คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บอกหน่อยได้ไหมว่าชื่ออะไร (NC)
าน์นั่รอหิสาวอยู่ในห้อเิม โฟาัวเิม ้วยผ้านหนูผืนเียวปิหมิ่นเหม่ไว้ที่สะโพสอบ ไฟในห้อเปิสว่าไสว ไม่เหมือนรั้่อนที่แสริบหรี่ เาอยาะเห็นหน้าาและร่าายอเธอให้ัเนเมื่อสอร่าหลอมรวมเป็นหนึ่เียวัน มือลึแ้วเหล้า้วยวามเพลิเพลินับวามิที่มีในหัว ่อนะยึ้นระเ้าปานหมเมื่อไ้ยินเสียเาะประู ไ้เวลาสนุแล้วสิ!
เาวาแ้วเหล้าไว้บนโ๊ะเี้ย้าโฟาพร้อมับลุึ้นยืน แล้วพันผ้านหนูที่เอวให้แน่นึ้น ่อนะเินไปเปิประูให้หิสาวที่ยืนอยู่หน้าประู เายยิ้มมุมปา้วยวามอบใเมื่อเห็นผู้หิที่เา้อาร และมันะีว่านี้ถ้าเธอไม่แ่หน้ามาเสียหนาเอะ นบบัวามอ่อนเยาว์บนใบหน้าหมนสิ้นเิแบบนี้
“สวัสี่ะเสี่ย อโทษที่หนูมา้านะะ”
เธอยมือึ้นไหว้เาอย่าอ่อน้อยสวยาม
เาพยัหน้ารับ่อนะึัวหิสาวเ้ามาหาัว แล้วอรัไว้แน่นนหน้าออวบอัอเธอบเบียับหน้าอแร่อเา และใ้มือ้าที่ว่าปิประูพร้อมล็อเสร็สรรพ ่อนะระิบิใบหูบอบบา และบเม้นิ่หูอเธอเล่นเพื่อสร้าวามเสียว่านให้ับร่าายสาว
“ให้เสี่ยลโทษหนูะีๆ”
าน์พาเธอเินไปล้มลที่เียนอน้วยัน ่อนะร่อมัวเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหนไ้ มอูหิสาวใ้ร่าอย่าพิารา สบาลมโื้อรั้นู่นั้นอย่าไม่ยอมหลบ
“ะลโทษหนูยัไีะ”
หิสาวทำใล้าอบโ้ออไป้วยวามประหม่าและเินอาย
“ให้เสี่ยเอานว่าะพอใ”
เาไล้้อนิ้วไปามใบหน้าไ้รูป สัมผัสับแ้มอวบอิ่มแปลั่ มูโ่รั้น ปลายาลมมน และริมฝีปาบารูประับน่าูบที่เลือบ้วยลิปสิสีแส
“เอ่อ…ยัไืนนี้หนู็อยู่ับเสี่ยทั้ืนอยู่แล้วนี่ะ”
เธออ้อมแอ้มบอเบาๆ โยไม่ล้าสบสายาร้อนแรู่นั้นไ้นาน ึเลื่อนมือึ้นไปล้ออเาอย่าเอาใ
“นั่นแหละ หนู้อามใเสี่ยทั้ืน ห้ามัใ”
าน์บอ ่อนะ้มลไปูบปิปา่าำนรรา สอแทรเรียวลิ้นร้อนระอุเ้าไปในโพรปาแสนหวาน วาลิ้มิมไล้วามหอมหวานอย่าเอาแ่ใ โยไ้รับวามร่วมมือาเธอเป็นอย่าี ถึแม้ว่าเธอะูบอบเาอย่าไม่ประสีประสา็าม แ่็ทำให้เาพึพอใ
“อืม…นเ่”
เาเอ่ยม ่อนะเลื่อนริมฝีปาและมูไล้ไปามแ้มนวลและออหอมรุ่น สูมวามหอมอเนื้อนวลน่ำปอ แล้วใ้มือถอเสื้อรอปแนุที่เธอใส่มาออทาศีรษะ เปิเผยหน้าออวบู่ามภายใ้บราลายลูไม้ให้เาไ้เยม แ่เาอยาเห็นมันมาว่านี้ึสอมือไปทา้านหลัอเธอแล้วปละออออย่ารวเร็ว นออวบู่นั้นเ้ออาารบีบรั เารีบระาบราิ้นนั้นออาแนอเธออย่ารวเร็วเพื่อที่ะไ้เยมออวบู่นั้นไ้อย่าไม่้อมีอะไรมาวาั้น
“สวย…น่าูสุๆ”
เมื่อไ้ยินเสียระเส่าอเาเอ่ยมอย่าหื่นระหาย เธอึเอามือปิหน้าอทั้สอ้าไว้อย่าเินอาย แล้วเอ่ยอ
“ปิไฟไม่ไ้เหรอะ”
“ไม่ เสี่ยอยาเห็นหนูัๆ ทุอทุมุม”
