คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4 :: การพบกันอีกครั้ง
"ซีวอนไปร้านนั้นกันเหอะ"ฮยอกแจชี้ไปร้านขายตุ๊กตาในย่านเมียงดง ร้านขายตุ๊กตาที่ตกแต่งร้านแบบน่ารักๆ สไตลคู่รัก แต่ฮยอกแจกลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย จับมือลากซีวอนไปอย่างเดียว
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ
พนักงานสาวเดินออกมาต้อนรับฮยอกแจกับซีวอน พนักงานเห็น่ท่าทางว่าเป็นแฟนกันพนักงานสาวจึงพาเดินไปดูตุ๊กตาที่ตั้งไว้เป็นคู่ๆ
้
"ไม่ทราบว่าจะรับแบบไหนดีคะ ตอนนี้ตุ๊กตาแบบคู่รักกำลังมาแรงเลยนะคะ"ฮยอกแจไม่ได้สนใจที่พนักงานสาวพูดเลยสักนิดกลับเิดินเลือกตุ๊กตาสบายใจเฉิบ ฮยอกแจจะรู้บ้างไหมเนี่ยว่าเค้าพูดไรกันมั่ง ซีวอนก็ที่ได้ฟังก็ได้ยิ้มแห้งๆให้พนักงานสาว
"แฟนคุณ น่ารักดีนะคะ สมแล้วที่คู่กัน เชิญเลือกกับแฟนคุณตามสบายเลยนะคะ"พนักงานสาวยิ้มให้บางๆ ก่อนจะเดินไปต้อนรับลูกค้าคนอื่นที่เพิ่งเข้ามาในร้าน
"ซีวอนมาช่วยเลือกหน่อยสิ เอาแบบไหนดีนะ"ฮยอกแจทำท่าทางกวักมือเรียกให้เดินมา
เฮ้อ! ซีวอนก็ได้แต่ถอนหายใจให้ฮยอกแจ เพราะฮยอกแจไม่คิดจะรับรู้อะไรเลยจริงๆแค่สถานที่ไม่สงสัยบ้างหรอว่ามันเป็นร้านแบบคู่รักน่ะ
"ฮยอกแจชอบแบบไหนเลือกเลย เดี๋ยวฉันซื้อให้"
"จริงหรอ แต่มันแพงอ่า แถมเค้าขายเป็นคู่อีกต่างหาก ไม่ต้องซื้อหรอกเนาะ ไปกันเหอะ"
"ไม่เอาอ่าฮยอกแจ นายชอบแบบไหนเลือกไปสิ เดี๋ยวฉันซื้อให้"เหมือว่าซีวอนจะเอาแต่ใจบ้าง จนฮยอกแจอดขำไม่ได้
"เมื่อก่อนนายไม่เคยทำตัวอย่างนี้เลยซีวอน น่ารักจัง ฮิฮิ" ฮยอกแจขำกับท่าทางของซีวอน
"ขนาดบ้านฉันรวยพอๆกับนาย ฉันยังเสียดายเงินแทนเลยนะซีวอน"
"ไม่เห็นต้องเครียดเลย นี่ๆเอาตัวนี้แล้วกันฮยอกแจ น่ารักเหมือนนายเลย"
"นายว่าหน้าฉันเหมือนไก่เร๊อะ ซีวอนบ้า"
"ฉันล้อนายเล่นหรอก 555 ไม่เห็นต้องเครียดเลย ฉันหมายถึงตุ๊กตาหมีต่างหากล่ะ เอาตัวนี้นะ"
"อื้ม น่ารักจังเลยตัวนี้ ทำไมฉันไม่เห็นล่ะ"
"นายคงเตี้ยไปมั้งฮยอกแจ ก็มันอยู่ชั้นบนน่ะ"
"วันนี้นายทำฉันงอนหลายรอบแล้วนะซีวอน ไม่อยากโดนตื้บก็เงียบปากไปเลยไป"
"งั้น ตุ๊กตานี่จะไม่เอาใช่ไหม"
ฮยอกแจที่เหมือนจะงอนซีวอนอีกครั้ง ก็รีบหันหน้ามาอ้อนซีวอนต่อ
"เอาสิ มันออกจะน่ารักซะขนาดนี้"
"ไปคิดตังกันเหอะ"
ทั้งหมด xxxxx ค่ะ
ซีวอนยื่นการ์ดสีทองส่งให้พนักงานไป
ขอบคุนค่ะ ขอให้สมหวังมีความสุขตลอดไปนะคะ
พนักงานสาวอวยพรก่อนทั้ง2จะเดินออกจากร้านมา
"ไปไหนกันต่อดีซีวอน"
