คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : พระโบราณสามองค์
“ถ้าเป็นเรื่อนี้ละ็...”
“เาเล่าัน่อ ๆ มาว่าพระพุทธรูปอ์ที่สอ (หลวพ่อหิน) ถูลัโมยไปถึสามรั้สามราเลย โยรั้แรนั้นพวาวบ้านสามารถามลับมาไ้โยไปพบที่บริเวบ้านหนอู หมู่บ้านที่ห่าออไปาวัเราประมาสิบิโลเมร ส่วนรั้ที่สอถูลัโมยไปอีในระยะเวลาห่าันไม่ถึปี แ่โยัีาวบ้านอเรานั้นเ่มามีแ่นเป็นนายพรานอาีพ็สามารถามลับมาไ้อีรั้ที่เ็ ป่าที่มี้นไม้ึ้นหนาแน่น พื้นที่นั้นาวบ้านเราอบไปหาับบ ับอึ่ หาอยู่หาินันอนลาืนแถบบริเวนาอพวท่านนั่นแหละ เมื่อเห็นว่าหลวพ่อหินประิษานอยู่ที่ถ้ำพระนี้ไม่ปลอภัยเป็นอย่ามาพ่อให่อ่วมผู้นำหมู่บ้านสมัยนั้นับพวาวบ้านหินร่อโนนสวรร์อเราึไ้ทำพิธีอัเิหลวพ่อหินไปเ็บรัษาที่วัันทราวราราม ึ่เป็นวัประำำบลเมือเ่าอเราที่อยู่ห่าออไปสี่ิโลเมร” หลวาเ่าเล่า้วยใบหน้าที่เร่รึม
“แบบนี้หลวพ่อหิน็ปลอภัยแล้วสินะรับหลวา” พระแเอ่ยึ้น้วยวามีใเพราะำลัมีวามรู้สึร่วมับเรื่อเล่าที่หลวาหมุนำลับรรยายให้ฟั “ระผมไปที่วันั้นั้หลายรั้ แ่ไม่เยเห็นพระพุทธรูปอ์ไหนที่สร้ามาาหินเลยนะรับ” พระาลเอ่ยปาึ้นพูหลัาที่เียบฟัมาสัพั
“อนนี้ท่านไม่ไ้อยู่ที่นั่นแล้วละท่าน” หลวามหมุนอบลับำถามอพระาล
“ทำไมหรอรับ แล้วอนนี้พระหินท่านไปอยู่ที่ไหน” พระาลั้ำถามวนสสัยหวัเพื่อะให้ไ้ำอบาพระราผู้ทรภูมิในเรื่อราวนี้ที่ำลันั่มวนยาเส้นอยู่เบื้อหน้า
“นั้น็เพราะว่าหลัาที่าวบ้านนำเ็บรัษาที่ศาลาารเปรียวัันทราวรารามแล้ว พวโรัวียัไม่ลละวามพยายามในารลัโมย พวมันไ้บุึ้นไปบนศาลาารเปรียวัานั้นใ้มีและปืนแร๊ปไทยประิษ์ี้พระผู้รัษาอ์หลวพ่อหิน่มู่่า ๆ นานา ทั้ทำร้ายร่าายท่านถึั้นบาเ็บสาหัส นพระท่านยอมเปิปาบอให้พวมันรู้ว่าหลวพ่อหินอยู่รไหนแล้วพวโร็หายไปับอ์พระพุทธรูป” หลวาหมุนเล่าเผื่อลายวามสสัยอพระาล “โรพวนี้มันทำบาปหนัหนาแท้ ี้ปล้นไ้แม้ระทั่พระทั้เ้า” พระาลพูไปพลาำหมั “หายไปแบบนี้าวบ้านทำยัไัน่อรับ” พระแเอ่ยถาม
