คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ออกเดินทาง
บทที่ 1 ออเินทา
@ 5.00 AM -Syringa’s flower shop
ิ๊ๆๆๆ~~~ เสียปลุามือถือเรื่อหนึ่ัึ้น แสถึเ้าวันใหม่ ไลแลยันัวึ้นาเียนุ่มอย่าเียร้าน พราหันไปมอรอบายฝั่้ายมือเป็นเหล่าสาวๆ ส่วนอีฝั่เป็นบุรุษสุน่ารั นอนหลับเรียรายเลียบผนัสีไ่ไ่ละมุน เมื่อเห็นโมหน้าอพวพ้อึอไม่ไ้ที่ะยมือถือึ้นมาเ็บภาพอันน่าสยสยอเหล่านี้ไว้ระับวามทรำอันระทึวัเมื่อถ่ายภาพเป็นที่น่าพอใแล้วึลุเินเ้าห้ออาบน้ำไป
หลัาทำธระส่วนัว ไลแลเินมุ่หน้าไปเปิหน้า่า เหม่อมอไปยัภายนอ ฝืนห้าสีเยวสประายระยิบระยับาละออน้ำ้าใ้ท้อฟ้ารุ่อรุ วามเย็นสบายอภาเหนือและสายอ่อนๆพัเอาลิ่นหอมอ้นห้าและอไม้นานาพันธุ์ผ่านายและระทบมูอนที่หลับไหลให้ลืมาึ้นมอมายับนโลอวามริ ไลแลเินเ้าหานใล้ัวที่สุือระวาน โน้มัวระิบ้าหู ริมฝีปาไลแลเผยอยิ้ม
“แม่สาวนนี้ใส้เ้าะหวานเพียใันนะ” สิ้นำมืออไลแล็พุ่รพุะทิอระวานนเธอสะุ้สุัว
“ใหมไอ้แล หยุมมาไ้แนะแ” ไลแลมอูสาวหน้าเ๋ี้โวยว้ายอย่าุนเพราะเสียอระวานนั้นัลั่นไปทั่วห้อระาพวที่ำลัฝันหวานให้ื่นเ็มา
“แผนลแรั้นนี่ไ้ผลยอเยี่ยมริๆ” ยัไม่บำพายุหมอนผ้าห่ม็ระหน่ำเ้าสู่ไลแลทุทิศทาอย่าเ็มรั ไลแลรู้ีว่าไม่มีทาพลบพ้นึนิ่น้อมรับ้วยวามยินียิ้มแ่ให้เห็นฟันสวยรบทุี่ ึ่เรียะแนนวามหมั่นไส้อเพื่อนๆไ้เป็นอย่าีไม่นานเหล่าเพื่อนๆ็ัารวบุมอารม์ันไ้ ึทยอยเ้าออห้ออาบน้ำันไป
ไลแลเินลมาเพื่อเรียมอาหารและเรื่อื่มอย่า่ายๆ แ่็พิถีพิถันรสาิและหน้าาแ่ละานามวามอบอเพื่อนๆแ่ละน พร้อมัารานและฝาฝั่ร้านให้พนัานไว้่อนออเินทา
“เสร็อ่ะยา......ะสายแล้วเน้ออออออ”
“แปปปป...ัผมให้ฟ่า่อนนน”
“ะเสร็แล้ว้า เร็ๆินิน”
“มาล้าวๆๆ หอมั อุ๊ยยยยอโปร”
“ไม่ไ้ินนานแล้วนะเนี่ย ิถึสุๆ” ม่านฟ้าเอ่ยึ้นพร้อมอ้าปาว้ารับอาหารเ็มปาเ็มำ
ลุ่มเพื่อนทั้หม่าื่มำับอาหารสัพั้าวฟ่าึอาสาเรียรถไปสนามบิน เมื่อรถมาถึ็ทยอยนสัมภาระ แล้วออเินทา
“ไป่า.....ออล่าานนนนนนนนนน”
@ โรแรมหรูแห่หนึ่ในเาให่
เมื่อมาถึโรแรมใลาหุบเา วามามอพืพันธุ์ ท้อฟ้าเปิโล่แ่มใสและอาาศอันบริสุทธิ์่ารึใผู้มาใหม่ไ้อย่าอยู่หมั แผนิรรมในมืออ้าวฟ่าล้ายะเ้นเร่าพร้อมระอนเปิออมาให้มนุษย์ัว่อยปิบัิามอย่าเร่รั
