสียงเท่าที่จะทำได้ เพราะในภาษาเขียนของภาษาไทยมีห้าเสียงเท่านั้น ขณะที่ภาษาจีนฮกเกี้ยนมีตั้ง 8 tone

เช่นเดียวกันกับคำภาษาจีนฮกเกี้ยนที่ใช้ในภูเก็ต (ซึ่งออกเสียงไม่เหมือนที่ใช้ในมณฑลฝู่เจี้ยนที่เป็นต้นกำเนิด และไม่เหมือนที่ใช้ในปีนัง

ดิฉันลงทุนไปถึงปีนังแล้ว แต่เชื่อไหมว่าไกด์เองก็ไม่รู้จะหาคนฮกเกี้ยนมาคุยกับมุกได้อย่างไร 5555)

ก็จะขอถอดเสียงให้ตรงกับที่มุกได้ยินและได้ฟังมาตั้งแต่เด็กแล้วกันค่ะ

เจตนามุกคืออยากเขียนถึงบ้านเกิด และมรดกทางวัฒนธรรมที่ได้รับสืบทอดมา 

ใครมีข้อมูลเพิ่มเติมบอกได้เลยจ้า

แต่ไม่แนะนำให้นำไปอ้างอิงใด ๆ เพราะนิยายก็คือนิยายเน้อ

สำหรับภาษาถิ่นใต้ ก็จะพยายามถอดออกมาให้ตรงกับที่มุกใช้จริงเช่นกัน 

แต่จะพื้นที่มันก็จะมีความคล้ายคลึงและแตกต่างกันไป

ใครมีศัพท์ท้องถิ่นอะไรก็มาแชร์กันได้นะคะ สนุกดี