คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ประวัติพญานาคแต่ละองค์ (ที่ได้ยินชื่อกันบ่อยๆ ตามความเชื่อพุทธ , ฮินดู)
ที่มา: http://www.pantown.com/group.php?display=photoalbum%2Fviewalbum&id=73366&folder=album3&area
1. 1. อ์ท้าวพามุลินท์นารา
รั้นล่ว ๗ วันแล้ว เส็ไปประทับนั่ัสมาธิยัร่มไม้ิ อันมีนามว่า "มุลินท์" อันั้อยู่ในทิศบูรพาหรือทิศอาเนย์ แห่ไม้มหาโพธิ์ เสวยวิมุิสุอยู่ ที่นั้นอี ๗ วัน มุลินท์นาราในาลนั้นฝนพรำลอ ๗ วัน พานามีนามว่า "มุลินท์นารา" มีอานุภาพมา อยู่ที่สระโบรี ใล้้นมุลินท์พฤษ์นั้น มีวามเลื่อมใสในพระศิริวิลาศ พร้อม้วยพระรัศมีโอภาสอันามล่วล้ำเทพยาทั้หลาย ึเ้าไปใล้แล้วเ้าึ่นาย แววพระสัมมาสัมพุทธเ้าไ้ ๗ รอบ และแผ่พัพานอันให่ ป้อปเบื้อบนพระเศียร มิให้ลมและฝนถู้อพระายพระผู้มีพระภาเ้า
รั้ล่ว ๗ วัน ฝนหายาแล้ว พานา็ลายนำแลายเป็นมานพ เ้าไปถวายอัลีเพาะพระพัร์ พระผู้มีพระภาเ้าทรเปล่อุทานวาาว่า "วาม สัเป็นสุ สำหรับบุลผู้มีธรรมอันเห็นแล้ว ยินีอยู่ในที่สั รู้เห็นามวามเป็นริ วามไม่เบียเบียน ือวามสำรวมในสัว์ทั้หลาย และวามปราศาวามำหนั ือวามล่วามทั้หลายเสียไ้้วยประารทั้ปว เป็นสุในโล วามนำอัสมิมานะ ือวามถือัวออให้หมไปเป็นสุอย่ายิ่"
รั้นล่ว ๗ วันแล้ว เส็ออาร่มไม้มุลินท์ ไปยัร่มไม้เุ อันมีนามว่า "ราายนะ" อันอยู่ในทิศทัษิ แห่้นมหาโพธิ์ เสวยวิมุิสุ ที่นั้น สิ้น ๗ วัน เป็นอวสาน ในาลนั้น ท้าวสัะอมรินทราธิรา ทรำริว่า พระสัมมาสัมพุทธเ้ามิไ้เสวยพระระยาหารนับแ่าลรัสรู้มาไ้ ๔๙ วันแล้ว ึไ้เส็ลมาาเทวโล น้อมผลสมออันเป็นทิพยโอสถเ้าไปถวาย พระผู้มีพระภาเ้าทรรับผลสมอเสวย แล้วทรสรีระิลพระบัม ทรสำราพระายแล้ว เส็เ้าประทับยัร่มไม้ราายนะพฤษ์นั้น.