"ทานเค้กกันไหม"
"อื้ม ดีๆ ไปกันเหอะ"ฮยอกแจดูเหมือนถูกใจที่๊ซีวอนชวนไปทานเค้ก ก็ของโปรดของเค้าน่ะสิ
~Sorry Sorry Sorry Sorry~เสียงริงโทนของซีวอนดังขึ้น
"ยอโบเซโย"
//ซีวอนลูก ช่วยกลับมาบ้านก่อนได้ไหม//
"มีอะไรหรอครับแม่"
//ก็เรื่องปัญหาที่บริษัทน่ะสิลูก ลูกรีบกลับมาได้ไหมด่วนเลย//
"ครับผมจะรีบไปนะครับแม่"
"ฮยอกแจ คือว่า ฉันต้องกลับบ้านก่อนนะ นายจะกลับเลยไหมเดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ไม่เอาอ่ะนายกลับไปเหอะ เดี๋ยวเดินเล่นคนเดียวก็ได้"
"แน่ใจหรอฮยอกแจ"
"แน่ใจสิ นายรีบกลับไปเหอะแม่รออยู่นะ"
"เดี๋ยวฉันจะโทหานะฮยอกแจ"
"อื้ม กลับบ้านดีๆนะ"ฮยอกแจโบกมือบ๊ายบายซีวอน
"ครับ บาย"
ฮันคยองได้มองการกระทำของฮยอกแจกับซีวอนโดยตลอดเวลา มันทำให้ฮันคยองปวดใจมากขึ้น เค้าไม่เข้าใจว่าความสัมพันของฮยอกแจกับซีวอนมันเปนแบบไหน เพื่อนกันหรือมากกว่าเพื่อน ฮันคยองไม่รอช้ารีบเดินตามฮยอกแจไปทันที
"ฮีชอลนายไปซื้ออะไรก่อนก็ได้นะ จะกลับแล้วฉันจะโทหา"ฮันคยองรีบพูกกับฮีชอลทันที
"จะต้องให้ฉันรอนายอีกหรือไงฮัน เบื่อเว้ย"
"เหอะน่าเดี๋ยวซื้อน้ำหอมเซ็ตใหม่ให้แล้วกัน อยากได้ไม่ใช่หรือไง"
"เออๆ ก็ได้ ฉันเห็นแก่นายหรอกนะ ไม่ได้เห็นแก่ของ"ฮีชอลรีบพูดกลับทันที
"ไปแล้วเว้ย เดี๋ยวคลาดกับฮยอกแจ"
ฮันคยองวิ่งตามฮยอกแจมาสักพัก ก็มาหยุดลงที่หน้าร้านเค้ก
"เค้กงั้นหรอ ของโปรดฮยอกแจนี่"ไม่พูดเปล่าก็รีบเดินหาโต๊ะที่ฮยอกแจนั่ง
ฮยอกแจนั่งอยู่ในมุมสุดของร้าน ที่ไม่มีผู้คนเดินผ่าน มันเป็นมุมสงบที่สุดของเค้า ฮยอกแจนั่งกินเค้กอย่างเอร็ดอร่อยได้สักพัก แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาทำให้ฮยอกแจตกใจเป็นอย่างมาก ก็ฮันคยองแฟนเก่าเค้าน่ะสิมานั่งอยู่ตรงหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
"นึกว่าจะก้มหน้ากินอย่างเดียวนะเนี่ย เห็นกินไม่หยุดเลย"ฮันคยองเป็นคนเริ่มสนธนาก่อน
แต่ฮยอกแจไม่ได้พูดกลับแต่อย่างใด เพียงแต่เก็บของใส่กระเป๋าเพื่อจะออกมาจากตรงนั้น หากฮันคยองไม่จับมือฮยอกแจไว้ก่อน
"ฮยอกแจนายช่วยคุยกับฉันบ้างได้ไหม"ฮันคยองทำหน้าตาเหมือนจะอ้อนวอนฮยอกแจ แต่ฮยกแจกลับไม่สนใจสายตานั้น หันหน้าหนีอย่างเดียว
"ฮยอกแจ ฉันขอโทษที่เมื่อก่อน"
"หยุดพูดซะ!!"ฮยอกแจตะคอกกลับทันที
"ทำไมล่ะฮยอกแจ"
"เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราไม่รู้จักกันเข้าใจไหม ออกไปจากชีวิตฉันซะที"ฮยอกแจที่มองฮันคยองอย่างเหลืออด
