คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7
อนที่ 7
"อุ..."เ้าอื่อมอหน้าอเธอแล้วหลบสายาที่เธอ้อมอมาเบาๆ ่อนะรีบวิ่แ่มือเล็อผู้หินนี้มาว้ามืออเาไว้เสีย่อน
"นายำันไม่ไ้หรอ ?"ผู้หินนั้นัถามเาโยไม่ปล่อยมือเลย
"ปล่อย"อุพู้วยเสียที่เรียบและเย็นาและเปรยมอเธอ้วยหาา
"ไม่"เธอปิเสธทำให้อุที่รีบเผลอพลัเธอแรๆ ไปหนึ่ทีนเธอล้มล
อุหันหลัมามอเพียแวบเียวเา็หายัวไป เธอือ แวมไพร์ ที่พิเศษว่าแวมไพร์ัวอื่นๆ เพราะเธอเยเป็นมนุษย์มา่อนมนุษย์ที่พวเาหลใหล
'อนา' ผิวเธอเนียมนุ่มราวับนาฟ้านาสวรร์แ่เธอันมาพบเอับอุ เธอเอ็อบอุั้แ่แรเอในอนนั้นเธอไม่รู้ว่าอุือัวอะไรเธอเพียรู้ว่าเาือนที่สำัสำหรับเธอมาในอนนั้น
"อุ"อนาเรียอุที่อยู่ในป่าให่ให้ออมาหาเธอแ่ลับไม่มีเสียอบรับใๆ
"อ้ะ !"เธอเินไปเรื่อยๆ นเอับร่าสูออุำลัใ้มือวัเลืออสิโัวให่เ้าปา !
"รี๊ !"เธอเผลอรี๊ออมาโยไม่รู้ัวทำให้อุหันมามอเธออย่าไว
"นี่ เธอ !"อุว้าแนออนาแล้วมออย่าเอาเรื่อ
"ะ ั้นอโทษอโทษนะ"อนาเอ่ยออมาโยไม่มอหน้าออุ อุถอนหายใออมาเบาๆ แล้วมอหน้าหวานอเธอ
"เหอะ ็แ่ลมปาะเื่อไ้ยัไ !?"อุเปลี่ยนาับมือมาบีบอเธอเอาไว้เบาๆ
"อะ อึ !"อุบีบแรึ้นเรื่อยๆ นออเธอเรื่อมะเปลี่ยนสี
"ปะ ปล่อยเถอะนะ!"อนาิ้นอย่าทรมานเธอ หัน้ายหันวาให้หวัมีนมา่วยเธอ
และแล้วเธอ็เอร่าอเ็้ผูิหินหนึ่ที่น่าะอทยุราว 13 - 15 ถือุ๊าไว้แน่นมอูารระทำออุที่ทำับเธอ 'อินยอ..'
อนาพยายามิ้นัวสุแรและวัมือหวัให้เ็สาวมา่วยแ่เธอันวิ่หนีไปเสียั้น
"ฮึ !"อุปล่อยให้เธอเป็นอิสระเธอุมอัวเอแล้วถอนหายใแรๆ เพื่อเอาออิเนเ้ามาในปอ
"เธอรู้ัยัยเ็นั่นั้นหรอ ?"อุ้มลมาระิบ้าหูเธอ
"ยัยนั่นน่ะไม่่วยเธอหรอนะ เพราะว่าเธอน่ะเป็นนอพวัน !"พอบประโยอุ็ฝัเี้ยวมๆ ลมาที่ออเธอ
"อึ ะ..่วย้วย!"อุถอนเี้ยวออมาแล้วูอนาที่ิ้นทรมาน้วยวามเ็บปว
"หึๆ"อุัแยนัวเอเพื่อให้มีเลือไหลหส่อยๆ แล้วบัับใผ้เธอับเลืออเา
าออนา่อยๆ เปลี่ยนาสี่น้ำาลลายเป็นสีแส พร้อมับผิวที่ีลอย่าเห็นไ้ัอุหภูมิในร่าายอเธอ่อยๆ ลล
"ยินี้อนรับนะ อนา..."
::ลับมาปัุบัน::
"พี่ินะ...ปล่อนอินยอเถอะ"อินยอิ้นเมื่อรู้สึว่า้อมือเธอะเริ่มแสบ
"พี่ไม่ไว้ใใรทั้นั้นพี่ะไม่ปล่อยเธอไป"ินหันมาหันมาหาอินยอแล้วอปลอบเธอ
"ทำไมล่ะะ ?ไม่อย่านั้นพี่ิน็ปล่อยอินยอไปเถอะ่ะ"น้ำใสๆเริ่มหยลบนใบหน้าใสออินยอ
เธอรู้สึเหนื่อยที่้อมาทนอะไรับเรื่อพวนี้ั้แ่อินยอเ้ามาบ้านหลันี้เธอ็โนอุรัวานลอแม้ะไม่ไ้แบบเปิเผยแ่เธอ็อึอัรวมถึิน ที่เพิ่ะมาีับเธอเพราะเหุอะไรเธอ็ไม่ยัรู้ เธอแ่สับสนว่าทำไมเรื่อวราว่าๆ ถึไ้เป็นแบบนี้
มือหนายมาปาน้ำาให้ับเธอแล้ว้มลมาหอมแ้มเธอ้วยวามเอ็นู
"ไม่ไ้ พี่บอแล้วไว่าพี่รัเธอ"
"พี่าเธอไปไม่ไ้ริๆ นะ"
วี ับ ีมินพาออามาที่ห้อนอนอเธอเออนนี้ออาหลับไปแล้ววีห่มผ้าห่มให้ออาแล้วถือวิสาสะลูบหัวเธอเบาๆ
"วี มึลัหลับหรอ?"ีมินถามวี
"ลัหลับ ไรู็ลูบามปิแหละมึแหละมีปัหาไรับูนัวะ ?"วีมอ้อนีมินเบาๆ
"ป่าวนะเว้ย มึ่าูเี้ย่อนไูเลยอยาวนีนมึนิหน่อยว่ะ:)"
"หมัไหม ีมิน-0-"
__________________________
อเม้นหน่อยนะ นีุ๊บๆ
อโทษนะะที่มาอัพ้า
แล้ว็อนมันสั้น้วยอ่าอโทษ
ริๆนะ????????????????????????????
ความคิดเห็น