2. 2. พานาาธิบีสีสันาบาาล
สายพันธุ์อพามุลินท์นารา ือ พานา 7 เศียร ึ่สืบสายพันธุ์มานถึ พาศรีสันารา (นาาธิบีสีสันาบาาล) ึ่เื่อว่าเป็นษัริย์แห่พานาฝั่ลาว ส่วนฝั่ไทยือ พาศรีสุทโธนารา (นาาธิบีสีสุทโธ) เป็นษัริย์พานาฝั่ไทย แ่เป็นพานาเศียรเียว ึ่ล่าวันว่า ทั้ 2 ราาพานานี้เป็นสหายัน
3. 3. พาภุ์นารา
พาภุ์นาราเ้าวิสุทธิเทวา เป็นพานาราประำอ์พระศิวะเทพ หรือพระอิศวรเ้า น่าะอยู่ในระูลัพพะยาปุะ มีพระวรายเป็นสีเทาฮินู พระนาภีและพระเศียรเป็นสีแ มีพระมเหษีือ พานาิีเทวีศรีปาาล ึ่เป็นพานาิีประำอ์แม่พระอุมาเทวี มเหสีอพระศิวะเทพ (้อออภัยหา้อมูลลาเลื่อน เอาไว้พี่านีสึออมา เพิ่มเิมใหม่) หนึ่ในมหาเทพผู้เป็นให่ในสามพระอ์ อันไ้แ่ พระพรหม (ผู้สร้า), พระนาราย์ ( ผู้รัษา) ลัทธิไวษพ นิาย นับถือพระอ์เป็นเทพสูสุ, พระศิวะ (ผู้ทำลาย(วามั่วร้าย))ลัทธิไศยวนิาย นับถือพระอ์เป็นเทพสูสุ ถ้าสามพระอ์รวมัน ะเป็นพระรีมูริ อิทธิพลอมหาเทพทั้สามพระอ์มัะเี่ยว้อับนไทยมา้านาน โยเพาะ่วสมัยารปรอแบบสมบูราาสิทธิราย์ พระนามอพระอ์ มัะปราในพระนามอพระมหาษัริย์ และพระราวษ์ รวมทั้สถานที่สำัๆ เ่น สมเ็พระรามาธิบี....( พระราม - พระนาราย์), สมเ็พระราเมศวร ( พระราม - พระอิศวร ), สมเ็พระนเรศวร ( พระนาราย์ - พระอิศวร ) เป็น้น
4. 4. พานาาอธิปบีศรีสุทโธ
เ้าพ่อพาศรีสุทโธเป็นพานา รอเมือหนอระแสรึ่หนึ่และอีรึ่หนึ่เป็นพานาเ่นเียวันปรอ มีื่อว่าสุวรรนา และมีบริวารฝ่ายละ 5,000 เ่นเียวัน ทั้สอฝ่ายอยู่ร่วมัน้วยวามรั วามสามัี เป็นน้ำหนึ่ใเียวันมีอาหาราริน็แบ่ันิน มีาร่วยเหลือึ่ันและันเป็นเพื่อนายันลอมา แ่มี้อลันอยู่้อหนึ่ว่า ถ้าฝ่ายหนึ่ฝ่ายใออไปหาินล่าเนื้อหาอาหารอีฝ่ายหนึ่ไม่้อออไปล่า เนื้อหาอาหารเพราะเรว่าบริวารไพร่พละระทบระทั่ัน และอาะเิรบราันึ้นแ่ให้ฝ่ายที่ออไปล่าเนื้อหาอาหารนำอาหารที่หามา ไ้แบ่ันินฝ่ายละรึ่ ารระทำโยวิธีนี้อยู่้วยันอย่าสบสุลอมา
