+ ๑ + ยัยแสบซ่า [[ บ้ารัก ]] นายจอมกวน + ๑ +

ลำดับตอนที่ #20 : >> LOVE 20 >> T^T เจอกันทำไมเนี่ย?

                   เอิ๊กๆ สุดท้ายฉันก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแว้ววว ^o^/  แต่ว่า.... -*- จากที่พ่อกับแม่จะให้อยู่บ้านดันสั่งให้ฉันไปเรียนแทน   ก็จะเพราะอะไรน่ะเหรอ ก็ยัยหลินน่ะซิยัยไปบอกพ่อกับแม่แต่ดีน่ะที่ยังไม่บอกพี่ฟิล์มไปด้วยเนี่ย....

          " เพราะแก  ยัยหลินแกทำให้ฉันต้องมาเรียนเนี่ย " ฉันบ่นกับยัยรินให้ห้อง

          " นิเฟย์!! แกขาดเรียนนานๆแล้วก็เรียนไม่รู้เรื่องหรอก ยิ่งโง่ๆอยู่ " ==* เฮ้ย!! ตอนแรกๆมันก็อยู่เหมือนเป็นห่วงอยู่หรอก แต่ไอ้ตอนท้ายเนี่ยแกจงใจด่าฉันใช่ไหมห๊ะ

          " จ๊ะ!! แม่เพื่อนรัก " ฉันทำเสียงประชดประชัน


                     แล้วช่วงเช้านี้ก็ผ่านไปอย่างสงบสุข  เอิ๊กๆเพราะว่าทุกคนยังคิดว่าฉันป่วยอยู่น่ะซิ  ดีแหละๆช่วงนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์สุ่งสิงกับใครนัก.....  โอ๊ะโอ๊~ ได้เวลากินแล้วววว ( ยัยตระกะ )  ^^ วันนี้กินอะไรดีเนี่ย  คิดถึงอาหารที่โรงอาหารอย่างแรง  เพราะว่าข้าวที่โรงพยาบาลรสชาติห่วยแตกมาก.... T^T พึ่งรู้ซึงว่าอาหารโรงเรียนอร่อยที่ซู้ดดด

          " เฟย์  แกจะกินอะไร? " ยัยหลินถามฉัน

          " ข้าว!! " กวนดีจริงๆ ( น่าให้บาทาเป็นรางวัล )

          " อยากตายนักใช่ไหม ไอ้เฟย์ = =* " ^^;; แหมมม  เค้าล้อเล่นนิดเดียวเองน่ะตัว

          " ไม่จ๊ะ..... ^^;; กิน'เตี๋ยวจ๊ะ  ฝากซื้อด้วยน่ะ  เดี๋ยวเค้าซื้อน้ำให้น่ะ ไปล่ะ " แล้วฉันก็วิ่งปรู๊ดด  ออกมาแบบว่ากลัวยัยหลินมันจะฉันแทนข้าวกลางวัน 

          
           " ป้า!! แดง  เขียว " ทำไมมันกับที่ไหว้รักยมเลยเนี่ย

           " อ่ะจ๊ะ ^^ " พอรับน้ำเสร็จฉันก็เดินจะไปว่างที่โต๊ะ  ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังหาจุดพิกัดอยู่  แบบว่าโรงอาหารคนเยอะโคตรๆเลย

           " อ่ะ  ตรงนั้นดีกว่า " และแล้วคนสวยก็หาโต๊ะนั่งได้แล้ว ( -*- อาการหลงตัวเองกลับมาอีกแล้ว )

           " ......... " อ่ะ....เวรกรรมตกใส่หัวตูเต็มๆ   ก็จู่ๆนายเซแล้วก็ยัยจินก็ดันจะมานั่งที่โต๊ะนี่เหมือนฉันน่ะซิ

           " เอ่อ.... ขอโทษน่ะค่ะ " แล้วทำไมอิฉันต้องน้อมแน้มด้วยเนี่ย -*-
 
           " ไม่เป็นไร  นั่งด้วยกันก็ได้ " O_O!!! ตะลึ่งเล็กน้อยถึงมากสุด  ก็คนที่พูดน่ะเป็นยัยจินน่ะซิ  โอ้ว~ว  ไม่น่าเชื่อมันเป็นเรื่องแปลกแห่งปี

           " ไม่เป็นไรค่ะ  เดี๋ยวฉันไปนั่งโต๊ะอื่นก็ได้ ^^ " ยิ้ม ยิ้ม ยิ้มเข้าไว้ไอ้เฟย์ แกต้องทำเป็นความจำเสื่อมเข้าใจไหม

           " นั่งๆไปแหละเฟย์  มันไม่มีโต๊ะให้นั่งแล้วหรือแกจะนั่งกับพื้น " เสียงยัยหลินดีงขึ้นมาจากข้างหลัง

           " ก็ดีนะค่ะ นั่งกับพื้น ^^ " แล้วฉันจะใสซื่อไปอีกนานไหมเนี่ย

           " จะบ้าเหรอเฟย์  ฉันประชดน่ะเข้าใจไหม? " ย่ะ!! ฉันรู้ไงว่าแกประชดฉันเลยตอบไปแบบนั้น

