[Fic :: SJ] จะยังไงก็รักแค่นาย [HanHyuk]

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่3 :: ปรากฎตัว

ปัจจุบัน*   [ตอน1-2มันย้อนอดีตค่ะ]


"ซีวอน ๆ ๆ!!"ฮยอกแจที่นั่งอยู่ตรงโรงอาหารตะโกนเรียกซีวอนเสียงดัง จนทุกคนแถบนั้น หันมามองกันหมด

"นี่ ฮยอกแจ เบาๆหน่อยสิฉันอายคนอื่นเค้ารู้ไหม"ซีวอนพูดเบาๆกับฮยอกแจ

"อะไรกันเล่า ฉันแค่เรียกนายนะ ไม่เห็นมีอะไรน่าอายสักหน่อย"

ซีวอนถึงกับกุมขมับเพราะฮยอกแจ ก็ฮยอกแจไม่เคยเข้าใจอะไรที่เค้าพูดเลยเลยสักนิด เหมือนเด็กๆไม่มีผิด

"แล้วเรียกฉันมีอะไรล่ะ"

"ก็จะชวนมา่กินข้าวเนี่ยแหละ"

"นายจะกินอะไรล่ะ เดี๋ยวฉันไปซื้อให้"

"ไม่เอาฉันไปด้วย ไม่อยากนั่งอยู่คนเดียว เมื่อสายตาพวกชอบมองอ่ะ"

ฮยอกแจพูดแล้วหันไปมองรอบๆตัวเองเพราะคนแถวนั้นหันมามองฮยอกแจด้วยสายตาวิบวับ ที่มองไม่ใช่อะไร ก็ปีนี้ฮยอกแจได้ตำแหน่งดาวมหาลัย เฟรชชี่น้องใหม่แห่งปีนี้น่ะสิ

"อืม ไปด้วยกันก็ได้" ซีวอนเอื้อมมือมาจับมือของฮยอกแจแล้วเดินไปซื้อของด้วยกัน โดยมีสายตาคู่หนึ่งนั่งมองด้วยความเจ็บปวด

"นายจะกินอะไรฮยอกแจ"

"อะไรก็ได้ ซื้อ ๆมาเหอะฉันกินได้หมดแหละ" ถามกันทั้งๆที่มือยังไม่ปล่อยออกจากกันเลยสักนิด

"งั้นกินนี่แล้วกัน" ซีวอนชี้ไปยังร้านอาหารตรงหน้า

"รออยู่ตรงนี้นะฮยอกแจคนมันเยอะเดี๋ยวฉันไปซื้อให้"

"อื้ม...มาไวๆนะ ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว"

"ครับ เจ้าหญิง"

"ไอซีวอนบ้า ใครใช้ให้เรียกฉันยังนั้นกันเล่า"

ซีวอนไม่สนใจคำพูดฮยอกแจรีบเดินไปต่อแถวซื้ออาหารทันที

ฮยอกแจยืนรอซีวอนอยู่สักพัก ก็มีชายหนุ่มคนนึงหน้าตาเหมือนคนจีนเป๊ะ แล้วรู้สึกว่าี่หน้าคุ้นมาก ไม่ต้องนึกให้เสียเวลาเลยก็ไอคนนี้แหละที่มันทำให้เค้าต้องฆ่าตัวตาย

"สวัสดีฮยอกแจ"ฮันคยองทักฮยอกแจด้วยท่าทางและรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร

แต่สำหรับฮยอกแจมันไม่ใช่เลยสักนิด และไม่คิดอยากจะมองด้วย ฮยอกแจจึงเดินหนีฮันคยองเพื่อจะไปหาซีวอน แต่กลับถูกมือฮันคยองคว้าไว้ก่อน

"นายจะไปไหนน่ะฮยอกแจ"

ฮยอกแจไม่สนใจคำพูดของฮันคยองพยายามที่จะแกะมือแต่ก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด

"ฮึก ๆ ฮือ ๆๆ....อย่ามายุ่งกับฉัน"ฮยอกแจรวบรวมแรงทั้งหมดผลักฮันคยอง ฮันคยองเซไปนิดเดียว อย่างว่าแหละแรงเคะจะไปสู้แรงเมะอย่างนั้นได้ไงกัน ฮันคยองเห็นอย่างนั้นก็ปล่อยฮยอกแจให้เป็นอิสระ เพราะฮันคยองกลัว กลัวว่าฮยอกแจจะเกลียดเค้าไปมากกว่านี้

เมื่อฮยอกแจถูกฮันคยองปล่อยเป็นอิสระ ก็รีบวิ่งมาหาซีวอน

"ซีวอน ฮือ ๆๆๆๆ......"เมื่อฮยอกแจวิ่งมาหาซีวอนก็ปล่อยโฮทันที

"ฮยอกแจ นายเป็นไรใครทำอะไรนาย"ซีวอนไม่สนชามที่ถืออยู่ในมือกับปล่อยทิ้งลงพื้นแล้ววิ่งมาดูอาการฮยอกแจของเค้า

