คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : วันแรกของการเปิดเทอม
เช้าวันนี้อากาศกำลังดีเลยล่ะ มีลมเย็นๆไม่หนาวจนเกินไป และก็เป็นวันแรกของการเปิดภาคเรียนของใครหลายๆคน วันนี้แจ็คสันและเจบีมาที่ห้องของมาร์คตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อที่จะมาดูหน้าตาของเด็กห้องตรงข้ามที่มาร์คโทรศัพท์ไปเล่าให้ฟังว่าน่ารักนักน่ารักหนา แจ็คสันเลยอยากจะเห็นว่าเด็กคนนั้นจะน่ารักอย่างที่มาร์คพูดไว้รึเปล่า ก็เลยโทรไปปลุกเจบีพร้อมกับเล่าเรื่องที่มาร์คพูดกับเขาเมื่อวานให้ฟังทั้งหมด แล้วบอกให้เจบีมาที่ห้องของมาร์คและอาบน้ำแต่งตัวพร้อมกับกินข้าวที่นั่นเลย อย่าถามว่าเข้ามาในห้องของมาร์คได้ยังไง เพราะพวกเขามีรหัสห้องของกันและกันเลยไม่ยุ่งยากที่จะเข้ามาได้นั่นเอง
# ห้อง 0493 ชั้น 22
“ อ้าวมึง ตื่นแล้วหรอ ไปๆ ไปอาบน้ำพวกกูแต่งตัวเสร็จกันพอดี เดี๋ยวจะสั่งข้าวขึ้นมากินมึงรีบไปอาบน้ำเลย “ แจ็คสันเอ่ยทักมาร์คหลังจากที่เห็นเดินออกมาจากห้องนอนในสภาพท่อนบนเปลือยเปล่า และบ๊อกเซอร์เพียงตัวเดียว
“ พวกมึงมาทำอะไรกันวะ “ มาร์คทำหน้างงๆ ถามขึ้นทันทีที่เห็นเพื่อนสนิทของตนทั้งสองคนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกเรียบร้อย พร้อมกับแต่งตัวด้วยเสื้อช็อปสีเลือดหมู กางเกงยีนส์ขาดเข่าตามสไตล์ของแต่ละคน ก่อนที่มาร์คจะเหลือบมองนาฬิกาที่ห้องรับแขกก็พบว่านี่พึ่งจะ 6 โมงเอง พวกมันมาทำอะไรกันแต่เช้าวะ ?
“ อ้าวไอ้นี่ ! มึงลืมแล้วหรอที่มึงโทรศัพท์มาเล่าเรื่องให้กูฟังเมื่อวาน “ แจ็คสันเอ่ยขึ้นอีกครั้งที่เห็นมาร์คทำหน้าตางงๆ ใส่เขา
“ อ๋อ แล้วจำเป็นต้องมาเช้าขนาดนี้มั้ยห้ะ “
“ ช่างพวกกูเถอะมึงรีบไปอาบน้ำได้แล้วไป จะได้มากินข้าวพร้อมกัน “ เจบีที่นั่งเงียบอยู่นาน ก่อนจะเอ่ยขึ้น
“ เออๆ ไปก็ได้วะ “ พูดจบมาร์คก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนของตน
30 นาทีผ่านไป
มาร์คเดินออกมาจากห้องนอนอีกครั้ง พร้อมกับแต่งตัวด้วยชุดเสื้อช็อปสีเลือดหมูเหมือนแจ็คสันและเจบี กางเกงยีนส์ขาดเข่าสีซีดๆพร้อมกับแว่นตากันแดดสีดำที่ตัดกับผมสีควันบุหรี่ เดินมายังห้องครัวก็พบว่าแจ็คสันกับเจบีนั่งเล่นมือถือรอเขาอยู่ก่อนแล้ว บนโต๊ะอาหารมีข้าวต้มหมูของแจ็คสัน ข้าวต้มกุ้งของมาร์ค ข้าวต้มปลาของเจบี และนมสดอีก 3 แก้ววางอยู่
