คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตัวตนที่แท้จริง
ท่ามลาวามมืมิ
ร่าบาอริเรีย่อยๆเยื้อย่าอย่า้าๆามทาเิน แสสีฟ้าเรือรอวิบวับรอบัว
ริมฝีปาบาเอื้อนเอ่ยท่วทำนอเสนาะหู
หิสาวูราวับภูิรารีที่หนีออมาเินเล่น
ที่ผิปิมีเพียวาสีนิลที่ไร้แววราวอยู่ในห้วภวั์
ทาเินมืเี้ยวลึลไปใ้ินูะไม่เป็นปัหาสำหรับริเรีย
หิสาวยัทำัวเสมือนเินเล่นอยู่ในบ้านทั้ๆที่ไม่มีสิ
ประูศิลานาให่ั้ระห่านเป็นปราาร
สิ้นสุทาเิน รอยอัระแปลประหลาสลัล้อมรอบประู
มือบาแะรประูอย่าแผ่วเบา่อเิแสสีฟ้าวิ่ระายารลา
อัระเรือแสั่ววูบ่อนประูะอ้าออ สิ่ที่อยู่เบื้อหน้าือเวิ้ถ้ำนาให่ที่มีทะเลสาบสีฟ้าอ่อนเรือแสอยู่
ร่าบา่อยๆเินลไปในน้ำอย่าไร้สิ
ทันในั้นาเรียวู่สวย็หายไปแทนที่้วยหาอสิ่มีีวิในเทพนิยาย “นาเือ”
หาสีน้ำเินสะท้อนแสสีฟ้าอน้ำเป็นประายราวับอัมีล้ำ่า
ส่วนหูปรารีบสีน้ำเินอ่อนแทนที่ลอเลีย้วยเรือนผมยาวหยัศสีาว ลาหน้าผาปราอัมีรูปหยน้ำสีน้ำเินเ้มล้อมรอบ้วยรอยสัลวลายแปลาประหนึ่สัวาล
วาสีไพลินโ้ึ้นอย่ามีวามสุ่อนะำลไปใ้น้ำ
ลอเวลาริเรียยัเอ่ยท่วทำนอแปลประหลาไม่หยุ
ถึแม้ร่าายะอยู่ใ้น้ำแ่เสียนั้นยัไม่หายไป
ไอเย็นเริ่มลืบลานเ้าเาะุมผิวน้ำนลายเป็นพื้นน้ำแ็ ร่าบาทิ้ัวลนอนใ้ผืนน้ำอย่าสบ
เปรี๊ยะ เพล้!
วาสีนิลวัสายามอ้านบนอย่าเรี้ยวรา
รีบหาสะบัอย่ารวเร็วส่ัวึ้นสู่ผิวน้ำ ร่าสูอายหนุ่มเรือนผมสีำ
วาสีรัิาลปราแ่สายา
ลุ
มอเือสาวรหน้า้วยสายาอ่อนโยนระนอาวร์
ร่าสูเินลไปในน้ำ้าๆไม่นำพาสายาโรธึอริเรีย
มือหนาเอื้อมสัมผัสวหน้าเรียวอย่ารัใร่
วามุ้นเยประหลาู่โมิใ้สำนึอริเรียอย่าแร นัยน์าโรธแ้นลายเป็นโหยหา่อนะเปลี่ยนเป็นรวร้าวในอนท้ายพร้อมหยาน้ำามุ
ลุมอภาพนั้นอย่าเ็บปว ร่าสูโน้มัวประทับุมพิอ่อนโยนบนอัมีลาหน้าผามน
“อโทษ”
“อโทษนะ”
“ผมอโทษ”
ายหนุ่มพร่ำอโทษนในอ้อมแนไม่หยุ
แ่ร่าบาในอ้อมแนยัไร้ึ่ารอบสนอ
“...ผมรัุ”
เสียทุ้มเอ่ยระิบอาวร์
และนั้นเหมือนเป็นีย์เวิร์เปิารทำานอริเรีย
“ันเลียุ
เลียทุอย่าที่เป็นุ และปรารถนาใหุ้ทุ์ทรมานั่วนิรันร์”
ลุ้มหน้ามอนในอ้อมแน
วาสีนิลมอลึลไปอย่า้นหา ริเรียยัมีสีหน้าเหม่อลอยราวับนไร้สิ
แสว่านรหน้าเาือ “เธอ” อย่าแน่นอน
มือหนารั้ร่าบาเ้ามาอแน่นราวับลัวนรหน้าะหายไป
เสียทุ้มพร่ำบออโทษอย่าเ็บปว แสสีฟ้าเริ่มหายไปแทนที่้วยวามมื
วาลมหวานไร้แววเริ่มปรือล
เมื่อแสสุท้ายหายไปริเรีย็ล้มพับลพร้อมับาที่ลับมา
ทิ้ำพูสุท้ายให้หลอหลอนเ้าออ้อมออย่าทารุ
“อใหุ้ทุ์ทรมานั่วนิรันร์”
ความคิดเห็น