คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องราวของ ~{นิรนาม}~
อันนี้ ShadowKiller ต้องออกมาบอกท่านผู้อ่านก่อนว่า ...คนแต่งมันรั่ว ....นิยายออกมาก็เหมือนคนแต่ง ... มันไม่รั่วคนเดียว พาพวกเรารั่วไปด้วย ..... คำเตือน...ผู้ที่อายุไม่ถึง18ปี ควรมีผู้ปกครองมาร่วมอ่านด้วย [5555 ล้อเล่นน่า] นิยายจะไม่มีการแก้ใดๆ ถือว่าคนแต่งจงใจเขียนผิดบ้าง ก็โปรดแกะกันเอา 5555
ในโลกแห่งความเป็นจริงนั้น กับ โลกแห่งเกมนั้นมันแตกต่างกันมาก ขอให้ท่านโปรดใช้ IQของท่านโปรดวิเคราะห์ให้ดีด้วย นิยายเรื่องนี้ อ่านเพื่อ สนุกสนาน
หรือแก้เหงาและเราควรจะรักษาภาษาของพ่อขุนรามคำแหงเอาไว้เพื่อให้ลูกหลานได้ใช้ต่อไป(เอิ๊กๆ) อ่ะนะงั้นเข้าเรื่องเลยดีกว่า...
ส่วนมากคนในเกม>Seal<จะเริ่มเกมตั้งแต่เลเวล 1แต่มีส่วนน้อย(มั๊กๆ)จะมีเลเวลสูงสุดในเกมก็คือ Gm(GreanMaster)และตัวผมก็เริ่มจากเลเวล 1
อาชีพนั้นก็คือ บีกินเนอร์ (ผู้ด้อยประสบการณ์)
"เอ๊ย กรู อาชีพนี้ได้ยังไงว่ะเนี่ย อะไรเนี่ยในกระเป๋ามีไข่ไก่50ฟอง(จะเอามาทำให้โลกร้อนเหรอฟ่ะ!)
"เฮ้ยนั้นมันท่านยาจกซู(คนในเรื่องไอ้หนุ่มหมัดเมา) เอ่อ...ท่านข้าขอเป็นลูกศิษย์ได้มั้ยขอรับ
อ้าวท่านส่ายหัวทำไม ไม่ได้งั้นเรอะ งั้นไม่เป็นไรไม่ง้ออยู่แล้ว แต่ท่านช่วยสอนทักษะหน่อยได้มั้ย
"โอ๊ะ!ได้สิ ท่านอนนะ ...ท่านี้สามารถเพิ่มพลังได้เหมือนกับการปรับลมปรานนั้นแหละ หึหึ
"โอ๊ะ!เหมือนกับการปรับลมปรานงั้นรึ งั้นท่านรีบสอนข้าเลยนะ(ท่านี้ห้ามคิดลึกเป็นอันขาด)
"อ่ะ ข้าสอนเจ้าแล้วนะ งั่มๆๆ(มีแสงแดงๆขึ้นตามรอบตัว)ไหนเจ้าลองนอนดูสิ๊
"โฮะๆๆ!อ้าวเฮ้ยไหงนอนแล้วมีกระดาษหนังสือพิมพ์ว่ะเนี่ย กูไม่ใช่คนตายนะเฟ้ยย !
"เอ่อ...พอเจ้าเลเวล 5นะข้าจะสอนกระบวนท่า12ต่อเนื่อง อ้าวเจ้าไปเก็บเลเวลได้แล้ว เดินไปข้างหน้าเลยนะ ตรงๆ นะ และห้ามไปจีบเมียข้านะว้อย
คนที่ขายไข่ต้มกับน้ำแดง ห้ามหลีนะว้อย ไม่งั้นข้าจะไปสอนกระบวนท่าให้เจ้านะ(จ๊ะ)
พอไอ้หนุ่มนั้นกำลังจะเดินออกไปนอกเมืองก็เจอเมียยาจกซูกำลังแรดผู้เล่นคนอื่นแต่ทว่าเมียยาจกซูคนนั้นได้เห็นคนที่ หล่อ เพอเฟค สมาร์ (หลงตัวเองหวะ)
เมียคนนั้นก็เดินมาทางผม เธอคนนั้นแรดกับผมเต็มที่ แต่ผมห้ามใจได้เพราะกลัวว่า ยาจกซูจะไม่สอน12กระบวนต่อเนื่องให้ผม ผมก็วิ่งออกไปนอกเมืองทันที
"อู้วววว สยิวจับใจมันแรดได้ใจจริงๆ เด๋วๆแปบๆ ขอหายสยิวแปบๆ -*- ฟู่...หายล่ะว้อยเด๋วรอกูเลเวล5ก่อนจะไปขอเบอร์น้องเค้า (ร้ายกาจ )
ได้เวลาเก็บเลเวลล่ะวุ้ย
ไอ้หนุ่มคนนั้นกำลังจะตีลูกเจี๊ยบ ทางทีมงานของGmจ๋าได้ประกาศว่า วันนี้เป็นวันพระไม่ควรฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเพราะมันจะเป็นบาปมาก(จ๋าขอ!)
"อ้าวเวงGmกวนตีน กูตีถั่วก็ได้ฟ่ะ(อ่ะนิ๊มีคุณธรรม)อ้าวอะไรนิ..มีของดรอปด้วยรึ ไหนๆดูสิ๊ โอ้ววว..นวม+3(ออฟชั่นถ้าคุณใส่ร่างคุณจะเป็นไมค์ ไทสัน)
ไอ้หนุ่มคนนั้นไม่รีรอก็รีบใส่ทันที ทันใดนั้นร่างของไมค์ ไทสันก็เข้าร่างไอ้หนุ่มคนนั้น หนุ่มคนนนั้นบ้าเลือดเลเวล1ไปสดกับมูมู่ไอ้หนุ่มคนนั้นเก็บเลเวลอย่างไม่ลืมหูลืมตา
พอไอ้หนุ่มคนนั้นเลเวล10แต่ช่วงเวลานั้นได้มีหัวหน้ามูมู่(ไอ้ตัวชื่อแดงอ่ะ)มาลอบโจมตีข้างหลังทำให้ไอ้หนุ่มคนนั้นตาย(ลืมแด๊กส์ไข่ไก่)แล้วไปเกิดที่เมืองLaim(สะกดถูกมะว่ะ-*-)
"โอ๊ยย..ปวดกล้ามเนื้อไปหมดเอาล่ะได้เวลาไปขอเรียนทักษะ12กระบวนท่าต่อเนื่อง(เลเวล5ลืมไปเรียน)แล้วก็รวดไปหลีเมียมันต่อ(ฮิ..ฮิ้ววว)
"อ้าวไอ้หนุ่มเจ้าอีกแล้วหรอ ว่าไงจะ เงี่ยน เอ๊ย เรียน12กระบวนท่าต่อเนื่องใช่ป่ะ อ่ะๆข้าสอนให้เจ้าแล้วนะ(มีแสงขึ้นรอบตัว) *มันสอนตอนไหนว่ะ -*-
"โอ้ววเหมือนมีพลังแฝงร่ายกาย(พูดในใจ กูไปขอเบอร์เมียมันดีกว่า ไปล่ะฮิฮิ)
"โอ้วว..ไอ้หนุ่มเจ้าเลเวลอะไรแล้ว
"10ขอรับ(เฒ่าเวงทำกูเสียเวลา..*ชั่วได้ใจ)
"เจ้าจะเปลี่ยนอาชีพมั้ยล่ะ อาชีพบีกินเนอร์(ผู้ด้อยประสบการณ์)จะไปเปลี่ยนเป็น วอ*ดูมั้ยล่ะ
"มันเป็นยังไงขอรับ(ทำหน้าเคร่งๆ)
"มานิ๊ ๆ ข้าจะเปิดหนังสือคู่มือให้ดู .... อ้างอิงhttp://www.funbox.co.th/Webseal/Default.htm
"อู้ววส์...เท่ได้ใจมากกแล้วจะไปสมัครที่ไหนขอรับ
"อ่อเดินไปก็เลี้ยวซ้ายนะแล้วก็เลี้ยวขวากึ่งแล้วก็ตรงไปเรื่อยๆหักมุมอีกหน่อยและก็ดริฟฟ์ด้วย นะ(จ๊ะ)รีบไปเปลี่ยนเฮอะ(ไอ้ Noob)
"จ๊ะๆคุณมันเก่ง(DotAมั้ยสาดดด)*เฮ้ยๆคนล่ะเรื่อง..รุงรังแหละ
ณ ที่สำนักงานวอ*
"ผมมาสมัครเป็นวอ*อ่ะคับ
"อ่าๆ รีบกรอกตรงนี้เลย(ไม่ต้องทำหน้าแอ๊บแบ๊วเลย น่ารักตายอ่ะแสรดด..)อ่ากรอกเสร็จแล้วใช่มั้ย งั้นเจอไปตรงนู้นเลยนะจะมีคนรับเจ้าไปฝึก
"(กวนตีนอิ๊บ..พนักงานที่นี่)ครับๆ ตรงนั้นใช่มะครับ
พอไปถึงไอ้หนุ่มคนนั้นได้เจอพนักงานที่ขาด้วน
"อ้าวเจ้าจะมาฝึกใช่มั้ย อ่าๆไม่ต้องพูดเจ้าเข้าไปนะต้องระวังเจ้า โกเล็มกังฟูด้วยมันเก่งมาก ข้าจะให้ยืมเสื้อของรุ่นก่อน เขาชื่อ บรูช ลี อ่ะนะ
อ่ะเด๋วๆ เหลือเจ้าโกเล็มกังฟูไว้ด้วยนะ เหลือให้คนอื่นเค้า ช่วงนี้พ่อพันธุ์มันไม่สบาย อ่ะนะ
"ครับๆ(พูดมากแสรดด)
พอหนุ่มคนนั้นเข้าไปข้างในก็ได้เจอกับโกเล็มกังฟู โกเล็มกังฟูทำท่าจะโดดเตะหนุ่มคนนั้นขอเวลานอก(ใส่เสื้อของรุ่นก่อน)พอใส่เสร็จลืมดูออฟชั่นเสื้อ
เมื่อคุณใส่เข้าไปแล้วร่างคุณจะเป็นบรูช ลี ทันทีจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ก็ต่อเมื่อถอดออกเท่านั้น หนุ่มคนนั้นไม่รีรออะไรแล้วก็ โดดเตะก้านคอโกเล็มกังฟู
(มันมีคอด้วยหรอ..)พอสู้ๆไป หนุ่มก็คำรามมออกไปว่า อ่ะโจ๋! จะจะจะจ๊ากก! โอ้วว..เจี้ยก!(พอแหละจำได้แค่เนี่ย)และปิดด้วยคอมโบสุดท้ายนั้นคือท่าไม้ตายเค้าเอง 12กระบวนท่าต่อเนื่องแล้วไอ้หนุ่มคนนั้นก็ออกมาจากลานฝึก
"อ้าวพ่อหนุ่มเป็นไงบ้าง...
"หึหึ..สบายมากโกเล็มกังฟูมันกระจอกมากเลยนะ งี้ใครๆก็เปลี่ยนได้สบายๆ (จิ๊บๆ)
"อ่าๆ งั้นเอาหนังสือมาข้าจะ ปั้มลายเซ็นให้เจ้าแล้วเจ้าก็ไปที่ สำนักงานวอ* เลยนะ
"แต็งกิ้วว(ไอ้ด้วนนเอ๊ย!)
"ไหนๆ ดูสิข้างในเป็นไงบ้าง...เฮ้ยอะไรฟ่ะเนี่ยมันฆ่าหมดเลยเรอะแล้วกูจะเอาพ่อพันธุ์มาจากไหน ช่างมันกูทำเองก็ได้ฟ่ะ(ฉากนี้ควรให้ผู้ปกครองดูด้วย)
ณ สำนักงานวอ*
"อีกล่ะ กูเจอมันอีกล่ะ อ่าเปลี่ยนก็เสร็จแหละ
"(น้ำหน้าอย่างมันเปลี่ยนได้ด้วยเรอะ เนี่ย-.-)อ่ะเจ้าเปลี่ยนอาชีพแล้วนะอ่ะรอเด๋วเจ้าเอาดาบไม้ตรงนั้นไปด้วยนะเอาไปเก็บเลเวลน่ะ (ทำท่าฟัน)
"ครับๆ(ทำอย่างกูไม่รู้นิ๊)
และแล้วหนุ่มคนนั้นก็วิ่งออกไปเพื่อจะไปเก็บเลเวลที่แกะเพราะมันกระจอกมากถือกิ่งไม้จะเอามาทำอะไรได้(เวอร์แหละ)หนุ่มคนนั้นกำลังจะออกจากประตูเมือง
ก็มีวิ่งมาหาหนุ่มคนนั้น ผู้หญิงใส่เสื้อ เกาะอกสีแดง กระโปรงสั้นสีแดง ที่คาดผมเป็นหูกระต่ายหนุ่มคนนั้นตกใจอย่างมาก
"(ว๊าววมีสาวชอบกูหรอเนี่ยถึงกับวิ่งมาหาเลยเรอะงานนี้หวานหมูแค่ปล่อยมุขคำเสี่ยวเกี่ยวสาวก็น่าจะติด)ทำหน้าหื่นๆ *อย่าคิดมากเพราะตัวจริงไม่ใช่อย่างนี้แน่นอน
"ดิชั้น เป็นNPCซึ่งคอยช่วยเหลือผู้เล่นใหม่อ่ะค่ะ เช่นให้ ของ อาวุธ ยาเพิ่มเลือด และ เงิน(ขอเป็นหัวใจของNPCได้มั้ยครับ)
"(อ้าว..เฮ้อNPCเรอะ)อืมม์ครับเข้าใจแล้วครับขอบคุณครับ(ทีกะสาวสุขภาพจังอ่ะ)ทำหน้าเซ็งจัด อดหื่น!!
และไอ้หนุ่มคนนั้นก็เดินจากไป(จากผู้หญิงคนนั้นน่ะวู้วๆ)..เพื่อจะเก็บเลเวล(ดูมันสดมากเลเวล10จะไปสู้กะมอนเตอร์เลเวล23และก็ทั้งเรื่องไอ้นี้ยังไม่ได้กินไข่ต้มเล้ย..เก่งหวะไอ้หนุ่มคนนี้)
พอออกไปข้างนอกได้เจอวอ*ตนหนึ่งแล้วก็เข้าไปถามว่า...
"นายๆ ตัวอะไรบินรอบๆตัวนายอ่ะ(ฮู้ววว...)
"อ่อมันคือ Seed(Ahhh..)*แน่ะมีเสียงลงท้าย
"(ไอ้ห่านิกวนตีนดี)แล้วมันทำอะไรได้บ้างอ่ะ(ถามๆเก็บความรู้เผื่อคนอื่นถาม กูจะได้ไม่อาย)
"อ่อมันบวกค่า สเตตัสเช่น บวกพลังโจมตี พลังป้องกัน ค่าหลบหลีก(ไม่อยากบอกมากเด๋วมึงเก่งกว่ากู)
"อ๋อ!พอเข้าใจแหละ แล้วนายมีSeedอีกอันมั้ย(ไม่มีปัญญาหาเอง)
"อื้อ มีสิแต่ว่านายต้องเลี้ยงดีๆนะ ถ้าเลี้ยงไม่ดีตัวSeedก็จะหาย(แล้วนายก็จะหมดอารมณ์)*เกี่ยวมั้ยฟ่ะ -*-
"โอเคร ๆ แต่ว่านายชื่ออะไรอ่ะ (เพื่อนคนแรกเลยนะเนี่ย-*-)
"ผมชื่อไอซ์(อ๋อ!ไอ้น้ำแข็ง) แล้ว เอ๋งชื่ออะไรแหละ -ไอซ์
"ชื่อเรียวขอรับ(หึหึชื่อ กูเท่ อ่ะสิ)-เรียว
"โอ๊ะ!ชื่อเท่ดีนะ(สงสัยเป็นพวกบ้าหนังญี่ปุ่น)แล้วนายเลเวลอะไรน่ะ..เห็นใส่ชุดอ่อนๆต้องเก่งแหงมๆ-ไอซ์
"อ๋อ!ไม่อยากจะคุยน่ะ(ก็ไม่ต้องคุยดิ)เลเวล10เองกะว่าจะมาโชว์เทพมาเก็บมอนเตอร์เลเวล23*แกะถือกิ่งไม้(หลงตัวเองมาก)-เรียว
"อื้อ..สดไปม้างง..ขนาดผมเลเวล25มาเก็บเจ้าตัวนี้ยังแทบกระอักเลือดเลยและนายเลเวล10เจอมันตีไม่วูบกลับไปดูดนมแม่เหรอ(กูเทพกว่ามึงอีก)-ไอซ์
"(เออเล่นนมแม่กูเลยเรอะ)เอ่อ..แล้วผมควรไปกลับเลเวลที่ไหนดีอ่ะครับ..กรุณาช่วยสั่งสอนผมด้วยนะครับ(กูขอช่วงLats Gameก่อนเหอะมึง)-เรียว
"เอ่อ..แล้วนายเรียนสกิลของวอ*รึยังไง ถ้าไม่ได้ไปเรียนก็ไปเรียนนะเพราะว่ามันจำเป็นมากในช่วงต้นเกมและหลังเกม..และก็นายไปเก็บเลเวลข้างขวาของเมืองLaim
มันจะมีตีปิย่านักเวท=ลูกไก่นักเวทน่ะ...เพราะมันเป็นร่างเวทย์มนมันแพ้การโจมตีประเภทกายภาพและอย่าลืมน้ำแดงไปปั้มด้วยแหละแล้วห้ามหลีเมียไอ้เฒ่ายาจกซูเน้อ ขอเตือนไว้ก่อน-ไอซ์
"อื้มม..เข้าใจแหละ(สรุปมึงเป็นพ่อกูใช่มะเนี่ย ต้องทำตามที่มึงบอกทุกอย่างเลย)-เรียว
และไอ้หนุ่มนั้นก็ไปเรียนสกิลที่สำนักงานวอ*ซึ่งมีท่าดังต่อไปนี่ -12คอมโบต่อเนื่องดาบใหญ่ ผลข้างเคียงจะทำให้ร่างกายอ่อนแอช่วงขณะมีโอกาสติดแค่5%
-วันแสลชด้วยความเร็วสูง จะทำตามดาเมทที่อัพสกิล ผลข้างเคียงจะทำให้ตัวเองเกิดอาการเวียนหัว
-ดับเบิ้ลแสลชด้วยความเร็วสูง จะทำตามดาเมทที่อัพสกิล ผลข้างเคียงจะทำให้ตัวเองเกิดอาการเวียนหัวเป็นสองเท่า
-เสียงคำรามของนักรบในตำนาน จะทำให้ตนและผู้อื่นมีขวัญกำลังใจซึ่งจะเพิ่มพลังโจมตีอีกด้วย ผลข้างเคียง ไม่มี
-ฝีเท้าเบาดุจขนนก จะทำให้ตัวเองนั้นวิ่งเร็วขึ้นผิดกว่าปกติ ผลข้างเคียงตัวเองจะโดนมอนเตอร์ตีแรงขึ้น5%
และพอไอ้หนุ่มคนนั้นเรียนทักษะเสร็จจึงรีบวิ่งไปเก็บเลเวลตามประสาคนอยากเก่งและสิ่งที่เจอนั้นเป็นลูกไก่ตัวขนาดยักษ์ไอ้หนุ่มคนนั้นตกใจเป็นอย่างมากและแล้วไอ้หนุ่มคนเห็นคนอื่น
ปาร์ตี้กันอยู่ไอ้หนุ่มคนนั้นจึงขอเข้าปาร์ตี้ด้วยแต่คนในนั้นปาร์ตี้นั้นบอกว่าปาร์ตี้เต็มจึงทำให้ไอ้หนุ่มคนนั้นเกิดอารมณ์บ้าคลั่งไปลงที่มอนเตอร์ลูกไก่ตัวยักษ์ซึ่งทักษะBerserkerนี้มีน้อยคนมากที่จะมีติดตัว
ทำให้ร่างกายบวกค่าสเตตัสทุกอย่างเพิ่มขึ้นชั่วคราวขณะจึงทำให้ค่าประสบการณ์กระดิ๊กขึ้นมาทีล่ะนิดเลเวลก็ขึ้นทีล่ะนิดแต่ทว่าพอตีๆไปนั้นมีเสียง<กริ้ง>นั้นก็คือคริสตัน!โอ้แม่เจ้า...
ไอ้หนุ่มนั้นก็อึ้งซักแปบไอ้หนุ่มคนนั้นเก็บได้เลเวล21และมีลูกแก้วไข่ปิย่า(ไอ้เม็ดเหลืองที่เป็นรูปปิย่าอ่ะ)เก็บได้300อันก็วิ่งกลับเมืองที่ร้านขายยาเภชัส
"อาแป๊ะครับผมขอซื้อน้ำแดงกับน้ำเหล้าขาวอย่างล่ะ300ขวดครับ(มันเอาตังมาจากไหนว่ะ)-เรียว
"อ่ะๆได้สิไอ้หนุ่มน้อย...อ่ะๆได้แหละ..อู้ว..อะไรที่เปล่งแสงในกระเป๋าเจ้าน่ะไหนๆขอดูหน่อยสิ๊-NPC
"คริสตันอ่ะอาแป๊ะมันคืออะไรก็ไม่รู้อ่ะ..เด๋วอาแป๊ะผมขายลูกแก้วไข่ปิย่าหน่อยสิให้เท่าไหร่-เรียว
"(ตกใจหมดนึกว่ารู้ว่ากูจะหลอกแด๊กส์คริสตันมึงเพราะเห็นมึงเป็นยศBaby)อืมม์..300อันใช่มะ ข้าให้ราคา90k*90000บาทนั้นแหละ-NPC
"อู้วว..ให้เยอะจังอย่างงี้ก็รวยอ่ะดิ แล้วคริสตันมันมีดียังไงเหรออาแป๊ะ-เรียว
"อ๋อ! ไม่มีความหมายอะไรหรอกแต่ถ้าเจ้าให้ข้าจะให้น้ำแดงอีก100ขวด-NPC
"จริงดิ๊..งั้นอาแป๊ะเอาไปเล้ยข้าจะเอาน้ำแดงไปเก็บเลเวลแหละ เร็วๆให้ไว(เร่งคนแก่มันไม่ดีนะ)-เรียว
"(หึหึเสร็จอั๋วหลอกแด๊กส์ง่ายจริงๆ)อ่าๆ..ไม่เป็นไรถือว่าช่วยๆกันนะ-NPC
"(ยี้บปี้มีความสุข)ไปล่ะครับอาแป๊ะ*ไม่รู้ตัวว่าโดนหลอกแด๊กส์ไปซะแหละ-เรียว
<ในการเก็บเลเวลแต่ละครั้งนั้นก็มีอีกความหวังหนึ่งเช่นการเปลี่ยนอาวุธและชุดป้องกันเพื่อง่ายต่อการเก็บเลเวลและความเท่>
ไอ้หนุ่มผู้นั้นได้เห็นผู้คนได้ใส่ชุดเท่ๆมีแสงเงาและถืออาวุธที่แตกต่างจากไอ้หนุ่มนั้นบางคนก็ถือดาบใหญ่เหล็ก,ดาบสปิริตบ้างและไอ้หนุ่มคนนั้นก็มุ่งไปที่ร้านขายอาวุธ
เพื่อจะไปเปลี่ยนอาวุธและเครื่องป้องกันพอเปิดร้านเข้าไปนั้นก็มีแต่ควันพุ้งเต็มห้อง
"แค่ก ๆ ๆ(ห้องนี้ไม่มีที่ระบายอากาศเลยเรอะวะรุงรังอิ๊บร้านนี้)เอ่อ..ลุงครับผมจะมาซื้อดาบกับชุดเกราะ อ่ะคับ-เรียว
"มึงไม่เห็นหรอกูไม่ว่างอ่ะกูกำลังตีดาบอยู่เนี่ยและอีกอย่างกูไม่ใช่ลุงกูยังหนุ่มยังแน่น(ดูๆกล้ามเป็นมัดๆ)-NPC
"(ไอ้ลุงนี่กวนตีนอิ๊บ)แล้วจะเอามั้ยครับ เงินอ่ะเงิน-เรียว
"ครับเอาสิงั้นก็เชิญเลือกตามสบายเลยครับ(แน่ะที่งี้สุภาพ)-NPC
"เอ่อ..ลุงครับอาวุธนี่มันไม่มีออฟชั่นเหรอครับ ทำไมร้านอื่นมีแต่ร้านลุงนี่ไม่มีอ่ะครับ(ห่วยแตก)-เรียว
"อ๋อ!นั้นร้านมัน ไม่ใช่ร้านลุง ร้านลุงถือคติไว้ว่า ของๆกูต้องไม่เหมือนใคร(เออ..นะ)แต่ว่าออฟชั่นส่วนมากจะมีผลข้างเคียงน่ะมีส่วนน้อยที่ไม่มีผลข้างเคียงเช่น ไอเท็มแรร์น่ะ-NPC
"(อื้มม..ก็จริงวุ้ย!)แล้วพอมีดาบเลเวลกับเครื่องป้องกันเลเวล21มั้ยครับ-เรียว
"อ๋อ!มีสิจะเอาอันไหนก็เลือกให้ดีนะเพราะแต่ละอันนั้นโดนสนิมแด๊กส์หมดแล้ว(เลือกไม่ดีเสร็จกู)-NPC
"(จะซื้อดีมั้ยฟ่ะร้านนี้- -)อ่ะ!ลุงผมได้ของที่ต้องการแล้วอ่ะครับ(อยู่นานไม่ได้เด๋วจะเป็นโรคทางเดินหายใจ)-เรียว
"(มันเลือกของดีวุ้ย)อื้ม..งั้นคิดตังเลยนะ 9000บวก12000คูณ2หาร2และบวกอีก100และลบอีก50และก็50ทั้งหมดก็21000(กูเก่งเลขมั้ยสาด)-NPC
"(แล้วมึงจะคูณหารให้กูปวดหัวทำไมฟ่ะ)อ่า..ครับแต๊งกิ้ว!*เชี้ยไอ่แก่(ทำอย่างกูบวกลบคูณหารเลขไม่เป็นนิ๊ไอ่แสรดดด)-เรียว
และอีกอย่างที่คนต้องการมากที่สุดก็คือ ชื่อเสียง ยศบรรดาศักดิ์เพื่อที่จะบอกให้คนอื่นรู้ว่าตนนั้นเทพที่สามารถทำเควสได้ขนาดนี้และเควสแต่ละเควสนั้นก็ต้องการ
ใช้ชื่อเสียงยศบรรดาศักดิ์เหมือนกันถึงจะสามารถทำเควสนั้นได้
และแล้วไอ้หนุ่มผู้นั้นก็เดินมานอกร้านขายอาวุธด้วยท่าทีเซ็งและดีใจนิดส์ๆ(หน้ามันเป็นไงนิ๊ นึกไม่ออก)แต่แล้วสายตาก็มองพลางๆไปแต่ที่สะดุดตามากที่สุดก็คือ
ร้านรับเควสนั้นเองไอ้หนุ่มผู้นั้นไม่รีรอก็รีบใส่สกิลฝีเท้าเบาดุจขนนกเพื่อจะได้ทันใจมากขึ้นพอไปถึงก็ถามNPCตนนั้นทันที
"เอ่อ..แม่สาวครับนี่ร้านรับเควสใช่มั้ยครับ แล้วจะให้ผมทำเควสอะไรอ่ะครับจะให้หาอะไรอ่ะครับ-เรียว
"อื้อ! ข้าจะให้เจ้าไปหา กระจกมา30อันจ๊ะที่ดันเจี้ยน ฝักทองอ่ะจ๊ะแต่ว่าต้องฝ่าดงแกะปืนกลนะจ๊ะไหวรึเปล่า???-NPC
"โอ๊ะๆ ! ไหวแน่นอนครับก็แม่สาวคนงามขอนิ๊ครับ ผมทำได้เสมอ จุ๊ฟ(>๐<")-เรียว
และแล้วไอ้หนุ่มผู้นั้นก็รีบเดินทางไปดันเจี้ยนที่แม่สาวคนนั้นบอกแต่ระหว่างทางนั้นได้พบอุปสรรคซึ่งได้เจอแกะถือปืนใส่ชุดหนังสีดำ(มือมันเป็นกลีบจะถือปืนได้ไงว่ะกูงง-*-)
"เฮ้! เจ้าแกะมือปืนหลีกทางไปให้ข้า ซะไม่ข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะ-เรียว
"(ขอดีๆบ้านเอ๋งดิถึงกับจะฆ่าแกงกันเลยเรอะ)แต่ว่าเจ้าต้องข้ามศพข้าไปก่อน เพราะเจ้าฆ่า พ่อข้า !-Monster
"(กูไปฆ่าพ่อมันตอนไหนฟ่ะ-*-)เฮ้ยตลกล่ะ..กูไปฆ่าพ่อแกตอนไหนฟ่ะ-เรียว
"เอ๋งจำได้มั้ยที่แกไปเก็บเลเวลที่ปิย่าน่ะหนึ่งในจำนวนนั้นมีพ่อข้าอยู่(มึงโดนเจี๋ยนแน่)-Monster
"(พ่อมันผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์เหรอว่ะเนี่ย)อ้าว..เฮ้ยจริงดิ..กูไม่รู้กูขอโทษ-เรียว
"อ้าว..แกไม่รู้หรอกเรอะไม่เป็นไรข้ามีพ่อหลายตัวอ่ะเจ้าผ่านไปได้(กูมีพ่อหลายตัว)*ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด ...เฮ้! เจ้าจะเข้าไปในดันเจี้ยนนั้นใช่มั้ยแกต้องระวังด้วยนะ-Monster
เพราะเจ้าฝักทองที่ถือตะเกียนน่ะมันเป็นกระเทย ระวังติดเชื้อจากมันด้วยล่ะเพราะมีหลายคนแล้วที่ติดน่ะ
"(กูก็ว่าทำไมคนถึงอยู่ที่ร้านรับเควสเยอะจังฟ่ะ สงสัยขอร้องจากแม่นางคนนั้นเพื่อขอยาแก้เชื้อกระเทย)อื้ม..ขอบใจนะที่เจ้าเตือนข้า..งั้นข้าไปล่ะ แล้วเจอกันนะ
และแล้วไอ้หนุ่มผู้นั้นก็เดินจากไปเพื่อจะไปเข้าดันเจี้ยนฝักทองแต่ก่อนจะเข้าไปนั้นหนุ่มผู้นั้นก็ได้เห็นสาวพยาบาลยืนอยู่หน้าดันเจี้ยนไอ้หนุ่มผู้นั้นก็เข้าไปทักสาวพยาบาลคนนั้น
"เอ่อ..หวัดดีครับ คุณผู้หญิงมาทำอะไรหน้าดันเจี้ยนอ่ะครับมันอันตรายนะครับ-เรียว
"ท่านต้องการเลือกจุดเกิดตรงนี้รึมั้ยค่ะ???-NPC
"(อะไรฟ่ะตอบคนละคำถาม)เอ่อ..คุณผู้หญิงมาทำอะไรหน้าดันเจี้ยนอ่ะครับ-เรียว
"ท่านต้องการเลือกจุดเกิดตรงนี้รึมั้ยค่ะ???-NPC
"(เออ..นะลืมไปมันเป็นNPCโง่จริงกู)ไม่อ่ะครับ-เรียว
"ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ(คิก คิก..)-NPC*สงสัยเธอคงไม่อยากให้คนอย่างผมไปจีบอ่ะนะ
หนุ่มผู้นั้นก็เดินเข้าไปในดันเจี้ยนเพื่อที่จะไปเก็บเลเวลและทำเควสที่ได้รับมอบหมายและเพื่อความเตรียมพร้อมไอ้หนุ่มผู้นั้นก็ใช้ทักษะของตนที่มีอยู่ ฝีเท้าเบาดุจขนนก
เสียงคำรามของนักรบในตำนาน!แต่ซักแปบก็มีเจ้าฝักทองถือตะเกียนจะมารอบโจมตีข้างหลังแต่ด้วยสัญชาตญาณของนักรบจึงรีบหันหลังไปป้องกัน
"ไง..เจ้าฝักทองกระเทย อ่อก็พอดูออกนะทำไมถึงเจ้าเป็นกระเทยน่ะ(มันใส่กางเกงขาสั้นสีชมพูลายดอก)-เรียว
"ว๊ายย..เจ้าว่าข้าเป็นกระเทยงั้นเรอะ เจ้าโดนเจี้ยนแน่ (กริ๊ด ๆ ๆ)-Monster
"(โหสิให้ข้าด้วยเถอะ !) ย๊ากกกก ...!-เรียว
แต่ทว่าการที่เจ้ากระเทยฝักทองนั้นฉุนขาดจึงเกิดช่องว่างจึงทำหนุ่มน้อยผู้นั้นใช้ ทักษะท่าดับเบิ้ลแสลชจึงทำให้กระเทยฝักทองตนนั้นขาดเป็นสามท่อนและก็มีไอเท็มเควส
ตกลงมาจากร่างกระเทยฝักทองตนนั้นนั้นก็คือกระจกที่แม่สาวนั้นต้องการแต่ว่าในตอนนี้ได้มาเพียงแค่1อันยังเหลืออีก29อันการต่อสู้กับฝักทองที่แสนลำบากดีไม่ดีอาจจะ
เจอติดเชื้อกระเทยเอาก็ได้พอฆ่าเจ้ากระเทยตัวมะกี้เสร็จหนุ่มผู้นั้นก็เดินไปเรื่อยๆแต่ระยะทางที่เดินมาทำไมไม่มีมอนเตอร์!