           " เอาเป็นว่านั่งมันโต๊ะเนี่ยแหละ " แล้วยัยหลินก็เข้าไปนั่งทันที พร้อมยัยจินแล้วนายเซก็นั่งตามไป เหลือแต่ฉันคนเดียวที่ยืนหัวโด่

           " ........ " สุดท้ายฉันก็ต้องนั่ง  ก็ฉันไม่ใช่อีบ้าที่จะไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวบนพื้นกลางโรงอาหารน่ะ

           " อ้าว~ว ไม่นั่งบนเหรอเฟย์ " ชิส์  ยัยหลินฉันจะฆ่าแกยัยเพื่อนบ้า

           " ไม่ค่ะ ^^ "

           " แล้วนี้เฟย์จำอะไรได้บ้างยัง " ยัยจินถาม

           " จำอะไรเหรอค่ะ " ฉันทำตาใสซื่อ

           " ฉันว่าอยากพึ่งไปคาดขันอะไรกันตอนนี้เลย  วันนี้เฟย์ก็พึ่งจะมาเรียนวันแรก เดี๋ยวจะปวดหัวเอาปล่าวๆ " T^T ฉันซึงน้ำใจแกมากยัยหลิน

           " แหะๆ ^^;; " ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆให้กับทุกคน

         
                     เวลาผ่านไปสักพักฉันกับแล้วก็ทุกคนก็กินข้าวกันเสร็จ  แต่ดูเหมือนว่า -*- วะหว่างที่กินกันอยู่เนี่ย นายเซทำเหมือนว่าฉันเป็นอากาศอะไรอย่างนั้น  เอาแต่หันหน้าไปคุยกับยัยจินแล้วก็มากินข้าวต่อ   เฮ้อ~อ แต่ก็ดีฉันจะได้ตัดใจง่ายๆ ( -*- มั่นใจว่าตัดได้ )

          " เฟย์ไปห้องน้ำกันไหม? " ยัยจินชวนฉัน  เฮ้ยๆหล่อนจะพาฉันไปทำมิดีมิร้ายใช่ไหมเนี่ย..... อ๊ากก ฉันไม่ได้ใหโง่หรอกเว้ย

          " ไม่อ่ะค่ะ ^^ "

          " แต่ฉันปวดฉี่  งั้นเราไปเข้าห้องน้ำกัน " - -^^ ยัยสองคนนี้มันไปสนิทกันตอนไหนเนี่ย...  อ้าวเฮ้ย!! ถ้าไปกันที่โต๊ะก็เหลือแค่ฉันกับนายเซอ่าดิ  อ๊ากก ยัยหลินเพื่อนเวรแกจะแกล้งฉันใช่ไหมเนี่ย  ยัยเพื่อนบ้าถ้ากลับมาเมื่อไรล่ะน่าดู

          " ^^;; " ฉันหันไปยิ้มแยๆกับนายเซ  สาธุ!! นายไม่ต้องอะไรกับฉันก็ได้น่ะ  เพราะว่าตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะพูดกับนาย

          " ...... " เงียบ  ดีแล้วงั้นก็เงียบให้มันตลอดน่ะพ่อคุณ

            โอ๊ย!! นี่มันก็นานแล้วน่ะทำไมยัยสองคนนั้นยังไม่มาอีกเนี่ยรอจนรากงอกแล้วน่ะเว้ย

          " นาย  ฉันไปก่อนน่ะ " สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจพูดก่อนก็ไม่อยากอยู่รอให้สถานการณ์ที่กดดันแบบนี้เนี่ย มันอึดอัดใจน่ะ

          " ฉันไปด้วย " T^T จะตามมาทำม๊ายยยพ่อคุณ  เชิญไปในที่ที่ชอบๆเถอะ

          " อะ...ค่ะ "

                  แล้วฉันก็เดินขึ้นมาที่ห้องสมุดโดยมีนายเซตามติดมาด้วย ฮ่วย!!ไอ้บ้าตามมาแต่ไม่ชวนคุย ทำตัวอย่างกับวิญาณล่องลอยตามมาอย่างงั้นแหละ..... เบื่อเฟ้ย!!

          " นายชอบอ่านอะไรเหรอ? " ทำเนียนๆดูเหมือนว่ารู้พึ่งเคยรู้จักกัน โฮะๆทำไมฉันฉลาดแบบนี้เนี่ย ^^

          " แบบที่เธอชอบอ่ะ " -*- อ้าวเวร  แล้วตูชอบแบบไหนเนี่ย.... อ๋อนึกออกแหละ....แบบไร้สาระอ่าแหละที่ฉันชอบ

          " งั้นไปหาหนังสืออ่านกัน " ฉันจับมือนายเซแล้วก็ลากไปที่ตู้หนังสือ  จะว่าอายก็ได้น่ะแต่แบบว่ามันต้องเนียนเข้าไว้ ^^ ( เนียนหรือว่าแกหลอกจับมือเซห๊ะ? / ทาร์ )

          " ..... " สรุปจะไม่พูดเลยใช่ไหมเนี่ย  ฉันไม่ใช่คนบ้าน่ะเว้ยจะได้ให้พูดอยู่ได้คนเดียว