คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : กลิ่นกายมาร์คแบม
1 อาทิตย์ผ่านไป
ซุบซิบๆ..
"นักศึกษาช่วยเงียบๆกันก่อนนะครับ"
"..."
"วันนี้ผมมีข่าวดีจะมาแจ้งให้พวกคุณได้รับทราบ"
"เย้~" ทุกคนในห้องต่างปรบมือดีใจกันใหญ่
"รู้แล้วหรอว่าผมจะพูดเรื่องอะไร" อาจารย์เอ่ยถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ
"ยังค่ะ^^ / ยังครับฮ่าๆ"
"พวกคุณนี่จริงๆเลยนะ เอาล่ะๆ.. คือทางคณะของเรามีนโยบายใหม่ที่พึ่งจะเอามาทดลองใช้กับพวกคุณเป็นรุ่นแรก"
"มันจะดีต่อพวกผมใช่มั้ยครับอาจารย์" หัวหน้าห้องเอ่ยถามด้วยใบหน้าเคร่งเครียด
"หึหึ ผมว่าก็น่าจะดีนะ" อาจารย์หนุ่มยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูดต่อโดยมีเหล่านักศึกษาต่างตั้งหน้าตั้งตารอฟังแต่ละคนนี่หน้านิ่วคิ้วขหมวดรอไปก่อนแล้ว เห็นแล้วก็อดขำออกมาเสียไม่ได้
"ส่วนนโยบายที่ว่านั่นก็คือ หยุดพักการเรียนการสอนให้กับนักศึกษาชั้นปีที่ 3 และ 4 เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ เพื่อที่จะให้เหล่านักศึกษาทุกคนได้พักผ่อนหลังจากที่ผ่านการเรียนมาอย่างหนัก และมีกำหนดการใช้แค่เทอมนี้เทอมเดียวครับ เพราะนโยบายนี้กำลังอยู่ในช่วงทดลอง" ทุกคนในห้องต่างส่งเสียงเฮดีใจกันใหญ่
"ไม่ทราบว่าเริ่มใช้อาทิตย์หน้าเลยมั้ยคะ"
"ใช่ครับ อาทิตย์หน้าพวกคุณก็ไม่ต้องมาเรียนเจอกันอีกทีอาทิตย์ถัดไปเลยครับ มีใครสงสัยอะไรอีกมั้ย"
"มีงานสำหรับวิชาเรียนวันนี้รึเปล่าครับ" ยองแจเอ่ยถาม เพื่อนๆต่างก็ทำหน้าลุ้นกันใหญ่
"ไม่มีครับ" เท่านั้นแหละ...
กรี๊ดดดดด ฉันดีใจมากเว้ยแก!!!
อาจารย์น่ารักที่สุดดดด
แบบนี้ต้องฉลอง!!
บินไปต่างประเทศดีมั้ย ฉันอยากไปช้อปปิ้ง
"ต่างประเทศงั้นหรอ... หึหึ" ขณะที่เหล่าเพื่อนๆต่างดีใจกันออกหน้าออกตามาก เสียจนอาจารย์อดหมั่นไส้ไม่ได้เขาจึงขอตัวลาและเดินออกจากห้องเรียนไปเงียบๆ แต่อยู่ๆก็มีเสียงเล็กๆปนไปด้วยความซุกซนดังขึ้นจากมุมหนึ่งของห้อง
"เมื่อกี้ยองแจพูดว่าอะไรนะ แบมไม่ทันได้ฟัง"
"ห๊ะ! อ้อป่าวหรอกๆ นี่แบมแบมแจถามอะไรหน่อยสิ ที่ไทยมีที่เที่ยวที่ไหนสวยๆบ้างมั้ย ทะเลหรืออะไรก็ได้"
"หืม? ถ้าที่ไทยก็ต้องภูเก็ตเลยแหละ ใช่! ทะเลที่ภูเก็ตสวยมากๆเลยนะยองแจ แต่เฮ้อ.. พูดแล้วก็อยากกลับไทยซะงั้น" น้ำเสียงร่าเริงตอนแรกถูกเปลี่ยนเป็นเหงาหงอยในช่วงท้าย ใบหน้าของคนน่ารักประจำกลุ่มเริ่มเศร้าหมองจนเพื่อนทั้งสองสังเกตได้
"อืม.. งั้นเราก็ไปเที่ยวทะเลที่ไทยกันดีมั้ย? ไหนๆอาทิตย์หน้าพวกเราก็ได้หยุดแล้วนี่" จินยองออกความคิดเห็นบ้าง
"เห็นด้วยๆ"
"แบมก็อยากไปนะ แต่ว่า... มาร์คล่ะ พวกมาร์คไม่ได้หยุดแบบเรานะ"
"ช่างหัวพวกนั้นไปสิ ส่วนเราสามคนก็บินไปแบบเงียบๆ ไม่มีใครรู้และไม่มีใครจับได้แน่นอนเชื่อเรา" ยองแจพูดขึ้นอย่างนึกสนุก