ส่วนหลวาหมุน็ีบมวนยาเส้นยึ้นมาาบที่ปา่อนะุไม้ีไฟราพานาเพื่อ่อยาเส้นที่แเพิ่มวนเมื่อ่อนหน้า านั้น็ูยาเส้นมวนมันเ้าไปอย่าเ็มปอปลายม้วนยานั้นแแปร๊่อนที่ะพ้นวันยาสูบนั้นออมาและเอ่ยปาเล่าเรื่อราวอหลวพ่อหินให้พระหนุ่มทั้สอฟั่อ “ใน่วเวลานั้นาวบ้านทั้หลายโศเศร้าเสียใเป็นอย่ามา บานถึับร้อไห้เสียายแสออถึวามอาลัยอาวร์ที่พระพุทธรูปู่บ้านู่เมือหายไป าวบ้านทุนในหมู่บ้าน่าพาันออ้าหา แ่ทว่าามหาทุแห่หนทุำบลทุหมู่บ้าน ไม่ว่าที่ใ ๆ ็ไม่อาพบเออ์หลวพ่อท่านไ้ ้อใ้ำว่าหาันนแทบพลิแผ่นินเลยทีเียวนะ”
“แ่ะรอยสสัยเทวาผูุ้้มรออ์พระท่านะไม่เ้า้าโรใบาป เพราะอยู่มาวันหนึ่เมื่อ่าวพระพุทธรูปอ์หินที่หายไปไ้าล พวมัน็มีวามิที่ะนำพระไปายเพื่อนำเินมาแบ่ันใ้ แ่เทวาท่านึลบันาลให้โรที่ลัโมยพระไปเิอุบัิเหุรถมอเอร์ไ์ว่ำ ทำให้โรน้อนท้ายอุ้มพระพุทธรูปอยู่นั้นไ้รับบาเ็บ ไม่สามารถนําเอาหลวพ่อหินไป่อไ้ มันึไ้เอาพระพุทธรูปไป่อนไว้ที่อฟาบริเวหมู่บ้านที่เิเหุ ถ้าหลวาำไม่ผิน่าะเป็นแถวบ้านหนอุสารอำเภอหนอนาำที่อยู่นอภูออไปโน่นเลย” หลวาหมุนีบมวนยาเส้นยึ้นมาาบที่ปาอีรอบ
“รรมามสนอโยแท้”
“หลวพ่อหินท่านไม่อยาออไปอยู่นอภู” พระาลพูออมาอย่าสะใ้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม่อนที่พระแะล่าวสมทบ “หลวพ่อหินท่านอยาะอยู่ปป้อุ้มรอพวเราาวเวียเ่ามาว่า”
“หลวา็ิแบบที่พวท่านินั่นแหละ” หลวาหมุนล่าวถึวามิัวเอเมื่อรั้ไ้ยินเรื่อนี้รั้แรในสมัย่อน “แ่ว่านะรับหลวา...แล้ว่อานี้เป็นอย่าไรรับ” พระแอยารู้เรื่อราวในอนนี้่อ
“านั้นพอาวบ้านไ้ยิน่าวว่ามีารเิอุบัิเหุรถมอเอร์ไ์ว่ำที่น่าสสัย เนื่อามีารอุ้มพระมา้วย าวบ้านึพาันออามหาอีรั้ า่าวในนี้ปราว่าามหานพบไ้พระพุทธรูปที่ถู่อนไว้ที่อฟาบริเวหมู่บ้านที่เิเหุ านั้นพวาวบ้าน็นำหลวพ่อหินืนลับมายัถ้ำพระแห่นี้และพาันัพิธีแห่อ์พระพุทธรูปอย่าให่โ มีานลออยู่ที่วันี้ถึเ็วันเ็ืนเลย”
“ส่วนพวโรที่โมยพระนั้น ในภายหลัไ้่าวมาว่าถูเ้าหน้าที่ำรวสืบทราบเบาะแสารหลบหนีและสามารถับัวพวมันทุนมาลโทษําุเป็นเวลานานนลืม สาสมับสิ่ที่มันไ้่อรรมทำเ็่ออ์หลวพ่อหินและ่อพระวัันทราวรารามผูู้แลที่ถูพวมันทำร้ายแล้ว” หลวาหมุนีบมวนยาเส้นยึ้นมาาบที่ปา่อนที่ะปล่อยวันโมามวนยาสูบออมาเ็มทั่วบริเวที่เหล่าพระนัุ่ยัน
“แล้วอนนี้หลวพ่อหินท่านไปประิษานอยู่วัไหนรับ” พระแถาม
“ใ่รับหลวา อนนี้ท่านไปอยู่ที่ไหนรับ” พระาลล่าวสมทบ