“โอ้ววว ธรรมาิ พวเรามาแล้ว้า~~~” ้าวฟ่ายิ้มว้าแล้วระโโลเ้นหมุนรอบัวเหล่าเพื่อนๆ
“ใเย็นนะสาว เ็บแรบ้าไรบ้า” ทนิลปลับท่าทาออหน้าแาเพื่อนสาว
“เอาน่าแ..นาไม่หมฤทธิ์่ายๆหรอ ปะเ็อินเอาอไปเ็บ่อนแล้ว่อยออล่า ” เอื้ออยสามเท่ห้ามทัพเ็อินแล้วยื่นุแ 3 อแยันไป ห้อแรมีทนิลและม่านฟ้า ห้อที่สอ้าวฟ่าและระวาน ห้อที่สามเอื้ออยและไลแล
“ไป่ะ แยย้ายมาเอหน้าล็อบบี้อี 30 นาที ใระแ่หน้าแ่ัวเอาให้ทัน สายเท่าับเือ”
“รี๊สส.. โหร้ายมานะไอ่เอื้อ ฟ่าไปเรา่วนเลย่วน” ระวานเร่พร้อมหิ้วปี้าวฟ่าไป านั้นที่เหลือ็ทยอยมุ่สู่ห้อพัอนเอไป
ฟาอไลแลและเอื้ออยหลัาัวาอเรียบร้อย ็เปลี่ยนเสื้อผ้าแ่ัวให้พร้อมสำหรับออไปเที่ยว เอื้ออยสวมาเยีนและเสื้อยืสีาวรอเท้าผ้าใบเรียบ่ายประอบับร่าสูเพรียวและทรผมอยละอระหเสริมใหู้เท่ สบายา ส่วนไลแลสวมเรสสายเี่ยวสีาวยาว ่วบนมีอไม้ระับเล็รหน้าอปิาวอวบไว้เล็น้อย ่วเอวเรสแนบามวามเว้าลึประสาอนเอวเล็ไล่ลมา่วสะโพผายลมลึ เรสยาวผ่า้าสูึ้นลาาบน เผยให้เห็นสัส่วนเรียวายาวออสู่สายาเพื่อนร่วมห้อ ไลแลแ่เิมหน้าอีเล็น้อย ปล่อยเรือนผมลื่นหนาให้สยายเ็มแผ่นหลั ็เป็นอันเสร็สมบูร์
“เหลือเวลาอีเพียบเลย นอนรอสัหน่อยละัน มาๆเอื้อนอนันๆ” ไลแลบลบนเียเรียเอื้ออยให้มานอน้วยัน หลัหัวทุยอเอื้ออยลหมอน ไลแล็ยับเ้าใล้พาแนและาบนัวเอื้ออย ระับแน่นพราเอาหัวถูไถ่ เอื้ออยหัวเราะเล็ๆ แล้ววาแนอไลแลเ้าหาัวเอแน่นพร้อมเอาาเยบนลุ่มผมนุ่มอไลแล
“แนี่นะั้แ่เ็นโัวมหึมาแล้วยัไม่เลิอ้อนไปทั่วอีนะ อยาเห็นอนแมีแฟนริๆ อ้อนนานี่ไม่ไ้ออาห้อ่ายๆหรอ” เอื้ออยบ่นพลาสาผมไลแลเล่น
“หึหึ ็เ้านุ่มนิ่มๆ ้าหมั่นเี้ยว อแนบหน่อย ฮึบ”
“โอ้ยย แน่นไปแล หายใไม่ออแล้ว”
“ฮ่า ฮ่า รัันๆๆๆๆๆ”
“พอแล้ว ลุึ้น ใล้ไ้เวลาแล้ว หัวฟูหมแล้วเนี่ย มาไปนั่เลย เี๋ยวทำผมให้”
“้ายเล่อะ” เมื่อโนเร่ไลแลลุึ้นไปนั่หน้าระแ่โยี เอื้ออยเินามมาับหวีแล้วบรรัทรผมอย่าประี ไลแลเท้าามอเอื้ออยผ่านระ ยิ้มละมุนาหวานออมา เอื้ออยรู้สึว่ามีน้อ็เยหน้าึ้นมามอไลแลผ่านระแล้วหัวเราะึ้นมาเบา ันหัวไลแลเล็น้อย้วยวามเอ็นู
“อ่ะ เสร็ล่ะ โ”
“โ~~~”
...............................................................................................................................................................…
ความคิดเห็น