แต่ทว่าเกิดเรื่องมันกำลังจะเกิดขึ้นระยะทางที่เดินไปได้เจอเจ้าไอซ์
"เอ่อ..โย่ว ไอซ์ เฮ่ ๆ ว๊อท แซ๊บ แม๋น-เรียว
"เฮ้ย..!อ๊ายเรียว..เอ๋งมาทำอะไรแถวนี้ฟ่ะ ถ้าเดานะเอ๋งทำเควสฝักทองอยู่ใช่ป่ะ(กูรู้เลยว่ามันจะขอกระจกจากกูแน่นอน)-ไอซ์
"อู้ววว..แกเดาได้เก่งฟ่ะ .. เอ่อ แล้วเอ๋งมีกระจกบ้างมั้ย ข้าขอกระจกหน่อยสิ(ก็กูไม่อยากติดเชื้อกระเทยนิหว่า)-เรียว
"(กูว่าแหละ)อ่ะๆ มีสิเอากี่อันแหละ-ไอซ์
"29อันค๊าบบ(มึงช่วยกูหน่อยเหอะว่ะ)-เรียว
"(ไอ้เชี้ยขอเยอะว่ะ)อื้มม..ไม่เป็นไรถือว่าช่วยๆกัน ข้ายังมีอีกเยอะ-ไอซ์
"โอ๊ะ! แกนี่มันใจบุญจริงๆ(ฮิฮิ)..เฮ้ยระวังข้างหลัง!-เรียว
ไอซ์ซึ่งกำลังจะโดนโจมตีทางข้างหลังแต่ก็มีพระเอกมาช่วยนั้นก็คือ หัวหน้ากิล The Paranoi(แย่งบทกูไปเฉยอ่ะ)
"เอ่อ..นายคราวหลังระวังตัวหน่อยนะแถวนี้มันอันตรายมาก(กูกลัวมึงเป็นกระเทยหวะ..)-พัด
และก็มีนักเวทย์หญิงขี่คถาตามหลังเจ้าตัวละครปริศนาตามไปซึ่งทำให้สายตา2คู่นั้นจับมองไปที่นักเวทย์หญิงผู้นั้นผู้เดียวแล้วเจ้าไอซ์ก็พูดในใจ
"(กูจะต้องเข้ากิลนี้ให้ได้จะเป็นจะตายก็จะเข้าให้ได้)...แหะ ๆ นาย ๆ...เราขอเข้ากิลนี้ได้มะ-ไอซ์
"โอ๊ะ!เจ้าแน่ใจรึว่าจะเข้ากิลข้าเพราะกิลข้านั้นมันอ่อนมากมาย(กูจะรับคนที่เกือบเป็นกระเทยจะดีมั้ยว่ะ- -)-พัด
"มะ..ไม่เป็นไรจ้าเพราะข้าเชื่อว่ากิลของท่านนั้นจะแข็งแกร่งขึ้น(ก็กูอยากมีกิลกับเค้าบ้างอ่ะ)-ไอซ์
"แล้วเจ้าอ่ะ..จะเข้ากิลข้ามั้ย(มึงมาเป็นลูกน้องข้าซะดีๆ)-พัด
"อื้มมม...ขอบใจนะแต่ไม่อ่ะข้าอยากอยู่คนเดียวมากกว่าน่ะขอบใจมากๆ(กูรู้ว่ามึงคิดอะไร)-เรียว
"อื้มมม...งั้นถ้าสวรรค์ขิลิตขอให้ข้ากับเจ้าเจอกันอีกนะ(ขอให้โลกมันแคบทีเหอะว่ะ)-พัด
"งั้นเรอะ..แต่ว่าข้าขอกลับเมืองก่อนนะต้องรีบไปหาแม่สาวน่ะ..บาย(มึงจะทำอะไรกูว่ะ-.-)-เรียว
และจากนั้นหนุ่มน้อยผู้นั้นก็กดใบวาปกลับเมืองLaimเพื่อต้องไปส่งเควสที่ตนนั้นได้รับมอบหมายเอาไว้...(ล่ะแต่งไงต่อดีว่ะ-*-)และไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นกำลังจะหัน
หลังกลับไปแต่แม่สาวน้อยพูดไปว่า
"โอ๊ะ!เด๋วๆนายลืมเอาEXPกับเงินไปน่ะ-แม่สาว
"แหะ ๆ จริงด้วยเห็นคนสวยเป็นไม่ได้(โหมีเบอร์แนบมาด้วย*0*)-เรียว
"คืนนี้เจอกันนะจ๊ะ(จ๊วฟๆ)-แม่สาว
ไอ้หนุ่มนั้นก็เคลิ้มไปซักแปบแต่ทว่านั้นมีNPCตัวนึงได้ยินเข้า(ไอ้ตัวไนท์ที่มันยืนอยู่ใต้ต้นไม้อ่ะ)ซึ่งเป็นสามีของNPCที่ร้านรับเควส...มันก็พูดในใจขึ้นว่า
"ห๊ะ!..เมียกูเอาอีกแล้วหรอเนี่ย..ไอ้เรื่องคราวก่อนก็จับไม่ได้คราวนี้ต้องจับให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลย!(มึงจะไปเป็นทหารเหรอ)
สายตาของสามีนั้นอาฆาตอำมหิตเหมือนจะฆ่าแกงกันว่างั้นแล้วไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็เดินจากแม่สาวผู้นั้นไปอย่างเคลิ้มๆจึงทำให้ผู้เล่นมีกำลังใจมากขึ้นจึงทำให้ขยัน
เก็บเลเวลฆ่าเวลาเพื่อเจอแม่สาวผู้นั้นและแล้วเวลาก็มาถึงหนุ่มน้อยผู้นั้นได้โทรหาไปตามที่แม่สาวนั้นให้เบอร์มา(ก็กระซิบไปนั้นแหละ)
"หวัดดีครับคุณNPCวันนี้มีอะไรถึงให้เบอร์ผมเนี้ย*ก็แอดชื่อเป็นเพื่อนนั้นแหละ
"อ่อ!ก็อย่างให้ช่วยไปที่หนึ่งอ่ะ ขอไม่บอกได้มั้ย( ><" )-แม่สาว
"งั้นเจอกันตรงไหนดีอ่ะครับ(ได้ลุ้นแหละกู)-เรียว
"ตรงลานเมืองLaimจ๊ะ
"แล้วเจอกันนะครับ
และแล้วไอ้หนุ่มผู้นั้นก็ตรงไปที่ลานเมืองLaimและผู้หญิงก็พาไปที่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งเป็นบ้านเล็กๆแต่ทว่ามีผู้ที่คิดจะจับผิดภรรยาและไอ้หนุ่มน้อยนั้นก็คือคุณสามีนั้นเอง
ทั้ง2คนนั้นเข้าบ้านไปอย่างยิ้มแย้มหน้าชื่นบานแต่คุณสามีอยากรู้มากกว่านั้นสามีก็เอาหูเอียไปฟังที่หน้าประตูก็ได้ยินเสียงว่า(บทตรงนี้ขอให้อ่าน)
"งั้นผมเริ่มแหละนะครับ
"ดีๆไอ้หนุ่มเอาเลย
"โอ้ววว!..สุดยอดไปเลย..ทำไมคุณเก่งอย่างนี้!
เสียงที่คุณสามีได้ยินนั้นมีอยู่3คน สามีก็พูดในใจว่า
"เฮ้ย! มันเล่นกัน3คนเหรอเนี่ย(เชี้ยเอ๊ย)-สามี
และก็มีเสียงคุยต่อขึ้นมาว่า
"นี่ ๆ ตรงนี้ห้ามทำพลาดนะและอย่าหยุดด้วย!(พวกคุณกำลังคิดอะไรกันอยู่)-แม่สาว
"งั้นเด๋วข้าช่วยนะ(พวกคุณกำลังคิดอะไรกันอยู่)-ลุงแก่
"ใช่ๆอย่างนั้นแหละ..ทำเข้าไปอย่าหยุด(พวกคุณกำลังคิดอะไรกันอยู่)-แม่สาว
"โอ๊ะ!มันไม่ไหวมันเมื่อยล้าไปหมด(พวกคุณกำลังคิดอะไรกันอยู่)เ-รียว
เสียงพวกนั้นที่สามีได้ยินมันทำให้สามีนั้นทนไม่ไหวจนเปิดประตูเข้าไปพบกับภาพที่เห็นถึงทำตกใจ!
นั้นก็คือภาพที่ลุงคนหนึ่งกับไอ้หนุ่ม...กับผู้หญิงคนนั้น!
กำลัง.......ช่วยตีดาบธาตุกันอยู่!
"โอ้วว!เย้..ข้าได้ดาบธาตุมืดมาแล้ว-เรียว
"พวกคุณมาทำอะไรกันเนี่ย!-สามี
และเรื่องราววันนั้นก็ผ่านพ้นไป...ระยะเวลานั้นได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็เลเวล68วันนั้นเป็นวันที่แสนสบายนั่งตกปลาอย่างสุขใจ
(เพื่อหวังจะได้รูบี้)แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น...
