วันสิ้นโลกก็งั้นๆ

เรื่องของฉันมีอยู่ว่า ฉันเป็นนักเดินทางคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอย่างง่ายๆ ในมิติของตัวเองอยู่2 ล้านปี เป็นคนที่พระเจ้ารัก(เกือบ)สุดติ่ง แต่ก้าวออกจากมิติมาอยู่มหาพิภพไม่ถึงสองปีดี ก็เกือบดับดิ้นโดยพวกหมาล่ากว่าจะเอาชีวิตน้อยๆรอดมาได้ หยินหยาง ต้องระเบิดพลังผ่าวงล้อม 

ทำให้ตัวพวกมันเสียหายไปถึง99.% ตัวฉันที่อยู่ในสภาพดวงจิตเกือบเเตกสลายได้ถูกย้ายเข้าโลกกฏ โลกที่อีกไม่ถึงปีต้องโดนหายนะกลืนกิน 

โลกจะวินาศ คลื่นจะถล่มอะไรก็ช่างเถอะ เเต่ไม่เข้าใจทำไมฉันถึงต้องมาอยู่ที่ร่างของคนท้อง ?

เสี่ยวเฮย : เรื่องมาก 

เสี่ยวไป๋ : ไม่ตายก็ดีแล้ว

ซูเฟิง : ......?

(ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*.✧

เปิดไว้เฉยๆ