อยู่มาวันหนึ่สุวรรนาพาบริวารไพร่พลออไปล่าเนื้อหาอาหารไ้้ามาเป็น อาหาร ไ้แบ่ให้สุทโธนารึ่หนึ่พร้อมับนำนอ้าไปใหู้เพื่อเป็นหลัาน ่าฝ่าย่าินเนื้ออย่าอิ่มหนำสำรา้วยันทั้สอฝ่าย และวัน่อมาอีวันหนึ่สุวรรนาไ้พาบริวารไพร่พลออไปล่าเนื้อหา อาหารไ้เม่นมา สุวรรนาไ้แบ่ให้สุทโธนารึ่หนึ่เหมือนเิม พร้อมทั้นำนอเม่นไปใหู้ ปราว่าเม่นัวเล็นิเียว แ่นอเม่นให่เม่นัวเล็เมื่อแบ่เนื้อเม่นให้สุทโธนาึ้อแบ่ให้ น้อยสุทโธนาไ้พิาราูนเม่นเห็นว่านาน้าเล็นิเียวัวยัให่โ นานี้ แ่นี้นให่นานี้ัวะให่โนาไหนถึอย่าไรัวเม่นะ้อ ให่ว่า้าอย่าแน่นอน ิไ้อย่านี้ึให้เสนาอำมาย์นำเนื้อเม่นที่ไ้รับส่วนแบ่รึ่หนึ่ไป ืนให้สุวรรนาพร้อมับฝาบอไปว่า "ไม่อรับอาหารส่วนแบ่ที่ไม่เป็นธรรมาเพื่อนที่ไม่ื่อสัย์"
ฝ่ายสุวรรนาเมื่อไ้ยิน ันั้น ึไ้รีบเินทาไปพบสุทโธนาเพื่อี้แให้ทราบว่าเม่นถึแม้นมันะให่โ แ่ัวเล็นิเียว อให้เพื่อนรับเนื้อเม่นไว้เป็นอาหารเสียเถิ สุวรรนาพูเท่าไรสุทโธนา็ไม่เื่อผลสุท้ายทั้สอฝ่ายึประาศสราม ัน ฝ่ายสุทโธนาึ่มีวามโรธเป็นทุนอยู่ั้แ่เห็นเนื้อเม่นอยู่ แล้วึสั่บริวาร ไพร่พลทหารรุรบทันที ฝ่ายสุวรรนาึรีบเรียระมบริวารไพร่พล่อสู้ทันทีเ่นเียวัน
ามารบอเล่าสู่ันฟัมาว่าพานา ทั้สอรบันอยู่ถึ 7 ปี่าฝ่าย่าเมื่อยล้า เพราะ่าฝ่าย่าหวัะเอานะันให้ไ้ เพื่อะรอวามเป็นให่ในหนอระแสเพียนเียวนทำ ให้ทุสิ่ทุอย่าที่อยู่บริเวหนอระแสและบริเวรอบ ๆ หนอระแสเิวามเสียหายเือร้อนไปามัน เมื่อเิรบันรุนแรที่สุนทำให้ พื้นโลสะเทือนเิแผ่นินไหวทั้หม เทวาน้อยให่ทั้หลายเิวามเือร้อน ไปทั้สามภพ
วามเือร้อนทั้หลายไ้ทราบไปถึ พระ อินทรา ธิราผู้เป็นให่ เทวาน้อยให่ทั้หลายไปเ้าเฝ้าพระอินทร์เพื่อร้อทุ์และเล่าเหุาร์ ่า ๆให้ฟั เมื่อพระอินทร์ไ้ทราบเรื่อลอแล้ว ะ้อ หาวิธีารให้พานาทั้สอหยุรบันเพื่อวามสบสุอไรภพึไ้เส็าาวึส์ลมายัเมือมนุษย์โลที่หนอระแส แล้วพระอินทร์รัส เป็นเทวราโอารว่า "ให้ท่านทั้สอหยุรบันเี๋ยวนี้" ารทำสรามรั้นี้ถือว่าทุฝ่ายเสมอัน และหนอระแสให้ถือว่าเป็นเปลอสราม ให้พานาทั้สอพาันสร้าแม่น้ำนละสายออาหนอระแสใรสร้าถึทะเล ่อนะ ให้ปลา บึ ึ้นอยู่ในแม่น้ำแห่นั้น และให้ถือว่าารทำ สรามรั้นี้มีวามเสมอัน เพื่อป้อันารทะเลาะวิวาทอพานา ทั้สอ ให้เอาภูเาพาไฟ เป็น เั้นนละฝ่าย ใร้ามไปราวีรุรานันอ ให้ไฟาภูเาพาไฟไหม้ฝ่ายนั้นเป็นุลมหาุล
