+ ๑ + ยัยแสบซ่า [[ บ้ารัก ]] นายจอมกวน + ๑ +

ลำดับตอนที่ #4 : >> LOVE 4 >>เบอร์โทรฯ

          " อ๊ากกก!!! " อยากบ้าวันล่ะหลายๆรอบเว้ย TOT~~~  สวรรค์ชั่งโหดร้ายกับสาวน้อยอย่างฉันซะจริงๆ

          " เป็นอะไรไปยัยเฟย์ " ตอนนี้ยัง  แต่ต่อไปก็ไม่แน่นักหรอก

          " ก็แกดูดิ  ยัยจินนั้นมันย่นเวลาอ่ะ โฮ้~~  ไม่อยากจะคิดสภาพเวลาแพ้เลย " คิดแล้วมันน่าอนิจัง

          " งั้นแกก็เข้าไปขอความรักจากนายเซนั้นเลยซิย่ะ " พูดมาไม่คิดก็รู้อยู่ว่าฉันทำไม่ได้แน่ๆ

          " แกช่วยคิดอะไรดีๆหน่อยซิ " ฉันให้แกมาช่วยคิดน่ะไม่ใช่มาช่วยซ้ำเติม

          " ฉันอะคิดได้  แล้วแกล่ะทำได้ไหม?? "

          " ...... " เงียบกริบ

          " แกก็ทำไม่ได้  แล้วที่นี่จะให้ฉันทำยังไงล่ะ......  ฉันก็บอกแกแล้วถ้าอยากชนะเกมส์นี้มันต้องใช่มารยาหญิงบวกความใจกล้าหน้าด้าน   ซึ่งความหน้าด้านแกน่ะมีแต่ดันไม่กล้าเอาออกมาใช้เอง   มั่วแต่เอาไปใช้ในเรื่องบ้าๆบอๆ " เอ้า!!  ฉันหน้าบางเรื่องความรักผิดด้วย  

          " ก็ได้ฉันจะพยายามดึงความหน้าด้านของฉันมาใช้ในเกมส์นี้   โอเคมั้ยย่ะ " ลองดูแล้วกันว่ะ

          " ก็ดี!!  งั้นเดี๋ยวฉันจะไปหาเบอร์นายเซมาก็แล้วกัน " - -??  เอามาทำไสยศาสตร์เหรอ

          " จะหาทำไม?? "

          " ก็จะให้แกโทรไปจีบไง " อ๋อออ!!! 

          " แล้วแกจะหาให้เปลืองเวลาทำไมยัยหลิน??   ฉันก็มีเบอร์นายเซ " ก็ฉันเนี่ยสืบประวัตินายเซมาหมดเลยอ่าดิ ^^  ก็คนมันชอบนิหน่า

          " เวรแท้!!  มีแล้วทำไมไม่รู้จักบอกว่ะ  แล้วนี้เคยโทรไปบ้างยังเนี่ย   แต่ฉันว่าแบบแกคงยังเพราะไม่กล้า  ใช่มะ!! " รู้ดีจริงๆไอ้นี้  ถ้าฉันสลับร่างได้ฉันจะให้แกมาจีบนายเซแทนเลย

          " เออน่า~~  แล้วนี่จะให้ฉันทำอะไรต่อไปล่ะ " ยัยคนร้อยเล่ห์ -*-

          " แกก็โทรไปหามันซิว่ะยัยโง่ " ยัยบ้าฉันเพื่อนแกน่ะเว้ย  มาด่ากันแบบนี้เดี๋ยวมีมวยหรอก

          " เออ!!  เดี๋ยวคืนนี้โทรไปแล้วกัน "

          " ขอให้จริงเถอะ!  ไม่ใช่พอถึงเวลาดันไม่กล้าโทร  ถ้าเป็นแบบนั้นฉันฆ่าแกแน่  เพราะนี้ฉันอุตส่าห์ช่วยขนาดนี้แล้วน่ะ " ก็รู้เว้ย!!  แต่คนมันไม่เคยชินกับเรื่องแบบนี้นิหว่ามันก็ต้องมีความกลัวเข้ามาแทรกบ้างแหละว่ะ

          " โทรแน่เว้ย!!ยัยเจ้าเล่ห์ " หลังจบการสนทนาวางแผนจีบผู้ชาย -0-  ก็ถึงเวลาเรียนซึ่งมันแน่อยู่แล้วที่ฉันจะไม่มีอะไรเข้าสมองเลย  ก็เพราะแต่คิดว่าถ้านายเซรับแล้วจะพูดอะไรดี  จะพูดจาลักษณะไหน  พูดหวานดีไหม  และสารพัดคำถามข้อสงสัย


                   และแล้วก็ถึงเวลาเลิกเรียนซึ่งก็เป็นประจำที่ฉันจะมานั่งดูเทพบุตรหนึ่งในใจฉัน นายเซนั้นเอง.......  และหลังจากที่ดูนายเซซ้อมบาสเสร็จฉันก็เสด็จกลับมาบ้าน

          " พี่ฟิล์มแล้วพ่อกับแม่ล่ะ " ฉันบอกไปยังเนี่ยว่ามีคนออกจากท้องแม่มาก่อนฉันคนหนึ่ง

          " ยังไม่กลับเลย " บ้านฉันก็ไม่ได้ร่ำรวยมากหรอก  เพราะพ่อกับแม่ฉันทำงานบริษัทอะไรสักแห่งหนึ่งเนี่ยแหละ  ซึ่งฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรด้วย

           " วันนี้ทำไมกลับมาเร็วล่ะ  ปกติเห็นกลับสักดึ๊กดึก " -*-  ชิ!!วันนี้กลับเร็วเพราะไม่มีนั้นกับกิ๊กที่ไหนอ่าดิ

           " เรื่องของฉันแกไม่เกี่ยว!!  แกรีบๆขึ้นไปอาบน้ำแล้วก็ลงมากินข้าวเร็วๆเลย " สั่งจริงวุ้ย!!

           " พี่กินไปก่อนเถอะ  ด้วยฉันลงมากินที่หลัง " ฉันขอลองโทรหานายเซก่อนแหละกัน

           " เออ!!  แต่ถ้าไม่เหลืออย่าโทษกันน่ะเว้ย " -*- ไอ้พี่บ้าเอ้ย!!


                  แล้วฉันก็ขึ้นมาบนห้อง  ล๊อกประตูพร้อมกับยกโทรศัพท์ขึ้นมาจองเขม่ง ( จะส่งพลังจิตรึไงเนี่ย )

          " จะโทรดีไหมเนี่ย?? " เฮอะ!!  เหมือนที่ยัยหลินบอกฉันเลยว่า  พอถึงเวลาฉันก็ไม่กล้า

          " ฟู่~ฟ  เอาก็เอาว่ะลองดู " ฉันลงมือกดไปเบอร์นายเซ

   ติ๊ด~ด ..... กึก


          " ฮัลโหล~ล " คนไรว่ะรับเร็วชิพโป่งเลย
 
          " ใช่เซปล่าวค่ะ " ใจดีสู้เซ ^^;;

          " ใช่ครับ!!  แล้วนั้นใครเหรอครับ " จะบอกดีไม่เนี่ย >0<;;  ปวดหมองจังวุ้ย!!

 + +  MaTa  + +

  ทาร์มาอัพต่อแล้วน่ะ ^^  ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะ