ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( CAPPOM THE SERIES ) Boy Next Door รักนะนายข้างห้อง

    ลำดับตอนที่ #1 : -CHAPTER 1-

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 67
      1
      10 ก.ค. 59

    ก๊อกๆ 

    " ค่า ค่ามาแล้วค่า "

    " นี่ยัยเตี้ยกี่โมงแล้ว? ทำไมพึ่งตื่น "

    " ถามได้ว่ากี่โมงก็ต้อง 6 โมงอยู่แล้ว "

    " หกโมงจริงหรอ? "

    " แน่นอนสิ "

    " งั้นดูนาฬิกาให้ดี "

    มันจะอะไรกันเนี่ย หมอนี่เรื่องมากจริง แค่หยิบนาฬิกามาดูฉันทำก็ได้

    " 7 โมง 15 นาทีไง....เอ้ยเดี่ยวนะ จะ  จะ เจ็ดโมง.... "

    " สิบห้านาทีด้วยไงหล่ะยัยเตี้ย ไปเตรียมตัวฉันให้เวลาเธอแค่ 10 นาทีเท่านั้น!!! "

    " สิบนาที!!! " 

    นั้นพอแค่เวลาฉันอาบน้ำเองนะเฟ้ยยย

    " สิบนาทีไงไปได้แล้ว ถ้าเธอช้ากว่าสิบนาทีต่อให้เธออาบน้ำอยู่ฉันก็จะลากคอเธอไปโรงเรียนให้ได้ แม้จะต้องพังประตูห้องน้ำก็ตามที  " 

    เดี่ยวๆๆๆ ไอมินเริ่มโรคจิตแล้วจะพังประตูห้องน้ำกันเลยรึไง แค่ตื่นสายไปชั่วโมงเดียวเอง

    " ขอสิบห้านาทีนะ " 

    " ฉันให้สิบ!!! "

    " ฮือออ T^T สิบก็สิบ "

    " ก็แค่นี้ "

    นี่แหละการสู้ชีวิตที่แท้จริง T^T พ่อแม่ตายตั้งแต่ฉันอยู่ ป.5 จนตอนนี้ฉันอยู่ ม.5 แล้ว ฉันเลยมาอยู่คอนโดที่ป้าซื้อไว้ให้ห้องนึง ตอนแรกท่านบอกว่าจะไปอยู่กับท่านก็ได้แต่ว่ามันไกลจากโรงเรียนเวอร์ก็เลยมาอยู่คอนโดดีกว่า แล้วก็บังเอิญคนที่อยู่ข้างห้องฉันก็คือ..มิน ลูกชายของลุงมาร์คซึ่งลุงมาร์คก็คือเพื่อนสนิทของคุณพ่อนั้นเอง ส่วนฉันกับมินก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก นับว่าคบกันมาเกือบทั้งชีวิตเลยหล่ะ ถึงจะไม่พอใจกับนิสัยของหมอนี่ในบางทีก็ตามเถอะ แต่ก็สัญญากันไว้ตั้งแต่ อ.2 ว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป มินยังจะจำได้อยู่รึเปล่าก็ไม่รู้

    10 นาทีต่อมา

    ปึงๆๆๆ

    เสียงทุบประตูห้องนอนของฉันดังมาแต่ไกล

    " นี่เมลเสร็จยังเนี่ย สิบนาทีแล้ว "

    " มาแล้วๆ "

    " อืม ไปกัน "

    " แล้ววันนี้เธอต้องกดตังค์ใช่มั้ย? "

    " กดตังค์ ทำไม? "

    โป้ก!!

    " โอ้ย!! เจ็บนะเนี่ยมาเขกหัวฉันทำไมเนี่ย"

    " ค่าขนมตัวเองก็ยังจำไม่ได้  ยัยสมองปลาทองเอ้ยย "

    " เออ จริงด้วย วันนี้วันที่ 1 ลืม (^-^) "

    นี่ลืมจริงจัง ทุกวันที่ 1 ของเดือนป้าก็จะส่งเงินมาให้ใช้เดือนละ 6000 บาท แต่ส่วนมากฉันก็ใช้ไม่เคยหมดก็เลยฝากไว้ที่ธนาคารตลอด อย่างนี้ต้องรีบไปกดตังค์

    " งั้นรีบไปกดตังค์เลยไป "

    7.45 น.