“หลวาำลัะเล่าให้ฟั่อ” หลวาหมุนเอ่ยอบพระทั้สออย่ารวเร็วทันวัน “พอพูถึพระพุทธรูปอ์หินนั้นหลัาไ้ืนลับมาแล้ว พวาวบ้านทั้หลายไ้ิ้นหาวิธีที่ะรัษาพระท่านไว้ให้ปลอภัยที่ีที่สุ หาลือันอยู่นาน่อนที่ะลันสร้าหอประิษานไว้หน้าวัันทราวราราม โยมีวามสูประมาหเมร สร้ารเหล็แ็แร่หนาแน่นมั่นปป้อเอาไว้ ส่วนใรที่้อารราบไว้นมัสารหลวพ่อหิน็สามารถไปราบท่านไ้ที่หอพระอวัันทราวรารามไ้ทุวันนถึอนนี้”
บันี้หลวาหมุนเล่าบ็ทิ้มวนยาเส้นที่เหลือน้อยนิออไปนอหน้า่าอุิ่อนที่ท่านะเอ่ยสอนพระทั้สอ่อ “พึสัวรไว้ว่าบาปบุนั้นมีริ ไม่้อรอาิหน้า เห็นผลรรมทันาในาินี้” หลวาหมุนพูบประโย็ล่าวเอ่ยึ้นอีรอบในทันที “พวท่านสอนไ้สัเเห็นหรือไม่ว่าบริเวถ้ำพระเราทำไมถึมีพระพุทธรูปน้อยให่ำนวนมา”
“เห็นรับ น่าะมาว่าร้อยอ์” พระาลล่าวอบหลวาเ่าในทันใ
“เือบสอร้อยอ์น่าะไ้วันนั้นผมไ้ลอนับู” พระแล่าวเสริม
“ใ่แล้ว พวท่านรู้ไหมว่าพระพุทธรูปพวนี้มาาไหน?”
“ใรเป็นนสร้า?” หลวาล่าวถามพระทั้สอ
“ไม่รู้เลยรับ” พระแอบ้วยใบหน้าที่เ็มไป้วยวามสสัย
“หลวาพอะเล่าให้ฟัไ้มั้ยรับ ว่าพระพุทธรูปเหล่านี้มาอยู่ที่นี่ไ้อย่าไร ผู้ใเอามาถวาย” พระาลเอ่ยถามเพื่อหวัว่าะไ้ำอบอแหล่ที่มาให้ัเน
“เี๋ยวหลวาะเล่าให้ฟั” หลวาหมุนหยิบระาษาลับยาเส้นึ้นมามวนอีรอบ่อนะ่อย ๆ เอ่ยปาเล่าเรื่อ่อไป “รรมที่ทำบาปับพระนั้นไม่บแ่เพียเท่านี้ ผลรรมที่พวโรไ้่อึ้นนั้นยัส่ผลสืบ่อไปยัลูหลานอพวมันที่เิมาทีหลัโยไม่รู้เรื่ออะไรเลย้วย้ำ รรมนั้นส่ผลให้ลูหลานบานอพวโรใบาปเป็นน่อยเบี้ย บานเสียาพิลพิารไปั้อายุยัน้อย รรมยัส่ผลไปทั้วศาาาิ และทั้หมที่พูมานี่ือรรมที่ลัโมยพระพุทธรูปอ์หิน เหล่าลูหลานและวศาาาิอพวโรที่ไ้รับผลรรมนั้นเมื่อรู้ว่าเหุเิาอะไร็พาันสร้าพระพุทธรูปเหล่านี้ึ้นมาเพื่อทแทน เป็นารสร้าพระเพื่อไถ่บาปที่นรุ่น่อนไ้่อรรมไว้ โยพวเาหวัว่าผลอารสร้าพระพุทธรูปเป็นร้อย ๆ อ์เหล่านี้ะส่ผลให้ีวิเาีึ้นและหลุพ้นาบวรรมนี้เสียที”
“เรื่อราวเป็นมาแบบนี้นี่เอ” พระแพูึ้นพลาพยัหน้าเ้าใในทุสิ่ที่เิึ้น ่อนที่ะถามหลวา “แล้วหลวพ่อปูน อนนี้ไปอยู่ที่ไหนรับหลวา”
ลิ์ื้อ E-Book : เลย
าม่าวสารารอัพเทเรื่อใหม่ ๆ หรือ อนใหม่ ๆ ารทำ E-Book ในเพนี้ไ้เลย
ฝาิามเพ้วยนะรับ : https://www.facebook.com/MaewPao100/
ความคิดเห็น