คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ซวยครั้ง ที่ 1 [100%]
“ ูพูอะไรผิหรอ ”
“ ผิมา
ูผิเอ ”
“ เอ้ามึผิอะไร
มีอะไรบอูมา ”
แบมแบมมวิ้วพร้อมับมอสสัยเพื่อน
“ ือูนึว่า ”
“ ว่าอะไรอย่าลีลาเยอะ อิแ”
“ มึับ้าน้อย มาร์ ้วน ”
ยอแลืมัวเผลอพูเสียัออมา นทำให้ลุ่มมาร์้อหันมามอทันที
ที่ไ้ยินื่อมาร์
“ ยอแ ูะ่ามึ ”
[BAMBAM พาร์ท]
ยอแนะยอแพาูวยเลย
ูมาร์้วนมอูสิ แทบะลุมา่าูอยู่แล้ว ถ้าไม่มีอาาร์ยอยู่ายแน่ๆ แ่มันอาะำูไม่ไ้็ไ้
รอัวไป เฮ้อ แบมแบมบ่นในใ่อนะอัวอาาร์ยไปเ้าห้อน้ำ
แร้
แบมแบมเปิประูออาห้อน้ำ็เอ
มาร์ ้วน !!
“ว่าไ พี่แบมมีอะไระบอผมไหม ”
“ อ่อ แบมไหนหรอรับ ”
แล้ไม่รู้ััวเอไ้ไหมละ
พี่แบมลัวน้อมาร์ ฮือออ
“ แบมแบม ัน์พิมุ ไรับ ”
“ ผมไม่ไ้ะ... ”
แบมแบมพูไม่บ็มีเสียแหลมแทรึ้น
“ อิแบมมึส้วมหรอ ”
ยอแเปิประูห้อน้ำเ้ามา ่อนะเอ่ยทัเพื่อน
“ อิแบมเร็วๆ ยืนนิ่อยู่ไ้”
“ แบมไหนหรอ เราื่อบัมบัม”
อิยอแ ูอแล้่อนะูั้นแล้ว ไ้โปรเ้าใแผนู้วย สาธุเพี้ยๆ
“ นอาไม่สวยแล้วยัเอ๋ออีนะมึ
มึไแบมแบมัน์พิมุ ภูวุล !! ”
อิยอแ
“ หึหึ”
เสียมาร์ัออมาาในห้อน้ำ
อิมาร์มึไปหลบอนไหนนน วยแล้วแบมแบม
“ ยอแูะ่ามึ อ้า ”
[BAMBAM พาร์ท END]
แบมแบมวิ่ามยอแ นไปนเสา
ปึ๊
“ โอ้ย ”
“ เห้ยอิแบมเป็นไบ้า ”
ยอแที่ไ้ยินเสียแบมแบมล้ม็รีบหันหลัวิ่มาอย่าเร็ว
แ่
พรึ่บ
ร่าสูอใรสันอุ้มแบมแบมึ้น
ทำให้ยอแมอใบหน้าผู้หวัี
อย่า
มาร์ ้วน !!
“ เห้ยปล่อยู สิมาร์
ูเินไ้ปล่อยยยย ”
“ อิแบมให้เาอุ้มมึีแล้ว
ูี้เียแบ ”
ยอแพูแทรแบมแบมะที่แบมแบมยัิ้นอยู่ในอ้ออมาร์้วนผู้หล่อเหลาินสอ[?]
“ ูเินเอไ้ !!”