เมื่อพระอินทร์รัสเป็นเทวราโอาร ั ล่าวแล้วสุทโธนาึพาบริวารไพร่พลอพยพออ า หนอระแสสร้าแม่น้ำมุ่ไปทาทิศะวันอออหนอระแส เมื่อถึร ไหนเป็นภูเา็โ้ ไปามภูเาหรือ อาะลอภูเาบ้าามวามยา ่ายในารสร้า เพราะสุทโธนาเป็นนใร้อน แม่น้ำนี้เรียื่อว่า "แม่น้ำโ"
5. 5. พาเอรปันารา
"..ในสมัยพระพุทธเ้าทรพระนามว่า "สมเ็พระพุทธัสสป" ไ้มีภิษุรูปหนึ่ำพรรษาอยู่ในถํ้าิายทะเล ือภูเาายทะเล เวลานั้นนมีอายุถึ ๔๐,๐๐๐ ปี ท่านบวเป็นพระำศีลภาวนานานถึ ๒๐,๐๐๐ ปี ยัเป็นพระปุถุนนธรรมาที่เรียว่า "สมมุิส์"
วันหนึ่ท่านอาบนํ้าอยู่ายทะเล มีเรือสำเภาลำหนึ่แล่นมา้าๆ เพราะลมอ่อน เียเ้ามาใล้ที่ท่านอาบนํ้า ท่านเห็นะไร่นํ้าับ้าเรืออยู่มันยาวมา เรือเินทะเล้อเินทาันเป็นเือนๆ ะไร่็ับมา ท่าน็เลยนึสนุึ้นมาโผายไปับะไร่นํ้า ปล่อยให้เรือลาไปามอัธยาศัย ร่าายอท่านหนั ะไร่ไม่สามารถทรัวอยู่ไ้ึหลุออมา ัวท่าน็หลุออมาาเรือแ่ไม่เป็นไรเพราะนํ้าื้น
ารพราอเียว ือารทำให้ะไร่นํ้าหลุออาที่เิม พระพุทธเ้าทรปรับเป็นอาบัิปาิีย์ แ่มีโทษไม่เหมือนับอาบัิปาิีย์าร่าสัว์ัีวินั้นลนร แ่ปาิีย์ารพราอเียวให้พลัพราาที่เิมอท่าน็ือ ท่านเป็นพระอยู่อ์เียวึไม่มีารแสอาบัิ ือไม่มีโอาสระับโทษนี้ เวลาายอาบัิ็าในิเียวเท่านี้ ารำศีลภาวนาอท่านไม่มีผลให้เิเป็นมนุษย์ เป็นเทวาหรือพรหม แ่้อไปเิเป็นสัว์เรัานเป็นพานา ้วยอำนาแห่ารบำเพ็บารมีมานานถึ ๒๐,๐๐๐ ปี และมีวามเารพในอ์สมเ็พระสัมมาสัมพุทธเ้า ึมีสภาวะเป็นทิพย์มีวามเป็นอยู่ล้ายเทวา มีที่อยู่เป็นทิพย์ มีเรื่อบริโภเป็นทิพย์ มีสมบัิอันเป็นทิพย์แ่ทว่าเป็นสัว์เรัานมีนามว่า "พาเอรปันารา" ็เพราะว่ามีรูปร่าหน้าาไม่เหมือนนาธรรมา มีสภาพเหมือนะไร่นํ้าือ ทั้ัวรุ่มร่ามนุนัไปหม เหมือนะไร่นํ้าลอยนํ้า
่อมาพาเอรปันารา็ไ้ นานาวิา ือนานารีอีัวหนึ่มาเป็นู่รอ มีลูสาวมีนามว่า "นานามาวิา"
รั้นเมื่ออ์สมเ็พระสัมมาสัมพุทธ เ้าอ์ปัุบันทรอุบัิึ้น พานานนี้ถึแม้ว่าะเป็นนาแ่มีอารม์ใเป็นทิพย์ มีวามิอยู่เสมอว่าเมื่อไรหนอพระพุทธเ้าพระอ์ใหม่ะทรอุบัิึ้น ท่านมีอายุนานเหลือเินเพราะท่านเิเป็นนาในสมัยสมเ็พระพุทธัสสป และพระอ์ทรนิพพานไปแล้ว สิ้นเวลาเป็นล้านๆ ปี ท่านพานานนี้็ยัมีอายุยืนเป็นพานาอยู่ ถ้าหาว่าท่านายาวามเป็นนา วามีเิมปรา็ะบันาลให้ท่านเป็นเทวาไ้ แ่ทว่าอายุอท่านมันนานเินไป แ่ิใ็ยัน้อมไป้วยุศล
