ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [รักวุ่นๆลุ้นนายตัวร้าย]

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 :: วันหยุดที่แสนเซ็ง = =

    • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 48






            

                  อีก 3 วันก็จะเปิดเทอมแล้วสินะ... เฮ้อ ในที่สุดฉันก็หลุดพ้นจากขุมนรก ม.5 ซักที เฮ้อ!! ว่าแต่เราขึ้นม.6แล้วนี่นา หวังว่าฉันคงจะได้เจออะไรดีๆ ในชีวิตก็แล้วกันนะ เบื่อ เบื่อ เบื่อ เซ็ง เซ็ง เซ็ง... อ้อ!! ลืมบอกไปฉันชื่อโบว์ลิ่ง >_








                  ถ้าโทรไปหายัยมาย ยัยนั่นก็พูดไม่หยุดแถมยังจะด่าฉันอีกถ้าเกิดโทรไปตอนคุณเธอนอนหลับอยู่ แต่ถ้าโทรไปหายังแคท ก็มีหวังฉันต้องพูดคนเดียวอีกนั้นแหละ ยัยเนี่ยคุยโทรศัพท์ทีไร บ่นกลัว ผีบ้าง กลัวโน่นบ้างกลัวนี่บ้างทุกที บางทีคุณเธอก็ไปกินตัวอะไรมาไม่รู้เงียบเป็นเป่าสากเลย (เรื่องจริงค่าเรื่องเงียบเป่าสากเนี่ย:MJ) กรรมของโบว์คนนี้จริงจริ๊ง >O








        \"  ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่ มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าเพื่อนคนหนึ่งมันแอบมันคิดอะไรไปไกล กว่าเป็นเพื่อนกัน \"   เสียงเพลงรอสายของยัยมาย เหอๆ = = ฉันฟังมารอบที่ 2 แล้วยัยมายยังไม่รับซะที

        







        \" ว่าไง? \"  เสียงงัวเงียๆของยัยมายกรอกเข้ามาในสาย







        \" นั้นมายใช่มั๊ย \"  ฉันถาม







        \" ช่าย.. กรี๊ดดดดดดดดดดดดด \" ยัยมายตอบแล้วจู่ๆ คุณเธอก็กรี๊ดใส่หูโทรศัทพ์ซะดังลั่น จนขี้หูฉันจะออกมาเต้นบี-บอยอยู่แล้วนะยะ





        \" ยัยมายแกยังอยู่ดีรึเปล่า!? มีคนจะฆ่าแกหรอ!? \"  ฉันรีบถามด้วยความตกใจ มีคนจะมาฆ่าเพื่อนฉันแล้วเหรอเนี่ย  ดีมากๆ







        \" จะบ้าเรอะ!  ไอ้โบว์แกทำให้ฉันตกเตียง  เจ็บเป็นบ้าเลย \" ยัยมายตอบโวยวายไม่หยุด ที่มันกรี๊ดเมื่อกี้มันตกเตียงหรอกหรอเนี่ยสมน้ำหน้า อิอิ







        \"  ขอโทษที เนี่ยแก วันนี้ฉันเซ็งโค-ตรเลยอ่ะ  \"







        \" แกก็ไปหาอะไรทำซะซิ  ฉันจะนอน -_-++ \" ดูมันดิ กี่โมงกี่ยามแล้วที่บ้านไม่มีนาฬิกาดูรึไงฟะ?  







        \" ไอ้มาย!!! \"  ฉันตวาดแว้ดใส่หูโทรศัพท์







        \" อา....ราย...\" เสียงยัยมายเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น







        \" ฉันให้เวลาแก 20 นาที ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปรับแคทกับฉัน \"  ฉันออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว







        \" อะไรว่ะ  โทรปลุกฉันแต่เช้าแถมยังมาทำอารมณ์เสียใส่ฉันอีก  ไหนแกจะมาสั่งฉันอีกนะ แกเป็นอะไรห๊ะ วันแดงเดือดแกมารึไงยะ หรือประจำเดือนมาไม่ปรกติ!!!  \"





                    

        \" รีบๆละกัน \" ปิ๊บ ฉันพูดจบรีบกดตัดสายทิ้งทันที  ก่อนที่จะโดนเจ๊เขาด่าอีกหลายชุด  รู้งี้โทรหายัยแคทดีกว่า







        จากนั้นฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้ว รีบลงไปด้านล่าง พร้อมกับเสื้อยืดสีดำลายหมาพี (หมีพู) กับ กระโปรงยีนส์น่ารัก