"ฉันขอโทษนะฮยอกแจ ที่วันนั้นฉันพูดอะไรไป ฉันนึกว่านายแค่พูดเล่นๆ ฉันไม่นึกว่านายจะทำจริงนะฮยอกแจ"ฮันคยองพูดอย่างรู้สึกผิด แต่มันไม่ได้ทำให้ฮยอกแจคิดจะหลงเชื่อคำพูดพวกนั้นเลยสักนิด
"ฮยอกแจฉันขอโทษ ยกโทษให้ฉันได้ไหม จะทำอะไรฉันยอมทั้งนั้น"
"งั้นหรอ"ฮยอกแจพูดเพียงแค่นั้น ฮันคยองก็พยักหน้ากลับมา
"งั้นนาย ไปตายซะ!!!!"ฮยอกแจตวาดฮันคยองอย่างเหลืออด แต่ดีที่ไม่ค่อยมีคนในร้านมากนัก แถมนั่งอยู่ด้านในสุด จึงไม่ได้มีใครสนใจที่ฮยอกแจพูด
้
ฮันคยองยังคงอึ้งกับคำพูดที่ฮยกแจพูดมา
"นายคงไม่ทำหรอกสินะฮันคยอง ฉันก็คงไม่ยกโทษนี้ให้หรอก นายก็น่าจะรู้ดีว่าเมื่อก่อนนายทำอะไรกับฉันไว้ นายก็ต้องทำให้เหมือนฉันสิ ฉัันจะได้ยกโทษให้"
"ฮยอกแจ"ฮันคยองยังคงนั่งอึ้งอยู่
"อย่ามายุ่งกับชีวิตของฉันอีกเข้าใจไหมฮันคยอง"
"ไม่ฮยอกแจ ฉันไม่เลิกยุ่งกับนายเด็ดขาด"ฮันคยองพูดอย่างเด็ดเดี่ยว ก็เค้าไม่อยากจะเสียคนๆนี้ไป อยากจะคบกับคนๆนี้ไปตลอด
"ถ้างั้น ไปตายซะ!"
"ฮยอกแจผมรักคุณนะ เรากลับมาคบกันอย่างเดิมไม่ได้หรอ"
"คำพูดมันก็แค่คำพูด นายจำคำที่นายเคยพูดกับฉันไม่ได้รึไง" ฮยอกแจจำคำที่ฮันคยองเคยพูดไว้เอามาพูดใส่หน้าฮันคยองบ้าง ดูสิความรู้สึกมันจะต่างกันขนาดไหน
"ไปตายซะฮันคยอง"พูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น
ฮยอกแจวิ่งออกมาจากร้านเค้กทันที พยายามที่จะวิ่งหนีฮันคยอง เพราะฮันคยองวิ่งตามเค้ามาอยางไม่ลดละ ฮยอกแจก็ได้แต่วิ่งเข้าซอกนู้นซอกนี้ จนงงไปหมด ผู้คนที่เห็นก็ต่างมอง ฮยอกแจวิ่งจนมาเจอทางตันในซอกแคบๆ แต่เมื่อจะเดินออกไปฮันคยองก็ยืนดักเค้าซะแล้ว ฮันคยองค่อยๆเดินเข้ามาหาฮยอกแจ ฮยอกแจกลัว กลัวว่าฮันคยองจะทำอะไรเ้ค้า เมื่อฮันคยองเดินมาถึงตัวฮยอกแจ ฮยอกแจพยายามที่จะถอยหลังหนีไปแต่หลังก็ไปติดกับกำแพงที่เป็นทางตันซะแล้ว
"ฮยอกแจ ฉัน ฉันขอโทษจริงๆนะ ขอโทษที่เมื่อก่อนฉันทำเรื่องร้ายแรงให้นายต้องเจ็บปวด เรากลับมาคบกันได้ไหม"
"ไม่ ไม่มีทางหรอกนะ ฉันไม่คิดจะเชื่อคำพูดนายอีกแล้วฮันคยอง นายออกไปจากชีวิตฉันซะทีจะได้ไหม"
"ฉันขอโทษนะฮยอกแจ ที่เมือก่อนฉันทำตัวแย่ ความรักที่แท้จริงมีนายให้ฉันได้แค่คนเดียว พวกนั้นก็แค่หวังสมบัติของฉัน ตอนนั้นมันเป็นแค่อารมชั่ววูบของฉันนะฮยอกแจ เรากลับมาเหมือนเดิมได้ไหม"
ฮันคยองพูดอย่างรู้สึกผิด แต่ฮยอกแจก็ไม่อยากจะเชื่อคำพูดทั้งหมดของฮันคยองเลย
"นายจะกลับมาทำไมฮันคยอง นายรู้ไหมนายทำฉันเจ็บปวด เสียใจขนาดไหน ฮึก ๆ ฮือๆๆๆๆ........"