เาปิเสธออมาอย่ารวเร็วโยไม่้อเสียเวลาิ แล้วับมืออเธอออาออวบู่นั้นมาไว้้าศีรษะทั้สอ้าแทน แล้ว้อมอมันอย่าหิวระหาย นยออแ็ูันเป็นุ่มไ เารีบถอระโปรสั้นอเธอออทาปลายเท้าพร้อมับแพนี้ัวบา เผยให้เห็นึ่ลาายอเธอที่มันอวบอูมน่าับยำยี้ เาปลปมผ้านหนูอนเอออาสะโพแร่ เปิเผยแ่นายร้อนระอุพร้อมใ้านแ่สายาอเธอ เารีบหยิบอุปร์ป้อันบนหัวเียมาสวมอย่ารีบร้อน เพื่อไม่ให้ร่าบาที่นอนระทระทวย้วยวามเินอาย้อรอนาน เา้มลไปบัยอออเธอที่มันล่อาล่อใอย่าหมั่นเี้ยว
“อ๊ะ…เ็บ”
เธอร้อรวราออมา้วยวามเ็บผสมับวามเสียว่านหลัาที่เาัเธอแล้วเปลี่ยนเป็นูึยออสลับับใ้ลิ้นเลียไล้ทั้สอ้าอย่าเท่าเทียมัน มืออเา็ลูบไล้ไปามสี้า ลูบผ่านหน้าท้อไปยัลุ่มเส้นไหมลาาย แยาอเธอออว้า ่อนะแหวลีบอไม้ามออแล้วใ้นิ้วเี่ยปุ่มระสันเร็วๆ เธอเสียวน้อแอ่นทั้ัวเพื่อป้อนหน้าอใส่ปาอเา เพื่อให้เาูึไ้อย่าถนัถนี่ สะโพอวบยลอยาที่นอนอบรับนิ้วมืออเาที่ผลุบเ้าไปในร่าายอเธอแล้วยับเ้าออเป็นัหวะ นไ้ยินเสีย่ำแะอน้ำหวานที่หลั่รินออมาาลีบอไม้าม
“อื้อ…เสียว”
“เสียว็ราัๆ เสี่ยอบ”
เาบออยู่รหว่าอ ่อนะฟัสอเ้าอย่าเมามันในอารม์
“อ๊ะๆ…”
เธอรวราเสียัามแรอารม์ที่โหมระหน่ำอย่าหนัหน่ว ไม่ไ้้อารเอาใเาเลยริๆ นะ!
“บอเสี่ยหน่อยไ้ไหม ว่าหนูื่ออะไร”
เธอไม่สามารถอบำถามอเาไ้ สมอาวโพลนไป้วยวามเสียเสียวไปทั่วร่า เพราะเายับนิ้วเ้าออในัวเธออย่าเร็วและแร เ้าอวบ็โนเาฟัูึไม่ไ้หยุหย่อน ไ้แ่นอนส่เสียราและส่ายหัวอย่าพูไม่ออบอไม่ถู
“ถ้าหนูไม่บอเี๋ยวเสี่ยบอให้เอ็ไ้”
าน์ไม่พูเปล่า เมื่อรับรู้ไ้ว่าเธอใล้ะสุสม เาึับาเธอแยออว้าแล้วยัแ่นายอเาที่พร้อมพรัเ้าไปในัวอเธออย่ารวเร็วและแม่นยำ
“อ๊าส์…เสี่ยา”
“อีเหลือเิน ่อ…ผา”
เธอเบิาว้าอย่าใสุี ที่เาบอื่ออเธอไ้อย่าถู้อ แ่ยัไม่เท่าับวามสุสมที่ไ้รับนเธอสั่นสะท้านและระุไปทั้ัวน้ออรัเาไว้แนบแน่น ไม่มีเวลาแม้ะิหา้อแ้ัว ปล่อยไปแบบนี้่อนแล้วัน!
“อื้อ…”
เธอยิ่ส่เสียราหนัเมื่อเายับสะโพหมุนวน่อนะระแทระทั้นนร่าายอเธอเ้ไปามัหวะารระแทอเา
สัพัาน์พลิัวนอนหายแล้วับให้เธอนอนว่ำอยู่บนัว โยที่ส่วนึ่ลาายไม่ไ้ผละออาัน แล้วระิบสั่ิใบหูหอมรุ่นและออื้นเหื่อ
“ึ้นี่ให้เสี่ยหน่อย”
“ทำ…ยัไ…สอนหนูหน่อย่ะ”
เธอเอ่ยถาม้วยน้ำเสียะุะัไม่มั่นใอยู่ับอไหล่ื้นเหื่ออเา
าน์หอมแ้มอเธอหนัๆ ่อนะันัวเธอให้ลุึ้นนั่บนัวเา ปัปอยผมที่ระใบหน้าออให้อย่าอ่อนโยนและับมันไปไว้้านหลั แล้วใ้สอมือับสะโพอเธอให้ยับหมุนวนและึ้นลามารวบุมอเา นเธอับัหวะเอไ้ึปล่อยให้เธอไ้วบุมเอามใอบ เามอใบหน้าแ่ำอเธอที่เิาวามเินอาย แ่ยัล้าแสออ้วยวามเร่าร้อนอย่าพึพอใ มอเ้าอวบสอ้าที่ยับเ้ามัหวะารยับสะโพเธอ นอใไม่ไหว้อเอื้อมมือไปยี้ยำอย่ามันมือ
“อาส์…เยี่ยมมาหนู”
ความคิดเห็น