ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : rainy day 1
ฝนตกอีกเเล้ว
วันที่ฝนตกลงมาเป็นวันที่ผมเกลียดที่สุด ฝนตกทำให้การเดินไปเรียนไม่สะดวกเเละมีอุปสรรคต่างๆอย่างเช่นรถติด
ผม คิมยงกุก นักเรียนชั้น ม.ปลายปี2 เเละตอนนี้ผมกำลังอยู่บนรถเมล์ที่มีคนไม่มากนักเลยมีพื้นที่ว่างให้จับจองเพื่อนั่งรอให้ถึงจุดหมายซึ่งอีกในไม่ช้าก็น่าจะถึง ให้ตายสิ! ฝันดันมาตกในวันที่ผมไปเรียนเเบบนี้ก็ไม่ดีเลย
พอถึงจุดหมายผมก็รีบจ้ำอ้าวเพื่อเข้าโรงเรียนเพราะมันใกล้ถึงเวลาเรียนในวิชาเเรกเเล้ว
" ย่าห์! ยงกุกนายทำไมมาช้าขนาดนี้เนี่ย นายเกือบเข้าไม่ทันวิชาจอมโหดเเล้วนะ" ทานาดะเคนตะ เพื่อนชาวญี่ปุ่นเอ่ยทักเมื่อผมนั่งลงกับโต๊ะเรียนซึ่งอยู่ติดกับโต๊ะของเขา
" วันนี้นายมาสายนะยงกุกนายมีอะไรหรือเปล่า " จีฮุนพูดพร้อมเห็นมามองผมด้วยสายตาที่จะคาดคั้นเอาคำตอบจากผมให้ได้ ใช้สายตาเเบบคงจะน่ากลัวสุดๆเเล้วสินะ
" ฉันว่านายคงจะอ่านหนังสือจนลืมเวลาเเล้วตื่นสายเเน่ๆ " อีเเดฮวีพูดขึ้นสมทบ
" อ่า ฉันเล่นกับโทลบิรือซี่เพลินไปหน่อยจนลืมเวลา เลยทำให้ฉันตื่นสายเเล้วฝนก็ดันมาตก รถก็ติด " พอคิดถึงเรื่องฝนตกยังหงุดหงิดไม่หายเลยว่าจะมาตกอะไรวันนี้เนี่ย หึ้ย!
" อะฉันว่าละถึงจะไม่ใช่อ่านหนังสือก็เถอะนะ " ทั้งสามคนเอือมระอากับการเป็นทาสเเมวของยงกุกเลยจริงๆ เล่นจนไม่ดูเวลาเเบบนี้ เเต่ก็เอาเถอะ ก็เขาชอบไม่เเปลกที่จะเล่นจนเพลิน
" อะๆพอๆถึงเวลาเรียนเเล้วค่อยคุยกันตอนพัก " ทานาดะเคนตะเอ่ยพูด จริงสิตอนนี้ก็ถึงเวลาเรียนเเล้วอาจารย์ยูริก็ได้เข้ามาจัดเตรียมการสอนเรียบร้อยเเล้วด้วย จึงทำให้ภายในห้องเงียบเมื่ออาจารย์เริ่มการสอนวิชาคณิตในคาบเเรก
เวลาผ่านไปจนถึงพักเที่ยงฝนก็ยังคงตกปรอยๆเหมือนเดิมถึงจะไม่ตกเเรงเหมือนตอนเช้ายังไงคิมยงกุกก็ไม่ชอบอยู่ดี พวกเราเดินลากขาจนมาถึงโรงอาหารซึ่งคนก็มากกว่าปกติเเต่ไม่รู้ว่าทำไมนั้นผมไม่สนหรอก ตอนนี้รู้เเค่ว่าต้องหาอะไรกินรองท้องก่อนจะหมดเวลาพัก
" ยงกุกกับเเดฮวีพวกนายไปจองโต๊ะ เดี๋ยวฉันกับจีฮุนจะไปซื้อข้าวมาให้ " ทานาดะเคนตะพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเรายืนท่ามกลางฝูงชนในโรงอาหารมาเกือบนาทีเเล้ว
" ทำไมต้องฉันอะ ให้เเดฮวีไปก็ได้ " จีฮุนพูดเเบบติดขี้เกียจเมื่อวันนี้หวยออกที่เขา
" เเค่นี้เองน่า อย่าบ่นเลยก็ถือว่าออกกำลังกายไปในตัว " ก็จริงอย่างที่เคนตะพูดเพราะช่วงนี้จีฮุนดูอวบขึ้นมากกว่าเดิม สงสัยเพราะกินเยอะเเน่ๆ
" เคนตะนายจะหาว่าฉันอ้วนหรอห๊ะ! " จีฮุนทำท่าเหมือนจะง้างมือฟาดไปที่หลังเคนตะ ถ้าฟาดลงไปจริงๆคงจะเจ็บน่าดู
" ย่าห์!พวกนายอย่ามัวเเต่ทะเลาะกันสิ! รีบไปซื้อข้าว! ส่วนยงกุก นายมาจองโต๊ะกับฉันเร็ว! " อีเเดฮวีพูดขึ้นเมื่อเห็นทั้งสองคนจะทะเลาะกันไม่หยุด
เมื่อได้โต๊ะได้ข้าวเราก็รีบมานั่งกินเพื่อจะได้รีบขึ้นไปเรียนในวิชาต่อไป ตอนนี้ในโรงอาหารคนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆเหมือนกับจะมีคอนเสิร์ตกลางโรงอาหารเเหนะ
" นี่ยงกุกนายก็กินเยอะๆบ้างสิ เเบบนี้นายก็ผอมเเย่ ไม่หิวรึไง " เคนตะเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าผมกำลังนั่งเขี่ยข้าวเล่นก็ผมไม่หิวหนิ!
