คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ผมจำได้...
“ไม่ินริเหรอ”
“็บอว่าไม่”
“แ่ผมเอาอาหารในู้เย็นุมาทำหมแล้วนะ ถ้าุไม่ิน็้อทิ้ไปเย ๆ”
เหมือนพลอย้อนสายาึ้นมอนวนประสาท้วยสีหน้าบึ้ึ วาลมวาววะวับ ราวับะะโนว่า ‘อีแล้วนะ’
“ินเถอะ” ธิปะยั้นะยอ เาถือวิสาสะนั่ลบนเ้าอี้ฝั่ร้าม แล้วเลื่อนานอาหารเ้าแบบอเมริันมารหน้าเธอ “อนอยู่บนเรือผมทำอาหารินเอบ่อย ๆ ุลอิมูสิ อร่อยนะ”
เหมือนพลอยสูลมหายใเ้าปอลึอย่าพยายามระับอารม์ หิสาวสายามออาหารในาน มีไ่นสีเหลือนวล นมปัปิ้ ไส้รอับเบ่อนทอเรียม แนม้วยผัสลัสรอบ้วยท่าทีเรียบเย
“ะอีแ่เมนูปิ้ ๆ ทอ ๆ ไม่เห็น้อใ้ทัษะารปรุรไหนเลย อีอย่า วัถุิบที่นายเอามาทำ็อร่อยทุอย่าอยู่แล้ว”
“ิม่อนรับ แล้วะรู้ว่าสแรบเบิ้ลเอ้สูรผมอร่อยไม่เหมือนใร” ธิปยัิ้วอว ให้นมอลอามอบนอย่าหมั่นไส้
เหมือนพลอยัสินใใ้้อนัไ่นเ้าปาิมเพื่อพิสูน์ พลาิ่อนอฝีมือทำอาหารอธิปว่าะอร่อยสัแ่ไหนันเียว นี่ถ้าเธอไม่ิเสียาย้าวอที่เาเอาออมาทำ้วยแล้วล่ะ็ เธอไม่มีวันินอาหารฝีมือเาหรอ
“เป็นไรับ”
วานิมส่อประายสว่าวาบทันทีที่ปลายลิ้นสัมผัสับรสาิและวามนุ่มละมุนอไ่น
“อร่อยล่ะสิ”
“็ั้น ๆ แหละ” แม้ปาะพูแบบนั้น แ่เหมือนพลอย็อไม่ไ้ที่ะัสแรบเบิ้ลเอ้ฝีมือธิปปาบนนมปัปิ้ แล้วัเ้าปาอีำอย่าเสียไม่ไ้ ะที่นทำนั่ลั้นยิ้มำนปาไม่รับใ
มื้อเ้ารั้แรในรอบหลายเือนอเหมือนพลอยำเนินไปอย่าราบเรียบ เมื่อธิปไม่ไ้พูาวนประสาทเธออี ่าน่ารับประทานอาหารในานอัวเอเียบ ๆ นระทั่นัวสูัเบอนในานัวเอใส่านเธอนั่นแหละ
“ผมำไ้ว่าุอบ”
เหมือนพลอยะั มอิ้นเบ่อนที่ถูวาลบนาน้วยวามรู้สึบอไม่ถู หิสาวมอเมินเนื้อิ้นนั้น ิ้มนมปัปิ้ใส่ปาเป็นำสุท้าย แล้วรวบ้อนเ็บ ทั้ที่อาหารในานพร่อไปเพียนิเียว นั่นทำเอาธิปถึับร้อถามอย่าแปลใ
“อิ่มแล้วเหรอ”
“อือ” เหมือนพลอยว้าแ้วน้ำมาื่ม แล้วเลื่อนเ้าอี้ออเพื่อลุึ้นยืน
“เี๋ยวผมลไปส่”
“ันไปเอไ้” หิสาวบอแบบนั้น ว้าระเป๋าสะพายมาถือ แล้วหมุนัวเินออมาโยไม่ไ้พูอะไรอี ทุวามรู้สึุรุ่นไว้ภายใ้ท่าทีเรียบเย
ธิปวาัวเินอบเานะเพื่อนน้อายไปหน่อย ใรใ้ให้มาำ ว่าเธออบหรือไม่อบอะไร!
.
วอแวเ่ อยู่ทีมไหนีะ ‘พลอย’ หรือว่า ‘ป’ ี
หาอ่านแล้วถูริ อย่าลืม fav เพื่อเป็นำลัใให้ลานีน้วยนะ้าาา
ความคิดเห็น