[Fic Harry Potter]อดิศรตะลุยสงครามประสาทแดก

เสียงฮือฮากึกก้องไปทั่วศาล แสงแฟรชสาดไปทั่วบริเวณและเสียงชัตเตอร์ที่กดเสมือนว่าแข่งกันเล่นเกม

ทุกๆสายตาต่างจับจ้องไปที่อดิศร ชายหนุ่มในชุดครุยและผู้พิพากษาสมทบอีกสองคนที่สลับบทบาทไปเป็นการ์ดป้องกันคนทบกับบอดี้การ์ดอีกที

ชุดครุยสะบัดไปข้างหลังตามความเร็วของขายาวที่ก้าวฉับๆหนีนักข่าวที่กรูมาเหมือนซอมบี้

“ไม่ใช่ว่าฉันบอกให้เลือกห้องลึกๆหรือไง?”เสียงทุ้มกระซิบกับตัวเองเบาๆพลางหันไปข้างหลังอีกครั้ง บัดนี้เขาเดินพ้นพวกนักข่าวแล้ว



เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อล้มลงบนเตียง ความรู้สึกตะขิดตะขวงใจยังไม่ไปไหน ไม่รู้ว่าเพราะนี่เป็นคดีสุดท้ายก่อนจะออกจากวงการผู้พิพากษาหรืออย่างไรจึงทำให้เขาไม่สบายใจ ภาพของพ่อแม่เหยื่อที่ร้องไห้ราวกับโลกจะล่มสลายก็มิปาน รวมถึงภาพของจำเลยที่ยิ้มยินดี หลักฐานของเรื่องนี้มันมีเพียงแค่ใช้ในศาลไม่ได้เพราะเป็นการข่มขู่เพื่อได้มา

มือซ้ายยกขึ้นมานวดขมับแรงๆ

แต่ภาพข้างหน้าของอดิศรมันเริ่มเบลอ

เขาพยายามคว้านมือให้ทั่วเพื่อหาโทรศัพท์

แต่แล้วภาพก็ตัดไป