คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความมาร์คต้วน
Mark Part .
มาถึงพาร์ทของผมบ้างแล้วนะครับ นึกว่าไรท์จะลืมผมไปแล้วซะอีก (ขอโทษได้มั้ยล่ะมาร์ค ฮ่าๆ) สวัสดีครับ ผมมาร์ค ต้วนอี้เอิน ตอนนี้ผมเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ กำลังจะขึ้นปี 3 ผมเป็นเฮดว้ากด้วยนะ อ้อลืม! แถมยังเป็นเดือนมหาลัยอีกด้วยก็คนมันหล่ออ่ะเนาะ ผมน่ะไม่เคยมีแฟนหรอกครับ มีแต่แบบที่เคยคุยกันไม่ครบอาทิตย์เลยด้วยซ้ำแล้วก็หาคนคุยใหม่ ผู้หญิงที่เข้าหาผมพวกเธอไม่เคยจริงใจหรอกครับมีแต่หวังผลทั้งนั้น ซึ่งผมก็ไม่ค่อยจะชอบผู้หญิงแบบนี้สักเท่าไหร่ก็เลยไม่คบใครจริงๆจังๆสักคน
ผมอยู่ที่นี่ได้ 2 ปีแล้วล่ะ ตอนแรกผมว่าจะเรียนต่อที่ LA แต่ผมก็ไม่อยากโดนคนอื่นหาว่าใช้เส้นครอบครัวในการเข้ามหาลัย ผมเลยตัดสินใจสอบเข้าเรียนต่อที่เกาหลี เพราะผมเคยมาเที่ยวที่นี่ครั้งนึงแล้วรู้สึกประทับใจผู้คนแถมอากาศที่นี่ก็ยังดีอีกด้วย ส่วนครอบครัวของผมก็อยู่ที่ LA กันหมด ผมเป็นลูกคนกลาง มีพี่สาวแต่งงานมีลูกไปแล้วเป็นเด็กผู้หญิง 2 คนชื่อไคลี่กับไลลา และมีน้องชายชื่อโจอี้ ตอนนี้น่าจะกำลังเข้าปี 1 แล้วแหละ ผมมาอยู่ที่นี่คนเดียวครับ พอดีกับที่ป๊าของผมกำลังจะเปิดตัวคอนโดใหม่แถมยังอยู่ในย่านธุรกิจ และยังอยู่ใกล้มหาลัยของผมอีกด้วย ป๊าเลยให้มาดูแลและควบคุมงานเองทั้งหมด เรียกได้ว่ายกคอนโดนี้ให้ผมดูแลคนเดียวเลยก็ว่าได้
ส่วนครอบครัวของผมทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ และคอนโดหลายแห่งทั้งในเอเชียและอเมริกา และผมก็ยังมีเพื่อนสนิทอยู่ถึง 2 คน คนแรกชื่อ อิม แจบอม หรือ เจบี ไอ้หมอนี่มันเป็นคนเงียบๆ ชิคๆ ยิ้มแต่ละทีแทบจะไม่เห็นลูกตาของมันเลยครับ ฮ่าๆ ก็มันตาตี๋อ่า และมันเองก็เป็นถึงลูกเจ้าของห้างสรรพสินค้าชั้นนำหลายแห่งในโซล ส่วนตัวของมันเองก็มีห้างสรรพสินค้าที่ต้องดูแลเป็นธุรกิจเหมือนกัน นั่นก็คือห้างสรรพสินค้าอิมนั่นแหละครับ ส่วนเรื่องหัวใจน่ะหรอ? หึหึ ไม่ว่างครับมีแฟนแล้วชื่อ จินยอง เด็กผู้ชายน่าตาน่ารัก ตัวเล็ก ผิวขาว หน้าสวย นิสัยขี้อ้อนเหมือนแมว เวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันทีไรก็จะชอบอ้อนกันตลอด คนโสดหมั่นไส้! ส่วนเพื่อนอีกคนของผมชื่อ หวัง แจ็คสัน ชื่อเล่นแจ็คสัน ไอ้นี่เป็นคนเฮฮาตลอดเวลาเรียกได้ว่ามันเป็นเสียงหัวเราะของกลุ่มเราเลยก็ว่าได้ แจ็คสันเป็นเพื่อนที่หุ่นดีที่สุดในกลุ่มเลยครับ เพราะมันเป็นนักกีฬาฟันดาบ แถมยังเป็นคนคลั่งไคล้การออกกำลังกายมากอีกด้วย ครอบครัวของมันเป็นมาเฟียที่มีอิทธิพลมากในฮ่องกง แต่เพื่อนๆในห้องเรียนไม่มีใครรู้หรอกมีแค่พวกผมเท่านั้นแหละที่รู้ และตอนนี้มันก็กำลังเปิดผับใหม่แถวคอนโดไม่ไกลกันมากหรอกขับรถ 20 นาทีก็ถึง ผับของมันหรูหรามากเลยล่ะครับจะบอกให้ ลูกค้าที่มาแต่ละวันแทบจะไม่มีโต๊ะนั่งคนเต็มร้านตลอด แต่สำหรับพวกผมแล้วโต๊ะ VIP ว่างเสมอครับ (ยิ้มมุมปาก) ถึงพวกเราสามคนจะอายุยังน้อยแถมยังมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แต่ทุกคนก็สามารถทำมันออกมาได้ดีเลยทีเดียวนะครับ