วันหนึ่ท่านเิไม่สบายใิว่า อ์สมเ็พระอมไรทรอุบัิึ้นในโลแล้วหรือยั ทนไม่ไหวึไ้เรียลูสาวือ นานามาวิาให้แปลเป็นมนุษย์สาวสวย ัวท่านเอ็แผ่พัพานให้ลูสาวยืนอยู่บนพัพานอท่าน แล้ว็ร้อเพลเป็นพุทธภาษิ ที่ท่านแ่ึ้นโยั้ิิว่า เพลนี้มีแ่อ์สมเ็พระสัมมาสัมพุทธเ้าเท่านั้นที่ะทรแ้ไ้ นธรรมาไม่สามารถะแ้ไ้ เพลอท่านเป็นพุทธภาษิที่ สมเ็พระพุทธัสสป รัสไว้ ท่านำไ้เพราะิเป็นทิพย์
เมื่อท่านแผ่พัพานลอยึ้นมาในน่านนํ้า นานามาวิา็ร้อเพลที่พ่อแ่ให้ โยมีสัาว่า "ถ้าใรร้อเพลแ้เพลนี้ไ้ เราะยอมเป็นภรรยา" รูปร่าหน้าาอลูสาวท่านสวยมา ไม่ว่าใรๆ ที่ทราบ่าว็พาันไปร้อเพลแ้ เมื่อร้อเพลแ้แล้วนา็อบว่า "ไม่ถู" ท่านพ่อ็เป็นพยานบอว่า "ยัไม่ถู" ถ้าร้อเพลแ้ถูเมื่อไร็ยลูสาวอเราให้เป็นภรรยาทันที เพราะสภาวะท่านเป็นทิพย์ ท่าน็พูภาษาน
่อมาอ์สมเ็พระอมไรทรเห็นว่า อุรมาพ ึ่เป็นู่รอันมาับนานามาวิา ะไ้เป็นพระโสาบัน เวลานั้นอุรมาพไ้ยิน่าวเาลือว่า นานามาวิามีรูปร่าหน้าา ทรวทรสวยยิ่ว่ามนุษย์ใๆ ในโลที่ะพึสวยเท่า มาร้อเพลให้นแ้ ถ้าใรแ้ไ้ะยอมเป็นภรรยา ึไ้ศึษาว่าเพลเาร้อว่าอย่าไร ็ั้ใะร้อแ้ ็เินออาบ้านไป เมื่ออ์สมเ็พระอมไรทรทราบอุปนิสัยว่าเาะไ้ พระโสาปัิผล พระอ์ึไ้ไปนั่ัลาทา รั้นอุรมาพเห็นพระพุทธเ้าึเ้าไปถวายนมัสารเพราะรู้ั พระพุทธเ้าึไ้รัสถามว่า "เธอะไปไหน"
อุรมาพึไ้ราบทูลว่า "้าพระพุทธเ้าะไปร้อเพลแ้นานามาวิา"
พระพุทธเ้าทรทราบแล้วว่าเาเป็นเนื้อู่ัน เาะ้อเป็นู่รอันแน่ และอีประารหนึ่ เมื่อเป็นู่รอันแล้วไ้ฟัเทศน์อพระอ์ เาะไ้บรรลุพระโสาปัิผล อ์สมเ็พระทศพลทร้อารอย่าเียวือพระโสาปัิผล ให้เาเริเ้าถึวามเป็นพระอริยเ้า พระอ์ึรัสถามอุรมาพว่า "เพลที่เธอะไปร้อแ้ เธอะร้อว่าอย่าไร" อุรมาพึเล่าให้พระพุทธเ้าฟั พระอ์ึไ้บอว่า "แ้แบบนี้ไม่ถู ้อแ้แบบนี้" แล้วพระอ์็ทรผูเพลเป็นพุทธภาษิไปให้ร้อเพล และอุรมาพ็ไปอรับอาสาะร้อเพลแ้ นานามาวิา็ร้อเพลำถาม อุรมาพ็ร้อเพลแ้