“ อ้าวมึง มาแล้วหรอ “ เจบีเงยหน้าขึ้นและเห็นมาร์คกำลังเดินเข้ามา พร้อมกับเอ่ยทักทันที
“ โอ้โห นี่มึงกะจะฆ่าพวกกูใช่มั้ยไอ้มาร์ค แต่งห่าอะไรหล่อขนาดนี้แถมกลิ่นน้ำหอมนี่ก็ฟุ่งซะเหลือเกิน ว่าแต่มึงใช้น้ำหอมกลิ่นไรวะขอกูฉีดมั่งดิ่ “ แจ็คสันเงยหน้าขึ้นตามเสียงทักเจบี และเห็นการแต่งตัวของมาร์ควันนี้ก็อดไม่ได้ที่จะแขวะเพื่อนหน้าตาดีเล็กน้อยพอหอมปากหอมคอในยามเช้าๆแบบนี้
“ แจ็คสันมึงนี่ก็นะ กูก็แต่งแบบนี้อยู่แล้วป่ะคนมันหล่อทำอะไรก็ดูดีไปหมดแหละ “ มาร์คพูดขึ้นพลางเลื่อนเก้าอี้ออกแล้วนั่งลงตรงหัวโต๊ะทันที
“ หมั่นไส้ว่ะ แล้วสรุปน้ำหอมมึงอยู่ไหนกูจะไปฉีด “ แจ็คสันถามขึ้นอีกครั้ง เมื่อทั้งสามคนลงมือกินข้าวกันเกือบจะอิ่มแล้ว
“ อยู่ในห้องนั่นแหละเดินไปเอาเลยอยู่หน้ากระจก เอ้อ ! ฝากหยิบกระเป๋ากับกุญแจรถมาให้ด้วยนะ “
“ มึง ! ถืออกมาเลยนะกูฉีดด้วย “ เจบีพูดขึ้น
“ เออๆ แล้วจะเอาคันไหนไปอ่ะ วันนี้พวกกูไปด้วยนะเว้ยไม่อยากเปลืองน้ำมันว่ะ “
“ มึงจะอัดกันไปรึไงรถมันสองที่นั่ง เอาออดี้ไปก็ได้ บีเอ็มน้องกูมันยืมไปใช้ “ แจ็คสันพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของมาร์ค
“ อ้าว น้องมึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ “
“ มันมาเมื่อวานนี้อ่ะ เห็นบอกว่าช่วงนี้ปิดซัมเมอร์อยู่เลยมาเล่นกับเพื่อน “
“ แล้วแบบนี้น้องมึงก็ต้องมานอนกับมึงดิ “
“ เปล่าหรอก มันไปนอนคอนโดเพื่อนอ่ะแต่จะแวะมาหากูอยู่ “
“ คุยไรกันอยู่วะ ป่ะ ! ไปกันเถอะ “ แจ็คสันที่พึ่งเดินกลับออกมาจากห้องของมาร์คถามขึ้น
“ เออ จะสายแล้วว่ะรีบไปกันเถอะ แล้วแบบนี้น้องคนน่ารักของมึงจะไม่ออกไปมหาลัยแล้วหรอวะป่านนี้ “ เจบีพูดขึ้นอีกครั้ง
“ เออว่ะ งั้นรีบๆเลยพวกมึงอ่ะ เดี๋ยวๆแล้วพวกมึงจะไปยังไงรถกูมันนั่งได้สองคนนะเว้ย “
“ เออน่ะ อัดๆไปคงไม่เป็นไรหรอกเนอะเจบี “
“ อืม ๆ “
“ พวกมึงนี่แม่ง ไปๆออกไปได้แล้ว “ ขณะที่มาร์ค แจ็คสัน และเจบีกำลังยืนอยู่หน้าประตูเพื่อที่จะเดินออกจากห้องนั้น ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเปิดประตูออกมาซะก่อน
“ เดี๋ยวมึง ! กูได้ยินเหมือนมีคนเปิดประตูห้องตรงข้ามไอ้มาร์คเลยว่ะ “ แจ็คสันพูดขึ้นทันที
“ น้องคนน่ารักๆรึเปล่าวะมึง งั้นไปเปิดประตูเลยเร็วๆ ! “ เจบีเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นพลางบิดประตูให้เปิดออก แล้วก็พบว่าแบมแบมกำลังยืนอยู่หน้าห้องตรงข้ามห้องมาร์คจริงๆ