"ฮึก ๆ ซีวอน พาฉัน ฮึก...กลับคอนโดได้ไหม"

ซีวอนที่ยังงงกับคำพูดของฮยอกแจว่าทำไมต้องให้เค้าพากลับคอนโดด้วย มันต้องมีใครสักคนที่ทำให้ฮยอกแจเป็นอย่างนี้แน่ ทุกทีฮยอกแจไม่เคยเป็นเลยนี่นา

"ไปสิ หยุดร้องได้แล้วนะเดี๋ยวไม่สวยหรอก"ซีวอนพูดปลอบฮยอกแจ แล้วก้มหน้าลงมาเช็ดน้ำตาให้ฮยอกแจ ซึ่งใครๆทุกคนที่เห็นก็คงจะต้องนึกว่าเป็นแฟนกันอย่างแน่นอน

ส่วนฮันคยองที่แอบมองอยู่ก็เจ็บใจว่าทำไมฮยอกแจต้องอยู่ใกล้กับซีวอนขนาดนั้นด้วย
"ยังไงนายก็ต้องเป็นของฉันแค่คนเดียวฮยอกแจ"ฮันคยองพูดกับตัวเองเบาๆ จากนั้นรีบเดินตามซีวอนกับฮยอกแจมาทันที



"ฮัลโหลฮีชอล นายช่วยมาที่รถฉันหน่อยนะด่วนเลย"ฮันคยองพูดเสร็จก็กดตัดสายทันที

"เฮ้ยอะไรกันวะ ฮัน ฮัน ๆ  "ฮีชอลเมื่อวางสายไปก็หน้าบึ้งทันที ก็ฮันน่ะสิโทมาแล้วก็วาง ยังไม่ทันจะรู้เรื่องอะไรเลย น่าเบื่อจริงๆเลย สงสัยต้องมีเรื่องให้ฉันช่วยอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย





ด้านฮยอกแจ

ฮยอกแจขึ้นรถด้วยอาการที่ซึมเศร้า ซีวอนก็ไม่กล้าจะเอ่ยปากถามฮยอกแจว่าเป็นอะไร รอให้ฮยอกแจพูดเองดีกว่าแล้วเค้าจะเป็นคนรับฟังมัน เมื่อนั่งรถมาสักพักฮยอกแจก็หันมาจ้องหน้าทำตาปริบๆใส่ซีวอน จนซีวอนต้องเอ่ยปากถามว่าจะอ้อนอะไรอีก ก็เวลาฮยอกแจอ้อนเค้าชอบทำหน้าตาน่ารักยังนี้นี่นา แล้วใครมันจะไม่ยอมได้ล่ะ

"อะไรอีกล่ะฮยอกแจ นายจะอ้อนอะไรฉันอีก"

"ง่า ซีวอนรู้ทันได้ไงเนี่ย"

"ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ เวลานายอ้อนฉันนายชอบทำยังนี้นี่"

"จิ๊! ชอบรู้ทันฉันไปซะทุกเรื่องเลยนะ"ฮยอกแจทำปากจิ๊อย่างขัดใจนิดหน่อยแล้วก็หันกลับทำสายตาตาอ้อนๆอย่างนั้นต่อ

"ซีวอน...ฉันไม่อยากกลับคอนโดแล้วอ่า ฉันอยากไปเที่ยว" ฮยอกแจยิ้มกว้างเพื่อหวังว่าซีวอนจะพาไป

"ไหนเมื่อกี้บอกจะกลับคอนโดไง ดื้อจริงๆเลยนายเนี่ย ชวนฉันโดดเรียนเพื่อมาเที่ยวเนี่ยนะ มันน่าจับตีจริงๆเลย" ซีวอนแกล้งพูดกับฮยอกแจ

"ซีวอนบ้า ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะจะต้องมาจะตีกันอ่า"ฮยอกแจพองลมที่แก้ม

ซีวอนก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะมัวแต่อมยิ้มกับท่าทางน่ารักๆของฮยอกแจอยู่

"ตกลงจะไปไหมเนี่ย"ฮยอกแจวกกลับมาพูดเรื่องเที่ยวอีกจนได้

"อ้าว นึกว่าลืมไปแล้วนะเนี่ย"

"ไม่มีทาง"

"จะพาไปไหมห๊ะ"ฮยอกแจเริ่มหยุดหยิดเล็กน้อยเพราะซีวอนชอบแกล้งเค้า

"ไปดีไหมน๊าาา"