ห้างสรรพสินค้าอิม
"ฮัลโหลเจบี กูถึงแล้วนะมึงอยู่ไหน" ผมต่อสายหาเจบีทันทีที่เดินเข้ามาในห้าง
"เออว่าไง กูอยู่ที่ห้องทำงานชั้นบน มึงจะขึ้นมาเลยมั้ยกูจะได้บอกเลขาไว้ให้"
"เดี๋ยวกูขึ้นไป ขอไปซื้อกาแฟก่อนมึงเอาอะไรป่ะ"
"อเมริกาโน่แก้วนึง เอ้อมาร์ค! ไม่ต้องซื้อข้าวมานะกูสั่งขึ้นมาแล้วเผื่อมึงด้วย"
"โอเคๆ เดี๋ยวกูขึ้นไป" ผมตอบกลับไปแล้วเดินเข้าร้านกาแฟประจำทันที
"เอาอเมริกาโน่เย็น 2 แก้วครับ" ผมสั่งเมนูเสร็จก็ส่งยิ้มบางๆให้พนักงานที่ยืนรับออเดอร์อยู่ตรงเคาน์เตอร์ ส่วนพนักงานคนอื่นๆน่ะหรอ หึหึ! ดีดดิ้นกันอยู่ตรงหน้าผมนี่แหละ
"รอสักครู่นะคะ ^^" พนักงานตอบกลับมาอย่างเขินๆ ผมได้แต่ยิ้มให้แล้วเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ
10 นาทีผ่านไป
พนักงานก็เดินเอากาแฟ 2 แก้วมาให้ผม ผมเลยหยิบเงินออกมาแล้วเดินไปจ่ายที่แคชเชียร์ จากนั้นพนักงานหลายคนก็เริ่มมาขอถ่ายรูปกับผมบ้างล่ะ ผมนั่งเล่นมือถืออยู่ตั้งนานก็ไม่มาขอ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเพราะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ผมจะโดนขอถ่ายรูปแบบนี้ แต่ถ้าวันไหนที่ผมอารมณ์ไม่ค่อยดีผมก็จะทำหน้านิ่งๆ แล้วก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาขอผมถ่ายรูปเลยครับ พอถ่ายเสร็จผมก็ขอตัวออกจากร้านและเดินขึ้นลิฟต์ผู้บริหารขึ้นไปหาเจบีที่ห้องทำงานทันที
“ ไงมึง ส่องสาวอยู่หรอวะ กูรอตั้งนาน “ เจบีเอ่ยถามผมทันทีที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของมัน
“ ส่องห่าไรวะ โดนขอถ่ายรูปอยู่เลยช้านี่แหละ โทษทีว่ะ “ พูดจบผมก็วางอเมริกาโน่ที่มันสั่งลงตรงหน้าของมัน
“ ฮ่าๆ กูว่าแล้วมาๆ กินข้าวกันเถอะกูหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ว “ มันตอบกลับมาแล้วลงมือทานอาหารตรงหน้าทันที
“ ไอ้ห่า หิวก็ไม่กินก่อนมัวแต่รอกูอยู่นั่นแหละ สมน้ำหน้ามึงกินไปเลยนะอย่าพูดมากแดกเข้าไปอ่ะไก่ทอดน่ะ “ ผมด่ามันอย่างไม่จริงจังนัก ตัวเองหิวก็ยังจะมารอผมอีก แล้วผมกับมันสองคนก็จัดการกับอาหารที่อยู่ตรงหน้าทั้งหมดไม่เหลือ
“ แล้วนี่มึงจะไปไหนต่อมั้ย “ เจบีหันมาถามผมหลังจากที่เก็บของใส่กระเป๋าเสร็จ
“ กูว่าจะไปเอาเครื่องเพชรที่แม่กูส่งมาให้แม่มึงอ่ะ และแม่กูก็ฝากมาบอกว่าให้มึงเอาไปให้แม่มึงด้วย “ สงสัยแม่ผมจะให้เป็นของขวัญวันเกิดกับแม่ของเจบีอีกเหมือนทุกปีที่ผ่านมานั่นแหละ
“ อ๋อเออได้ๆ แต่วันนี้ขอกูกลับด้วยนะเพราะเมื่อเช้าจินยองมาส่งกูอ่ะ ไม่รบกวนมึงใช่ป่ะ “
“ แค่นี่เองมึง สบายมาก “
“ งั้นเราไปกันเถอะ เดี๋ยวกูต้องกลับไปทำงานต่อ “ นี่ขนาดจะเปิดเทอมอยู่แล้วพรุ่งนี้ มันยังทำงานไม่หยุดอีก สงสารมันจริงๆครับ
