•END• [Jujutsu Kaisen] ศาสนาแห่งความเดียวดาย [Sukuna x Oc]

แสงอาทิตย์สาดส่องในยามเช้า

สู่ลมแห่งความหนาวในยามค่ำ

ปล่อยให้หัวใจบรรเลงและจมดิ่ง --

ลงไปในห้วงแห่งความฝันนิรันดร์

.
.
.

[Jujutsu Kaisen]

ศาสนาแห่งความเดียวดาย

[Sukuna x Oc]

.

.

.

“หากเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงความฝัน”

“ก็คงจะดีไม่น้อยเลย....”

.

.

.

.

.

.

“What do you see?”

“Look at my eyes”

“Only look at me ... and live together forever”

“เจ้ามนุษย์ชั้นต่ำที่โง่เขลา....”

“แกก็ไม่ได้ต่างจากคำสาปเท่าไหร่หรอก...”

.

.

.

.

.

.

“If you love me....look at me”

“Live for me And die along the way...”

“Tell me you love me forever”

“รักข้า?”

“ถ้าเจ้ารักข้า....”

“งั้นก็ตายให้ข้าดูสิ...”

“แม่หนู:)”

.

.

.

-zero-

. 

. 

. 

หากชีวิตนี้ ทำได้เพียงเกิดมาแล้วต้องรอคอยเเค่ความตาย

งั้น...ตายไปเลยมิดีกว่าหรือ?

เปลือกตาเปิดขึ้นกลางดึก จ้องมองไปยังเพดานที่ว่างเปล่า

มันมืด....มองไปทางไหนก็หาทางออกไม่ได้เลย นกตัวนึงบินมาเกาะกิ่งไม้นอกหน้าต่าง

นัยน์ตาสีโกเมนหม่นลง ดูเหมือนว่ามันยากเกินไปสำหรับเธอ

เพราะชีวิตจมอยู่กับความมืดที่ไร้ก้นบึ้ง เลยแยกไม่ออกว่านั่นคือนกกระสาหรือกาเหว่า

ตัวเธอควรจะหลับต่อดีไหม....แต่ต่อให้หลับตาหรือลืมตา

ในชีวิตก็ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว มันไม่มีอะไร...มาตั้งแต่แรก

รอยยิ้มของเธอหายไป ตั้งแต่ตอนไหน?

“ความสุขคืออะไร?”

ตอนนี้ก็ยังสงสัยอยู่นิดหน่อย

“ความรู้สึกนี้คืออะไรกันแน่?”

แล้วตัวเธอ มีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกันนะ?

________________________________________