ขลุ่ยสาปแห่งเปสเปรอส
นครเปสเปรอส อดีตเมืองปีศาจที่ถูกทอดทิ้งสู่แดนมนุษย์ ทว่า กลับมีบางสิ่งได้ตกทอดมาสู่นครแห่งนี้เช่นเดียวกัน ( ขยายเนื้อหาจากเรื่องสั้น ’นิรันดร์’ )
ผู้เข้าชมรวม
57
ผู้เข้าชมเดือนนี้
18
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีจ้าวปีศาจเกิดใหม่อยู่ตนหนึ่ง พลังของมันช่างมหาศาลราวเทพผู้สร้าง ทว่าเพราะเพิ่งเกิดได้ไม่กี่สิบปี ความคิดของมันจึงได้ไร้เดียงสาเฉกเช่นเด็กแรกเกิด
'ข้าจักสร้างอาวุธต่อกรพระผู้เป็นเจ้า...แล้วครอบครองสวรรค์แต่เพียงผู้เดียว!'
อาวุธที่มันสร้างยิ่งใหญ่ทรงพลังดังเช่นอำนาจแห่งนายมัน ทว่าจ้าวปีศาจนั้นลืมสิ้นถึงสิ่งสำคัญหนึ่งเดียวในจักรวาล
...ทุกสิ่งย่อมมีการแลกเปลี่ยนเท่าเทียม...
'ขลุ่ยสาปวาจาสิทธิ์' คืออาวุธที่จ้าวปีศาจตนนั้นสร้าง มันไม่อาจถูกทำลาย ไม่อาจถูกแย่งชิง ไม่อาจถูกกักขัง
เพียงแนบริมฝีปาก ผิวผ่านบรรเลงพร้อมร่ำร้องความปรารถนาสูงสุดเพียงหนึ่งเดียว ขลุ่ยนั้นก็พร้อมรับใช้คนผู้นั้นตราบจนวายชนม์
.
จนกว่าจะตายจาก...
ความตายเท่านั้นที่พรากพันธะจากขลุ่ยได้
.
.
หลังศาสตราวุธถือกำเนิด จ้าวปีศาจกระหยิ่มใจ หมายมั่นจักใช้มันเสกสรรฝันในทันใด
ริมฝีปากแนบผิวผ่านขลุ่ย บรรเลงเพลงแห่งปรารถนาสูงสุดเพียงหนึ่งเดียวของตน
โอ้ศัสตราวุธแสนงามแห่งข้า
จงพรากพาชีวิตแห่งพระเป็นเจ้าให้ดับดิ้นเสียเถิด
สิ้นเสียงบรรเลง สิ่งน่าประหลาดเกิดขึ้นทันใด
พระเจ้าแห่งโลกนั้นได้ตกตายลงจริงๆ
ทว่า...
ชั่ววินาทีที่จ้าวปีศาจกู่ร้องดีใจ ลมหายใจของมันกลับดับตามพระเจ้าไป
เหตุใดกัน..? ข้าผิดพลาดที่ตรงใดกัน?
พลันมันก็ตายลงด้วยความค้างคา จ้าวปีศาจอายุไม่กี่สิบปีมีหรือจะรู้ ต่อให้รู้ตอนนี้ก็ไม่ทันการเสียแล้ว
ทุกสิ่งมีการแลกเปลี่ยนเท่าเทียม ทุกคำขอย่อมแลกด้วยชีวิตผู้เป็นนาย
...จนกว่าความตายจะพรากจาก...
ต่อจากนี้จะไม่มีผู้ใดทำลายขลุ่ยสาปได้อีกแล้ว
_________________________
หลังสิ้นพันธะผู้เป็นนาย ขลุ่ยสาปวาจาสิทธิ์ได้หลุดจากแดนแห่งปีศาจ มันเกิดพัฒนาตนเอง แม้เพียงความคิดระหว่างบรรเลงก็สามารถผูกพันธะแก่นายใหม่ได้
บ้างก็มีนายเป็นสัตว์ป่า บ้างก็นางไม้ บ้างก็ปีศาจต่ำชั้น สิ่งเดียวที่แน่นอนคือ ทุกตนล้วนตกตายหลังสมปรารถนา แม้ว่าการครอบครองขลุ่ยนั้นจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม
.
.
เวลาผันผ่านไปขลุ่ยสาปวาจาสิทธิ์ได้หลุดเข้าไปยังแดนมนุษย์
ดินแดนแห่งนี้ล้วนมีความปรารถนาอัดแน่นเสียจนมันเลือกนายไม่ถูก
พลันข้างขลุ่ยสาปนั้นเกิดรอยสลักสีทองงดงามขึ้นมา
' สิ่งใดที่ท่านเพรียกหา จงร่ำร้องผ่านบทเพลง แนบริมฝีปากบรรเลง เพียงหนึ่งปรารถนา ข้าจักติดตามท่านจนชีวาวาย '
สวัสดีค่ะ เรา MEIIJIN13 นะคะ เป็นนักหัดเขียนหน้าใหม่ ไฟ (ไม่) แรง แหะๆ ยังไงก็ต้องขอฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ
ในนิยายเรื่องนี้อาจมีตรรกะบางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล ซึ่งเป็นจินตนาการของตัวผู้แต่งเอง และการกระทำบางอย่างของตัวละครในเรื่องไม่เหมาะที่จะนำมาทำในชีวิตจริง โปรดอ่านเพียงเพื่อความบันเทิงและใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากตอนใดของเรื่องมีฉากน่ากลัว การกระทำไม่เหมาะสมเป็นพิเศษจะทำการติด Trigger Warning (TW:) ให้ช่วงต้นของตอนนั้นๆ ค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่สนใจเข้ามาอ่านนิยายของเมจินนะคะ UwU//
__________
ลิขสิทธิ์ทั้งเนื้อเรื่อง ตัวละคร และภาพประกอบในเรื่องนี้เป็นของ MEIIJIN 13 เท่านั้น ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ หรือนำไปหารายได้ใดที่ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน ขอบคุณค่ะ
Twitter : @meiijin_13 (แอควาด)
: @meiijin_author (แอคนิยายฮับ!)
IG. : meiijin_13
__________
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
ห้ามทำซ้ำ ห้ามคัดลอก ห้ามดัดแปลง
ไม่อนุญาตให้ผู้อื่นนำส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายไปเผยแพร่โดยเด็ดขาด การละเมิดลิขสิทธิ์ผู้กระทำผิดมีความผิดทางกฎหมายพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ผู้กระทำผิดมีโทษตามกฎหมายระบุไว้ และต้องจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด ©
__________
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558
ไม่อนุญาตให้แสกนหนังสือหรือคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์
รวมถึงห้ามนำไปปล่อยโหลด ปล่อยเช่า และทำเป็นนิยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาตอย่างเด็ดขาด ©
ผลงานอื่นๆ ของ MEIIJIN13 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ MEIIJIN13
ความคิดเห็น