พา เอรปันาราั้ใฟัอยู่ พอไ้ฟัารร้อเพลแ้นี้ถู้อามที่นั้ใไว้ ็ิในใว่าเวลานี้อ์สมเ็พระพิิมาระ้ออุบัิึ้นแล้ว ็ีใึไ้เอาพัพานีนํ้า นํ้าเป็นลื่นทำเอานที่ยืนอยู่ริมแม่นํ้า หล่นลไปในนํ้าามๆ ันเพราะถูลื่น พาเอรปันาราึ่อยๆ เอาหาประอนทั้หมึ้นไปบนลิ่ แล้วนเอ็แปลเป็นมนุษย์ึ้นไปถามอุรมาพว่า "เพลที่ท่านนำมาแ้นี้ ท่านิไ้เอหรือว่าใรสอนท่าน" อุรมาพึอบว่า "เพลนี้อ์สมเ็พระสัมมาสัมพุทธเ้าทรสอนให้" ท่านึถามว่า "เวลานี้พระพุทธเ้าอยู่ที่ไหน" อุรมาพบอที่แล้ว็พาันไป
เมื่อ ไปถึ พระพุทธเ้า็เทศน์โปร อุรมาพเป็นพระโสาบัน นานามาวิาและพาเอรปันาราเ้าถึพระไรสรมน์ แล้วยลูสาวพร้อม้วยสมบัิอันเป็นทิพย์ให้อุรมาพ ือนำสมบัิส่วนนั้นมาไว้เมือมนุษย์ ะนำไปไว้บาาลไม่ไ้ อุรมาพลายเป็นมหาเศรษีให่ อ์สมเ็พระอมไรรัสว่า ารฟัพระธรรมเทศนาราวนั้น ถ้าพาเอรปันาราไม่เป็นสัว์เรัาน ็ะไ้บรรลุพระโสาบัน เป็นพระอริยบุลเบื้อ้น ที่ฟัแล้วไม่สามารถะเป็นพระอริยเ้าไ้ ็เพราะว่าพาเอรปันาราไม่ใ่น เป็นสัว์เรัาน ึไม่มีโอาสที่ะบรรลุมรรผล
6. 6. พาอนันนารา
พาอนันนารา พาหนะู่บารมีอพระนาราย์ ำว่าอนันะมีวามหมายว่า อนัน์ ไรุ้บ มีวามยาวมาถึนาว่าสามารถพันรอบโลไ้แ่เิมพานารามีพระนามเิม ว่าพาเศษะ นารา ทรเป็นโอรสอ์แรอพระัศยปะ และ นาัทรุ พาอนันนาราเป็นให่ในเมือบาาลเป็นราาแห่นาทั้ปวในเษียรสมุทรและ ไ้ามเส็พระนารย์เสมอ
นาเป็นูให่ บนหัวมีหอน ที่ามีเรา ลำัวมีเล็และปลายหามีลวลายาม มีอิทธิฤทธิ์สามารถแปลัวไ้ และสามารถบันาลให้เิฝนไ้้วย เรียว่า นาให้น้ำ นาในวรรีไทย นอาะมี ๑ หัวแล้ว ยัปรานาที่มี ๗ หัว เรียว่า นาเ็เศียร พาอนันนารา มี ๑,๐๐๐ เศียร อนันนาราัวอยู่ลาเษียรสมุทร เป็นแท่นบรรทมให้พระนาราย์ หลัาที่พระนาราย์ปราบผู้ที่มารบวนเทวาและมนุษย์ไ้แล้ว อนันนาราสามารถพ่นพิษเป็นไฟบัลลัยัลป์ล้าโลไ้เมื่อถึเวลาสิ้นอายุ อโล เมื่อพระนาราย์อวารมาเป็นพระรามเพื่อปราบทศั์ อนันนารา็มาเิเป็นพระลัษม์่วยพระรามทำสรามับทศั์้วย
7. 7. ท้าววิรูปัษ์
ท้าววิรูปัษ์ ท้าวมหาราุโลบาลผู้ปรอแห่ปัิม ้าวแห่พานาทั้ปว ในเทวำนานยุ้นทรำรำแหน่ท้าวสัะเทวรา นอานี้ยัมีล่าวถึในันธปริร(โบราเรียพระปริรันู)บทสวเ็ำนาน สวเพื่อให้สวัสีาพวสัว์มีพิษทั้หลายเพราะท้าวมหาราพระอ์นี้ทรมี พานาเป็นบริวาร
