(Attack on titan) (Levi X Petra) good bye my love ฉันรักเธอนะ

ลำดับตอนที่ #2 : DIARY

DIARY

สมุดเล่มนั้นที่วางไว้บนโต๊ะของเธอ

รีไวล์ได้หยิบไปอ่านในห้องของเขา

ในสมุดเล่มนั้นจะมีอะไรบ้างนะ

************

-บทที่ 2-

DIARY

รีไวล์เปิดไดอารี่ของเพทราอย่างเบามือ

เพราะมันอาจเป็นสิ่งสุดท้ายที่แทนว่าเธอเคยมีชีวิตอยู่ก็ได้

Petra ral

ชื่อและรูปภาพของเจ้าของสมุดเล่มนี้ได้อยู่กลางหน้ากระดาษของแผ่นต่อมา

เขาอ่านตั้งแต่หน้าแรก

ตั้งแต่เธออายุยังน้อย

จนถึงวันก่อนออกสำรวจครั้งสุดท้ายในชีวิตของเธอ

♥สวัสดีไดอารี่

วันนี้ทีมสำรวจจะเดินทางมาแถวๆหมู่บ้านของเราด้วย

พ่อบอกว่าจะมีคนที่เก่งๆ ที่ทุกคนเรียกว่า "ความหวังของมนุษยชาติ"ด้วย

รีไวล์อ่านไปก็ได้แต่ยิ้มให้กับ

ความไร้เดียงสาของเพทรา

"อย่างน้อยสมุดเล่มนี้ ก็ทำให้ฉันรู้ว่าเธอยังอยู่กับฉันเสมอนะ เพทรา" 

รีไวล์พึมพำเบาๆ แล้วเขาก็เริ่มอ่านต่อไป

สิ่งแรกที่ฉันคิดตอนที่เจอเขาก็คือ

เขาเป็นคนที่ไม่มีอะไรโดดเด่นเลยหล่ะ

ตัวก็เล็ก แถมยังชอบทำหน้าบึ้งตลอดเวลาอีก แต่สายตาคู่นั้นของเขา

มันไม่เหมือนคนอื่น ฉันว่าเขาต้องเป็นคนแข็งแกร่งมากๆเลยหล่ะ ฉันหน่ะอยากเป็นแบบเขาบ้างจัง♥

รีไวล์อ่านจบไปหน้านึงเขาทำได้แต่ยิ้ม

ยิ้มทั้งๆที่ไม่รู้เหตุผล

ยิ้มทั้งๆที่ไม่มีเรื่องตลก

ยิ้มทั้งๆที่ในใจของเขา

มันอยากจะร้องให้

ถึงในใจเขาอยากจะร้องให้

แต่เขารู้ว่ามันมีแต่จะแย่ลง

การที่ยิ้มคงเป็น

การเลี่ยงความจริงอย่างนึง

ที่เขาทำ

"การสูญเสียกับทีมสำรวจหน่ะ มันเรื่องธรรมดามากนะ" เอลวิธเดินมาแล้ว

เข้าไปในห้องของรีไวล์

"อืม เข้าใจแล้วน่า"

รีไวล์ได้แต่ตอบไปเบาๆ

ร่างกายของเขามันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำอะไร ซึ่งต้นเหตุก็ไม่ใช่ ทางร่างกาย

แต่

เป็นจิตใจของเขาที่ไม่มีพลังอีกแล้ว

คงเหมือนกับ

เพลงนี้

I'm crying Missing my lover

ฉันร่ำไห้ คิดถึงคนที่รัก

I don't have the power On my side forever

ฉันไม่มีพลังใดๆ ที่อยู่เคียงข้างตลอดไป

Oh where is my lover And I got no power

โอ ที่รักเธออยู่ไหน และฉันไม่มีพลังแล้ว

I'm standing alone, No way

ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว และไม่มีทาง

Calling out your name

เรียกชื่อเธอได้อีกต่อไป...เพทรา..

(เพลง:Call your name)

รีไวล์อ่านไดอารี่ของเพทราไปเรื่อยๆ

จนถึง

หน้าสุดท้าย ซึ่งเป็นคืนก่อนที่หน่วยสำรวจจะออกสำรวจ

และ

เป็นคือสุดท้ายก่อนที่เพทราจะตาย

รีไวล์กลับปิดไดอารี่

เขาเลือกที่จะไม่อ่านมัน

เขาหลับตาลง

แล้วนึกถึงคืนนั้น

เมื่อเดือนก่อนที่เขากะเพทรา

มีความสัมพันธ์เกินเลย

คำว่า

หัวหน้า กับ ลูกน้อง

จนเป็น

คนรัก

หลังจากวันนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองคน

ก็

ไม่เหมือนเดิม

รีไวล์ก็เริ่มมีความห่วงใยเพทรา

แต่

กลับไม่แสดงออกให้อีกฝ่ายรู้

เพทราก็รู้สึกว่ารีไวล์คงไม่ได้รักเธอ

เพราะ

อีกฝ่ายยังแสดงท่าทางกลับเธอเหมืนเดิม

รีไวล์ได้แต่เสียใจ

เขาบอกกับเอเรนให้เลือกทางเลือก

ที่ไม่มีวันเสียใจ

แต่

เขาเองยังเลือกทางเดินที่ผิดเลย

เขาเลือกที่จะไม่พูดคำว่ารักให้กับเพทรา

ฉันรักเธอนะ เพทรา รีไวล์คิดไว้ในใจ

เขาเริ่มเปิดไดอารี่ไปที่หน้าสุดท้าย

♥สวัสดี ไดอารี่ พรุ่งนี้ฉันต้องไปออกนอกกำแพงแล้วนะ

ฉันจะต้องปกป้องทุกคนให้ได้ 

โดยเฉพาะหัวหน้ารีไวล์ 

กับ 

ความลับที่ฉันซ่อนไว้ในลิ้นชักโต๊ะ

ฉันจะรอเวลาที่หัวหน้ารักฉันแล้ว

ฉันจะบอกเขา

ฉันรักเขามากเลยนะ แต่ว่า..เขารักฉันบ้างมั้ยนะ

ตั้งแต่คืนนั้นเขาก็ยังทำตัวเหมือนเดิม

เขาคง

ไม่ได้รักฉันหรอก♥

น้ำตาของรีไวล์ไหลลงมาทีละหยด

ทีละหยด

เขาคงกลั้นมันไว้ไม่ไหวแล้ว

เขาได้แต่โทษตัวเอง

เขาทำให้คนที่เขารักเสียใจ

โดย

การทำทุกอย่างให้เป็นปกติ

"ฉันขอโทษจริงนะ....เพทรา"

ก๊อกๆ

ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู

รีไวล์รีบปาดน้ำตาแล้วถามไป

"ใคร"

"ผมพ่อของเพทราเองครับ"

รีไวล์เดินไปเปิดประตู

"เพทราเขาบอกว่าถ้าเขาไม่อยู่แล้วขอให้เอาจดหมายนี้ให้คุณครับ"

"เอ่อ..ขอบคุณนะ"

รีไวล์รับจดหมายนั้นมา

แล้วเขาก็เปิดดู

***************************

ค้างใช่มั้ยหล่ะ

ติดตามต่อสัปดาห์หน้านะจ้า