"ไง!หวัดดีพวก-ไอซ์
"หืมม..อ้าวเฮ้ย! ไอซ์ ไงพวก(โห..คิดถึงมึงจริงๆนะเนี่ย)-เรียว
"กูก็เช่นกันว่ะ..นั่งตกปลาด้วยคนได้ป่ะ(หึหึ..)-ไอซ์
"เอ๊ยมึงใช้อะไรตกว่ะ(ก็กูอยากรู้อ่ะ)-เรียว
"หนอนแดง(หรูมั้ยแสรด)-ไอซ์
"(เหอะ!กูใช้หนังวัวว่ะ)ที่มันดรอปบูท[รู]ใช่ปะ(ยังกันดาลเหมือนเดิมสิ)*คนละเกมแหละไอ้ห่า .. เอ่อเป็นไงบ้างกิลของไอ้พัดมันอ่ะ-เรียว
"เอ่อ..ก็ดีว่ะรู้สึกมันจะรับคนเข้ากิลเฉพาะที่เป็นเพื่อนมันเท่านั้น..แต่วันนี้รู้สึกว่ามันไปรับคลาวมาว่ะ(แต่สงสัยมันคงอ่อนน่าดู)-ไอซ์
"จริงดิ!(มึงลองไปpvpกับมันดูดิ) เฮ้ย! กูตกปลาได้รูบี้เว้ย!(ดีใจเชี้ย)-เรียว
"เชื่อมึงก็กินแกลบข้าว(กูไม่ใช่ไก่ซักหน่อย)เอ่อ..มึงจะเข้ากิลไอ้พัดมันมั้ยแหละ-พัด
"หืมมม..ทำไมถึงชวนกูล่ะ(มันเป็นกระเทยแล้วรึไงว่ะ)-เรียว
"เออเป็นแล้วล่ะ..(หึหึ..กูจะล่อหลังมึง)-ไอซ์
"เฮ้ย!จริงดิงั้นกูไม่เข้าแหละถ้างั้นมึงก็เป็นด้วยอ่ะสิ ...กูย้ายที่ตกแหละไปไกลๆกูเลย(เสียวหลังวุ้ย)-เรียว
"กูโม้แสรด(หูไม่หนักจริงๆด้วย)-ไอซ์
"เอ่อ..ไอ้แสรด..ช่วงนี้กูอยากมีกิลอยู่ว่ะ..ขออยู่กิลไอ้พัดได้ป่ะ-เรียว
"อื้มม..ได้แต่วันนี้มันไม่ได้เล่นว่ะ..ไว้คราวหลังได้มั้ยว่ะ-ไอซ์
"แล้วกูจะรอ(อีกนานมั้ยว่ะ)-เรียว
"เอ่อ..มึงไม่ต้องรอแหละไปหามันที่แมพ ซัค-อิน กันเหอะ(หู้ย อยู่แมพไหนไม่อยู่เจือกไปแมพซัค)
และแล้วไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็วิ่งไปที่แมพซัคกับอินแต่ระยะทางที่ไปนั้นมันไกลมากเจ้าไอซ์ก็ท้าเดิมพันว่าใครไปถึงก่อนได้เสียตัง(เกือบพิมคำว่าเสียตัวไปแหละ)
แต่เจ้าไอซ์มันโกงมันใช้ท่าเท้าเบาดุจขนนกมันค่อยๆแซงขึ้นไปทีล่ะนิดแต่ไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็ไม่น้อยหน้าก็ใช้ท่าเช่นเดียวกันที่ไอซ์ใช้แต่เป็นสกิลเลเวล5!นั้นคือ
สูงสุดแล้ว(คงไม่ต้องบอกนะครับว่าใครชนะ)*ก็กูเป็นพระเอกนิ๊..เอิ๊ก ๆ ๆ
แต่พอวิ่งไปถึงนั้นเห็นคลาว(พราว)เมจิกเชี่ยน(ยุ้ย)และวอ*นั้นเก็บเลเวลอยู่อย่างยากลำบากแต่สายตาจองแต่ละคนนั้นไม่ได้อยู่ที่Monsterแต่กับมาอยู่
ที่ไอ้หนุ่มน้อยผู้นี้ไอ้พัดถึงกับตกใจ..และพูดไปว่า..
"มึงเข้ากิลกูเหอะ(กริ๊ด ๆ)-พัด
"เอ่อ..กู(มึงจะกริ๊ดทำไมถึงเป็นกระเทยเหรอ)-เรียว
"มึงเข้ากิลกูเหอะกูขอร้องล่ะ(จะให้กูแก้ผ้าวิ่งรอบเมืองก็ได้)-พัด
"(มึงไม่ต้องถอดเลยเด๋วกูหวิว)เอ่อ..ก็กูจะมาเข้ากิลเนี่ยไอ้แสรด-เรียว
[TheParanoi เชิญชวนคุณนิรนามเข้ากิลคุณจะเข้าหรือไม่]
(ถ้ากูตอบว่าไม่ไอ้พัดคงด่าว่ากูโง่แหงม มึงมาหากูเพื่อป่วงกูเนี่ยนะ) (ถ้ากูตอบว่าใช่มันก็คงว่าเฉยๆอ่ะมั้ง)
และแล้วไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็เข้ากิล..แปบซักแปบจู่ๆพัดก็กลับเมืองเมจิดเชี่ยนก็กลับคลาวก็กลับและไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็ยอมเสียเปอร์กลับเมืองเพราะไม่มีใบวาปกลับเมือง
(พระเอกอย่างกูต้องมากลับเมืองอย่างงี้เหรอ)*ชีวิตนี้รุงรัง
และทุกคนก็มารวมกันที่ตรงกลางเมือง(ตรงที่น้ำพุน่ะ)แต่มีคลาวตนหนึ่ง(ชื่อพราวน่ะ)ไปยืนใกล้ๆก็เดินหนีก็เลยเข้าใจว่า(อ๋อคงไม่ชอบผู้ชาย)แต่ที่งงไปกว่านั้น
เดินหนีไปยืนข้างไอ้พัด(เฮ้ยทำไมมันไม่เดินหนีไอ้พัดว่ะ)ก็เลยน้อยใจตัวเองนิดส์ๆก็เลยกระซิบไปหาไอ้พัด..
"ไอ้พัดคลาวนั้นมันเป็นกระเทยหรือเป็นทอมว่ะ(จริงแท้แน่นอน)-เรียว
"ฮึ้ย!ถ้าเป็นกระเทยแล้วกูจะรับมาทำเป็ดไร(มึงจะทำกับเป็ดเลยเหรอ)-พัด
"แล้วมึงไปรับมาไงล่ะนิ๊(ที่หม้อแม่นาคอ่ะเปล่า??)-เรียว
"เออ..ใช่แหละ..เฮ้ย!หม้อที่เมือง เวรที่เมืองน่ะเว้ย(ยามที่คุมเมืองอ่ะหรอ)-พัด
"เอ่อ..ทำไมเค้าถึงเดินหนีกูว่ะ(กูเป็นพระเอกนะเว้ย)-เรียว
"(เค้าไม่ชอบพระเอกอย่างมึงนิ เค้าชอบตัวประกอบอย่างกู)มึงโทรไปถามนางฟ้าดูดิ เอาเบอร์มะแหละ-พัด
"เอามาดิ..(กวนตีนแหละ)*ที่รู้ๆขึ้นต้นด้วย 08-xxxxแน่นอน...กูไม่ถามเรื่องคลาวแหละ กูถามเรื่องเมจิกเชี่ยนดีกว่า
คราวนั้นกูเจอที่เมืองZaid(เมืองหิมะน่ะ Zaidหนาวมากก)*ขอขอบคุณ คุณโน๊ต อุดม แต้พานิช ..มึงไปเจอเค้าที่ไหนว่ะ-เรียว
"ที่บ้านเค้าไง..ก็กูอยู่ใกล้ๆบ้านเค้าอ่ะ-พัด
"โห..จริงดิ!(หึหึ..)มึงมองหน้ากูแบบนั้นทำไม-เรียว
"(กูรู้ว่ามึงไรอยู่)...*แต่ที่รู้ๆมึงต้องส่งนิยายเรื่องนี้ให้ยายก่อนกำหนดอ่ะนะ...เออมึงงั้นกูไปก่อนนะ แม่บ่นแล้วว่ะเล่นเกมมานานแหละ บายว่ะ(กูเบื่อมึงแหละ)-พัด
"ทิ้งกูอีกแหละ(เพื่อนกันรึเปล่าเนี่ย..เชี้ยเอ๊ย)-เรียว
"นี่เรียวเค้าก็ไปแล้วนะเล่นนานเหมือนกัน บ๊ายบาย(เค้าก็เบื่อเหมือนกันแหละ)-ยุ้ย
"(ปล่อยให้กูอยู่กับคนที่ไม่อยากคุยพระเอกอย่างกูอีก)....-เรียว
และหลังจากที่พัดและยุ้ยได้ต่างแยกกันเลิกเล่นปล่อยให้ไอ้หนุ่มนั้นอยู่คนที่เกียจพระเอก(โอ้วว..แรง)และไอ้ไอซ์ก็จากไปอย่างไม่บอกอะไรเหมือนโดนเน็ตตัด(สงสัยไม่ได้จ่ายค่าเน็ต)*ตัดแม่มเลย
แล้วอีกซักแปบไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็วิ่งไปหาคลาวตนนั้นวิ่งเข้าไปหาคลาวก็วิ่งทิ้งระยะห่างคุยอะไรก็ไม่คุยด้วย(เหมือนโลกนี้กูอยู่คนเดียว)และซักแปบไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็ไปถามชื่อเธอชื่อ!