“ อืม มีไรให้ช่วยบอกนะ “
“ อืมๆ ไม่มีไรมากหรอกแค่เซ็นเอกสารนิดหน่อยเองอ่ะ ส่วนจินยองก็จะแวะมาหากูด้วย “
“ เบื่อพวกมีแฟน “ ผมได้แต่บ่นให้มัน
“ ก็หาดิวะ พรุ่งนี้ก็จะเปิดเทอมแล้วไปส่องเด็กน้อยกันมึงเพราะยังไงเราก็ต้องไปคุมน้อง และมึงก็เป็นเฮดว๊ากยังไงก็ต้องไป ไม่ใช่ให้กูเป็นแทนแล้วยืนทำหน้าหล่อเฉยๆ “ มันบ่นไปเดินไปไม่ยอมหยุด เรื่องเฮดว๊ากที่จริงผมเป็นนี่แหละครับ แต่ผมไม่ชอบแหกปาก เลยให้เจบีมันทำหน้าที่แทน บางครั้งก็เป็นแจ็คสัน ส่วนผมก็ยืนนิ่งๆทำหน้าดุๆ แค่นั้น
“ คร๊าบบบ พี่เจบี ! “ และพวกผมก็เดินไปร้านเครื่องเพชร พอเสร็จก็ขึ้นรถกลับคอนโดทันที
# MT คอนโด
ตอนนี้ผมกำลังจะเดินขึ้นห้องหลังจากที่เอารถไปจอดเสร็จ ส่วนเจบีรายนั้นก็รีบขึ้นไปห้องไปก่อนผมแล้วล่ะ เห็นบอกว่าจินยองมาถึงห้องแล้ว ขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าลิฟต์ก็มีเสียงเรียกขึ้นมาซะก่อน
“ คุณมาร์คครับ คุณมาร์ค ! “ ผมหันตามเสียงนั้น ก่อนจะพบว่าเป็นหัวหน้าพนักงานที่อยู่ตรงล็อบบี้ถือแฟ้มเอกสารเดินตรงมาทางผม
“ ครับ มีอะไรรึเปล่าครับ “
“ คือผมเอาสรุปเอกสารการเงินและก็ค่าใช้จ่ายของเดือนนี้มาให้น่ะครับ พอดีผมโทรขึ้นไปแล้วไม่มีคนรับสาย เลยคิดว่าคุณมาร์คน่าจะออกไปข้างนอกครับ “ พนักงานคนนั้นพูดพลางยื่นเอกสารมาให้ผม
“ อ๋อครับ ขอบคุณมากครับ แล้วห้องพักที่คอนโดเป็นไงบ้างครับเรียบร้อยดีมั้ย “ เพราะผมพึ่งกลับมาจาก LA เมื่อวานหลังจากที่ไปเยี่ยมครอบครัวมา ก็เลยยังไม่ได้ลงมาตรวจความเรียบร้อย
“ เรียบร้อยดีครับ วันนี้คอนโดเราห้องเต็มพอดีครับ พอดีเมื่อเดือนก่อนคุณยูคยอมที่อยู่ห้อง 1797 มาขอจองห้อง 0297 ที่เหลืออยู่ห้องเดียว ตรงข้ามกับห้องคุณมาร์คไว้น่ะครับ เห็นบอกว่าเพื่อนจะมาอยู่ แล้วเมื่อวานก็พึ่งจะย้ายเข้ามาครับ “
“ โอเคครับ ถ้ามีอะไรโทรหาผมได้ตลอดเลยนะครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะ “ ผมส่งยิ้มบางๆให้
“ ครับคุณมาร์ค “ พนักงานก้มหัวให้ผมเล็กน้อย แล้วเดินกลับไปทำงานต่อ
ผมเดินเข้ามาลิฟต์แล้วครับ และตอนนี้ในลิฟต์ก็เงียบมากเลยแหละ มีแค่ผมกับเด็กน่าจะเป็นรุ่นน้องผมสองคนยืนอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน คนนึงตัวสูงใหญ่ หุ่นดี ขาวตี๋ ยืนก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่ และอีกคนตัวเล็กก หุ่นดีเหมือนผู้หญิงเลยครับ ขาว ขายาว สีผมคาลาเมล ยืนหันหลังให้ผมอยู่
“ เอ่อ.. ไปชั้นไหนครับ “ อยู่ๆคนตัวเล็กที่ยืนหันหลังให้ผมอยู่ก็หันหน้ากลับมาถามผม วินาทีนั้นแหละผมนิ่งไปสักพัก ได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจคนอะไรวะแม่งโครตน่ารัก ! ตัวเล็ก ตาโต จมูกรั้น แก้มเยอะๆน่าบีบ และปากบวมๆสีเชอรี่นั่นอีก เหมือนมาร์ชเมลโล่ ฮือ ต้วนอยากได้อ่ะ ต้วนจะเอาอ่ะจะเอาคนนี้เป็นแฟน ! ไม่ได้นะๆเราต้องคีพลุคก่อนมาร์คต้วน มึงต้องตั้งสติ !