O.O ! < แจ็คสัน
O.O ! < เจบี
-_- < มาร์ค ( แต่ในใจนี่เต้นแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว )
“ อ..เอ่อ น้องพึ่งย้ายมาใหม่หรอครับ “ เจบีที่ตั้งสติได้ก่อนเพื่อนเอ่ยถามแบมแบมทันที
“ ครับ ผมพึ่งย้ายมาเมื่อไม่กี่วันนี้เองครับ “ แบมแบมตอบกลับเจบีก่อนจะยิ้มจนตาหยีให้ทีนึง
“ อ๋อครับ ^^ น้องชื่ออะไรหรอครับ “ แจ็คสันถามขึ้นทันทีที่แบมแบมพูดจบ
“ แบมแบมครับ ^^ พี่ล่ะครับ “
“ พี่ชื่อแจ็คสันนะครับ ส่วนคนตาตี๋ๆนี่ชื่อแจบอมหรือจะเรียกว่าเจบีก็ได้ และก็คนสุดท้ายที่ยืนหล่อๆอยู่นั่นอ่ะชื่อมาร์ค “
“ อ๋อครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ “ แบมแบมยิ้มตาหยีส่งให้แจ็คสันอีกครั้ง
“ แล้วเรียนมหาลัยไหนหรอครับ คณะอะไร “
“ อ๋อ ผมเรียนมหาลัย JYP ครับคณะวิ.. “ ยังไม่ทันที่แบมแบมจะได้ตอบคำถามแจ็คสัน ก็มีเสียงเรียกขึ้นขัดซะก่อน
“ แบมแบม ! สายแล้วนะมัวทำอะไรอยู่ต้องให้ขึ้นมาตามเลยเนี่ย ! “ ยูคยอมเอ่ยเรียกแบมแบมทันทีที่เห็นเพื่อนตัวเล็กของเขากำลังยืนคุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้ที่หน้าห้อง
“ ยูค ! แบมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ “ แล้วแบมแบมก็รีบวิ่งไปหายูคยอมที่ยืนรออยู่หน้าลิฟต์ทันที
“ เฮ้อ.. เสียดายว่ะเลยไม่รู้เลยว่าน้องเรียนคณะไหน “ เจบีพูดออกมาอย่างเซ็งๆ
“ มึง ! คนนี้ใช่มั้ยวะที่มึงบอกว่าน่ารักๆอ่ะ “ แจ็คสันหันไปถามมาร์ค
“ อื้อ ไงล่ะน่ารักอย่างที่กูบอกมั้ย “
“ น่ารัก ! น้องแบมแบมน่ารักมาก ชื่อก็ยังน่ารักเลยอ่ะมึงงง “ แจ็คสันพูดพลางดีดดิ้นไปมา เจบีได้แต่ส่ายหน้าให้เพื่อนตัวสั้นด้วยความละอา
“ มึงดูหน้าไอ้มาร์คมันด้วย “ เจบีที่เห็นมาร์คทำหน้านิ่งๆ แต่แผ่รังสีอำมหิตออกมาจากตัวจนรู้เสียวสันหลัง
“ กูขอโทษว่ะ พอดีกูตื่นเต้นไปหน่อย แฮะๆ กูไม่ยุ่งเด็กเพื่อนหรอก “ แจ็คสันเอ่ยออกมาด้วยความกลัว
“ ดี จำใส่หัวไว้ด้วยว่าของกู ! แล้วอย่าลืมเรื่องที่บอกว่าจะให้กูกินเหล้าร้านมึงไม่อั้นด้วยล่ะ “ มาร์พูดจบก็คว้าแว่นตามาใส่แล้วเดินนำหน้าไปที่ลิฟต์
“ เชรดดด แม่งคนจริงว่ะ ! ไปเถอะมึงขืนช้ากว่านี้ได้เดินไปแน่เรา “ เจบีเอ่ยขึ้นอีกครั้งแล้วเดินดันหลังแจ็คสันให้ตามมาร์คไปทันที
