คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผู้ถูก..ยกว่าเป็นวีรบุรุษของห้อง...ภ๒
…>> ขณะที่ทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง
ทันทีที่เท้าสัมผัสกับพื้น เสียงที่จอแจยังกะตลาดสดภายในห้องเรียน
กลับหยุดลงทันทีทันใด *-* //////////////////
ยังกะมีคนเดินไปถอดปลั๊กดื้อๆซะงั้น
--------กลุ่มผู้หญิงที่นั่งนินทาอยู่ต่างเงียบ-
------บางกลุ่มนั่งทานขนมอยู่ดีๆกลับรีบเก็บไปทิ้งทันทีทันใด
ต่างวงต่างแตกแยก ไปนั่งที่ของตนเองโดยปริยาย
ใช่ว่าเขาทั้งสองคนเป็นขาใหญ่ประจำห้องหรอกนะ
แต่ว่ามีเหตุการร์ที่สะเทือนใจคนทั้งห้องมาเมื่อไม่นานมานี้เอง
-/*/*/*/*/*/*/*/*/**/*->>>>>>>>>> วันหนึ่งเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในห้องชื่อ ส้ม
กำลังจะถูกแฟนทิ้ง เพราะแฟนของเค้าไปมีคนอื่น
โดยที่ไม่บอกส้มเลยสักคำ
ดอมกับภูมิดันมารู้เรื่องนี้ **/*/*
เพราะแฟนของเขาเป็นรุ่นพี่ที่อยู่ชมรมเทนนิสด้วยกันกับภูมิ //--/
ดอมกับภูมิคุยเรื่องนี้ส้ม
ส่วนส้มเองบอกว่าไม่เชื่อ หลังเลิกเรียนส้มนัดกับพี่เค้าให้มาเจอที่ข้างโรงเรียน
ส้มนั่งรอกับกลุ่มเพื่อน
แต่ไม่ทันใด พี่เค้าเดินจับมือถือแขนมากับคนอื่น -*- -*-
ส้มจึงเดินเข้าไปถาม *-*/
ให้รู้เรื่อง จนเกิดปากเสียงกับพี่เค้า
“ชั้นไม่ได้รักเธอแล้ว”
---------------***เพี๊ยยยะ** -----------------------
พี่เค้าตบหน้าเธอเสียงดังจนเพื่อนที่มาด้วยทำอะไรไม่ถูก
//////ได้แต่ยืนอึ้งชั่วขณะ ------------
--ขณะนั้นเองดอมกับภูมิ กำลังเดินถือโครงงานลูกตุ้มฟิสิกส์ อันมหึมา
ผ่านมาทางนี้พอดี
พวกเค้าวางโครงงานแล้วเดินมาปลอบใจส้ม
”เฮ้ย พี่ ทำร้ายผู้หญิงได้ไงอ่ะ”ดอมพูด*****-*
รุ่นพี่สะแยะยิ้มแล้วตอบไปว่า
“แกคงจะเป็นแฟนใหม่ของมันล่ะซิ ไอ้หน้าหล่อ”
รุ่นพี่พูดพลางใช้มือผลักดอมเข้าอย่างแรงจนล้ม
ทันใดนั้นเอง ภูมิรวบรวมความโกธรกำมือกำปั้นวิ่งเข้าใส่รุ่นพี่ทันที
“ทำร้ายผู้หญิงยั่งเงี้ยไม่แมนเลยนะเพ่”
ภูมิพูดพร้อมกับซัดความโมโหเข้าเต็มใบหน้าของรุ่นพี่
******* “เฮ้ยพวกมึXช่วยกูด้วย” *************
รุ่นพี่เรียกเพื่อนอีกกลุ่มที่กำลังเดินมา
ถูมิกับดอมถูกจับล็อกแขนขา
โดนมีพวกรุ่นพี่ซัดอย่างเมามัน ยังกะกระสอบทราย
ส้มเองกรี๊ดเสียงดัง
////////////////////**พอได้แล้ว**////////////////////
