ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3.1 มาร์ค
Part มาร์
สวัสีรับทุนไ้เอันัทีนะรับ บทส่วนให่ะอยู่ับริสหมเลย แ่ว่าหลัๆผมะมาบ่อยๆนะรับ รับ ผมื่อมาร์ นายอิศร หิรัรา อายุ 25 ปี ผมทำานเป็นหมออยู่ในปารีสรับ แนะนำัวเสร็เรียบร้อยแล้ว เ้าเรื่อเลยีว่ารับ วันนี้เป็นวันที่ผมื่นเ้นที่สุ เพราะริสะมาถึฝรั่เศสในวันนี้ ผมไม่ไ้เอน้อมา 4 ปีว่าๆแล้ว ไอหมอมันเล่าให้ทุนฟัหมเเล้วับเรื่อราวอผมเมื่อ 5 ปี่อน ผมรอ ผมอทน นในที่สุมัน็เป็นริัที อบุไอินที่ยอมปล่อยน้อมาให้ผมูแล ผมรู้เรื่อโรหัวใอน้อ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว อนนั้นผมอยาลับไปหาน้อมา ถ้าไม่ิว่าไอินห้าม แล้วผม็รู้เรื่อน้อับแฟนน้อมาลอเลย้วย ็้อยอมรับว่าอนนั้น็เสียใพอัวอยู่ มันผิที่ผมเอไม่ยอมบอน้อัที ว่าเพื่อนอพี่ายัวเออบน้ออยู่ แ่ผม็ลับไปแ้อะไรไม่ไ้อยู่แล้วรับ ผม้ออยู่ับปัุบันือารรัษาน้อให้เ็มที่
อนนี้ผมเินทามาถึสนามบินแล้วรับ แถมวันนี้นเยอะมาริๆ หวัว่าน้อไม่เป็นลม่อนออมาเอผมหรอนะ ผ่านไปัพั็ยัไม่เห็นมาัที ผมะเ้ออมอเ้าไปรประู็เห็นนๆหนึ่ำลัมอหานอยู่เหมือนัน นระทั้เราสอนสบาันพอี เวลาเหมือนหยุหมุนไปพัหนึ่่อนที่เ้าะเบนสายาไปทาอื่น ผมรู้ไ้ทันทีเลยรับ ว่า้อเป็นริสแน่ๆ ผมเินเ้าไปหาน้อ ึ่น้อ็ทำเหมือนไม่เห็นผม ็แน่ล่ะ น้อำหน้าผมไม่ไ้ ผมเินไปหยุรหน้าน้อ พอมายืนใล้ๆแบบนี้แล้วน้อ็สูประมาาผมพอีเลย ผมึเอ่ยปาถามน้อออไป
"(Is you chris)"น้อูๆับำถามที่ผมถามน้อแ่เ้า็พยัหน้าและอบผม
"(Yes I am) "
"พี่เป็นเพื่อนับไอิน นที่ะูแลเสอเธอ"
"รับ"ผมเลิ่ิ้วึ้นประมาว่า อบเเ่นี้เอเหรอ ผมเลยเปลี่ยนเรื่อพู
"ั้นไปันเถอะ อยู่รนี้มันหนาว"ผมพูพร้อมับ่วยระับเสื้อโ้อน้อ ะหนาวน่าู น่าแ มูแไปหมแล้ว หลัานั้นผม็เินนำมา แ่ไม่เห็นน้อเินามมา ผมเลยหันไปเรีย ์เห็นน้อเหมือนยืนเหม่อ แ่ัพั็รีบเินมา พอมาถึรถ ผมบอให้น้อึ้นไปรอบนรถ่อน ส่วนผม้อเอาระเป๋าเินทาน้อไปเ็บ านั้นผม็ึ้นรถ
"เ็มัน่ะ า้วย"
น้อพยัหน้าหน้าอบ พร้อมับึเ็มัึ้นมาา ส่วนผม็ออรถทันที บรรยาาศในรถ็ลับมาเียบเหมือนเิม แ่ผ่านไปัพัเสียน้าๆ็ัึ้น
"พี่ื่ออะไรรับ ผมะไ้เรียถู"ผมแปลในิหน่อยที่น้อเอ่ยปาพูึ้นมา่อน
"มาร์"ผมอบแ่นั้น่อนะหันมาสนใถนนรหน้า
"รับ"ผมว่าที่น้อไม่แนะนำัวับผมะรู้อยู่แล้วมัรับ ว่าผม้อถามไอินหรือไอหมอมาแล้ว หลัสนั้นบรรยาาศในรถ็ลับมาเียบเหมือนเิม เพราะอนนี้น้าๆผมหลับไปแล้วรับ สสัยอยู่บนเรื่อะไม่่อยไ้นอน
สั้นไปหน่อยนะ เพราะมันเป็นบทย่อย้า
