ตอนที่ 38 : ใจแค้น แสนรัก : ตอนที่ 12 --- 100%
“อย่าบอกนะว่าคุณมาคนเดียว หรือว่ามากับไอ้หมอนั่น” ธิติหมายถึงราเชนทร์ ผู้ชายที่เขาไม่อยากให้ลลิสาเข้าใกล้ เพราะหมอนั่นเจ้าชู้เกินกว่าหญิงสาวจะรู้ทัน
“ก็แล้วทำไมฉันจะมากับคุณเชนไม่ได้ล่ะ”
ประโยคคำถามกึ่งยอมรับกลายๆ ทำเอาธิติถึงกับยืนนิ่ง ทอดสายตามองร่างบางอย่างผิดหวังที่อีกฝ่ายไม่คิดจะเชื่อคำเตือนของเขาเลย
“งั้นก็เชิญคุณตามสบาย ขอโทษที่รบกวน” ชายหนุ่มบอกแล้วหมุนตัวเตรียมเดินกลับไปยังโต๊ะตัวเอง แต่กลับถูกหญิงสาวที่หยัดตัวลงจากเก้าอี้ตัวสูงตามไปคว้าข้อมือเอาไว้
“เดี๋ยว” ลลิสาร้องเรียก รั้งธิติให้หันกลับมามอง พร้อมกับจับข้อมือแข็งแรงไว้มั่น ขณะที่ชายหนุ่มหลุบตามองปลายนิ้วเรียวบนข้อมือตัวเองอย่างประหลาดใจ นิ่งนานเสียจนลลิสาใจเสียก่อนยอมปล่อยข้อมือเขาออกในที่สุด แม้จะอยากเอ่ยถามเรื่องข่าวซุบซิบระหว่างเขาและไฮโซคนนั้นเพียงใดก็ตาม
“คุณมีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า ไม่มีอะไร ฉันกลับล่ะ” ลลิสาบอกเสียงเรียบแล้วทำท่าจะหมุนตัวเดินหนี ด้วยเพราะไม่อยากให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกไม่ปกติของตัวเอง
“เดี๋ยวก่อนสิคุณ” ธิติเรียกท้วง แล้วเป็นฝ่ายยื่นมือไปจับข้อมือเล็กรั้งเอาไว้บ้าง
“ผมขอคุยด้วยเดี๋ยว แค่แป๊บเดียว” ลลิสาหันกลับมามอง ก่อนธิติจะย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แบบที่ถ้าเพื่อนของเขามาได้ยินเข้าก็ไม่เชื่อถือ ด้วยเพราะรู้นิสัยของเขาดีว่ามีความพยายามมากเพียงใดและไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ยิ่งเป็นเรื่องของลลิสาด้วยแล้ว แต่ไม่ใช่กับคนตรงหน้าที่ยืนนิ่งไป
“ครั้งสุดท้าย แล้วผมจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับชีวิตคุณอีก”
หญิงสาวเม้มปากแน่นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเขา และด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ทำให้เธอเผลอทอดสายตาเชื่อมปรอยมองเขาโดยไม่รู้ตัว แล้วยอมเดินตามการชักจูงของธิติออกไปเงียบๆ
ชายหนุ่มพาเธอเดินออกไปยังสวนหย่อมเล็กๆ หลังร้าน สวนกับคู่รักคู่หนึ่งที่เดินกลับเข้าไป ทำให้สวนบริเวณด้านหลังปลอดคน มีเพียงเขาและเธอยืนหันหน้าเขาหากัน ในระยะที่ใกล้ชิดกว่าปกติ
“คุณมีอะไรก็พูดมาสิ” ลลิสาเอ่ยถามขึ้นเมื่อถูกธิติยืนจ้องหน้านานเกินไปแล้ว หากเขากำลังมองสำรวจเธอ เธอก็กำลังมองสำรวจเขาเหมือนกัน ผู้บริหารหนุ่มแห่งเดอะแกรนด์วรรักษ์ดูผอมกว่าครั้งล่าสุดที่เจอกัน แต่แค่นิดเดียวเท่านั้น ในขณะที่เธอซูบลงเสียจนเลขาฯ อย่างพิมพ์ลดายังเอ่ยทัก
“ผมอยากคุยเรื่องของเราอีกสักครั้ง”
“อืม ก็พูดมาสิ”
“ผมขอโทษ และอยากขอโอกาสอีกครั้ง”
เธอมองหน้าเขานิ่ง สบตาคมราวกับจะค้นหาคำตอบที่แท้จริง และพบว่าเขาดูแตกต่างจากธิติในวันวานที่ขยันทำร้ายจิตใจกันเหลือเกิน ซึ่งเรื่องราวเก่าๆ ก็เลือนรางในความรู้สึกเธอเหลือเกิน จนดูเหมือนหมอกจางๆ ที่กำลังจะหายไป
“แต่งงานกับผมได้ไหม”
ลลิสาช้อนตาขึ้นมองเขา สบตาคมกล้าที่ไม่มีวี่แววล้อเล่น เห็นเพียงความมุ่งมั่นและความคาดหวังอยู่ในนั้น
“ทั้งที่ฉันเคยทำนิสัยน่าเกลียดแบบนั้นกับคุณนี่นะ”
“ผมเองก็เคยทำนิสัยไม่ดีกับคุณเหมือนกันนั่นแหละ แต่ผมอยากขอโอกาสอีกสักครั้ง”
“ถ้าคุณยังยืนยันคำเดิม งั้นฉันขอถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย”
“ครับ”
“คุณรักฉันจริงๆ น่ะเหรอ”
“นั่นเป็นความรู้สึกเดียวที่ผมรู้สึกอยู่ตอนนี้” ธิติตอบด้วยความรู้สึกจริงใจทั้งหมดที่มี และนั่นทำให้คนถามเงียบลงอย่างครุ่นคิด ก่อนเอ่ยปาก
“ถ้าเป็นอย่างที่คุณพูดจริง งั้นเรามาลองกันสักตั้งก็ได้”
“หือ?” ธิติเลิกคิ้วสูงเป็นเชิงถามอย่างแปลกใจ ก่อนหัวใจจะเต้นแรงอย่างลิงโลดเมื่อได้ยินคำพูดต่อมา
“ฉันจะแต่งงานกับคุณ”
-------------------------------------------------------
หลังหนังสือวางแผงลานีนจะกลับมาอัพจนถึงตอนที่ 15 นะคะ แต่คาดว่าตอนที่ 13 จะต้องถูกตัดไปครึ่งหนึ่ง เพราะเข้าเลิฟซีนค่า แฮ่ๆ
หนังสือใกล้วางแผงเต็มทีแล้วจ้า ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
สำหรับใครที่ชอบงานหน่วง หนึบ แต่ละมุนละไม
ใครถูกจริตกับนิยายเรื่องนี้ก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
หากไม่ชอบใจก็ติเพื่อก่อแบบละมุนๆ ได้นะคะ ลานีนพร้อมนำคำแนะนำไปปรับปรุงจ้า
ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

รอค่ะสงสารอิไปป์❤️❤️❤️
แง้วววว เค้ารออีบุ๊ค