        \" จะรีบไปไหน \" ตายแล้ว!! ท่านพี่บียืนอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน วันนี้สึนามิต้องถล่มกลางกรุงเทพฯ แน่! พี่บีตื่นเช้าได้ ต้องจดบันทึกรอบ 100 ปี แล้ว โอ้มายก็อด







        \" ไม่ได้ไปตายล่ะกัน \"  ฉันตอบ







        \" เธอนี่มันจริงเลยคอยดูเถอะไว้พ่อกับแม่กลับมาเมื่อไหร่นะจะฟ้องให่ไม่เหลือเลยคอยดู \"  ท่านพี่บีขู่ฉัน  เชอะ ไอ้พี่บีทาเก้น มีแลคตาโปรซิรัสมากเกินไปรึ   ถึงได้ตื่นมายุ่งเรื่องชาวบ้านเค้าขนาดนี้อ่ะ ไม่เอาดีกว่ารีบไปก่อนที่ยัยมายมันจะโมโหฆ่าคนตาย   ฮือ ฮือ ฉันเลยเดินชนพี่บีแล้วเดินไปยังบ้านของยัยมายที่อยู่ติดกัน ( อย่าไปเดินชนพี่ตัวเองเหมือนยัยโบว์นะคะท่านผู้อ่าน = = เพราะไม่แน่อาจะโชคร้ายไม่เหมือนกับนางเอกเรื่องนี้ก็ได้ : KT )(ถูกต้องนะคร้าบหากคุณเดินชนพี่ตัวเองมีสิทธิ์ประมาณ99.99%ที่จะโดนพี่ตบกบาลแยกได้ โดยเฉพาะพี่ของข้าพเอง- -^: MJ) ( ^O^ กรั่กๆ โชคดีชั้นไม่มีพี่ชาย 55+ : KT )









                    \" ยัยมายยยยย แกแต่งตัวเสร็จรึยัง \" ฉันตะโกน





          

                     แต่ จู่ๆ ก็มีลูกเบสบอลขนาดย่อมลอยระริ่วมากำลังจะลงมาที่หัวฉัน ฉันเลยกระโดดหลบซะก่อน ทันใดนั้นฉันก็ได่ยินเสียงของยัยมาทะเลาะกับใครซักคนอยู่ที่ชั้นสองของบ้าน







        \" มาร์คนายยุ่งอะไรด้วยฮ้า!!! ! \" ยัยวีนแตกใส่พี่ชายของมันอยู่  ในมือพลางหยิบสิ่งของอะไรต่อมิอะไรปาใส่หัวพี่มาร์คอย่างไม่ยั้งมือ







        \" เฮ้ยยยยย!!!  โอ๊ย!! \" เสียงพี่มาร์คร้องด้วยความเจ็บปวด หลังจากถูกยัยมายเล่นงานด้วยไม้เบสบอลขนาดย่อมที่ขา เฮ้อ ดีที่ไม่ใช่ฉันยัยมายมันยิ่งโหดๆอยู่









        \" อย่างยุ่งกลับฉันอีกจำไว้นะ!!  และก็อย่าคิดจะให้เพื่อนนายมาจีบฉันอีกล่ะ ไม่งั้นนายกับเพื่อนนายตายแน่ \" ยัยมายคงหมายถึงพี่โจสุดหล่อแน่ๆ ( ไม่อยากจะเชื่อ!! มีใครกล้าจีบมายด้วยเรอะ โม้ชัดๆ - - ! : KT ) (มีละกันย่ะ ใครล่ะที่...พี่ชายฉันน้า^O^:MJ ) ( ยัย my dog >O








               ยัยมายก็ใช่ว่าจะไม่สวยที่ไหนเล่า คุณเธอน่ะมีเชื้อสายอิตาเลี่ยน-อังกฤษอีกต่างหาก ผมคุณเธอน่ะ  สีน้ำตาลเข้ม  สูงตั้ง170 ตากลมโตสีฮอคเซลนัท (สีน้ำตาลปนเขียว) ปากเรียวสีชมพู จมูกโด่งเป็นสันแบบยุโรป ผิวขาวอมชมพูอีกต่างหากน่าอิจฉาจะตาย แต่คุณเธอดันห้าวจนใครๆคิดว่าเธอเป็นทอมซะอีก  ( รู้สึกตัวละครแต่ละตัวในเรื่องนี้มันเกินความเป็นจริงนะ O_o : KT ) (แล้วไงย่ะ-- --^:MJ)







        จากนั้นยัยมายก็เดินออกมาพร้อมกับเสื้อเชิ๊ตกับกางเกงยีนส์ขายาวและรองเท้าผ้าใบเข้าชุด (ฉันเชื่อแล้วทำไมคนถึงเขาใจว่ายัยมายเป็นทอม : โบว์ )

