คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บท 7 : ความประทับใจเล็กๆ
~ 7~
วามประทับใเล็ๆ
“เป็นไมั่” วอเทอร์ถามเมื่อเห็นผมเินออมาาห้อทำแผล
“โอเแล้ว^^” ผมบอพร้อมโว์แน้ายที่ถูแปะ้วยผ้า๊อเ็มไปหมให้น้อู วามริผมแ่ถลอรับ แ่ไอ้เ็นัเรียนแพทย์ที่ทำแผลให้ผม มันะแ้นผมที่ผมร้อโอโอยเหมือนัวเอำลัะายอนล้าแผล มันเลยหมั่นไส้ิผ้า๊อมาให้ะเ็มสรีมเลย
แนผมเือบเป็นมัมมี่แล้วเนี่ย
แ่ไม่เป็นไร! อนนี้ผมโอเรับและีใสุๆ ที่วอเทอร์พาผมมาส่โรพยาบาลหลัาที่ผมพยายามรีบเินหลบรถอวอเทอร์นสะุาัวเอล้มแล้วันเผลอเอาแนลไปรับัวเอเ็มๆ เลยทำให้แนผมถลอเลือออเ็มไปหม
แ่ารที่ไ้วอเทอร์มาเป็นนับรถให้แบบนี้็ถือว่าารเ็บรั้นีุ้้มฟุๆ^^
“ยัเ็บอยู่ไหม”
เอ๊ะ! เอ๊ะ! น้อเป็นห่วผมหรอ!!!!!!
ะ ใเ้นึัเลยแฮ๊ะ!! -///-
“ยัเ็บอยู่ แ่ถ้านายเป่าแผลให้็ะหาย ><” ผมบออย่าอายๆ พร้อมยแนมัมมี่อัวเอเ้าไปใล้วอเทอร์
“ให้ผมนวแนให้ไหม เผื่อะีึ้น” วอเทอร์แสยะยิ้ม่อนยื่นมือเ้ามาใล้แนมัมมี่อป๋มพร้อมทำท่าะบีบแนป๋ม!!!
อย่าน้า!!!!! O[]O
“อย่านะ!!!!!ันให้เป่า ไม่ใ่ให้นว” ผมร้อเสียหลพร้อมรีบัแนลับทันทีที่วอเทอร์ยื่นแนมา
ทั้ที่มืออน้อยัไม่โนแนผม แ่ทำไมน้ำามันิไหล T^T
“หึ! ็แ่นั้น ลับเถอะ”
“อือ ว่าแ่นายะไปส่ันหรอ”
“มัน็้ออย่านั้นไม่ใ่รึไ”
“เป็นห่วสินะ ีัเลย^^”
“ใ่! ผมห่วว่าถ้าพี่เป็นอะไรึ้นมา ผม้อายรถทิ้” ไอ้น้อบ้าอบหน้าายเลยรับ หน๊อย!!
“ิ๊!”
ะบอว่าห่วรถมาว่าห่วเราสินะ หน๊อย!!!! เี๋ยวปั๊!!!!
ับเลย!!! =;=
“ไม่มียารึไ” วอเทอร์ถามพลาเินนำผมออไปที่ลานอรถโยไม่สนใอาารอนน้อยใอผมเลยสันิ เอะ!!!!
“ไม่อ่ะ แ่แผลถลอ หมบอไม่้อินยา”
“ยัไ็ูแลัวเอ้วยละัน ถึะแ่แผลถลอ็เถอะ” วอเทอร์พูเสียเรียบพลาเินนำผมไปเรื่อยๆ
หลัาวอเทอร์พูบ ผม็ไ้แ่มอแผ่นหลัว้าที่เินนำผมไปเรื่อยๆ อย่าเหม่อลอย เพราะหลัาที่ไ้ฟั หัวใอผมมัน็เ้นรัวอย่าบอไม่ถู สายายั้อมอไปที่น้าหน้าที่มีแ่ำพูที่ทำให้ผมประหลาใเ็มไปหม
ถึแม้มันะเป็นำพูที่แสนเรียบ่ายที่ผมมัะไ้ยินบ่อยๆ เวลาัวเอไม่สบายแล้วมีนมาพูแสวามเป็นห่ว แ่พอเวลาเป็นนๆ นี้ หัวใอผมมันลับพอโและอยาฟันๆ นี้พูอี อยาฟัน้ำเสียที่เรียบ่ายแ่แฝไป้วยวามเป็นห่วนี้
“รับ!^^” ผมอบรับพร้อมียิ้มว้า้วยวามีใ
“’รับ’ อะไรอพี่เนี่ย!” เมื่อวอเทอร์ไ้ยินผมพู ‘รับ’ น้อ็หันลับมาหาผม
“็ ’รับ’ ็ือะูแลัวเอเพื่อนายไ^^” ผมียิ้มหวาน่อ
เอาล่ะไอ้เ! โปรยเสน่ห์เยอะๆ >=<
“พี่หัวระแทพื้น้วยไหมเนี่ย!”
เพล๊!
“-_-!”