"นี่เธอชื่ออะไรอ่ะ...(ขออย่า อย่าเงียบ)-เรียว
"......(มึงถามชื่อกูทำไม จะเอาไปเข้าฝันเรอะ)-พราว
"นี่เธอชื่ออะไรอ่ะ...(อย่าให้ถามหลายรอบนะเฟ้ย)-เรียว
"(กลัวตายแหละ)...พราว ค่ะ-พราว
"ชื่อก็ฟังดูดีนะ..-เรียว
"....(อุ้ย!จริงอ่ะ..โฮ๊ะๆ..งั้นกูไปแหละ ออกดื้อๆเนี่ยแหละ)-พราว
"อ้าว!(ออกไปเฉยอ่ะงั้นกูไปเก็บเลเวลดีกว่า)*ตามคนบ้าเกมอ่ะนะ-เรียว
และแล้ววันเวลาก็ผ่านไปอย่างช้าๆและช้าๆและโคตรช้าซึ่งวันนั้นไอ้หนุ่มได้เก็บเลเวลอย่างเบื่อหน่ายเพราะไม่มีใครคุยด้วยและจู่ๆหัวหน้ากิลก็เรียกมาที
เมืองElimกลางน้ำพุก็อย่างเคยมารวมกัน4คนแต่เหมือนอยู่3คน(ไอ้ไอซ์มันหายหัวไปไหนคิดถึงมึงนะเนี่ย)แต่วันนั้นมันเป็นวันที่แปลกมากของไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้น
พอไอ้พัดกับเจ๊ยุ้ยได้เลิกเล่นเกมซักแปบก็มีคลาวบอกว่า
"เอ๊ย..มายืนใกล้ๆเค้านิ๊(หึหึ..)-พราว
"ไม่อ่ะ..(มึงจะทำอะไรกูว่ะเนี่ย-*- วันนี้มาแปลกวุ้ย)-เรียว
"เอ่อ..มานิ๊ๆ-พราว
"ทีก่อนแค่วิ่งไปหายังจะเดินหนีเลย วันนี้มาแปลกนะเนี่ย(กินยาอะไรไปน่ะ)-เรียว
"(ยาพารา)ไม่มาก็ตามใจนะ..*แน่ะมีงอล-พราว
"อ่ะๆ ไปก็ได้(ดูเหมือนจะเต็มใจมาก)-เรียว
ไอ้หนุ่มตอนนั้นก็ยังคุยในฐานะเหมือนคนรู้จักและนานๆไปก็เริ่มเป็นเพื่อน(ผมต้องขอโทษผู้อ่านด้วยนะครับ)และวันเวลาก็ข้ามวันข้ามคืนจนถึงวันที่ทุกคนรอคอยก็คือวันจะขึ้นปีใหม่
ทุกคนนั้นจะมากันที่กลางเมืองเพื่อมาต้อนรับปีใหม่แต่กลุ่มพรรคพวกไอ้หนุ่มนั้นไม่ไปที่กลางเมืองเพราะ(กระตุกมากเครื่องด้อยต๊อกต๋อยก็งี้แหละ)จะไปอยู่ตามซอกเมืองทุกคนในเมืองก็กล่าวคำหลายคำ
พอถึงปีใหม่แต่พรรคพวกนี้แปลกพอปีใหม่มาเล่นซ่อนแอบในเมือง(โอ๊!แม่เจ้าง่วงนอนแล้วจะมาเล่นซ่อนแอบ)
"ง่วงนอนแล้วขอเล่นตาเดียวได้ป่ะ(ง่วงอ่ะ)-เรียว
"ได้ๆ มาๆเป่ายิงฉุบ(ขออย่าได้เป็นกูนะ)(กูก็ไม่อยากเป็นขอให้ไอ้เรียวได้เป็นเหอะ)-พัด
"(กูก็ไม่อยากเป็นขอให้ไอ้เรียวได้เป็นเหอะ)-ยุ้ย
"(กูก็ไม่อยากเป็นขอให้ไอ้เรียวได้เป็นเหอะ)-พราว
"(ตามแผนที่วางไว้ยุ้ย พราวต้องออกค้อนนะ)เป่ายิงฉุบ-พัด
"ค้อน-พัด
"ค้อน-ยุ้ย
"ค้อน-พราว
"กระดาษ(ฮิ..ฮิ้ววกูไม่ได้เป็นว้อยยย)-เรียว
"ใครว่าล่ะคนชนะต้องเป็นตะหาก(หึหึ..)- พัด ยุ้ย พราว
"(เฮ้ย!มันวางแผนมารึเนี่ยแม่มเอ๊ย ออกค้อนเหมือนกันเลย)อ้าว..โกงกันนิหว่า-เรียว
"ม่ายๆ ม่ายสนเรียวนั้นแหละเป็นเลย(ขอเป็นที่เชียงใหม่ได้มั้ยอ่ะมันไกลน่ะ)-พราว
เสียงพวกนั้นทำให้ไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นกดดันเป็นอย่างมากสุดท้ายก็ยอมเป็นจนได้(ฮื่อๆ กูโดนแกล้งง่าส์)
"จะนับแล้วเน้อรีบไปซ่อนป่ะ(1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 เอาล่ะเน้อ)-เรียว
พอไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นนับเสร็จทุกคนก็ได้หาที่ว่อนกันเป็นอย่างดีไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็ได้วิ่งตามหารอบเมือง 1รอบไม่เจอใครเลยและก็มีเสียงตะโกนขึ้นมา
"เฮ้!เจอรึยัง...(เสียวโดนเจอว่ะ)-พัด
"พวกเอ๋งอยู่ไหนว่ะเนี่ย(ซ่อนดีชิบ)-เรียว
แต่แล้วไอ้หนุ่มวิ่งไปที่สำนักงานเมจิกเชี่ยนได้สังเกตเห็นต้นไม้มันผิดปกติต้นไม้นั้นมันสัตว์เลี้ยงมีบินรอบๆต้นไม้(โอ๊แม่เจ้า..นั้นมันไอ้พัด)
"เอ๊ย!..ไอ้พัดมึงบัคต้นไม้เหรอว่ะ(ไม่ใช่เกมSFนะเฟ้ย)*ชอบโดนไปเกมอื่นอยู่เรื่อย-เรียว
"อ๊ากกก!เวรโดนเจอแล้วเหรอเนี่ย..เก่งนะมึงอ่ะ(เชี้ยจนได้นะกูเนี่ย)-พัด
"(ขอโทษว่ะก็กูเป็นคนแต่งเรื่องนี้นิหว่า)ที่เหลืออยู่ไหนบอกมา...-เรียว
"เรื่องอะไรจะไปบอกกันเล่า(เก่งจริงก็หาเองดิว๊าาหรือว่ากาก!)-พัด
"(หนอยย..!ว่ากูกาก)เออๆ..ว่ากูตลอดอ่ะ-เรียว
ไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นก็ไม่ยอมแพ้เพราะโดนเจ้าพัดนั้นด่าว่าไอ้กาก(แม้เป็นใครก็ไม่ยอมหรอก)หนุ่มผู้นั้นก็วิ่งรอบเมืองไปมาอยู่4รอบยุ้ยกับพราวก็
ล้อกันใหญ่*น่าฉงฉารจริงๆ...แต่ไอ้หนุ่มนั้นมองข้ามตรงจุดที่ตนเองนั้นวิ่งผ่านไปเพราะมันจะมีเต็นใหญ่ๆอยู่(ต้องที่มันอยู่ใกล้ที่ตรวจของเมืองElimน่ะ)
ไอ้หนุ่มนั้นก็สงสัยก็เลยรีบวิ่งไปดู(ใช้สกิลเท้าเบาดุจขนนกด้วยเผื่อมันจะไม่ได้ตั้งตัวหนีไม่ทัน)พอไปถึงที่นั่นกลับไม่มีอะไรเลยแต่พาลากเม้าไปในเต็นนั้น
กลับพบว่ามีชื่อสองคนนั้น(โห..บัคSFเก่งกว่าไอ้พัดมันอีก..นับถือ)แต่ภาพที่เห็นนั้นเห็น2คนนั้นนอนเตียงกันอยู่โอ้!แม่เจ้าอย่างงี้ใช่เลย*เกมนี้จะมีการนอนอยู่3ระดับ 1.นอนห่มกระดาษ 2.นอนห่มผ้าผืน3.นอนบนเตียง
(ในความคิด...ขอไม่บอกดีกว่าเด๋วกลัวว่าเด็กมันจะคิดตาม)
"อ่ะ!กริ๊ดๆโดนเจอแล้วเหรอเนี่ย(มันเห็นตอนเรานอนรึเปล่าเนี่ย)-พราว
"ว๊ายยย!มาตอนไหนเนี่ยไม่ให้มีซุ้มมีเสียงกันเลย(โดนเห็นแน่ๆเยย)นี่เรียวคิดเรื่องอะไรอยู่-ยุ้ย
"ปะ....เปล่า!(ก็เรื่องที่พวกเอ๋งนอนกันนั้นแหละ...กำเดาไหลล)*อันนี้มีสาระครับ การที่อยู่ดึกๆหรือเล่นเกมนานจะทำให้การเล่นเกมลดลงไป20%และก็บวกกับอาการเบลอและอาจจะพูดอะไรที่ไม่ทันคิดก็ได้-เรียว
"อ่ะพอล่ะโดนเจอแหละอ่ะรวมๆทักทายก่อนนอน(กว่าจะหาเจอนานอิ๊บ)-พัด