ฮันคยองดึงฮยอกแจเข้ามากอด แต่ก็ถูกฮยอกแจทุบตีให้ปล่อย เค้ายอมเจ็บที่ฮยอกแจตีเค้า แต่ขอให้ได้อยู่แบบนไปนานๆ เจ็บแค่นี้มันไม่ตายหรอก ฮยอกแจยังเจ็บกว่าเค้าหลายเท่า
"ไปตายซะฮันคยอง" ฮยอกแจยังคงพูดอยู่อย่างนั้นทั้งๆที่ฮันคยองยังคงกอดเค้าอยู่
"ฮยอกแจทำไมนายต้องดื้อกับฉันด้วย ฉันอุตส่ามาง้อนายนะ"
"ใครใช้ให้นายมายุ่งกับฉัน"
"ใจฉันไง ใจฉันมันสั่งให้มาตามนายกลับไป กลับไปรักกันเหมือนเดิม เข้าใจไหม"
"ไปตายซะ อะ...อื้ม.....อือๆ............"เสียงครางในรสชาติจูบที่ฮันคยองเพิ่งจะมอบให้ฮยอกแจเมื่อสักครู่
"ไอฮันคยองบ้า อื้มมมมมม ๆ"ฮยอกแจที่เหมือนจะด่าฮันคยอง กับถูกฮันคยองมอบจูบให้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ได้ส่งลิ้นผ่านโพรงปากของฮยอกแจ ถึงฮยอกแจจะพยายามเม้มปากเพียงใดแต่ก็ไม่สำเร็จ ฮันคยองจึงได้ไปส่งลิ้นตัวเองไปทักทายลิ้นอันแสนหวานที่คุ้นเคยเหมือนแต่ก่อน ยิ่งสัมผัสฮันคยองยิ่งต้องการคนๆกลับคืนมามากเท่านั้น
"ฮยอกแจกลับมาเป็นเหมือนเดิมเหอะนะ"ถึงฮยอกแจจะเผลอไปกับรสชาติจูบอันคุ้นเคย แต่มันไม่ได้ทำให้ฮยอกแจใจอ่อนเลยแม้แต่น้อย
"ไม่ยังไงฉันก็ไม่เชื่อคำพูดของนายหรอกฮันคยอง"ฮยอกแจพูดเสียงเย็น
"นายจะให้ฉันจูบนาย จนตายตรงนี้เลยไหมฮยอกแจ"
"ไม่ ไม่มีทาง"
ฮันคยองทำท่าจะเดินไปจูบฮยอกแจอีกครั้ง อยู่ดีๆฝนก็ตกลงมา ฮยอกแจอยู่ในสภาพเปียกทั้งตัว แถมดูสั่นๆอีกคงจะหนาวล่ะสินะ แล้วยังต้องอยู่ในซอกตึกแคบๆอีกต่างหาก เป็นห่วงฮยอกแจกลัวจะไม่สบายเพราะเ้คาอีก ฮยอกแจกลับบ้านกับชั้นนะ เดี๋ยวฉันไปส่งนายเอง
"ไม่"ฮยอกแจที่ปฎิเสธและบ่ายเบี่ยงฮันคยองเพราะไม่อยากให้เค้ามาถูกเนื้อต้องตัวอีก
"แต่นายหนาวนะ นายไหวไหมฮยอกแจ"
"ไม่-ต้อง-มา-ยุ่ง-กับ-ฉัน"ฮยอกแจพูดเน้นคำใสไล่่ฮันคยองก่อนที่จะสลบลงไป
นี่หรอที่จะไม่ให้ฉันยุ่ง ดูแลตัวเองยังไม่ไหวเลย ตัวก็บางร่างก็เล็ก อย่างนี้จะไปทนดินฟ้าอากาศได้สักเท่าไหร่กันเชียว นึกถึงอดีตที่เล่นน้ำฝนกับฮยอกแจ เล่นจนเจ้าตัวเล็กนี่ไม่สบายไปหลายวัน คิดแล้วมีความสุข
"ฮยอกแจฉันรักนายนะ ฉันไม่เคยคิดร้ายกับนายเลย นายคงฝังในเรื่องที่ฉันทำไปสินะ ตื่นมาบอกยกโทษให้ฉันจะได้ไหมฮยอกแจ"ฮันคยองที่พดูเองเออเองอยู่คนเดียว แตฮันคยอง่ไม่อาจรู้เลยว่าฮยอกแจก็แอบฟังที่ฮันคยองพูดอยู่
่
______________________________
อัฟแล้วนะคะ
ถ้าตอนนี้มันแปลกๆอย่าว่ากันนะ
ไรเตอร์นั่งแต่งตอนตี 3
หัวสมองมันไปไ้แค่นี้ 555
รู้สึกเหมืนป๋าจะลืมอะไรไป ป๋าลืมเจ๊
คนแต่งก็เบลอ เดี๋ยวต่อตอนหน้านะคะ
ลง5ตอนแล้วนะ
ไม่เม้นไม่ว่า ขอแค่ให้อ่าน^^
ี้
ความคิดเห็น