ใเย็นๆเ้อ
สวัสีรับทุนไ้เอันัทีนะรับ บทส่วนให่ะอยู่ับริสหมเลย แ่ว่าหลัๆผมะมาบ่อยๆนะรับ รับ ผมื่อมาร์ นายอิศร หิรัรา อายุ 25 ปี ผมทำานเป็นหมออยู่ในปารีสรับ แนะนำัวเสร็เรียบร้อยแล้ว เ้าเรื่อเลยีว่ารับ วันนี้เป็นวันที่ผมื่นเ้นที่สุ เพราะริสะมาถึฝรั่เศสในวันนี้ ผมไม่ไ้เอน้อมา 4 ปีว่าๆแล้ว ไอหมอมันเล่าให้ทุนฟัหมเเล้วับเรื่อราวอผมเมื่อ 5 ปี่อน ผมรอ ผมอทน นในที่สุมัน็เป็นริัที อบุไอินที่ยอมปล่อยน้อมาให้ผมูแล ผมรู้เรื่อโรหัวใอน้อ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว อนนั้นผมอยาลับไปหาน้อมา ถ้าไม่ิว่าไอินห้าม แล้วผม็รู้เรื่อน้อับแฟนน้อมาลอเลย้วย ็้อยอมรับว่าอนนั้น็เสียใพอัวอยู่ มันผิที่ผมเอไม่ยอมบอน้อัที ว่าเพื่อนอพี่ายัวเออบน้ออยู่ แ่ผม็ลับไปแ้อะไรไม่ไ้อยู่แล้วรับ ผม้ออยู่ับปัุบันือารรัษาน้อให้เ็มที่
อนนี้ผมเินทามาถึสนามบินแล้วรับ แถมวันนี้นเยอะมาริๆ หวัว่าน้อไม่เป็นลม่อนออมาเอผมหรอนะ ผ่านไปัพั็ยัไม่เห็นมาัที ผมะเ้ออมอเ้าไปรประู็เห็นนๆหนึ่ำลัมอหานอยู่เหมือนัน นระทั้เราสอนสบาันพอี เวลาเหมือนหยุหมุนไปพัหนึ่่อนที่เ้าะเบนสายาไปทาอื่น ผมรู้ไ้ทันทีเลยรับ ว่า้อเป็นริสแน่ๆ ผมเินเ้าไปหาน้อ ึ่น้อ็ทำเหมือนไม่เห็นผม ็แน่ล่ะ น้อำหน้าผมไม่ไ้ ผมเินไปหยุรหน้าน้อ พอมายืนใล้ๆแบบนี้แล้วน้อ็สูประมาาผมพอีเลย ผมึเอ่ยปาถามน้อออไป
"(Is you chris)"น้อูๆับำถามที่ผมถามน้อแ่เ้า็พยัหน้าและอบผม
"(Yes I am) "
"พี่เป็นเพื่อนับไอิน นที่ะูแลเสอเธอ"
"รับ"ผมเลิ่ิ้วึ้นประมาว่า อบเเ่นี้เอเหรอ ผมเลยเปลี่ยนเรื่อพู
"ั้นไปันเถอะ อยู่รนี้มันหนาว"ผมพูพร้อมับ่วยระับเสื้อโ้อน้อ ะหนาวน่าู น่าแ มูแไปหมแล้ว หลัานั้นผม็เินนำมา แ่ไม่เห็นน้อเินามมา ผมเลยหันไปเรีย ์เห็นน้อเหมือนยืนเหม่อ แ่ัพั็รีบเินมา พอมาถึรถ ผมบอให้น้อึ้นไปรอบนรถ่อน ส่วนผม้อเอาระเป๋าเินทาน้อไปเ็บ านั้นผม็ึ้นรถ
"เ็มัน่ะ า้วย"
น้อพยัหน้าหน้าอบ พร้อมับึเ็มัึ้นมาา ส่วนผม็ออรถทันที บรรยาาศในรถ็ลับมาเียบเหมือนเิม แ่ผ่านไปัพัเสียน้าๆ็ัึ้น
"พี่ื่ออะไรรับ ผมะไ้เรียถู"ผมแปลในิหน่อยที่น้อเอ่ยปาพูึ้นมา่อน
"มาร์"ผมอบแ่นั้น่อนะหันมาสนใถนนรหน้า
"รับ"ผมว่าที่น้อไม่แนะนำัวับผมะรู้อยู่แล้วมัรับ ว่าผม้อถามไอินหรือไอหมอมาแล้ว หลัสนั้นบรรยาาศในรถ็ลับมาเียบเหมือนเิม เพราะอนนี้น้าๆผมหลับไปแล้วรับ สสัยอยู่บนเรื่อะไม่่อยไ้นอน
สั้นไปหน่อยนะ เพราะมันเป็นบทย่อย้า
ใเย็นๆเ้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น