ุ๊บ
มาร์้วน ปล่อยแบมแบมล
ทำให้้นแบมแบมระแทับพื้นอย่าแร
“ โอ้ย ปล่อยเบาๆว่านี้ไ้ไหมละ
ลูู้าไม่เป็นไรนะ ”
แบมแบมพูพร้อมับเอามือลูบูัวเอ
“ มึมีลูเป็นูแล้วหรออิแบม ”
ยอแลับท่าทาอเพื่อนที่อบพูว่าทุอย่าเป็นลูัวเอ
หม
“ อิยอแ วันนี้มึไ้ายแน่ ”
แบมแบมยันัวเอลุึ้น
แ่ว่าาเาอ่อนแรทำให้ล้มลไปอีรั้
“ โอ้ย เี่ย เ็บ มาร์ ้วน
ยืนนิ่อยู่ทำไหมมา่วยู่อนน”
“ อ้าวอิแบม มีี้มึไล่เา ”
ยอแอะัเพื่อนไม่ไ้
ประำเือนมันยัไม่หมรึไ ห๊ะ
“ หยุพูไปเลย ยอแ ิ ”
แบมแบมทำท่าสะบัผมแ่
ลืม
ไป
ว่า
ัวเอ
ไม่มีผม !!!!
พรึ่บ
มาร์รีบอุ้มแบมแบม ึ้น
“ โอ้ย ”
“ ยัเ็บอยู่หรอ ”
“ อะ...อืม ”
“ ั้นอผมไว้นะ ”
“ ทำไหม้ออ้วย ห๊ะ ะ... ”
“ อเถอะ ”
“ ไม่ อะโอ้ยย มาร์ ้วน!! ”
แบมแบมร้อออมาทันที ที่มาร์เลื่อนมือไปับูแบมแบม แล้วบีบมัน
“ ะอไหม ”
“ มะ.. ไม่อ็แย่สิ มาร์ :(”
แบมแบมรีบพูึ้น่อนที่มาร์ะเลื่อนมือมาับูเาอีรั้
บ้าบอหนาโริแล้วมาร์้วน หึ่ย
“ หึหึ ”
มาร์้วนหัวเราะในลำออย่าพอใ
“ โอ้ย อยารำเว้ย ”
ยอแบ่นออมา มาสวีทอะไรเห็นในโสอย่ายอแ้วย มาร์แบม
“ มึลเรียนรำ้วยหรอยอแ ”
แบมแบมที่มุในอมาร์็หันหน้ามาถามยอแ
“ ..ย ”
ยอแพูไม่ออเสีย
ึ่็ทำให้แบมแบมเ้าใีแล้วอบับเพื่อนไปว่า
“ เลว ”
แบมแบมพูอบลับเพื่อน
“ พวพี่พูเสร็ันยัรับ ”
มาร์้วนที่ยืนอุ้มแบมแบมเอ่ยถาม
“ ใรพี่เรารุ่นเียวันนะ มาร์้วน ส่วนเรื่อุยยัไม่เสร็หรอ”
“ พี่ะุยันเมื่อไหร็ไ้แ่ไม่ใ่อนนี้ ผมหนั !!”
มาร์้วน บอแบมแบม ็ปล่อยให้เายืนอุ้มอยู่นานๆมัน็เมื่อยนะ
ว่าว่าแนะอ่อนแรเียวนในอ้อมอะไ !!
“ ปล่อย็ไ้ เินเอไ้ !!”
แบมแบมพยายามันัวเอออามาร์แ่ มาร์อแบมแบมไว้
“ ผมพูเล่นเอพี่ ิมา”
แบมแบมทำหน้ายู่ใส่มาร์ แ่มีนแทร ึ้นนั่น็ือ ยอแนเิมไ
“ น้อเา็พูวามรินะมึ มึแเยอะอย่าับ... อุ๊บ”
แบมแบมผลัอ้อมออมาร์ออ ่อนะเินไปหายอแ
แล้วเอามือปิปายอแไว้ แล้วหันไปหามาร์
“ แหะๆ อโทษนะมาร์ มีี้พี่ไม่ไ้เป็นอะไรหรอ
แ่อยาลอเล่นบทเหมือนนาเอบ้า อี๋ยอแพ่นน้ำลายยย”
“ อิแบมแบม มึายยยยย ”
ยอแและแบมแบมำลัะเรียมวิ่แ่ มีเสียทุ้มอมาร์้วนแทรึ้นมา
“ ืนนี้้อเลียร์ันแล้วนะพี่แบมแบม :)”
าอแบมแบมหยุะั ่อนะหันไปถามมาร์้วน แ่โนแทรึ้น
“ อย่าานะรับพี่แบม โนเิมรับ ”
ิปหาย แล้ว
โนที่ว่ามันือโน
ุ๊าปิาู
แล้วมาร์ะลาพี่ไปเลียร์รนั่นทำไหม ยัมีวามทรำที่ไม่ีับุ๊านั่นอยู่นะมาร์้วน!!