        







        \"  ไงย่ะ ยัยโบว์แกมารอฉันนานรึยัง \" ยัยมายถาม







        \" ก็นานเท่าที่จะเห็นเธอทะเลาะกับพี่ชายเธอล่ะกัน ^^ \"







        \" เอ่อ ช่างมันเหอะ ไปรับยัยแคทก่อนดีกว่า ว่าแต่วันนี้เราจะไปไหนกันล่ะ? \"







        \" ห้างสรรพสินค้าแถวนี้แหละ \" ฉันตอบขณะเดินไปยังบ้านของยัยแคทที่อยู่ไม่ไกลนัก







        ฉันและยัยมายเดินไปกดออดหน้าบ้านของยัยแคท ยัยแคทเป็นลูกคนเดียว คุณหนูแคทเลยถูกประคบประหงมอย่างดี ( = =;; ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก : KT )  คุณหนูแคทมีหน้าตาน่ารัก ผิวขาว จมูกโด่ง ปากสวยได้รูป ตาเรียวแบบเชื้อสายจีนสีน้ำตาลเข้ม ( โห เกินไปแล้วจะลอยแล้ว >w






              \'ยัยโบว์เธอน่ะน่ารักจะตายไป ดูซิ  ตาแกก็โตแถมสีน้ำตาลอีก ผมก็สีน้ำตาลแถมยาวไปจนเกือบจะถึงเอวอยู่แล้ว  จมูกก็โด่งสวย ผิวแกก็ดี ไหนแกจะสูง 169 ซ.ม.อีก ล่ะเนี่ยน่ารักจะตายอยู่แล้ว แค่โง่ไปหน่อยเท่านั้นเอง \' อ้าว มันแอบด่าตอนท้ายนี่หว่า = =^!!! แต่ฉันก็ยังอยากเหมือนพวกเธออยู่ดีนี่นา   นั้นไงยัยแคทออกมาแล้ว..

        





                    \" สวัสดี จะไปไหนกันจ๊ะเจ๊แต่งตัวซะสวยเชียว \" ยัยแคททัก







        \" มารับเธอนั่นแหละ \" ฉันตอบ







        \" มารับฉันหรอ แล้วจะไปไหนกันล่ะ ? \" ยัยแคทถาม







        \" ไปแถวนี้แหละ จะไปหรือไม่ไปเร็ว ไอ้โบว์มันโทรปลุกฉันแต่เช้าเลยเนี่ย \" ยัยมายชักยั่วะ







        \" ไปก็ได้ แต่พวกเธอจะไปยังไงกันล่ะ \" ยัยแคทถาม เฮ่อ!! ฉันลืมบอกไปฉันขับรถได้แล้วนะคะ >W<







        \" เดี๋ยวฉันขับรถไปล่ะกัน \" ฉันบอกยัยแคทกะยัยมาย

        





        จากนั้นยัยแคทก็เข้าไปเอากระเป๋าและเตรียมตัวไปข้างนอก ฉันกำลังถอยรถมินิคูเปอร์สีแดงแป๊ดออกจากโรงรถในบ้าน (กรรมจริงๆ ครั้งสุดท้ายฉันดันทิ่มหัวรถไปข้างในโรงรถซะนี่ กรรมจริงๆ : โบว์ ) จากนั้นพวกเราทั้งสามก็เดินทางไปห้างสรพสินค้าชื่อดังแถวบ้าน ยัยแคทจองที่นั่งข้างคนขับ ส่วนยัยมายนั่งเบาะหลัง(ยัยนี่ขึ้นรถแล้วหลับเลย=_= : โบว์ )  ไม่นานนักเราก็ขับถึงที่ลานจอดรถของห้าง  อะฮ้า!!^O^ฉันเห็นที่ว่างแล้วต้องรีบล่ะ





        แต่ จู่ๆ ก็มีรถสปอร์ทสีดำคันหรูมาจอดตัดหน้าฉัน เฮ้ย!!! ฉันเห็นก่อนนะฉันกำลังจะจอดด้วย อย่างนี้ยอมไม่ได้ ตายแน่!!!!!!







                                  ###########################################################





    ขอบคุณมากๆค่าที่ยอมสละเวลาอันมีค่า  มาอ่านเรื่องไร้สาระของพวกเรานะคะ รักท่านผู้อ่านทุกคนค่า ^O^/



    ช่วยเมนต์ + โหวต ด้วยนะคะ >w<~!



    Thank you หลายๆ ค่า : MJ 555+ ^O^



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×