นางมารร้ายงั้นหรอ (Markbam)

บทนำ

แบมแบม เด็กหนุ่มในวัย 18 ปี ที่ใช้ชีวิตเกเรไปวันๆ บางวันก็คิ้วแตกกลับบ้านมาก็โดนผู้เป็นมารดาเทศไปครึ่งค่อนวัน แต่ถ้าถามว่าเขาจำไหมตอบเลยว่า ‘ ไม่ ’ แต่ๆ เขาไม่ได้เป็นพวกที่ชอบหาเรื่องใครก่อน ก็จะมีแต่พวกปากปีจอนั่นแหละที่มาหาเรื่องเขาก่อน  สถานะทางบ้านก็ค่อนข้างร่ำรวยเลยก็ว่าได้ ครอบครัวทำเกี่ยวกับโรงแรม เครื่องเพชรพลอย ห้างสรรพสินค้า ฯลฯ  ส่วนเขาเป็นน้องคนเล็กสุด คนโตก็จะเป็น เฮียแจ็คสัน คนรองก็เจ้จินยอง ทำไมถึงเรียกจินยองว่าเจ้น่ะหรอก็เพราะว่า ‘ เจ้หน้าเหมือนแมวยังไงละ จะเรียกว่าเฮียก็ยังไงๆอยู่ ’ นี่แหละครับเหตุผล ส่วนไอ้คนที่บอกเขาว่า หน้าตาก็หวานขนาดนี้ทำไมต้องทำตัวเป็นนักเลง นี่ก็อยากจะบอกว่าไม่ได้อยากหน้าแบบนี้หรอกแต่มันเลือกไม่ได้ไง พอจะสักให้มันดูน่าเกรงขามก็โดนสากลอยมาแต่ไกลพร้อมกับเสียงว่า ‘ อย่าให้รู้ว่าแอบไปสัก ม๊าจะตีให้รอยสักหายเลย ’  นั่นแหละครับ ตามนั้น 

วันนี้เป็นวันศุกร์ เป็นวันที่เขาชอบมากที่สุดเพราะพรุ่งนี้คือวันหยุดแล้ว!!! ส่วนยูคยอมกับยองแจเพื่อนสนิทของเขาก็คงตรงเข้าร้านเกมส์แล้วมั้ง  

 แบมแบมเดินตามทางฟุตบาทในโรงเรียนมัธยมมาเรื่อยๆเพื่อมานั่งรอหน้าโรงเรียนผู้เป็นพี่มารับกลับบ้าน 

ตืดดด ตืดดดด 

“ ฮโลเฮีย ” แบมแบมหยุดเดินทางริมฟุตบาทหน้าโรงเรียนแล้วยืนคุย

( แบม เลิกเรียนยัง ) 

“ เลิกแล้ว แบมกำลังจะรอเฮียมารับอยู่ไง ”

( ตอนนี้เฮียอยู่ตรงข้ามโรงเรียนแบม เห็นรถเฮียไหม ) 

แบมแบมเงยมองไปรอบๆตามที่พี่บอกอย่างตั้งใจ 

“ เห็นแล้วๆ คันสีแดงใช่ปะ แหมมมม เด่นเชียวนะ ”

( เออๆ คันนั้นแหละ เดินข้ามมาได้เปล่า เฮียว่าจะวนไปรับหน้าโรงเรียนแต่คนมันเยอะ )

“ ได้ๆ ” แบมแบมตอบผู้เป็นพี่ก่อนจะตัดสายไป แบมแบมมองซ้ายมองขวาว่ามีรถผ่านไหม พอมองเห็นว่าถนนโล่งแล้วก็ตัดสินใจเดินข้ามอย่างรีบๆ ก่อนจะเดินข้ามไปถึงรถผู้เป็นพี่ แบมแบมก็หันไปก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นรถยนต์ที่ผ่าไฟแดงตรงมาที่ร่างของตัวเอง พยามยามที่จะวิ่งออกไป แต่ทำไมเหมือนมีใครยึดขาเขาเอาไว้!!!! 

“ แบมแบม!!!!!! ”

โครม!!!!  

กรี๊ดดดดดดดดดดด

 ประโยคสุดท้ายที่เขาได้ยินคนเป็นพี่เรียก เสียงกรี๊ดของผู้คน เสียงรถพยาบาล

แบมแบมรู้สึกตัวชาไปหมด ขยับไม่ได้ เจ็บหัว ความรู้สึกต่างๆ หลั่งไหลเข้ามา 

เขาจะตายแล้วหรอ เขายังไม่ได้ทำอะไรให้ครอบครัวเลยนะ เขายังไม่ได้บอกรักม๊าป๊า บอกรักคุณยายเลย เฮียเจ้ เขายังไม่ได้ทำอะไรตอบแทนพวกท่านเลยนะ ไหนจะไอ้ยูคไอ้แจเพื่อนซี้เขาอีก ทำไมกันละ 

‘ ท่านพี่ ฮึก ตื่นสิเจ้าคะ ’

‘ อย่าร้องเลยน้องรัก พี่เชื่อว่าคนดื้อรั้นอย่าง ปันปัน ต้องตื่นสิ ’

เสียงต่างๆนาๆที่เขาแทบไม่คุ้น หลั่งไหลเข้ามา นี่เขากลายเป็นผีเร่ร่อนแล้วใช่ไหม ฮืออออ ยังไม่เคยกินเหล้าขาวเลยนะ!!ผับก็ไม่เคยไป กว่าจะอายุถึง ก็ตายก่อนซะงั้น ชีวิตไอ้แบมแบมชั่งอนาถแท้ 

อยู่ๆก็มีแสงสีทองพุ่งเข้ามาอย่างจับทิศทางไม่ได้ แต่แทนที่จะพุ่งไปที่อื่น กลับพุ่งใส่เขาอีกแล้วหรอ!!!  ในชีวิตไอ้แบมจะมีแต่พุ่งอย่างเดียวไม่ได้ไหม!!!!  

“ เฮือก!!! ”

 คำเตือน

• เรื่องนี้เกิดจากการจิตนาการทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ได้ทำให้ศิลปินเสียหายแต่อย่างใด
• ตัวละครเป็นแค่อิมเมจเท่านั้น โปรดแยกแยะ
• ชายxชาย
• ไม่ดราม่าใดๆทั้งสิ้น ไม่ชอบ ไม่พอใจ ก็ขออภัยเพราะฉันไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้
• ในเรื่องแค่เรื่องสมมุติ มีบางคำที่ไม่มีอยู่จริงแต่อย่างใด
• โปรดใช้ความคิดในการอ่านด้วย
• อาจมีคำที่ไม่สละสลวย(มากด้วย) เพราะพึ่งแต่งนั่นเอง แหะๆ
• แนวมีพลัง บลาๆๆๆ

 Enjoy น้าาาา