"หืม.. จะไปแบบไม่มีใครรู้ได้ยังไง แค่ชื่อพวกเราปรากฎบนเที่ยวบินพวกมาร์คก็ตามเจอตัวแล้วมั้ยยองแจ คิดสิคิด!" นิ้วเรียวสวยถูกจิ้มไปที่ขมับเพื่อนตัวอวบเบาๆ
"เฮ้อ! คุณปาร์คจินยองครับ ไม่ทราบว่าคุณลืมไปแล้วรึเปล่าว่าผมลูกใคร หื้ม? คิดสิคิ๊ดด" นิ้วเล็กๆจิ้มคืนไปที่หัวของเพื่อนหน้าสวยจนเกือบหงายหลัง เหอะ หมั่นไส้! ขอแกล้งหน่อยเถอะ
"อุ๊บส์! ลืมไปเลยนะเนี่ยว่ามีเพื่อนเป็นถึงทายาทเพียงคนเดียวของสายการบินอันดับหนึ่งของเอเชียอย่างชเวแอร์ไลน์ OMG!! " ยองแจได้แต่มองบนให้กับความเล่นใหญ่ของจินยอง
"ถูกต้องครับ! และทริปครั้งนี้เราจะนั่งเครื่องบินส่วนตัวไป โดยที่ได้รับอภินันทนาการจากชเวยองแจคนนี้ยังไงล่ะ หึหึ แค่นี้พวกเราก็เที่ยวได้อย่างสบายใจแล้ว ไม่ทราบว่าคุณหนูแห่งตระกูลปาร์คทายาทเพียงคนเดียวของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ส่งออกอาหารแช่แข็ง โอเครึยังครับ?"
"จินยองโอเคมากครับ! คิคิ"
"แล้วคุณกันต์พิมุกต์ล่ะครับ โอเคมั้ย"
"อะ..โอเคก็ได้" บางทีแบมแบมก็เริ่มจะกลัวความรวยของเพื่อนสองคนนี้แล้วเหมือนกันนะ
"ดีเลย! งั้นเย็นนี้เรามาประชุมที่ห้องแจกัน"
"ตกลง / อื้ม"
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
"นักศึกษาทุกคนฟังก่อนครับ อาทิตย์หน้าผมและอาจารย์ประจำภาควิชาส่วนหนึ่งจะไปสัมมนาที่ต่างประเทศ ฉะนั้นจึงจำเป็นต้องงดการเรียนการสอนทำให้อาทิตย์หน้าหยุดเรียนนะครับ เจอกันอีกทีอาทิตย์ถัดไป ผมมีเรื่องจะแจ้งแค่นี้เลิกคลาสได้" พูดจบอาจารย์สุดติสแห่งสถาปัตย์ก็เดินออกจากห้องไปเลย ทิ้งให้นักศึกษาทั้งหลายยืนสติหลุดหลอย บ้างก็ทำตาปริบๆเหมือนกับตัวเองกำลังอยู่ในห้วงความฝัน
"ระ..เรื่องจริงใช่มั้ยวะ" แจ็นสันถามขึ้น
ผัวะ!!!
"โอ้ยย ตบกูทำไมวะ!"
"ก็ตบให้มึงตื่นจากความฝัน แล้วมารับรู้ความจริงที่ว่าพวกเราแม่งได้หยุดเรียนกันตั้งอาทิตย์นึงไงโว้ย ไอ้เหี้ยยย" เจบีจับร่างของไอ้คนที่มันสถาปนาตัวเองให้เป็นเซ็กซี่บอยแห่งสถาปัตย์เขย่าอย่างบ้าคลั่งด้วยความดีใจ ก็นะ.. ทุกคนต่างรู้ดีว่าคณะพวกเขาเรียนหนักกันแค่ไหน งานก็เยอะแถมยังต้องอดหลับอดนอนมานั่งตัดโมอีก หนังสือก็ต้องอ่านเผื่อมีสอบยิบย่อย นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องดูแลธุรกิจที่พวกเขาต่างมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบกันอีกนะ อห อยากจะแยกร่างได้
"กะ..กูแค่ก! จะ..จะอ้วก โอ้ย! หยุดเขย่าสิว้อย!!"
"โทษทีๆ"
"เล่นกันเสร็จก็ช่วยตามมาด้วยนะ" มาร์คทิ้งคำพูดไว้แค่นั้น ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเรียน
ห้องสโมสรคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
"มีไรวะ ทำหน้าเครียดเชียว" เจบีเอ่ยถาม
"บริษัทที่ฮ่องกงมีปัญหา กูต้องบินไปจัดการแทนป๊าศุกร์นี้"
"อ้าวแล้วป๊ามึงล่ะ?"
