+ ๑ + ยัยแสบซ่า [[ บ้ารัก ]] นายจอมกวน + ๑ +

ลำดับตอนที่ #15 : >> LOVE 15 >> แปลก

 
                     หลังจากนั้นฉันกลับบ้านมาก็เอาแต่ร้องไห้ และพยายามจะตัดใจแต่ตัดยังไงมันก็ยังเหลือความห่วงที่มีต่อนายเซอยู่ดี ฉันพยายามคิดว่าฉันมันไม่เหมาะกับเขา ไม่สมควรที่จะเดินเคียงข้างเขา...... และฉันจะทำให้ได้


                      เช้านี้ฉันมาโรงเรียนด้วยสีหน้าที่สดใส แต่ใครจะดูออกว่าภายในใจฉันมันทุกข์ขนาดไหน.... ตอนนี้ฉันเข้ามาในห้องและก็เจอหลินกำลังนั่งคุยโทรศัพท์อยู่กับใครสักคน

          " หวัดดี " ฉันหันไปยิ้มแห้งๆให้หลิน แล้วก็เดินไปนั่งที่โต๊ะของฉัน ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ

          " เป็นไรไป " หลินถามฉัน

          " ปล่าว.... แค่เหนื่อย " เหนื่อยมาก  เหนื่อยที่ต้องตัดใจจากใครสักใคร   ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากสมองเสื่อมมากเลย จะได้ลืมเรื่องร้ายๆที่ฉันไม่อยากจำ

          " อืม..... ฉันไม่กวนแกแหละ "


                    แล้วตลอดช่วงเช้าฉันก็เอาแต่ตั้งใจเรียนเพื่อจะได้ไม่ต้องคิดเรื่องอื่น..... พอถึงช่วงกลางวันฉันก็ไปกินข้าวกับหลินโดยพยายามทำตัวให้ปกติแล้วร่าเริง

          " หลินวันนี้ไปห้องสมุดกัน " ฉันชวนหลิน

          " ก็ได้ " ดูเหมือนยัยหลินจะตามใจฉันแทบจะทุกอย่างเลยน่ะเนี่ย

          " อืม " แล้วเราสองคนก็เดินไปที่ห้องสมุด  แต่ระหว่างทางเนี่ยดันเจอคนที่ไม่อยากเจอ...... นายเซกำลังเดินสวนมาทางฉัน แล้วเขาก็เดินสวนไปอย่างไม่สนใจอะไรเลยพอฉันหันกลับไปดูก็เห็นเขาเข้าไปหาเลยยัยจินแล้วก็พูดอะไรสักอย่าง..... อยู่ดีๆยัยจินก็ตบนายเซหน้าหันเลย มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแปลบทันทีแต่ฉันก็ตัดสินใจข่มใจหันกลับมาแล้วก็เดินต่อไป โดยที่ระหว่างทางฉันเงียบไม่พูดไม่จากับใคร  พอมาถึงห้องสมุดก็เอาแต่หาหนังสือเพื่อทำงานที่ครูสั่ง


                   พอตอนเย็นฉันก็รีบกลับบ้านโดยวันนี้ฉันเดินกลับเพราะว่าออกจากโรงเรียนเร็วแล้วบ้านกับโรงเรียนก็ไม่ไกลกันมาก.....  แต่พอเดินไปเดินมาก็รู้สึกว่ายังไม่อยากกลับบ้านเลยแวะที่สวนสาธารณะใกล้บ้านแล้วก็เดินไปซื้ออาหารปลา แล้วก็มาหามุมนั่งให้อาหารปลา.....

          " เฮ้อ~~อ  ทำไมชีวิตฉันต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ด้วยเนี่ย " ฉันพูดออกมา

          " คงเพราะเธอมันตัวซวยมั้ง " -*- เสียงใครอ่ะ  แต่พอฉันหันไปก็รู้ตัวต้นเสียง

          " .......... " คือนายเซนั้นเอง  นายจะมาทำให้ฉันเสียใจไปถึงไหนเนี่ย

          " เดี๋ยวนี้หยิ่งรึไงทำเป็นไม่พูดอ่ะ " ใช่!! ฉันมันไม่เคยดูดีในสายตานายเลยซิ

          " .......... " ' เงียบเข้าไว้เดี๋ยวมันก็ไปเอง '

          " เมื่อเช้าฉันไปหาจินเธอก็คงเห็นแล้วใช่ไหม " เห็นเต็มสองตาเลย   แล้วนี้นายจะมาพูดทำเพื่อ?