ทางด้านแบมแบม
“ แบม เมื่อกี้คุยกับใครอยู่อ่ะ “ ยูคยอมถามเพื่อนตัวเล็กข้างกายทันทีที่ขึ้นมานั่งข้างคนขับเรียบร้อยแล้ว
“ อ๋อ ห้องตรงข้ามอ่ะยูค น่าจะเป็นรุ่นพี่มหาลัยเราด้วยนะใส่ช็อปวิศวะด้วยแหละ “ แบมแบมตอบเพื่อนตัวสูง ขณะที่มือเรียวสวยนั้นก็คอยหยิบแซนด์วิชป้อนให้เพื่อนตัวสูงไปด้วย
“ แล้วไป นึกว่าพวกนั้นจะมาจีบแบมซะอีก “
“ เปล่าหรอก พี่เขาแค่ถามว่าเราชื่ออะไร พึ่งย้ายมาใหม่หรอแล้วก็ถามว่าเรียนมหาลัยไหน คณะอะไรแต่ยังไม่ทันได้ตอบอะไรมากยูคก็เรียกแบมซะก่อน “ แบมแบมพูดพลางยู่ปากใส่พื่อนตัวสูง
“ หึ ดีแล้วแหละอย่าไปคุยกับคนแปลกหน้ามาก แล้วนี่ไม่ลืมอะไรใช่มั้ย “
“ ไม่ลืมแล้วล่ะ ตื่นเต้นจังเปิดเทอมวันแรก แต่คงไม่ได้เรียนหรอกเราว่าน่าจะรับน้องมากกว่าเนอะ “
“ ยูคก็ว่าอย่างงั้นแหละ วันนี้ตอนเย็นเราไปกินชาบูกันมั้ยยูคชวนเพื่อนเก่าไว้แล้วอ่ะ พอดีว่ามันสอบติดคณะเดียวกันกับเราด้วย เลยว่าจะพาแบมไปแนะนำให้รู้จัก “
“ อ๋อได้ๆ ยังไงแบมก็ต้องกลับกับยูคอยู่แล้วนี่ “ พูดจบก็ยู่ปากใส่เพื่อนอีกครั้ง ยูคยอมหันมาเห็นพอดีเลยเกิดอาการหมั่นเขี้ยวยกมือยีผมเพื่อนตัวเล็กจนมันฟู
“ นี่ ! ผมแบมเสียทรงหมดแล้วยูคอ่ะ ขับรถไปเลยนะแบมไม่คุยด้วยแล้ว “ แบมแบมหันมาแยกเขี้ยวใส่เพื่อนตัวสูง ทำให้ยูคยอมหัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะหันกลับไปขับรถต่อ
# มหาวิทยาลัย JYP
เหล่านักศึกษานับพันชีวิตต่างพากันเดินขวักไขว่ไปมา เพื่อที่จะไปลงทะเบียนรายงานตัวตามคณะของตัวเอง ตอนนี้แบมแบมและยูคยอมได้มาถึงมหาวิทยาลัยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งสองคนกำลังเดินเข้ามายังบริเวณหน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่ตอนนี้มีนักศึกษาปี 1 ยืนเข้าแถวรอลงทะเบียนรายงานตัวกันอยู่ ในขณะที่สองคนเพื่อนรักกำลังเดินเข้ามา ผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างก็ให้ความสนใจเป็นอย่างมาก บางคนถึงกับยกมือถือขึ้นมาเพื่อถ่ายรูป และบางคนก็แอบส่งเสียงกรีดร้องบ้างล่ะ เพราะวันนี้แบมแบมและยูคยอมนั้นแต่งตัวมาเหมือนกันไม่ว่าจะเป็น เสื้อผ้า รองเท้า แม้แต่กระเป๋าก็ยังเหมือนกันทุกอย่าง แต่ที่ให้ความสนใจมากสุดน่าจะเป็นเรื่องของรูปร่างและหน้าตา คนนึงตัวสูง ผิวขา ขายาว หุ่นดีเหมือนกับนายแบบแถมยังหน้าตาดีต่างหาก ส่วนอีกคนนึงหน้าตาก็หวานเหมือนผู้หญิง ตัวเล็ก ผิวสีน้ำผึ้ง ดวงตากลมโต แก้มย้อยๆกับปากสีเชอรี่ และผมสีคาลาเมลนั่นอีก