“ 22 “ ผมตอบกลับไปเสียงเบา เพราะตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก จังหวะหัวใจของผมมันเต้นรัวมากรู้สึกสั่นไปหมด กลัวว่าถ้าพูดเสียงดังกว่านี้คงจะโดนจับได้แน่ ดีที่วันนี้ผมแต่งตัวมิดชิดหน่อย น้องเขาเลยไม่เห็นว่าผมกำลังยิ้มให้เขาอยู่ใต้แมสปิดปากนั้น
“ อ๋อ ! โอเคครับชั้น 22 “ น้องคนตัวเล็กพูดออกมาอีกครั้งและกดตรงเลข 22 ก่อนจะหันกลับไปคุยกับเพื่อนอะไรไม่รู้ ผมไม่ค่อยได้ยิน
ตริ๊ง !
เสียงลิฟต์เปิดออกบ่งบอกว่าถึงชั้นที่ 22 แล้ว จากนั้นน้องคนตัวสูงๆก็รีบเดินออกไปทันทีได้ยินว่าปวดฉี่ เลยเหลือแต่น้องคนตัวเล็กที่เดินอยู่ข้างหน้าผม ว่าแต่นี่มันทางไปห้องผมนิ หรือว่าน้องจะอยู่ห้องตรงข้ามนะ ? ผมเดินตามน้องมาเรื่อยๆจนถึงหน้าห้องตัวเอง แล้วจัดการแตะคีย์การ์ดและเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว ผมหันกลับมาส่องตรงตาแมวก็พบว่าน้องคนตัวเล็กอยู่ห้องตรงข้ามผมจริงๆ ฮืออออออออ มาร์ค ฟิน !
ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด ติ๊ด
“ ฮัลโหลมึงงง แจ็คสัน ! กูเจอเด็กน่ารักว่ะแม่งโครตน่ารักอ่ะ มึงกูอยากได้ ๆ อยากได้น้องเขาเป็นแฟนมึงต้องช่วยกูนะ ! “ ผมจัดการต่อสายหายแจ็คสันทันที
( อะไรของมึงนะเด็กอะไรกูงง เด็กที่ไหน ? )
“ น้องเขาอยู่ห้องตรงข้ามกูอ่ะมึง ! เห็นพนักงานบอกกูว่าพึ่งย้ายมาใหม่เมื่อวานโครตน่ารักเลยว่ะ “ พูดแล้วก็ฟิน แก้มย้อยๆนั่น น่าจับมาปั้นๆ แล้วกลืนลงท้อง ! หึหึ
( ห้ะ โอ๊ยไอ้มาร์คกูล่ะยอมใจมึงจริงๆ จะน่ารักสักเท่าไหร่กันเชียววะงั้นพรุ่งนี้ค่อยคุยกันที่มอนะ ตอนนี้กูไม่ค่อยว่างถ้าไม่น่ารักมึงต้องเลี้ยงของที่กูอยากกิน แต่ถ้าน้องเขาน่ารักแบบที่มึงบอกจริงๆ กูให้มึงกินเหล้าที่ร้านกูเลยไม่อั้นฟรีๆวันนึง )
“ มึงพูดแล้วนะ ! ห้ามคืนคำเด็ดขาดไว้เจอกันหวังน้อยของมาร์ค “
( หวังน้อยของมาร์คพ่องดิ กูจะเป็นแจ็คกี้ ! เออๆพรุ่งนี้เจอกันมึง )
ตูดดด.. ตูดดด..
แล้วสายก็ถูกตัดไป เฮ้อ อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ ^^
Talk
เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย ? เม้นท์บอกเราด้วยน๊าา
#นี่หรอพี่มาร์ควิศวะ
ความคิดเห็น