หลัาที่แบมแยย้ายับมาร์้วน แบมแบม็มาัาราน่อที่อนโ
นเลยเวลานั
๊อๆ
เสียเาะประู
แบมแบมที่ำลัทำานอยู่หันมาทาประู้วยวามสนใ่อนะะโนไปว่า
“ ใรว่ะ ”
ไร้เสียอบรับาผู้มาใหม่
แบมแบมเริ่มหุหิับนที่มา แล้วเินไปเปิประู
ผลั๊ว
เสียเปิประูอย่าแรนไ้พบนที่มาใหม่อยู่รหน้า
มาร์้วน!!
แบมแบมสั๊นไปสัรู่่อนะิเรื่อที่นัับมาร์ไว้ แ่ว่า
มีเสียทุ้ม ัแทรนทำให้แบมแบมใ
“ พี่แบมแบม ”
“ หะ...ห๊ะ ”
“ พี่ลืมอะไรรึเปล่าว :)”
“ อะ...อ่อ ำลัะไปไ แหะๆ ”
“ เลยมา 2 ั่วโมแล้วนะพี่แบม ”
“ ือ อโทษนะมาร์๋า ”
แบมแบมมออ้อนมาร์้วน พี่แบมลัวแล้วมาร์ ใร็ไ้่วยพี่แบม้วย
พลีสสส
“ อย่ามาอ้อนเลย พาไปเลียร์ันในห้อเลย”
“ เย้ มาร์ใีที่สุเลย ”
“ หึ :)”
ปบมแบมรีบเินนำมาร์เ้าไป นไปถึโฟา ็ปล่อยให้มาร์นั่ามสบาย
แล้วแบมแบม็เินเ้าไปในรัว
ื้ ื้
แบมแบมำลัโทรหา ยอแเพื่อะให้ยอแมาอยู่เป็นเพื่อนเา
“ ฮโลว ”
“ ยอแ ไ้ยินูไหม ”
“ อืม ”
“ มาอยู่ับูที่ห้อหน่อย ”
“ ทำไหม้อไป ู่วแล้วนะแบม ”
“ มาร์มาที่ห้อู !!”
“ อืม ห๊ะ ”
“ รีบๆมา ะ..”
แบมแบมะั ่อนะมีมือหนามาสัมผัสไหล่อน พร้อมับเสียทุ้มๆ
“ ะไปไหนหรอรับพี่แบมแบม ”
“ ไม่มีอะไรหรอ แหะๆ ”
“ แล้วในมือถือ โทรศัพท์ุยับใรหรอรับ ”
“ ปะ...เปล่าว ”
“ อิแบม ั้าว่ะ ะอะไร”
เสียแหลมัออมาาโทรศัพท์ทำให้มาร์ึโทรศัพท์แบมแบมออมาู็พบว่า
มีื่ออ ยอแ
“ พี่ยอแรับ นี่มาร์้วนนะรับ พี่ไม่้อมาแล้วรับ ”
“ อะ...อ่อไ้ๆ พี่่วแล้ว แ่นี้นะ”
“ รับ ”
มาร์วาสาย่อนะส่มือถือให้แบมแบม
“ ื้อ ”
มาร์พูับแบมแบม่อนะเินออไป รอที่โฟา
ทำให้แบมแบมรีบเรียสิืน
“ วยห่าแล้ว แบมแบม ”
____100%____
อบุทุนที่เ้ามาอ่านนะะ ะพยายามแ่ให้สนุนะะ
ความคิดเห็น