คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : สุดท้าย
“นัท”
“ออกไป”
“นัท”
“ออกไป”
“ไม่....หวานก็เพื่อนเราเหมือนกันนะ”
“เธอยังเป็นเพื่อนเค้าอยู่เหรอ”
“นัท”
“ออกไปได้แล้ว”
“หนะ...หนะ....นัท”
“หวาน...เป็นไงบ้างเจ็บไหม”
“........” ชั้นส่ายหน้าเพื่อปฏิเสธสิ่งที่เขาพูด แต่ทำไมนะทำไมชั้นเป็นอะไรไปนะชั้นอยากจะพูดแต่ชั้นก็พูดไม่ออก
“โกหก”
“ระ.....เรา........”
“พอเถอะหวานไม่ต้องพูดแล้วนะ”
“........” ชั้นไม่มีแรงที่จะพูดจริงๆ นะแหละ สิ่งที่ชั้นพอจะทำได้ตอนนี้ก็มีแต่ยิ้มทั้งน้ำตา
“.......” เค้าเอื้อมมือมาเพื่อเช็คน้ำอาบที่พรั่งพรูออกมาเต็มหน้าชั้น
“........” แต่ชั้นก็สังเกตเห็นตาทั้งสองข้างของเค้าก็เต็มไปด้วยน้ำตาที่พร้อมจะล้นได้ตลอดเวลา
“........”
“หวาน.....เรื่องไดอะรี่อะ.......เรา......เออ.....เรา....อ่านมันแล้วนะ”
นัทพูดพร้อมกับโผตัวเข้ามากอดชั้น ชั้นดีใจจนพูดไม่ออก มีแต่น้ำตาที่พร่ำพรูออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“หวานอย่าร้องไห้ซิ”
ชั้นได้แต่พยักหน้าตอบนัท เพราะตอนนี้ฉันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพูดแล้ว
“นัท....หวะ...หวาน...อยา..อยาก...กิน...ไอ..ติม...กะ...กับ...นัท”
“ได้.....ไอติมสตอเบอร์รี่ใช่ไหม”
“.........”
“หวานรอนัทแปปเดียวนะนัทจะรีบไปรีบมา”
ชั้นพยักหน้าตอบรับนัทด้วยเรี่ยวแรงอึดสุดท้าย
“ปี้บบบบบบ.......................................................................”
เสียงที่แสบแก้วหูดังขึ้น.........เสียงวัดชีพจรที่ติดตัวหวาน
“หวาน”
“หวาน”
“หวานนนนนนนนน.............................................................”
ความคิดเห็น