NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FICHxH : treat like princess [Chrollo x Oc]

    ลำดับตอนที่ #3 : PRINCESS*3

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ค. 66


     

    อย่าทำให้ฉันอารมณ์เสีย…

     

    ….

     

    ตายดีกว่า

     

    ทำอาหารบ้าบออะไร – เธอเป็นลูกคุณหนูโดยสายเลือดนะ

     

    อาบน้ำยังมีคนอาบให้…ทำอาหารบ้าบออะไร? ฝันเหอะว่าเธอจะทำได้น่ะ

     

    บ้าจริง แล้วสลอธแสนรักตายไปแล้วรึยังเนี่ย?

     

    "หาสัตว์เลี้ยงใหม่มันลำบากฝึกให้เชื่องนะ"

     

    แล้วไอ้หมูย่างทั้งตัวนั่นน่ะ กินหมูตั้ง70ตัวได้ยังไงกันห้ะ? บ้าไปแล้ว…โลกนี้เพี้ยนไปหมด – ออกมาจากบ้านมีแต่พวกผิดมนุษย์ทั้งนั้น

     

    "ปลาไม่กินเหยื่อเลยแหะ"

     

    หิวแล้วนะ เดี๋ยวเธอก็ร้องไห้หรอก…

     

    "หิวข้าวจั – กรี๊ด!" มือบางยกขึ้นทาบอกถอยหลังกรูติดต้นไม้

     

    "ทำให้ตกใจหรอ"

     

    อยู่ๆนักมายากลตัวอันตรายก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำซะดื้อๆ – แถมคาบปลาในปากอีก…หัวใจจะวาย 

     

    "เธอไม่ทำ?"

     

    อะไรเนี่ย อยู่ๆเขาก็มาชวนคุยน่ะนะ?

     

    "เอ่อ…อา? ก็นะ"

     

    "งี้เอง เป็นคนที่ชีวิตติดเตียง"

     

    "ประมาณนั้นล่ะ แล้วคุณ?"

     

    "อืม จะลองทำดู"

     

    ช่างพยายามกันจริงๆ กรรมการผู้หญิงคนนั้นเรื่องมากจะตายชัก…อีกอย่าง ซูชิมันก็เป็นสิ่งที่ยากเกินไปนั่นล่ะ – ขนาดจะกินยังต้องจ้างเชฟมาที่บ้าน

    เธอเองก็แยกรสชาติไม่ออกเท่าไหร่ แต่ถ้าอร่อยก็จะรู้สึกใจฟูมั้ง?

     

    "เธอเคยกินซูชิไหม?"

     

    "ในมือนั่น…"

     

    "ก็อปน้องชายเธอมานั่นแหละ"

     

    ฮิโซกะยื่นจานอาหารหรูให้แล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างเธอ เธอกินอาหารที่เขายื่นให้เงียบๆขณะที่เจ้าตัวนั่งหงอปาหินเล่น

     

    "รสชาติหมาไม่แดกเลยนะคะ" 

     

    "นั่นก็ใจร้ายไปนะ…"

     

    /

     

    "อา คาเรน? พี่นอนพอแล้วหรอ" คิรัวหันมาหาพี่สาวที่ทำหน้าง่วงอยู่ มือบางที่กำลังถือผลไม้ป่าชะงัก

     

    "ยังไม่ได้นอน กำลังหาอะไรกินเลยเหม่อๆน่ะ" จริงๆกลับมาเพราะเห็นเรือเหาะนั่นล่ะ โลกนี้จงแตกไปซะ…กรรมการคุมสอบเฮงซวย

     

    โลกใบนี้ก็เฮงซวย

     

    เห้อ…คาเรนมองกรรมการสาวแสนดุที่ตอนนี้ยอมรับผิดเสียงอ่อน เธอไม่ชอบอะไรยุ่งยาก – แต่ถ้าได้สอบอีกครั้งมันก็มีหวังล่ะมั้ง? มั้งนะ…

     

    "งั้นการสอบรอบต่อไปเอาเป็น ‘ไข่ต้ม’ ก็แล้วกัน" 

     

    ไข่ต้ม? – อา อันนั้นเธอน่าจะไปรอดอยู่นะ

     

    "เคน ไปเร็ว" คิรัวฉุดเธอที่ยืนเหม่อพาดบ่าวิ่งขึ้นเรือเหาะ คนโดนอุ้มยังคงทำหน้าเอ๋อแดก – แต่เพราะน้องชายเป็นคนฉุดเธอเลยไม่ได้ขัดขืนอะไร

    ใช้เวลาไม่ถึง30นาทีก็ลงจิดที่หุบเขาใกล้ๆ

     

    คาเรนก้มมองลงด้านล่าง มีลมพัดกับเส้นอะไรไม่รู้โยงไปมา…อา? ไข่?

     

    "ฉันจะสาธิตให้ดูก่อน จากนั้นจะเป็นตาของพวกนา – "

     

    กรรมการยังไม่ทันพูดจบ

     

    แกร๊ก – 

     

    หินที่ขอบหน้าผาหักกึก

     

    "คาเร๊นนนนนนนนน!!"

     

    "ยัยบ้านั่น!"

     

    คิรัวร้องเสียงหลง เลโอลีโอช็อคเหมือนโลกจะแตก – ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของน้องชาย…มือบางเกร็งกรงเล็บเจาะทะลุกำแพงหน้าผา

     

    "ยังอยู่แหะ โล่งอกไปที" คิรัวปาดเหงื่อเมื่อเห็นพี่สาวกำลังห้อยต่องแต่ง คาเรนขมวดคิ้ว – เท้าประคองเตะไข่ขึ้นเหนือหัวก่อนที่มือขวาจะรับไข่นั่นอย่างแม่นยำ

    ทีนี้

     

    ขึ้นยังไง? 