          " เมื่อเย็นฉันก็ไปหาอีกรอบแต่ยังไม่ทันพูดอะไรจินเขาก็ตบฉันซะแล้ว "

          " O_O!!! " ฉันหันควบไปทางนายเซโดยอัตโนมัติ  แต่พแต้งสติได้ก็หันกลับแต่นายเซดันเอามือมาจับนายไม่ให้ฉันหันไป  ฉันได้สบตากับเข้าเต็มๆแล้วนายเซก็ค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆทำให้ฉันเริ่มรู้สึกถึงลมหายใจของเขาเข้ามาเรื่อยๆ


   พลัก!!!


             ฉันพลักอแกเขาออกไป เพราะฉันคิดว่าฉันไม่ควรทำอะไรบบนี้กับคนที่ไม่ได้รักฉัน  เพราะฉันรู้ดีว่าสิ่งที่จะเกิดต่อไปคือความเผลอไผลของบรรยากาศกับอารมณ์ของเขา

          " ฉันจะกลับบ้าน " ฉันลุคขึ้นแล้วก็พูด

          " ฉันไปส่ง " เขาลุดตามขึ้นมา

          " ไม่ต้อง " แล้วฉันก็เดินออกจากสวนสาธารณะและเดินกลับบ้าน  แต่ยังมิหวายนายเซเดินตามมาอยู่ดี..... นายจะออกอะไรกับฉันอีกห๊ะ!!


                   พอมาถึงบ้านก็เจอพี่ฟิล์มกำลังไขกุญแจจะเข้าบ้านพอดี

           " อ้าว ยัยเฟย์ทำพึ่งกลับล่ะเนี่ย " พี่ฟิล์มถามขึ้น

           " ทำธุระ " แล้วฉันก็เดินเข้ามาในบ้าน และขึ้นไปบนห้องเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

                   หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าฉันก็เดินลงมาข้างล่างตอนนี้ชุดที่ฉันใส่ก็เสื้อกล้ามกับกางเองขาสั้น....... พอลงมาก็เจอพี่ฟิล์มกำลังนั่งคุยกับนายเซ ( -*- ใครใช้ให้นายนี่เข้ามาเนี่ย )

          " เออนิ  วันหลังฉันคงต้องปรึกษานายบ้างแหละ " เสียงพี่ฟฺลืมพูดขึ้น   สองคนนี้เข้าปรึกษาอะไรกันเนี่ย

          " ได้เสมอครับ ^^ " เห็นนายเซยิ้มแล้วฉันรู้สึกชื้นใจยังไงก็ไม่รู้

          " เฮ้ย!! เฟย์แกไปยืนทำอะไรตรงนั้น " ' ฟังพี่กับนายเซคุยกันไง '

          " วันนี้มีอะไรกินมั้ง " ฉันไม่ตอบแต่ถามพี่ฟิล์มแทน

          " แกงจืดกับผัดผัก " -*- ซ้ำซากจำเจ

          " อืม " แล้วฉันก็เดินเข้าครัวไปอุ่นแกงจืดกับผัดผัก แล้วก็เตรียมทอดไข่เขียว


                    พอทำเสร็จฉันก็เตรียมยกออกมาวางที่โต๊ะ  แต่อยู่ๆนายเซก็โผล่เข้ามายกไปให้หน้าตาเฉย @.@ งงจริง

          " เฟย์วันนี้เพื่อนแกเขาจะกินข้าวเย็นด้วยน่ะ " พี่ฟิล์มตะโกนยอกมา   ใครเชื้อเชิญเนี่ย

          " เออ!!! " แล้วฉันก็ตัดข้าวเพิ่มมาอีกหนึ่งจาน

                 เราสามคนนั่งกินข้าวกันโดยที่พี่ฟิล์มเป็นตัวชวนคุย( กับนายเซ )  พอกินเสร็จพี่ฟิล์มก็บอกว่าจะออกไปหาเพื่อน........ มันจะอะไรกับเพื่อนกันนักหนาเนี่ย -^-

          " กลับไปได้แล้ว " ฉันบอกนายเซที่กำลังยืนดูฉันล้างจาน

          " ฉันช่วยล้างเอาไหม " เฉไฉได้ที่เลย

          " ไม่ต้อง  จะเสร็จแล้ว " พอล้างจานเสร็จฉันก็เดินไปนั่งที่โซฟาโดยมีนายเซตามมาด้วย

          " ทำไมไม่กลับซะที " ฉันเอ่ยขึ้น

          " แล้วทำไมฉันต้องกลับ "

          " เพราะนี้ไม่ใช่บ้านนาย " เป็นไงคำตอบโดนใจม่ะ

          " งั้นก็ทำให้มันเป็นซิ " ==?

          " อะไรของนาย "

          " เธอก็แต่งงานกับฉันซิบ้านนี่ฉันจะได้เป็นเจ้าของด้วย "
 
          " โดนใครฝาดหัวมาปล่าวเนี่ย "