เทพนรปราารสุวรรอันสวยาม ึ่ั้อยู่ในทิศปัิม ือ ้านะวันแห่แนสุาวีสรวสวรร์ั้นาุมหาราิานี้ มีเทวาธิราผู้ยิ่ให่ทรพระนามว่า "ท้าววิรูปัษ์มหารา" ทรเป็นอมเทพผู้ปรอ ็อันว่าท่านท้าววิรูปัษ์มหารานี้นั้นพระอ์ทรเป็นเทวาธิรา มีบุานุภาพมา มีรัศมีมา เทวาที่อุบัิเิเป็นบุรอพระอ์็มีมา แ่ละอ์ล้วนแ่ทรไว้ึ่พละำลัมา มีฤทธิ์ มีอานุภาพ มียศ เป็นอันมา พระอ์ทรเป็นอธิบีผู้มีอำนาให่ ทรปรอทวยเทพในเทพนร้านทิศะวัน สรวสวรร์ั้นาุมหาราิานี้โยธรรม ยัวามผาสุื่นบานหรรษาให้บัเิแ่มวลเทพผู้เป็นบริวาร ลอทุทิพารารีาล
นอาะทรเป็นเทวาธิรา ผู้มียศศัิ์ และมีอำนาเหนือเทพบริษัทแห่น ในเทพนร้านทิศะวันัล่าวแล้ว ท่านท้าววิรูปัษ์มหารายัทรำรำแหน่เป็นอธิบี
ปรอ "หมู่นา" อีำแหน่หนึ่้วย ็หมู่นานี้ เป็นสัว์วิเศษเหล่าายทิพย์พวหนึ่ ึ่ปราว่ามีฤทธิ์เมา เพราะพิษแห่นาทั้หลายนั้นมีฤทธิ์ล้าแ็ แ่เพียถู้อบุลใบุลหนึ่ พิษแห่นา ย่อมมีฤทธิ์สามารถัเอาผิวหนัแห่บุลนั้น ให้ถึแ่วามายไ้ในพริบาเหมือนับบาบ และเหล่านาทั้หลายย่อมรู้ันิรมิน เมื่อมีวามประส์ะเที่ยวไปในที่่า ๆ แนมนุษยโลเรานี้ บาราวเหล่านาีผู้มีฤทธิ์ย่อมนิรมินเป็นู บาราว็ทรเพศเป็นเทพยา แ่บาราว็นิรมินเป็นระแบ้า เป็น้น เที่ยวไปในราวไพรามอัธยาศัยแห่นอย่าสุสำรา
ในรีนี้ หาะมีปัหาว่า "สัว์ทั้หลายในวัสสาร" ทำรรมอะไรไว้ ึไ้มีโอาสมาเิเป็นนาไ้เล่า"
ำวิสันา็มีว่า
มีพระภิษุพุทธสาวรูปหนึ่ ไ้เ้าไปเฝ้าแล้วทูลถามสมเ็พระสัมมาสัมพุทธเ้า พระอ์ผู้ทรไว้ึ่พระสัพพัุาว่า "้าแ่พระอ์ผู้ทรพระเริ ! อะไรหนอ เป็นเหุ เป็นปััย ให้นบานในโลนี้ ายแล้วไปเิเป็นนา" สมเ็พระผู้มีพระภาพเ้า ไ้ทรมีพระมหารุารัสว่า
"บุลบานในโลนี้ เาไ้ยินไ้ฟัมาว่า พวนามีอายุยืน มีวรระาม มีวามสุมา เาึอบใ แล้วทำวามี้วยไรทวารแล้วมีวามปรารถนาว่า
"โอหนอ เมื่อเราายไปาโลนี้แล้ว อให้เราไ้ไปบัเิเป็นนา"
รั้เาายไปแล้ว ย่อมเ้าถึวามเป็นสหาย ือไ้ไปเิเป็นนา้อนี้แล เป็นเหุเป็นปััย ให้นบานในโลนี้ เมื่อายไปแล้วไปเิเป็นนา"
พระพุทธีานี้ ย่อมเป็นเรื่อี้ให้เห็นว่า ผู้ที่ประอบัลยารรมวามี้วย าย วาา ใ ยินีในารบำเพ็ุศล เมื่อ้อารไปเิเป็นนาย่อมมีโอาสไ้เป็นนาในาิ่อไปสมวามปรารถนา พวนาเหล่านี้ มีีวิวามเป็นอยู่โยผาสุสมวรแ่อัภาพ และพวเามีวามภัีและวามเารพ่อท่านท้าววิรูปัษ์มหารา ผู้ทรเป็นอธิบีทรพระุอันประเสริแห่นเป็นยิ่นั
ความคิดเห็น