คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : อีกตัวตน
มัลลิาไม่ไ้ทำานที่บ้านลอเวลา เธอมีัวนหนึ่เป็นพนัานพาร์ไทม์ อบริษัทายสิน้าออนไลน์ึ่มีออฟฟิศเล็ๆ ในย่านุมนาวเอเีย านส่วนให่เป็นารทำานออนไลน์ไม่้อเ้าออฟฟิศยเว้นะมีำสั่ื้อาลู้าเ้ามา ึะเ้าไปรวบรวมำสั่ื้อแล้วแพอส่ประมาทุๆ หนึ่หรือสอสัปาห์
ารสร้าัวนนี้ึ้นมา็เผื่อมีใรมารวสอบและามู ันั้นมัลลิาึ้อหาเวลาออาบ้านมาทำิรรมนี้สม่ำเสมอ
วันนี้เป็นวันที่เธอ้อแวะเ้าไปที่นั่นเพื่อแพอส่ แ่่อนหน้านั้นหิสาวแวะไปที่ร้านอเอ็เวิร์่อนเพราะมีธุระับเานิหน่อย ายาวอเมริันร่าให่ยัษ์ประำอยู่หลัเาน์เอร์ในมุมประำุ่มในเาสลัวอร้านที่มีแสสว่าเพียรำไรมอูล้ายหมียัษ์ำลัำศีลอย่าไรอย่านั้น
หมียัษ์...เอ๊ย เอ็เวิร์เลิิ้วมอเธอแทนำถาม มัลลิาหยิบระาษปึหนึ่ออาระเป๋ายื่นให้เา เอ็เวิร์รับระาษวาเียนหลายแผ่นมาู
“นี่มัน...” เอ็เวิร์มวิ้ว มอภาพวาในระาษ มันเป็นานศิลปะแบบเ็ๆ ทีู่็รู้ว่านวาอายุเพียไม่ี่วบปีและยั้อยทัษะทาศิลปะอย่ามา
“อุ๊ย! ไม่ใ่ อันนี้อไรเฟิลิมา” มัลลิารีบึระาษสอแผ่นบนสุออมาาปึระาษเหล่านั้นมาม้วนยัใส่ระเป๋าัวเอ ระาษแผ่นอื่นๆ เป็นรูปวาทีู่มีฝีมือทาศิลปะมาพอู
“ันวนเธอมาเล่นับไรเฟิล เธอเอินสอสีับสมุวาเียนอไรเฟิล เลยวารูปพวนี้ออมา ันิว่าุอาอยาู” มัลลิาอธิบายพลามอหน้าู่สนทนาที่มวิ้ว้อภาพวาในมือ้วยสายารุ่นิ
เอ็เวิร์ูภาพวาในมือทีละแผ่น มันเป็นานศิลปะแบบเ็ๆ ที่มีอ์ประอบภาพหลาหลาย บาภาพูล้ายรูปอะไรสัอย่า บาภาพ็เป็นานแบบแอ็บสแรท์ทีู่แทบไม่ออว่าเป็นอะไร แ่โยรวมแล้วูมีทัษะและฝีมือมาว่าสอรูปแรอย่ามา เามอภาพเหล่านั้นอย่าละเอียทีละใบ่อนเม้มปาแล้วลุยืนึ้น
“อบุ ูเหมือนมันมีแนวโน้มที่ี อยาไ้าแฟสัถ้วยไหม” เอ็เวิร์้าวยาวๆ ไปทาประู้านหลัพลาหันมาทำท่าเิวน
มัลลิามอนาฬิาเห็นว่ายัมีเวลา เธอินิเียว็พยัหน้า เินามเาไปออประูไปสู่ห้อที่่อนอยู่้านหลั
ในห้อนี้เ็มไป้วยอมอนิเอร์เ็มผนั้านหนึ่ เป็นภาพาล้อวรปิในมุม่าๆ ัน มีั้แ่บริเวริมถนนในมุม่าๆ อเมือูล้ายเื่อมสัามาาล้อรวารรารอทาาร อีหลายอมีภาพห้อหลาหลายแ่าันเป็นสิบๆ ห้อปราบนอพวนั้น มัลลิาอยู่เป็นพอที่ะไม่ิถาม ว่ามันถ่ายทอมาาที่ไหนบ้า
ในห้อทำานอเอ็เวิร์มีโ๊ะที่เ็มไป้วย้าวอและอุปร์่ามามาย อบนโ๊ะเา็่าหลาหลาย มีั้แ่นาฬิาโบรา อเล่นวินเทแบบที่มีลไับ้อนและเลื่อนไหวไ้ ไปนถึอุปร์ล้ำสมัยที่ประอบึ้นเป็นัรลรูปทรอวาศ นอานี้ยัมีโ๊ะที่เ็มไป้วยอมอนิเอร์ำนวนมาำลัเื่อม่อับอมพิวเอร์ที่มีหน้าอโปรแรมบาอย่าเปิเื่อม่อันหลายเรื่อ บาโปรแรมมัลลิา็รู้ั แ่บาอันเธอไม่เยเห็น แ่ที่ทำให้เธอสนใือหน้าอหนึ่ที่ะพริบวูบวาบเหมือนำลัประมวลผลบาอย่าอย่า่อเนื่อ หน้าอนั้นมีภาพนิ่อนหลายน