    เฮ้อ~~ ถึงแบบเกือบสายแหนะ

    " นี่เมลมาสายนะแกวันนี้เนี่ย สงสัยพระอาทิตย์จะขึ้นทางตะวันตกแน่เลย "


    " จ้า จ้า ตลกมากจ้ะ -.- "

    ยัยพีชเพื่อนที่สนิทที่สุดในกลุ่มมาทักฉันเป็นคนแรก ในกลุ่มฉันมีทั้งหมด 6 คนมี ฉัน ยัยเปิ้ล ยัยพีช ยัยมิ้นท์ ยัยแพร์ และ ยัยส้ม พวกเรามีกันอยู่ 6 คนและฉายาของแต่ละคนก็...
    เมล: ฉลาดที่สุด
    เปิ้ล: สวยที่สุด
    พีช: เด็กที่สุด
    มิ้นท์: ติงต๊องที่สุด
    แพร์: ดังที่สุด
    ส้ม: แรงที่สุด
    นี่แหละคือฉายาของแต่ละคน และชื่อกลุ่มก็คือ CAPPOM ไงหล่ะ \^-^/

    หลังเลิกเรียน

    " เมลแกจะไปเที่ยวสยามด้วยกันมั้ย "

    ยัยเปิ้ลเดินมาถาม

    " ไปสยาม? ทำไม? "

    " ก็จะไปจับกิ๊กไอน้องมอสของยัยพีชหน่ะสิ เห็นบอกว่าน้องเค้ามีกิ๊ก บังอาจมาทำร้ายจิตใจยัยพีชเจอดีแน่  "

    "จริงดิ งั้นส้มก็ไปด้วยสิ "

    " อืม แล้วแกจะไปเปล่า "

    " อืม ไปด้วยก็ได้ "

    " ฉันไปด้วย "


    อยู่ดีๆ มินก็พูดขึ้นมากลางวงสนทนา มันเสียมารยาทนะรู้มั้ย

    " นายจะไปด้วยทำไมหล่ะ -.- "

    " ก็ในเมื่อเธอไปฉันก็จะต้องไปด้วยไง ^^ "

    " นี่ฉันไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ "

    " แล้ว? "

    " ก็ไม่ต้องมาดูแลฉันก็ได้ "

    " ก็ได้แต่ "

    " แต่? "

    " เธอจะต้องกลับมาถึงห้องภายในสองทุ่ม ถ้าเกิดช้ากว่านี้ฉันจะหาเธอให้เจอ แล้วก็งดข้าวเย็นเธอ "

    ~แล้วเราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา รู้สึกมั้ยว่าชีวิตคุ่มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย~ ร้องเพลงแปป เข้ากะสถานการณ์ตอนนี้มากเลยนะฮืออออT^T มินช่างใจร้าย

    " เอาไงจะให้ฉันไปด้วยมั้ย "

    " ไม่ต้อง!! ฉันกลับมาทันแน่!! "

    ตอนนี้สี่โมงจากโรงเรียนนั่งรถเมล์ไปอนุสาวรีย์ชัยก็ใช้เวลา 40 นาที รถไฟฟ้าไปสยามแค่ 10 นาที คอนโดอยู่ข้าง BTS ราชเทวี จากสยามมาคอนโด 5 นาทีก็ถึง สบาย~~~

    " ก็ดี อย่าให้รู้ว่ากลับมาไม่ทันหล่ะ เธอได้กินมาม่าแน่!!! "

    " นายก็รู้หนิว่าฉันแพ้มาม่า -.- "

    " นั้นก็แปลว่าเธอจะไม่ได้กินอะไรเลยไงหล่ะยัยเพี้ยน -.- "

    "ได้ deal "

    " Deal!! "


    TO BE
    CONTINUE
    ถ้าชอบอย่าลืม!!!
    กดติดตาม
    และ
    คอมเมนท์
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×