เขา กับ เธอ.

เนื้อเรื่อง

บทความของ คุณ "เจ้าชายน้อย" นักเขียนกลุ่มกากบาท

เขาคิดว่าเขาไม่ต้องการผู้หญิง ต้องการแค่เพศสัมพันธ์บ้างก็เท่านั้น
เธอคิดว่าเธอไม่ต้องการผู้ชาย แค่อยากมีลูกบ้างเท่านั้น

เขาอยู่คนเดียวในห้องเช่าเล็กแคบที่เต็มไปด้วยเครื่องอำนวยความสะดวก
เธออยู่คนเดียวในห้องเช่าเล็กแคบที่เต็มไปด้วยเครื่องอำนวยความสะดวก

เวลาเขาได้ยินผู้หญิงที่เป็นเฟมินิสต์ เขาจะทำปากเบะ
เพราะรู้สึกสูญเสียอำนาจที่ตัวเองเคยมี แม้เขาจะไม่ชอบอำนาจอันเกินเลยนั้นก็ตาม
เวลาเธอได้ยินเรื่องผู้ชายที่กดขี่ผู้หญิง เธอจะโกรธเป็นฟืนไฟ
เพราะผู้หญิงมีศักดิ์ศรีมากมายไม่แพ้ชายและผู้หญิงต่างหากที่ผลักดันชายเหล่านั้น

เขาถามว่า จริงหรือที่คนเราต้องมีคู่ของตน
เธอถามว่าจริงหรือที่เราต้องแต่งงานแล้วมีครอบครัวแสนสุขอะไรทำนองนั้น

เขาบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นเพื่อที่หลังจากนั้นสิบปีเราจะไม่รักกันอีก
ต่างมีชู้รักของตน มีลูกใจแตก
เธอบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นเพื่อที่หลังจากนั้นเราจะมานั่งร่วมกันบนโต๊ะอาหารแล้วเสแสร้งว่าครอบครัวยังดีอยู่


เขาบอกว่า บางที่มนุษย์เราก็แค่หลงไหลกันชั่วครู่ชั่วคราว มีสัมพันธ์สวาทกัน
มีความสัมพันธ์ฉาบฉวยที่เราตั้งชื่อเอาเองว่าความรัก ไปดูหนัง ไปทานข้าว
ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันแล้วเข้าใจว่ารักกัน
เธอบอกว่าดูเถิดเรารักกันในตอนที่เราเป็นคนรักมากกว่าตอนที่เป็นสามีภรรยา
เพราะเราไม่ต้องรับผิดชอบต่อด้านมืดของตัวเราเอง และอดทนต่อด้านมืดของอีกฝ่าย
ทุกอย่างยืนอยู่บนพื้นฐานง่ายๆและมีขอบเขตชัดเจน

เขาบอกว่าหลังจากไฟรักมอดลงเราก็จะมองเห็นด้านร้ายของกันและกันและอดทนเก็บกลืนมันไว้

เธอบอกวว่าบางคนกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็ได้ถลำลงลึกจนยากจะถอยหลังกลับ คนอื่นๆ
เลยสอนให้เราทนยอมรับมันทั้งๆที่เราไม่เคยทนได้

เขาบอกว่าจะมีคนบอกให้เราปรับตัวเข้าหากันทั้งๆที่มันฝืนใจสุดๆ
เธอบอกว่าเราจะไม่ยอมติดอยู่ในบ่วงแบบนั้น

เขาบอกว่าบางทีมนุษย์อาจถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้อยู่ลำพัง
หาความสัมพันธ์ชั่วคราวแล้วโดดเดี่ยวตลอดชีวิตที่เหลือ
เธอบอกว่าในที่สุดเราก็จะหาความสัมพันธ์ครั้งใหม่เพื่อว่ายเวียนในวงจรเดิม

..

แล้วเขาก็พบเธอ
แล้วเธอก็พบเขา

..

เขาพาเธอไปกินข้าว
เธอพา เขาไปดูหนัง

เขาซ่อมท่อประปาให้เธอ
เธอทำอาหารเลี้ยงเขา

เขาพาเธอไปเที่ยวต่างจังหวัดไกลๆ
เธอไปกับเขา

เธอเกลียดแมลงสาบ
เขาจึงไล่มันให้เธอ

เขาชอบให้เธอไว้ผมยาว
เธอจึงเลิกไปตัดผม

..

เขาบอกว่าจริงๆแล้วมันไม่สำคัญสักนิดเรื่องที่ฝ่ายหญิงต้องทำงานบ้านงานเรือน
เธอบอกว่าจริงๆแล้วมันไม่วำคัญสักนิดเรื่องที่ฝ่ายชายต้องหาเลี้ยงเธอ
มันง่ายดายกว่าความคิดที่เขาและเธอเคยคิดไว้ แค่หน้าที่ของความรัก

เธอพบว่าหน้าที่ของความรักมีความหมายกว่าการตกเป็นทาสรับใช้สามี
เขาพบว่าหน้าที่ของความรักมีความหมายกว่าการต้องการหลักยึดทางการเงิน
ที่ทางของเธอและเขาในครอบครัว คือที่ทางเดียวกัน

เขาอาจเกลียดเธอสักวัน
เธออาจเกลียดเขาสักวัน

แต่ความรักต่างกันกับความเห็นแก่ตัวนั้นมากมาย และเธอจะยอมรับทุกเรื่อง
เขาก็เช่นกัน

..

เขาไม่ต้องการผู้หญิง....แค่ต้องการเธอ
เธอไม่ต้องการผู้ชาย.....แค่ต้องการเขา


---------------------------------------------------------------------------------


อาจดูสลับซับซ้อน แต่ก็แฝงแง่คิดไว้ให้ผู้อ่านมากมาย