เฮ้อ! เลียไอพวอบทำลายบรรยาาศริๆ
“พี่ละนะ”
ผมบอน้อหลัาวอเทอร์ออรถมาไ้ไม่นาน
“แ่รถพี่อยู่อาารลาไม่ใ่หรอ”
“พอีมีเรียนบ่ายโมน่ะ นี่็เที่ยรึ่แล้ว้วย อีอย่า...แนแบบนี้ับลำบา” ผมยิ้มบาๆ ่อนมอผ่านระหน้า่ารถ้าัวเอออไปูวิว
เฮ้อ! แถมออมาอยู่อนโนเียวอี โรลำบาสุๆ
ลับไปอยู่บ้านีไหมนะเรา _*_
ะที่ผมเหม่อมอู้าทาไปเรื่อยๆ ไม่นานรถที่ผมนั่มา็หยุล
ถึะแล้วรับ
“เอ่อ...วันนี้อบในะ^^” ผมยิ้มให้วอเทอร์พลาปลเ็มันิรภัยอัวเอออ
อุส่าห์ับมาส่ อบุนะ!
“อือ” วอเทอร์หันมามอผม่อนพยัหน้าหนึ่ึ๊เบาๆ เป็นารอบรับ
เอิ่ม...ถ้าไม่อยายับัวนานั้น็ไม่้อผหัวหรอ _*_
“ไปและ บายนะ!!”
“เี๋ยวเมี!”
ะที่ผมำลัเปิประูรถแล้วเรียมัวะล ู่ๆ วอเทอร์็ยื่นมือมาับแนผมไว้พร้อมเรียื่อผม...ะเ็มยศเลย
“เอ่อ...อื่อ!” ผมมอวอเทอร์อย่าๆ ่อนานรับ
เรียแบบนี้เินนะเนี่ย >=<
“เอ่อ...” วอเทอร์อ้ำๆ อึ้ๆ ไม่ยอมพู
“’เอ่อ’ ไร”
“เอ่อ...ไม่มีไร พี่ลเถอะ”
ิ๊! แล้วใรับแนันอยู่เล่า!!!!
แ่ไม่ล้าทัแบบนั้น ลัวน้อปล่อยมือ อิอิ อยาให้ับนานๆ ><
แล้ว็อยาให้...
“เมี^^” ผมบอพร้อมลี่ยยิ้มบา
“ห๊ะ!”
“อนนี้ันไม่ถือแล้ว เรียเมี็ไ้ ไม่้อเรีย 'พี่'^^”
ใ่! ับวอเทอร์น่ะ ไม่้อมีรุ่นพี่รุ่นน้อแล้วล่ะ ><
“ไม่อ่ะ”
เอะ!
“ันอบนะ เวลานายเรียันว่าเมี...โอ๊ย!”
ะที่ผมำลัพูเรื่อยเปื่อย วอเทอร์็ยื่นมือมาบเหม่ผมรับ!!
เอ๊ย! ไม่ใ่! ไม่ไ้บ แ่เฮียแเล่นเอาระาษโพสอิทสีเหลือที่ไหนไม่รู้มาแปะรเหม่ผม
หน๊อย! แล้ทีเผลอหรอ!
หลัาวอเทอร์เอาโพสอิทมาแปะที่เหม่ผม ผม็้อหน้าน้อลับอย่าอนๆ พร้อมึโพสอิทออมาู
รี๊!!!! ในระาษโพสอิทมันเป็นเบอร์นี่ >////<
เบอร์วอเทอร์หรอ!!!!!
“ะ ็เบอร์ัน นายลบไปแล้วไม่ใ่รึไ พอลับถึบ้านแล้วทำแผลเสร็็โทรมารายานัน้วย!” วอเทอร์พูรัวอธิบายผมอย่าเสร็สับ แ่ะที่เ้าัวำลัพู เาหันไปมอระหน้า่ารถฝั่ัวเอโยไม่หันมามอผมแม้แ่นิเียวรับ
เอิ่ม...ุยับ้า แ่เอ็มอระ้าเนี่ยนะ =_=+
แ่เรื่อนั้น่ามัน่อน! เรื่อที่สำัือ น้อให้เบอร์ผม!!!!!
ผมนิ่สนิทเลยรับ ราวับวิาำลัะออาร่า
พระผู้เป็นเ้า! อนนี้ลูมีวามสุมาเลยรับ (TOT)/
ลูไ้เบอร์วอเทอร์มาอย่าถูหมายแล้วรับ!!!!!!! T^T
(่อนหน้านี้ไปแอบลัไ่เอาเบอร์เามานเาโรธ!)
“ ”
“อย่าเ้าใผิว่าันะทำีับนาย! ันแ่รู้สึว่า้อรับผิอบเพราะัน็มีส่วนผิทำให้นายเ็บัวเหมือนัน” วอเทอร์ยัพูรัวปนแร็ปอยู่ เอ่อ...หรือว่า น้อเิน!!!
เฮ้อ! มันะเป็นไปไ้ไเล่า! _*_
“ ”
“มัน็...แ่นั้นแหละ”
น้อ็ะแ่...เป็นห่วเราในานะรุ่นน้อล่ะมั้
“อบในะ^^” ผมบอน้อพร้อมลี่ยิ้มบา
แ่นี้...เรา็ีใแล่ะ^^
“ราวนี้ลไปไ้แล้ว มีเรียน่อไม่ใ่รึไ”
“ร๊าบน้อรั พี่ไปแล้วน้า^^” ผมโบมือบ๊ายบ่ายวอเทอร์สอที่อนลารถไป้วยหน้าาอิ่มเอมอย่าบอไปไม่ถู
วันนี้เป็นวันที่ผมมีวามสุที่สุเลย ^O^
ความคิดเห็น