     

    ข้อมือซ้ายที่ที่จะลุกำแพงก็หักไปแล้วด้วย ดีนะที่กระดูกมันไม่ทะลุออกมาทิ่มข้อมือเธอขาดแล้วตกลงทะเลเนี่ย

     

    "สอบฮันเตอร์นี่มันเฮงซวยจริงๆ" มือถอดจากรูที่ยึดไว้ก่อนจะกระโดดขึ้นหน้าผาอย่างทรหด…พอขึ้นมาได้ก็นั่งทำหน้าโง่มองคนตัวใหญ่จุดไฟขณะที่คนอื่นลงไปเก็บไข่

    อยากจะบ้าตาย

     

    อยากกลับบ้าน…

     

    -การสอบรอบสอง ผู้เข้าสอบผ่านทั้งหมด42คน-

     

     

    /

     

    "สำรวจ? พวกนายจะคึกอะไรนัก?" คาเรนที่เตรียมจะนอนขมวดคิ้ว

     

    "นะเคน ไปเถอะ"

     

    โดนลากขาออกมาดื้อๆ คนที่ขี้เกียจเป็นชีวิตถอนหายใจก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นมา

     

    "ก็ได้" เธอน่ะยอมอ่อนข้อให้คิรัวซะหมด

     

    ก่อนจะโดนไล่ตะเพิดออกมาน่ะนะ – 

     

    /

     

    ตัวเธอพบเรื่องน่าหงุดหงิดใจ – ใจนึงกำลังคิดว่าฟ้องพี่อิลูมิดีไหม? หรือควรฆ่าไปเลยดี?

     

    แต่น้องชายตัวดีบอกว่า อย่าฆ่า หล่อนซะงั้น 

     

    "คิรัว เพราะมีความรู้สึกนายถึงได้เจ็บปวด" เสียงหวานเอ่ยเรียบขณะก้าวเท้าเข้าไปใกล้

     

    "หน้าที่ของนายคืออะไร?" 

     

    คิรัวก้าวเท้าถอยหลัง – เขาไม่อยากทำพี่สาวสติหลุด ถ้าเป็นแบบนั้นเขาตายแน่

     

    "เคน ฟังก่อนสิ" คิรัวเอ่ยปรามพี่สาวอย่างใจเย็น

     

    "ฉันต้องฟังอะไรอีก? จะให้ฉันฆ่านายที่นี่พร้อมหมายเลข111หรอ?" ภายใต้ความกดดันที่พุ่งพรวด

     

    "หนีไป!" คิรัวเปร่งเสียง กลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก

     

    "……" คาเรนหยุดกึก ในหัวคิดว่าทำอะไรบ้าบิ่นคงไม่ดี

     

    "ขอโทษ โกรธมากเลยหรอ" คิรัวจับมือเธอ ออกแรงดึงเข้าไปหา

     

    "ไม่เป็นไร"

     

    ค่อยฆ่าทีหลังก็ได้ – เธอเก็บความคิดนั่นไว้ในใจ จับมือน้องชายพากันเดินไปตามโถงทางเดิน คิรัวโล่งใจไปพักนึง

    ก่อนจะลอบถอนหายใจเบาๆ

    พี่สาวเขาเป็นพวกไม่มีเหตุผล

    ไม่ชอบการต่อรอง พูดคุย หรือเจรจา 

     

    เป็นคนที่มุทะลุ ใจร้อน แถมใจแคบไม่เข้ากับใบหน้าที่เย็นชานั่นซักนิด

     

    หน้านี่ถอดแบบแม่มาเลย อายุมากกว่านี้กลายเป็นแฝดพี่อิลูมิแหงแซะ…ถ้ามีพี่อิลูมิสองคนชิ่งตายๆหนีไปซะดีกว่า

     

    คิรัววางใจไปหน่อย

     

    "เคน!? ทำบ้าอะไรเนี่ย!!"

     

    อนิตาที่ลงมาจากเรือเหาะถูกโจมตีกระทันหัน พี่สาวเขาพุ่งตัวเตะหล่อนอัดเข้าบันไดเรือเหาะจนได้ยินเสียงกระดูกหักบีบอัดทั่วร่าง

     

    "คิรัว ฉันบอกว่าอย่าลืมหน้าที่ของนายไม่ใช่หรอ" พี่สาวตัวดีถูกเม็นจิจับล็อคตัวกับพื้น หล่อนไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร

     

    "ปล่อยได้แล้วหนูเม็นจิ เธอไม่ได้ทำอะไรผิด" เนเทโล่เอ่ยอย่างปลงๆ

     

    "ถึงจะมาสอบฮันเตอร์ แต่เนื้อแท้ของฉันคือโซลดิ๊ก – อะไรที่เป็นอันตรายต่อโซลดิ๊กฉันจะกำจัดมันซะ…" คาเรนปัดฝุ่น สบตากับน้องชายนิ่

     

    "ต่อให้ตายฉันก็ไม่สน แล้วก็จะทำทุกอย่างเพื่อ กำจัด มันโดย ไม่สนวิธีการ ด้วย" 

     

    เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่เดินผ่านไปทั้งอย่างนั้น

     

    "คิรัว" เสียงหวานเย็นยะเยือกอยู่หลังเขา

     

    "อย่าทำให้ฉันอารมณ์เสีย" 

     

    เด็กหนุ่มผมสีเงินกลืนน้ำลายลงคอ

     

    พี่สาวเขาเอาจริงแน่ 

     

     

    _______________________________________________________________________________________

     

    **เนื้อเรื่องอาจจะเดินไวหน่อยเพราะไม่ได้เน้นช่วงสอบค่ะ u__u)

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×