เธอนั่งร้องไห้ ขณะที่พวกรุ่นพี่จับโครงงานฟิสิกส์ ของพวกเขาทั้งสอง ฟาดเข้าอย่างจัง
“โอ๊ย”””””””***
ดอมกับภูมินั่งโอดครวญ
แต่ดอมยังมีท่าทีจะวิ่งเข้าหารุ่นพี่อีกครั้ง
ก่อนที่จะถูกรุ่นพี่อีกคนถีบเข้าจนหงายหลัง
“พวกมึXจำไว้อย่ามาสะแหย๋กับพวกกู”----------------
ขณะที่รุ่นพี่เดินจากไปนั้นส้มกับเพื่อนๆวิ่งเข้ามา
“พวกนายบ้ารึเปล่า อยากตายรึไง ทำไมต้องมาช่วยชั้นด้วย”
ส้มพูดพร้อมกับร้องไห้
“ไม่เป็นไรหรอก พวกเราแค่ไม่อยากเห็นเพื่อนร่วมห้องต้องถูกทำร้ายเท่านั้นเอง” ภูมิพูด
ส้มนั่งลงร้องไห้อีกครั้ง
ดอมรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีอยู่เดินเข้ามาหาส้ม แล้วจับที่ไหล่ของเธอ
“ถึงยังไงเธอก็ยังมีพวกเราอยู่นะส้มอย่าร้องไห้เลยนะ”
ทันใดนั้นส้มร้องไห้จนจะไม่มีน้ำตา แล้วเธอลุกขึ้นมา กอดดอม *-*
“ขอโทษนะที่ทำแบบนี้ชั้นขอบใจนายมากจริงๆ”
ดอมอึ้งไปชั่วครู่ ภูมิเองก็ลุกขึ้นมายิ้มแล้วแตะที่บ่าไหล่ส้มเบาๆ
”อืม..ทำใจให้สบายนะยังไงเธอก็ไม่ได้อยู่คนเดียว”
เพื่อนทุกคนต่างมารุมล้อมดอมกับถูมิแล้วนั่งกอดคอร้องไห้ ...ด้วยกัน......
ส้มลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตา“ถ้ายังงั้นโครงงานฟิสิกส์นี่ ฉันจะเอาไปซ่อมให้พวกเธอเองนะ”
ส้มพูดขึ้นพลางหยิบเศษเหล็กอันมหึมาขึ้นมาอย่างลำบาก
/**/ “เออ ...อา. เราว่าไม่ต้องหรอก นะ มัน....ไม่ใช่งานของผู้หญิงน่ะ....เดี๋ยวเธอลำบากเปล่าๆ “ ดอมพูดขึ้นมาด้วยความลำบาก เพราะปากมันเริ่มจะปวมเป่งขึ้นมาแล้ว
“อึฮิฮิ”ส้มหัวเราะ
“เฮ้ยนี่หัวเราะทำไมเหรอ” ภูมิถาม
“ก็ปากพวกนายน่ะปวมยังกะลูกปิงปองแล้ว อย่าอวดดีเลยไม่ต้องห่วงชั้นหรอกที่บ้านชั้นน่ะเป็นกิจการอู่รถเดี๋ยวชั้นให้คุณพ่อมาเอาไปซ่อมให้”
“ว้างั้นต้องคงลำบากด้วยนะ” ดอมพูดออกมาอย่างอู้อี้
“ฮิ ไม่เป็นไหรอกถือว่าขอบใจสำหรับวันนี้ก็แล้วกัน”
ส้มพูดพร้อมกับหัวเราะเล็กน้อย
“เธอไม่เป็นไรเเล้วซินะ งั้นเรากลับล่ะนะส้ม ระวังตัวด้วยล่ะ”
ภูมิพูด “ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง ฮืม...รักษาตัวด้วยนะ บาย...”
*-*-*-*---นั่นเองที่เป็นเหตุผลที่ทำให้ผู้หญิงในห้อง ค่อนข้างจะเคารพและเกรงใจดอมกับภูมิเอาซะมาก
*****แต่ยังมีอีกเหตุการณ์ที่ทำให้ทุกคนในห้องต้องเงียบทันทีที่ถึงเวลาเรียน
ความคิดเห็น