คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Rise
“เอาล่ะทุน! ถึเวลาที่เราะ้อออไปป้อันเหล่าเทพแห่วิหารศัิ์สิทธิ์แล้ว! เรียมอาวุธันให้พร้อม!” นายพลเินรววามเรียบร้อยออทหารหน่วยพิเศษหรือที่ถูเรียในหมู่เทพันว่า ‘Oriental Dragons’
“เราะเสี่ยีวิเพื่อวิหารศัิ์สิทธิ์ไปทำไมันนะ เ้าว่าไหม” ทหารนายหนึ่ถามเพื่อนร่วมแถวอน
"้าว่า--"
เผยให้เห็นเส้นผมสีเินสลวย วาู่ริบวาสายามายัทหารผู้นั้น้วยสายาที่พร้อมะสัหารไ้ทุเมื่อทำให้ทหารผู้นั้น้อ้มหน้าเพื่อหลบสายา“หุบปาะ! ิะเป็นทหารอย่าี้ลาาาวให้มันมา หาเ้าลัวนั็ลาออเสีย!” หิสาวร่าเล็เินออมาามุมมื
“เราเหลือเวลาไม่มาแล้ว พวมันำลัมา” หิสาวเปลี่ยนประเ็น่อนะหันหลัลับไปยัหน้าทัพ
“เอาล่ะ”
เธอเยหน้าึ้นมอวันทร์อันเปล่ประายท่ามลาท้อฟ้าอันหมอหม่น “ามันมา...”
ึ ึ ึ
อทัพหน่วยพิเศษเลื่อนที่ไป้าหน้าโยไม่มีท่าทีว่าะหยุพั
ในะที่ทหารบานาย่าพาันล้มล
ึ้นหลัสัเเห็นว่าำนวนพวพ้ออนถถอยลไปมา“ำลัทหารอเราลลาารเินทามานะอรับ! เราวรลับไปูพวเา่อนนะอรับ!” ายนหนึ่เอ่ย
ลับไปมอ้าหลั เธอยัวิ่่อไป แ่แล้วไม่นานเธอ็้อหยุล...“อ่อนแอ็แพ้ไป อทัพเหลือน้อย เวลา็เหลือน้อยเ่นัน มุ่หน้า่อไป อย่าไ้หยุ!” ไอริล่าวอย่าไม่แม้แ่ะิที่ะหัน
“ฮ่า...” หิสาวแสยะยิ้มอย่าภาภูมิใับอาาัรอันสว่าไสวเบื้อหน้า “ที่นี่แหละ Temple of Light”
ไอริ่อยๆหย่อนัวลบนหลัาบ้านสีรึ้มหวัะพัให้หายเหนื่อยแ่ทว่า...
รี๊!!!
ูเหมือนว่าเวลาะไม่เยรอใร เสียรีร้ออหิสาวั้อไปทั่วอาาัร
เ้าไปูสถานาร์ทันที แ่ไม่ทันเสียแล้วเพราะโศนารรมไ้เิึ้นไปแล้ว ศพอทูแห่อาาัรอลับพื้น แ่ทว่าหัวอเาถูเสียบายอแหลมอพระวิหาร เพียแ่สายาอันเียบแหลมอนินาสาวสะุเ้าับเส้นผมสีมรที่เปล่ประายในเามื เธอึพุ่ทะยานฝ่าฝูนเ้าประิัวหิสาวปริศนาอย่าว่อไว่อนะเื้อาบู่โปรฟาลบนเนื้อนิ่ม แ่ทว่าปีเรียวมพุ่ิ่ลมาาฟาฟ้าอันมืมิป้อันหิสาวปริศนาามาบอไอริไ้พอี ามรอยีาอปีู่นั้น ปราวาปริศนา้านหลัอหิสาวเส้นผมสีมร วาสีม่วสแสยะยิ้ม่อนะโอบอุ้มเอานในอ้อมอหายไปในเามืพร้อมับเสียหัวเราะาๆ“เร็วเ้า!” ทันทีที่ไ้ยินเสีย เธอมั่นใมาว่าเสีย้อมาาพระวิหาร เธอึรีบมุ่หน้าไปที่นั่นทันที เมื่อไอริมาถึเธอไม่รอ้าวิ่
“ิ!” ไอริสบถ่อนะลับมาที่หน้าพระวิหารอีรั้้วยวามหุหิ
“ท่านไอริไปไหนมาอรับ! พว้าเป็นห่วแทบแย่ นึว่า้าะถูพระราินีัหัวเสียแล้ว...”
เรียเหล่าทหารมารวมัวัเิม่อนะนำทัพลับมายัพระราวั“วันนี้หน้าที่อเรามีแ่นี้แหละ ้าะนำทัพลับ ส่วนเ้า, ้าฝาสเ์ภาพเหุาร์วันนี้้วย อบใเ้ามา” ว่าแล้วนินาสาว็
ทันทีที่ถึห้อส่วนัว เธอ่อยๆสยายผมออเพื่อวามผ่อนลาย่อนะหย่อนัวลนั่ริมหน้า่าห้ออน
อหิสาวมีบาอย่า่อนอยู่...“เฮ้อ...” หิสาวทอสายามอวันทร์ลูโที่สุสว่าในท้อฟ้ายามรารี เส้นผมสีเินปลิปลิวไปามแรลม ในแววา
ความคิดเห็น