"ฉันไม่ค่อยหิวอะ ทำไงได้เล่า" เอาจริงๆผมก็ผอมเเบบที่ว่านั่นเเหละ
" นี่ต่อให้ยงกุกกินเยอะก็ไม่อ้วนหรอกเชื่อฉันสิ วันนั้นที่ไปฮงเเดยงกุกกินเยอะมากเลยนะ เเต่ก็ไม่เห็นจะอ้วนขึ้นเลย " เเดฮวีพูดติดขำเมื่อนึกถึงตอนที่เราไปเดินฮงเเดด้วยเมื่ออาทิตย์ที่เเล้ว ตอนนั้นผมก็กินเยอะมากๆด้วย ถ้าจำไม่ผิดคงจะเข้าร้านทุกร้านที่เดินผ่าน
" ไม่เหมือนจีฮุนเลยกินนิดเดียวเเก้มก็ออกเเล้ว " เคนตะพูดพลางส่งสายตาให้กับคนที่นั่งกินข้าวอยู่
" ทานาดะเคนตะ! สองรอบเเล้วนะ! " จีฮุนดูโกรธมากเลยนะเมื่อพูดถึงเรื่องกิน ตอนนี้เคนตะโดนจีฮุนเหยียบเท้าไปเรียบร้อยเเล้ว
จู่ๆเสียงดังเอะอะโวยวายของผู้หญิงในโรงอาหารก็ดังขึ้น บางคนยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายบางคนหันไปหวีดกับเพื่อน ผมจะคิดว่ามีไอดอลมาจัดงานเเฟนไซต์ในโรงเรียนเเล้วนะ
" เฮ้ยๆนั่นคนในทีมบาสนี่หว่า ลมอะไรหอบมาโรงอาหารเนี่ย " จีฮุนพูดขึ้นเมื่อเห็นผู้ชายหลายคนกำลังถือช้าวของตัวเองมานั่งโต๊ะข้างๆของพวกผม
" ทีมบาส? " ผมทำหน้างงเมื่อไม่รู้ว่าใครอยู่ทีมบาส
" นายไม่รู้จักหรอ!! " เเดฮวีพูดพลางทำตาโตไปด้วยเล่นใหญ่จริงๆเลย
" ยงกุกหนะจะรู้จักอะไรวันๆใช้ชีวิตอยู่เเต่หนังสือกับเเมว " เคนตะพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเเดฮวีกำลังซักผมว่าทำไมไม่รู้จัก ผมไม่รู้จักเลยจริงๆว่าใครอยู่ทีมบาส ว่าใครเป็นคนดังในโรงเรียนบ้าง ขนาดอาจารย์บางคนผมยังไม่รู้จักเลย
" ก็จริงเเฮะ งั้นเอางี้ยงกุกเดี๋ยวฉันจะไล่บอกชื่อทีละคนนะ คนที่นั่งอยู่ฝั่งหัวมุมชื่อรุ่นพี่คังดงโฮ ที่นั่งตรงข้ามคือรุ่นพี่ฮวังมินฮยอน ถัดจากรุ่นพี่มินฮยอนคือรุ่นพี่คิมซังกยุนตรงข้ามคือรุ่นพี่โนเเทฮยอน เเล้วก็ใครอีกวะจีฮุนดูหน่อย " เเดฮวีพูดพลางเเอบมองพวกเขาอย่างใจจดใจจ่อเมื่อเเดฮวีพูดจบจีฮุนจึงพูดต่อขึ้นมา
" เออ ที่นั่งถัดจากรุ่นพี่โนเเทคือรุ่นพี่เเดเนียล ที่นั่งตรงข้ามรุ่นพี่เเดเนียลคือรุ่นพี่ซองอูสนิทกับเราเเละเเดฮวีเคนตะด้วย " จีฮุนพูดมือก็หยิบไก่มากินบ้าง
" เเล้วไปสนิทกันตอนไหนทำไมเราไม่รู้เนี่ย " ผมพูดพลางหันไปถามทั้งสามคนที่กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่
" วันๆสนใจเเต่หนังสือกับเเมวจะรู้ได้ไงเล่า " ก็จริงอย่างที่เเดฮวีพูด ผมก็ติดเเบบที่เขาว่านั่นเเหละ
" เเล้วคนที่เหลือหละ " ผมพูดพลางมองไปยังโต๊ะที่ขึ้นชื่อว่าฮอตในโรงเรียน สงสัยจะฮอตมากเมื่อมองรอบๆโต๊ะพวกผู้หญิงส่วนมากจะยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปไว้ ให้ตายสิน่ากลัวมากเลยอะ
" ที่นั่งถัดจากพี่ซองอูคือไลควานลิน ตรงข้ามควานลินคือเเบจินยอง ถัดจากจินยองคือคิมดงฮันเเละตรงข้ามดงฮันคือ..." เคนตะพูดยังไม่ทันจบก็เกิดอาการหิวน้ำจึงรีบหาน้ำมาดื่มก่อนที่จะพูดต่อ
" คือใครอะ? " ผมถามจบจึงก็มองไปที่โต๊ะนั่นจึงทำให้เห็นว่าคนๆนั้นกำลังมองมาที่ผมอยู่เเล้วซึ่งทำให้ผมหน้าร้อนขึ้นมาเสียดื้อๆ
" ควอนฮยอนบิน "
TBC.
เปิดเรื่องใหม่เเล้วเด้อ ฝากติดตามด้วยนะค้าบ อาจจะเเต่งไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ ไปพูดคุยกับเราได้ในทวิต @inyourcallfxck
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น