"ป๊าพาม๊าไปพักผ่อนที่ภูเก็ต"
"งั้นกูขอไปด้วยได้มั้ยวะ ได้หยุดทั้งทีอยากกลับบ้านไปหาป๊าม๊าเหมือนกันว่ะ"
"อืม ส่วนมึงเจบีไม่ต้องไปกับพวกกู อยู่เฝ้าสองแสบเมียมึงกับเมียไอ้แจ็คให้ดีอย่าให้รู้ว่าแอบพาเมียกูไปเถลไถลที่ไหน และที่สำคัญกูต้องได้รับรายงานความเคลื่อนไหวทุกชั่วโมง" มาร์คพูดเสียงนิ่ง
"กูว่านะ อย่างมากก็พากันไปช้อปปิ้งแก้เบื่ออะ หยุดอาทิตย์นึงทั้งทีคงไม่ไปไหนกันหรอกโดยเฉพาะเมียกู แม่งพนันได้เลยว่าต้องนอนอืดอยู่ที่ห้องไม่ยอมออกไปไหนแน่ๆ" แจ็คสันพูดขึ้นอย่างมั่นใจ อ้อ เรื่องวันหยุดของบรรดาเมียๆพวกเขารู้มาก่อนหน้านี้แล้ว อย่าลืมว่ามาร์คน่ะลูกใคร เรื่องทุกเรื่องในมหาลัยเพื่อนของเขาต้องรู้ก่อนใครคนแรกอยู่แล้ว
"ก็ขอให้มันจริงอย่างที่มึงพูดเถอะ" _ _..
"เมียมึงอะ แสบสุด" -_-
คืนวันศุกร์ 20:00 น.
ท่าอากาศยานส่วนบุคคล
"อย่าดื้อนะ" มาร์คบอกกับคนในอ้อมกอดเบาๆ
"แบมไม่ดื้อ"
"ถ้าเหงาก็ชวนยองแจกับจินยองมานอนเป็นเพื่อน"
"ครับ แล้วมาร์คจะไปกี่วันหรอ"
"ไม่รู้"
"อ้าว"
"ทำไม? จะแอบหนีไปซนที่ไหน บอกไว้ก่อนเลยนะเจบีคอยจับตาดูพวกนายอยู่" มาร์คขู่ด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"บะ..แบมก็แค่ถามเฉยๆ" แววตาหลุกหลิกแถมน้ำเสียงยังตะกุกตะกัก นั่นยิ่งทำให้มาร์คเริ่มไม่ค่อยมั่นใจที่จะปล่อยให้เจบีดูแลคนของเขาเพียงผู้เดียว จะให้แจ็คสันอยู่ด้วยก็ทำไม่ได้เพราะเจ้าตัวจริงจังในการกลับบ้านไปหาครอบครัวที่ฮ่องกงครั้งนี้มาก แต่ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวสั่งให้วินเพิ่มการ์ดมือดีมาช่วยเจบีอีกสองเท่าก็แล้วกัน
"ต้องไปแล้ว จูบหน่อย"
จุ๊บบ
"งืออ เอาแค่นี้นะ" พูดจบเจ้าตัวก็มุดอกอีกคนใหญ่เลย โอเค จะถือว่าที่นี่คนเยอะเดี๋ยวกลับมาค่อยเช็คบิลกันอีกรอบ
"เฮ้! จะไปมั้ยรอนานแล้วนะเว้ย ไม่ทราบว่าพวกคุณจะสวีทกันอีกนานมั้ยครับ" แจ็คสันตะโกนถามลงมาจากประตูทางเข้าเครื่องบิน ก่อนจะรีบหลบปลายกระบอกปืนในมือของเพื่อนสุดเพอร์เฟค ที่มันเล็งมาทางเขาอย่างรวดเร็วแบบไม่ทันให้ตั้งตัว
"เดี๋ยวเถอะมึง"
"อื้อ ปิดตาแบมทำไมมม" เสียงแง้วๆดังขึ้นอีกครั้งเรียกสติของเขาให้กลับคืนมา
เกือบได้ยิงมันแล้วจริงๆ..
"ไม่มีไรหรอก"
"งั้นมาร์คก็ไปขึ้นเครื่องเถอะ เดินทางปลอดภัยนะดูแลตัวเองด้วย" เขาฉีกยิ้มให้อีกคน
"อืม แล้วจะรีบกลับมา ฟอดด" มาร์คไปแล้ว...
เช้าวันอาทิตย์
"แบมแบม! รีบขึ้นรถเร็วเข้า จินยองจัดการเจบีกับคนของมาร์คเรียบร้อยแล้วนะ คิก~ ทะเลจ๋ารอแจแป๊ปน๊าา"
"อ่า.." ขอโทษนะมาร์ค แบมแค่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆเท่านั้นเอง
#กลิ่นกายมบ
ความคิดเห็น