+ ๑ + ยัยแสบซ่า [[ บ้ารัก ]] นายจอมกวน + ๑ +

ลำดับตอนที่ #11 : >> LOVE 11 >> เพื่อน

 
                         ฮ้าว~ว -[]-~~  ง่วงนอนอย่างแรง ก็เมื่อคืนน่ะซิอีตาบ้านั้นมันเล่าแต่เรื่องดีๆของยัยจินนั้นจนทำให้คนที่ฟังต้องเดือดร้อนเพราะต้องมานั่งฟัง

          " เฮ้ย!!!ทำไมตาบวมๆคล้ำๆว่ะไอ้เฟย์ " ยัยหลินรีบวิ่งเข้ามาถามเมื่อฉันเดินเข้ามาในห้อง 

          " ก็เมื่อคืน........ " แล้วฉันก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้น  ดูเหมือนว่ายัยหลินมันจะตกใจและโกธรแทนฉันมากมายเลยน่ะ

          " แมร่งเอ้ย!! เลวจริงๆรักกันแล้วยังมีหน้ามาเล่าให้ชาวบ้านฝังแล้วช้ำใจอีก " เฮ้อ~อ

          " ฉันตัดใจแล้วล่ะ   คนอย่างฉันมันไม่มีเลยสักอย่างใครเข้าจะมาชอบ " ปลงแหละ  ไหนๆก็ไหนฉันว่ามากสุดที่ฉันจะได้จากนายเซคงเป็นได้แค่คนรู้จักไม่ใช่คนรู้ใจ

          " งั้นอาทิตย์หน้าแกก็ต้องไปเป็นเบ๊ยัยจินนั้นอ่ะ " ใช่!! อาทิตย์หน้าแล้วนิ

          " อืม "

          " ไอ้เฟย์.... ถ้ามันใช่งานแกหนักบอกฉันได้เลยน่ะเว้ย เดี๋ยวสั่งคนไปดักตีหัวมันให้ " ยัยหลินเอ่ยขึ้น

          " อืมๆ "


                        และแล้วก็ถึงเวลากลางวัน เวลาแห่งการกิน.... ฉันอยากจะบอกให้ทุกคนรู้ว่าฉันตัดใจได้แล้วน่ะจ๊ะ ^^  ฉันใช้เวลาเรียนช่วงเช้าเนี่ยแหละ.......  การเรียนเป็นอะไรที่ดีที่สุด!!!  อื้ม....ฉันว่าฉันตามหาได้คนที่ฉันคุยด้วยในเอ็มดีกว่า แบบว่ายังไงก็ต้องรู้ให้ได้ ถ้าไม่รู้ฉันคงตายแน่ๆ

          " เฮ้ย!! เป็นไรอ่ะ ทำไมเหม่อๆ " เสียงของบ้างคนทำให้ฉันตกใจจนหลุดจากภวังค์

          " ฮ๊ะ!! O_O!!! " ต๊กใจอย่างแฮง

          " อะไรแค่นี้ทำเป็นตกใจ " = =a เอ่อ... เป็นใครก็ตกใจว่ะ ก็อยู่ดีนายก็มาทักฉันนิ

          " ............. " ฉันเงียบ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรกับนายเซ

          " เป็นอะไรไปล่ะทำไมเป็นเงียบเนี่ย!!! " ทำไมต้องตะคอกด้วยเนี่ย

          " .............. "


   อั๊ก!!!


          " เฮ้ย!!~ เป็นไรบอกมาดิ  เพื่อนกันมีไรก็บอก " เพื่อนกันงั้นเหรอ........  แล้วเพื่อนบ้านไหนเขาตบหลังเพื่อน ( ผู้หญิง ) แบบนี้ว่ะ

          " อืม!! ฉันอยากบอกว่า......... เจ็บโว๊ยยย >O<!!~~! " ฉันก็แหกปากตอบเลย  แล้วก็ตีหลังนายเซไปหนึ่งที

          " โอ๊ย!! ผู้หญิงอะไรแรงอย่างกับควาย " อ๊ากกก!!! พูดมาได้ไงว่าฉันแรงควาย

          " แล้วนายมาตีหลังฉันก่อนทำไมล่ะ "

          " แค่ตีเบาๆ " เบาบ้านนายดิหลังแทบหัก

          " เหอะ!  แล้วนี้นายมีอะไรเนี่ย ร้อยวันพันปีไม่เคยเดินมาทักฉัน " ฉันเริ่มถาม

          " จะมาชวนไปกินข้าว " -*- นายกำลังจะทำให้ฉันมี งองู เต็มหัวน่ะ

          " นายก็ไปชวนจินซิ "

          " วันนี้จินไม่มาเรียน " ฉันเลยซวยต้องมากินข้าวกับนายว่างั้นเถอะ!!

          " แล้วเพื่อนนายล่ะ " อยากบอกน่ะว่าเพื่อนนายเลิกคบนายหมดแล้ว

          " ก็เธอไงเพื่อนฉัน " +[]+ โอ้ว~ว พระเจ้าลูกไปเป็นเพื่อนมันต้องไหน.....

          " ฉันไปเป็นเพื่อนนายตอนไหนเนี่ย?? " ยังไงก็ยังสงสัยอยู่ดี

          " ตอนที่ฉันกับจินเป็นแฟนกัน " แล้วมิทราบว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน

          " แล้วมะ-........ " ฉันยังพูดไม่จบนายเซก็พูดแทรก ( ไม่มีมารยาท )

          " ไม่ต้องถามมากแหละ  ตอนนี้ฉันหิวมากเลยไปกินข้าวกันเถอะ " แล้วนายเซก็ลากฉันไปโรงอาหาร

         
                     พอซื้ออาหารเสร็จฉันกับนายเซก็มานั่งกินกัน   แต่ดูเหมือนว่าคนที่กินจะมีแต่นายเซเพราะว่าฉันกินไม่ลงเนื่องจาก สายตาของผู้หญิงทั้งโรงอาหาร T^T ลูกอยากตายจริงๆ

          " ทำไมไม่กินล่ะ " ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ

          " เรื่องของฉัน "

          " งั้นฉันขอน่ะ " แล้วนายผู้ไร้มารยาทก็ยกจานข้าวของฉันไปกิน...... ทำไมนายนิสัยเลวแบบนี้เนี่ย  ตอนนี้ฉันอยากขอบคุณพระเจ้ามาที่ทำให้ฉันไม่ได้เป็นแฟนอีตานี้

         
                    และหลังจากนั้นฉันก็ต้องมานั่งกินข้าวกับนายเซทุกมื้อทุกวัน  ถึงแม้ว่านายเซจะมากับยัยจินแต่ก็อุตส่าห์ลากฉันมากินด้วยอีก T3T  วันหลังไม่ต้องก็ได้น่ะอีตาบ้า


           " ครบกำหนดแล้วน่ะ " ยัยจินพูด

           " รู้แล้วล่ะนะ " ฉันเตรียมตัวตั้งแรกแหละ

           " งั้นต่อไปนี้เธอต้องมาหาฉันทุกพัก แล้วทำตามที่ฉันสั่ง และห้ามขาดเรียนเป็นอันขาด!!!! " นี้ถ้าฉันใกล้ตายยังไงก็ต้องมาหาเจ๊ใช่ไหม........

            " เออ!!! "

            " ต้องมีหางเสียงด้วย  ห้ามเถียงฉันแม้แต่คำเดียว " -*- แมร่งเอ้ย!!!

            " ค่ะ!!! " ถ้าครบหนึ่งเดือดเมื่อไรแม่จะสั่งคนมาเก็บเลย ฮึ่ย!!!