ต่างคนก็ต่างกันไปนอนแต่ทว่าไอ้หนุ่มน้อยผู้นั้นกำลังจะออกเกมตัวผู้เล่นนั้นได้พบเจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อน*โลกแห่งความจริง เวลาในตอนนั้นประมาณตี1ซึ่งในตัวบ้านและนอกบ้านจะปิดไฟหมด
เหลือแต่ที่ไฟตรงที่เล่นคอมในตอนนั้นได้มีเสียง แกร่กๆ ที่หน้าต่างข้างประตูตอนนั้นผู้เล่นยังไม่สนใจแต่มันมีเสียง แกร่กๆ ติดต่อกันเรื่อยๆตัวผู้เล่นก็ เอ๋ใจ
ก็เลยหันไปดูที่หน้าต่างโอ้แม่เจ้าาผู้เล่นคนนั้นได้เห็นมือยื่นออกมาที่หน้าต่างจึงทำให้ตัวผู้เล่นนั้นถึงกับตัวค้างความคิดในตอนนั้น(ตาฝาดแหงมๆกู)แต่ทว่ามันคงไม่ฝาดแล้วล่ะมีเสียง แกร่กๆ ที่หน้าต่างเช่นเดิม
ผู้เล่นคนนั้นก็หันไปดูถึงกับค้างรอบ2แต่ด้วยสัญชาตญาณก็พูดไปว่า (เฮ้ยนั้นมือใครว่ะ)มือนั้นก็หายไปในความมืดมิดตัวผู้เล่นก็เดินเข้าไปดูเห็นเป็นชุดขาวๆตัวใหญ่ๆ(เจ้าที่แหงมๆ)ในตอนนั้นพูดกับตนเอง
*กูเจอผีแน่นอน...ตัวมันก็พุ่งขึ้นมาจากหน้าต่างนั้นปรากฎว่า...(เชี้ย..เรียวมึงล๊อกประตูใหญ่ทำไมว่ะกูจะเอารถเข้าบ้านก็ไม่ได้ไอ่เชี้ยเอ๊ย)*น้องกูเอง ดูมันพูดกับพี่มันดิ
และในช่วงเวลาที่ทุกคนนั้นเลเวลสูงๆแน่นอนก็ต้องมีการล่าบอสในเกมซึ่งทุกคนก็มีความหวังว่าจะได้ไอเท็มแรร์หรือไอเท็มช่วยเหลือในตอนนั้นพรรคพวกไปบอกว่าจะไปล่าบอสที่เหมืองโดยมีเจ้าพัดเป็นแกนนำพันธมิตร
ที่จะไปล่า บอสไททัน แต่ว่าจะไปถึงที่นั้นทางมันงงเหลือเกินซึ่งใช้ระยะเวลาไปถึงที่นั้นประมาณครึ่งชั่วโมงซึ่งบางที่ก็ไปผิดที่แต่ว่าที่รอนานที่สุดก็คือการรอ บอสไททัน แต่เกิดที่บอสจะเกิดนั้นสิ่งที่เตรียมพร้อมเหมือนกันก็คือ
บัพ และ ยา
"อ้าว...พราวบัพตีไวให้เราที(ช้าวุ้ย)-เรียว
"อ้าว..แล้วเค้าจะใช้อะไรล่ะ(เอาแต่ใจชะมัด)-พราว
"เอ๊ย...ไม่ต้องให้ไอ้เรียวให้พัดดีกว่า(กูอ่อนกูต้องตีไวไว้ก่อน)ยุ้ยๆ..อยากตายเรอะบัพเกราะให้ตัวเองเด๊!-พัด
"(ชิส์ทำเป็นสั่ง)จ๊ะ ๆ-ยุ้ย
"อ้าวเฮ้ย..บอสจะเกิดแล้วเตรียมนะ!(ฮาเลลูย่า)*เฮ้ย..คนละเรื่องแล้ว-พัด
"(พวกกูพร้อมตั้งนานแล้วไอ้แสรด)....-เรียว
ในเวลานั้นบอสไททันก็เกิดทุกคนนั้นกำลังจะโจมตีแต่ก็ต้องหยุดชะงัก...
"เอ๊ย..เด๋วพวกมึงจะรุมกูเหรอเนี่ย(แมวหมู่กันชัดๆ)-Boss
"เมี้ยวว..เอ๊ย!พวกเราไม่ต้องสนใจมัน(ฆ่าแม่มเลย)*บอสพูดได้ เวอร์ไปแหละ-พัด
ในขณะนั้นบอสไททันก็ร่ายเวทยมนต์แต่สิ่งที่บอกลืมใส่ก็คือบอสนั้นลืมใส่คลิปเพน*การ์ดเพน สามารถร่ายเวทย์ได้โดยไม่มีอะไรขัดขวางได้(ถ้าบอกผิดก็อภัยด้วย)
"เอ๊ย..กูลืมใส่คลิปเพนมาว้อยย-Boss
"ว่ะ ฮ่า ๆ ๆ ช่วยไม่ได้กากเอง(ไอ้กาก..เอ๊ย)-พัด
พอฆ่าบอสเสร็จก็มีไอเท็มร่วงลงมาก็คือ
"เอาแหละทีนี้เรามาดูมันจะดรอปอะไรบ้าง-พัด
วิ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ แสงระยิบระยับ!
"โอ๊ะนั้นมัน ถุงมือไททันG. รูบี้XG(รูบี้XGมีด้วยเหรอเนี่ย!)-ยุ้ย
"งั้นข้าขอ...ถุงมือไททันล่ะกันน๊าา(เสร็จกู..เอิ๊ก ๆ)-พัด
"ง้านหนูขอรูบี้น๊าจ๊ะ..(เสร็จกูเหมือนกัน..เค๊อะๆๆ)-ยุ้ย
"อึ้ก!!!(ของกูแหละ-*-)-พราว
"(กูด้วยอ่ะ)...-เรียว
ในขณะนั้นบอสไททันยังตายไม่สนิทไททันจึง..ยื่นมือไปเก็บอย่างรวดเร็ว(สรุปก็คือดรอป ลม นั้นเอง)
"เอ๊ยถ้าพวกเอ๋งเอาถุงมือข้าแล้วข้าจะเอาไรไปสู้กะพวกคนในเกมฟ่ะ(Gmเกมนี้ก็เหลือเกิ๊น)กูไปแหละ!เซ็งพวกเอ๋ง(ไอ้พวกเด็กเวลล์)-Boss
"อ้าว..เฮ้ยไปดื้อๆไอเท็มก็ไม่ได้เสียเวลามาหามันอีก-เรียว
"เฮ้อ..กลับๆเมืองและก็แยกย้าย(มีบ่นๆ)-พัด
และทุกคนนั้นก็แยกย้ายไปนอนวันนั้นมันเป็นวันที่แสนซวย(แสนซวยของไอ้พัดมันอ่ะนะ กูไม่รู้เรื่อง)และซึ่งพรุ่งนี้มันเป็นที่ทุกคนนั้นต้องไปโรงเรียน
และแน่นอนว่าจะมีเวลาน้อยมากที่จะได้เล่นเกมซึ่งผมก็อยู่ในนั้นด้วยที่มีเวลาน้อยมากที่ได้เล่นเกมนี้(เพราะหนีไปเล่นเกมอื่น)ผมก็คิดไงไม่รู้ลองล๊อกอินเข้าเกมนี้ดู
ปรากฎว่ามีพระตนหนึ่งได้ใช้ท่าเท้าเบาดุจขนนกผมไม่รู้ว่าเลเวลสกิลนั้นเลเวลอะไรแต่ที่เห็นนั้นไวมากผมก็ลองไปเก็บเลเวลที่ป่าดูแต่ก่อนที่จะเข้าไปในป่าต้องฆ่าบอส โอม
มันเป็นบอสที่ฆ่ายากมากเพราะมันเลือดเยอะและโจมตีแรงมากแต่ที่ผมเห็นนั้นมี วอริเออร์2คนล้มบอสโอมในเวลาไม่ถึง2นาที...ผมก็ตกใจไปซักแปบก็มานั่งคิด
ไม่ได้เข้ามานานมันเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอและก็ลองไปที่หน้าเมืองLaimผมได้เห็นพระขี่คถาเมจิกเชี่ยนผมก็วิ่งเข้าไปถาม(ดูนะว่าผมเกรียนแค่ไหน)
"ผมก็พูดลอยๆ โอ๊มีคนใช้โปรด้วยวุ้ย
"พระก็ลอยมาหาผม ก็Gmนั้นแหละที่ไม่ดูแลเซิฟดีๆ ปล่อยให้พวกมือโปรเจาะเซิฟได้
"ก็จริงอยู่นะแล้วเธอใช้ทำไมแหละ
"ก็เห็นคนอื่นใช้เราก็เลยอยากใช้บางน่ะ
ผมเองก็อดโมโหไม่ได้ก็พิมไป(เออนะ เรื่องของมึงล่ะกัน)และก็ใช้คอมโบ21คอมตีเข้าไปประมาณ800+แต่ที่ผมโดนกลับมาก็คือเวทย์พระ
เข้าที30000+คือตูมเดียวตายเลยผมก็ออกเกมล่ะก็พูดในใจ"ลาก่อนเกมSeal"(รอมันเปิดเซิฟใหม่ก่อนนะเอิ๊ก ๆ)
*********(ขอบคุณทุกท่านที่บอกเรื่องของผม ผมเองก็เพิ่งเคยแต่งเป็นครั้งแรกถ้ามีพวกเก่งๆยังไงก็ช่วยสั่งสอนผมด้วยนะครับ)*******
ความคิดเห็น