“ ยูค เขามองทำไมกันอ่ะแถมยังยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปพวกเราอีก “
“ ไม่รู้อ่ะไม่มีไรหรอก ป่ะ เดินต่อกันเถอะ “ ในขณะที่แบมแบมกำลังจะก้าวเท้าเดินนั้นก็เหมือนมีอะไรมาชนตัวแบมแบมทันที
ปึก ! ฟึบ
“ เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ “ จินยองที่รีบวิ่งมาแต่ไกลไม่ทันได้มองทางกลับชนเข้าจังๆ เลยทำให้กระเป๋าของแบมแบมที่ถืออยู่นั้นหล่นลงพื้น ก่อนจะก้มลงเก็บให้แล้วเอ่ยถาม
“ ม..ไม่เป็นไรครับ “ แบมแบมที่เห็นจินยองกำลังเงยหน้าขึ้นมาถึงกับเสียงสั่นกันเลยทีเดียว เพราะคนตรงหน้าของเขานั้นน่าตาโครตน่ารัก ตัวเล็กเท่าเขาเลยแถมยังหน้าเหมือนแมวอีก ฮือ แบมอยากได้ !
“ ไม่เป็นไรจริงๆนะแบม “ ยูคยอมถามขึ้นอีกครั้ง พลางจับเพื่อนตัวเล็กหมุนไปมาเพื่อสำรวจว่าไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ แบมแบมส่ายหน้าให้เชิงตอบว่าเขาไม่เป็นอะไร
“ ขอโทษนะ เรารีบวิ่งไปหน่อยเลยไม่ทันได้มองทางข้างอ่ะ ขอโทษจริงๆนะ “ จินยองเอ่ยขอโทษอีกครั้งอย่างรู้สึกผิด หลังจากที่เงยหน้าขึ้นมาจากการเก็บกระเป๋าให้แบมแบมแล้ว
“ ไม่เป็นไรๆ แค่นี้เองว่าแต่ชื่ออะไรอ่ะ เรียนวิศวะหรอ ? “
“ ใช่ๆ เราชื่อจินยองนะ แล้วชื่ออะไรกันอ่ะ “ จินยองยิ้มจนตาปิดให้เพื่อนตรงหน้าทั้งสอง
“ เราชื่อแบมแบม ส่วนนี่ยูคยอมนะเพื่อนสนิทเราเอง “ แบมแบมตอบกลับก่อนจะส่งยิ้มตาหยีให้จินยองเหมือนกัน
“ งื้อ >< ยินดีที่ได้รู้จักนะเราชอบแบมแบมอ่ะน่ารัก เราอยากเป็นเพื่อนด้วยให้เราเป็นเพื่อนด้วยนะแบมแบม ยูคยอม นะๆ “ จินยองพูดพลางเขย่าแขนแบมแบมพร้อมกับเอาหน้าถูแขนนั้นเบาๆ ยูคยอมที่ยืนมองอยู่ได้แต่ยิ้มให้กับเพื่อนน่ารักของทั้งสอง เหมือนแมวอ้อนกันเลย
“ อ..เอ่อ ได้สิๆ ^^ “ แบมแบมตอบกลับอย่างเขินๆ เพราะตัวเขาเองก็ชอบจินยองอยู่เหมือนกัน
“ เย้ ! ^^ เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะแบมแบม ยูคยอม “ จินยองพูดจบก็กระโดดเข้าไปกอดแบมแบมกับยูคยอม หลังจากนั้นก็ขโมยหอมแก้มแบมแบมฟอดใหญ่ จนแบมแบมได้แต่ยืนนิ่งหน้าแดงอยู่ ยูคยอมเห็นดังนั้นเลยระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ ฮ่าๆ แบมเขินจนหน้าแดงแล้วนั่น ป่ะ ! ไปลงทะเบียนรายงานตัวกันเถอะ “