มัลลิามวิ้วมอภาพหิสาวหเ็นนั้นอย่าประหลาในอถามออไปไม่ไ้
“พวเธอเป็นใรันน่ะ”
“นหายน่ะ” เอ็เวิร์อบมาามุมหนึ่ แนทีนเล็ๆ นั้นมีเาไฟฟ้าและเรื่อาแฟที่ถูเปิใ้าน เสียไอน้ำเือปุะที่เมล็าแฟั้นี่อยๆ ส่ลิ่นหอมฟุ้ในห้อทำาน่วยบรรเทาวามหนาวเย็นและลิ่นอายโลหะเย็นเียบในห้อนั้นให้พลันอบอุ่นึ้นมาหลายอศา
“านอิเรเหรอ” มัลลิาถามล้อๆ เป็นเิแวว่าเามีานอิเรในาริามูนหาย เธอรับาแฟร้อนมาิบ รสาิาแฟสหอมรุ่นวนให้รู้สึเหมือนึ้นสวรร์เลยทีเียว หิสาวัสินใไ้ในนาทีนี้ว่าเธอะหาเรื่อทวบุุับายนนี้โยให้เาหาเรื่อาแฟและเมล็าแฟแบบที่เาใ้มาให้และสอนเธอ้วย ีไม่น้อยถ้าไ้รอบรอทัษะาราแฟอันยอเยี่ยมแบบนี้
“ทสอบระบบ่าหา” เอ็เวิร์เินไปปุ่มลที่ะพริบอยู่หน้าอมาหลายนาทีแล้ว เมื่อไ้รับำสั่ หน้าอ็เปลี่ยนไปเป็นหน้าแสผลอีแบบหนึ่ ภาพหิสาวหลายนปราัึ้นอีรั้พร้อมับ้อวามอีำนวนหนึ่ “ันำลัทลอระบบอไเรน โยใ้้อมูลาศูนย์นหาย วิเราะห์าแอเรียแถวนี้ ลอูว่าโปรแรมวิเราะห์อมันะทำอะไรไ้บ้า”
มัลลิาพยัหน้าหึหั ารเียนโปรแรมเล็ๆ น้อยๆ เป็นานอิเรอโปรแรมเมอร์ทั่วไป และารแฮเ้าไปู้อมูลาหน่วยราารที่ารุ้มันทาไเบอร์หละหลวม็เป็นานอิเรหนึ่อแฮเอร์ แ็ๆ...เอ่อ หมายถึเป็นารใ้เวลาว่าในาร่วยทสอบระบบวามปลอภัยให้หน่วยานราารน่ะ
อืม...ราบใที่ไม่ไ้ไปุามพวเานรู้ัว มัน็ยันับว่าไม่มีอันรายหรอ...มั้!
“แล้วระบบมันประมวลผลอะไรไ้บ้า” มัลลิาถามพลายื่นหน้าเ้าไปู พบว่ามี้อวามวิเราะห์ว่าสาเหุารหายัวอพวเธอเป็นาร่ออาารรม “เอ๋ มันรู้ไ้ไว่าเป็นอาารรม”
“อืม...ผมยัไม่แน่ใในอัลอลิทึมอมัน ไม่แน่ใว่าระบบเอไอมีารำนวที่ผิพลาหรือเปล่า” เอ็เวิร์บอพลาเรีย้อมูลมาูเพิ่ม โยมีหิสาวยืนูอย่าสนใอยู่ใล้ๆ
้อมูลปราึ้นมาในอีหน้า่าหนึ่ เป็นสถิิอหิสาวที่หายไปแยทีละน พวเธอมีอายุั้แ่ยี่สิบถึสามสิบปี มีั้แ่นัศึษาสาวผิวาวผมบลอน์ในุเสื้อสีฟ้า สาวผิวแทนผมแในุว่ายน้ำเ็ี่ สาวนถัมาผิวาวันีเผือับให้ผมสีเ้มูำสนิทเธอสวมุสีสีเหลือถ่ายรูปับวิวภูเาหิมะ สาวอีนหน้าามีเอลัษ์โหนแ้มสูผิวสีแทนหน้าาบ่บอว่ามีสายเลือนพื้นเมืออเมริัน ถัไปเป็นสาวผิวสีผู้มีรอยยิ้มามและนสุท้ายเป็นผู้หิผมยาวสีเินยวถัเป็นเปียหลวมๆ
“เฮ้! ันเยเห็นภาพอนนี้นี่”
ความคิดเห็น