คืนฟ้าสวย จันทร์ใส

เนื้อเรื่อง

คืนฟ้าสวย จันทร์ใส

         เช้านี้แดดอ่อนละมุนเป็นพิเศษ  คงเพราะหมอกหนาปกคลุมไปทั่ว สายตาที่เคยฝ่าดงหมากไปยังทุ่งข้าวลิบๆเบื้องหน้า กลับมองเห็นแต่ฝ้าขาวหม่น   กอดตัวเองและลูบแขนเย็นๆ  หากยังอบอุ่นในหัวใจ กับแสงแดดรำไร ภาพที่กรอบหน้าต่างวันนี้ สวยเสียจนอยากถ่ายภาพเก็บไว้ หากทำได้เพียงมองและซึบซับความสวยงามไว้ในความทรงจำ

      เมื่อคืนก็อบอุ่นกับแสงจันทร์เสี้ยวแต่กระจ่างตากลางท้องฟ้าเทาดำ  มีดาวประดับวับแวมรอบดวงจันทร์   เป็นค่ำคืนที่สวยงามหลังจากที่ฝนตกมาหลายวัน   จุดเทียน เขียนบรรยาย ที่กรอบหน้าต่างพร้อมกับซึมซับความเงียบ สงบและโรแมนติกเล็กๆ กับแสงจันทร์แสงดาวยามค่ำคืน  ณ เวลานี้ เรามีความสุขเสียจริง  หวงความสุขนี้จนไม่อยากให้มีอะไรมาทำใหไขว้เขว ความสุขของใจที่อยู่กับธรรมชาติโดยไม่โหยหาจากคำพูดหรือการกระทำของใครอีกต่อไป  แต่บางเวลากลับรู้สึกอ่อนหวานในหัวใจ และคิดถึงใครบางคน ที่มาหาเมื่อคืนก่อน ด้วยความร้อนรน  กระวนกระวาย   สงสาร  แต่ก็ทำได้เพียงนั้น

         คราวก่อนนั้น จันทร์สวยเช่นนี้    เคยส่งข้อความไปให้เขา  ยามความรักก่อตัวขึ้นมาใหม่ๆ มีความสุขเหมือนอยู่ในความฝัน   นานเสียจนเกือบลืมไป  หากบรรยายกาศเช่นนี้  กลับนึกถึงอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว

                   "ฟ้าสวย  จันทร์ใส ส่งใจมาให้ รับหน่อยนะคนดี"

             หากเวลานี้  ความรักจางหาย    อยู่กับโลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้ง

                 เตือนตัวเอง  อย่ารักเพราะความสงสาร  อย่าล้อเล่นกับความรัก

                 คุยกับใครบางคน  รับรู้  เข้าใจทุกความรู้สึกถึงความธรรมดา จะเป็นอย่างไรก็ตามแต่ใจ  ไม่มีใครทำอะไรเพื่อใครได้ ถ้าเขาไม่ต้องการทำด้วยตัวเอง  ทางที่ตัวเองเลือก คือทางที่จะต้องเดิน เลือกอีกครั้ง และก้าวไปอีกที  แม้จะรู้สึกอย่างไรก็ตาม  ต้องยินดีที่จะรับมัน