“ งื้อ~ จินยองอ่ะแบมก็เขินเป็นนะ “ แบมแบมยู่ปากให้จินยอง
“ ก็แบมน่ารักอ่ะ เราหมั่นเขี้ยวเลยหอมซะเลยว่าแต่แก้มนุ่มดีนะ คิกคิก “
“ ไม่คุยด้วยแล้ว ! ฮือ “ ว่าแล้วก็ยกมือขึ้นมาปิดแก้มทั้งสองข้างเอาไว้
“ โอ๋ๆ จินยองขอโทษน๊าไว้คราวหน้าจะขออนุญาตก่อนหอมนะ ฮ่าๆ “ แล้วทั้งสามคนก็พากันเดินไปยังจุดลงทะเบียนรายงานตัวทันที
# ใต้ตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์
“ อ้าว ! ยองแจ มานานแล้วหรอ “ ยูคยอมเอ่ยทักทันทีที่เห็นยองแจนั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อนคนเดียว
“ อ้าวยูค ! แจมาได้สักพักแล้วล่ะ นี่มากับใครอ่ะ “ ยองแจถามขึ้น
“ อ้อ ! นี่ไงเพื่อนสนิทเราเองที่เคยพูดให้ฟังอ่ะคนนี้ชื่อแบมแบมนะเป็นคนไทย ส่วนคนนี้เพื่อนใหม่พึ่งเจอกันวันนี้แหละชื่อจินยอง แบมแบมจินยองนี่ยองแจนะเพื่อนสนิทที่โรงเรียนของเราเอง “ ยูคยอมแนะนำแบมแบมกับจินยองให้ยองแจ และหันกลับไปแนะนำยองแจให้เพื่อนทั้งสองรู้จักเช่นกัน
“ ยินดีที่ได้รู้จักนะเราชเว ยองแจ หรือจะเรียกยองแจเฉยๆก็ได้ “ ยองแจพูดจบแล้วยิ้มตาหยีส่งให้
“ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^^ / ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^^ “ แบมแบมและจินยองพูดขึ้นพร้อมกัน
“ ดีจังจะได้มีเพื่อนหน้าตาน่ารักแบบแบมแบมกับจินยองยองแจชอบ >< “
“ ยองแจก็น่ารักเหมือนกันนั่นแหละ เนอะจินยองเนอะ “
“ อื้อ ! น่ารัก ^^ ขอหอมแก้มได้มั้ยอ่ะ “ จินยองถามขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย
“ อ..เอ่อได้สิ่ ! งั้นเราให้หอมทั้งสองคนเลย “ ยองแจทำหน้าตกใจนิดหน่อย แอบเหลือบไปมองยูคยอมที่ยืนส่งยิ้มมาให้เขาอยู่ ก่อนที่จะอนุญาตให้ทั้งสองหอมแก้ม
ฟอดดด ! > จินยอง นุ่มมม ><
ฟอดดด ! > แบมแบม งื้อ~ เขิน
ฟอด ! ฟอด !
และยองแจก็หอมแก้มทั้งสองคืนทันที งื้ออออทั้งนุ่มทั้งหอมยองแจฟินนน
>< > หน้าจินยอง
O.O ! > หน้าแบมแบม
ส่วนยูคยอมน่ะหรอ ?
“ 5555 พอได้แล้ว ป่ะ! ไปลานเกียร์กันเถอะ “ แล้วทั้งสี่คนก็เดินไปยังลานเกียร์ทันที
Talk
เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย ? พูดคุยกันได้นะช่วงนี้อาจจะอัพบ่อยอยู่นะคะ แล้วแต่วันยังไงก็ฝากติดตามและฝากแชร์ให้เราด้วยน๊าาา
#นี่หรอพี่มาร์ควิศวะ
ความคิดเห็น