"จอดรถเดี๋ยวนี้ฉันไปเองก็ได้ ชิส์ แบร่ "พูดเสร็จก็หันมาแลบลิ้นใส่ซีวอนทันที

จะทำตัวน่ารักไปไหนเนี่ยฮยอกแจ แค่นี้ก็หลงจนไม่รู้จะหลงยังไงแล้ว

"ไม่จอดหรอก"ซีวอนแย่งขึ้น

"นายไม่พาฉันไปก็จอดรถสิ ฉันจะไปเิอง"ยิ่งพูดก็ยิ่งทำท่างอนเข้าไปใหญ่

"แล้วใครบอกว่าฉันจะไม่พานายไปล่ะ หืม ฉันพูดตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ง่า ซีวอนใจดีที่สุดเลย"จากหน้าตางอนๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นสายตามอ้อนๆยิ้มหวานๆให้ซีวอนทันที

"แหม อารมแปรปรวนจังนะ"

"ก็นายใจดีกับฉันนี่ ฉันก็ต้องทำตัวดีๆกับนายเข้าใจไหม"ว่าแล้วก็เอานิ้วไปจิ้มที่แก้มของซีวอน2-3ที

ซีวอนก็ได้แต่ปล่อยให้คนตัวเล็กเล่นไป ขืนบ่นอีกมีหวังงอนเค้าอีกแน่เลย

"ไปเมียงดงกันเถอะ"อยู่ดีๆซีวอนก็พูดขึ้น

"ฉันอยากไปอยู่พอดีเลยซีวอน รู้ใจฉันจริงๆ"

"ป่าวหรอก ฉันอยากไปเดินน่ะ 55"ซีวอนแกล้งแหย่ฮยอกแจเล่น แต่หน้าฮยอกเนี่ยสิกลับมางอนเค้าอีกแล้ว

"ฉันล้อเล่นหรอกน่าฮยอกแจ ฉันรู้ว่านายชอบเดิน อย่างอนเลยเดี๋ยวฉันไม่ซื้อของให้เลยนิ"

ฮยอกแจได้ยินว่าซื้อของๆ ก็รีบหันมาอ้อนซีวอนต่อ


นี่ล่ะนะผมเลือคนไม่ผิดจริงๆถึงฮยอกแจจะเอาแต่ใจ หรือขี้งอนไปซักหน่อย แต่มันก็ให้เค้ามีความสุข คิดไม่ถึงจริงๆว่าจะได้รู้จักคนๆนี้ มีคนๆนี้เข้ามาในชีวิต





แต่รู้ไหมว่าทุกการกระที่ทำที่ฮยอกแจกับซีวอนอยู่บนรถมีสายตาคอยมองอยู่ตลอดเวลา เพราะฮันคยองสะกดรอยตาม2คนนี้มาแต่แรก

"ฮยอกแจทำไมนายต้องทำอย่างนั้นกับคนอื่นด้วยห๊ะ"ฮันคยองเผลอตะคอกออกมาเสียงดังจนฮีชอลรำคาญ ได้ตบหัวป้าบไปทีนึง

"นี่แกจะตะโกนทำไมห๊ะ ไอฮันบ้า หนวกหูนะเว้ย"

"ก็ดูฮยอกแจกับซีวอนดิว๊ะ แม่งทำอะไรกันไม่นึกถึงฉันบ้างเลย"

"แล้วเค้าจะนึกถึงแกทำไมล่ะ แกไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าสักหน่อย"

ใช่เค้าไม่ได้เป็นอะไรกับเราสักหน่อย ทั้งๆที่เราทำให้เค้าต้องเสียใจแต่ตอนนี้เราี้กลับมาเสียใจซะเอง

"ตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไร แต่ต่อไปเป็นแน่"ฮันคยองพูดอย่างเด็ดเี่ดี่ยว

"ปัญหาของแก ต้องให้ฉันเค้ามาช่วยด้วยใช่ไหม"ฮีชอลพูดอย่างเบื่อหน่าย

"แสนรู้จังฮีชอล"

"ไอฮันบ้า แกตาย!!!"

และแล้วก็เกิดสงครามกันรถบนฮันคยอง




__________________________________________________________

รู้สึกมันจะสลับคู่ไปใหญ่แล้ว 55
วอนฮยอกนี่ก็หวานเหลือเกิน
ยังไงก็ฮันฮยอก*วอนซินเหมือนเดิมค่ะ



ไรเตอร์อัฟให้แล้วนะ
ถ้าหัวสมองปิ๊งไอเดียอีกจะนั่งพิมพ์ให้เลย
เพราะไรเตอร์คิดสดทุกตอน ฮ่า ๆ
คิดไม่ออกก็พิมพ์มันมั่วๆ (ล้อเล่นค่ะ)
ลงช้าอย่าว่ากันนะ
แต่ไรเตอร์ก็ลงให้อ่านทุกวันแหละ :]]
รักคนอ่านค่ะ^^