คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ช่วยเหลือ
(ยัไม่ไ้แ้ำผิ)
เส้นเศาสีำทมิฬำยาวถึบั้นท้ายเินเล่นอยู่ริมถนน สายลมอ่อน ๆ พัีเ้าับใบหน้าสวย นัยน์าสีแสน่าหลไหลสะท้อนแสอย่าน่าอัศรรย์ ริมฝีปาทาลิปมันเพื่อบำรุผิวปาทำให้มันูอวบอิ่มึ้นอย่ามา ารสั่นสะเทือนอโทรศัพท์เรื่อหรูทำให้หิสาวแอบแปลใ
"หือ? โทรมาอนี 1?" และแน่นอนนที่ล้าโทรมาหาหิสาวนนี้ เวลาึื่นแบบนี้ไ้ มีแ่นเียวเท่านั้น มือเรียวสวยล้วระเป๋าาเาสั้นหยิบมันึ้นมารับโยไม่ไ้สนใื่อบนหน้าอเพราะรู้อยู่แล้ว ริมฝีปาอวบอิ่มระุยิ้มึ้นเล็น้อยโยไม่ไ้ั้ใ
[ เอเรีย!! ] เสียทุ้มหนาเรี้ยวราพุ่เ้ามาในหูออมาทันทีเมื่อเธอรับสาย ใบหน้าเรียวสวยไ้รูปบิเบี้ยวเล็น้อยเนื่อาลำโพไม่ไ้หรี่ล เอเรียไม่่อยไ้ยินหามันเบาไปึเปิเอาไว้สุ
"มีอะไรเหรอ? โทรมาึนานี้--" เสียหวาน่ำเอ่ยึ้่นมาไม่ไ้ทุ์ร้อนอะไรมามาย หิสาวาเาไ้าเสียุัอปลายสาย เอเรียาเาว่าอนนี้เาำลัทำภาริอยู่ สาเหุหลัที่แล่นเ้ามาือเบื่อเพราะมัน่ายเินไปสำหรับเา นอย่ารีบอร์นไม่มีทาอวาม่วยเหลือหรอเธอมั่นใ
[ มา่วยันที!! ] ไม่รอให้หิสาวนั่านสนิทเพียนเียวอเาพูบเสียทุ้มเอ่ยัทันที นัยน์าำทมิฬหรี่ล้วยวามเ็บาสี้าึ่โนปืนยิ่เาะา้านหลั รีบอร์นพลาอย่ามาที่สุ ภารินี้ที่รับมามันเป็นานที่ทำมาเพื่อ่าเาโยเพาะ
ริมฝีปาหนาสบถออมาเล็น้อยเมื่อพวมันำลัามเามาทันแล้ว ลาป่าทึบแบบนี้มีเพียนเียวที่ำนานมาที่สุือเอเรีย ปลายสายเียบไปพัหนึ่ หาเาไม่ผิเธอใมาที่นั่าอันับหนึ่เสียท่า หัวิ้วเ้มหนามวเ้าหาันเมื่อเอเรียเียบนานนผิปิ
"เอเรียเป็นอะไร--"
[ หา้นไม้หลบเร็ว รีบอร์น ]
"โอเ" เารับำอย่าว่า่าย นัยน์ารามอรอบัวหา้นไม้ที่ให่พอเพื่อำบัร่าหนาอนเอ รีบอร์นรับภาริู่ับหิสาวมานั่อนั และรู้นิสัยอเธอีว่าเอเรียไม่ไ้พูเล่น ๆ หาไม่มีสร้อยอที่ให้มาไม่อบปารับำอย่านี้หรอ
สายหมอ่อย ๆ โรยลมาโยไม่มีใรสัเ ริมฝีปาหนาหอบหายใหนัหน่ว ทว่านแล้วนเล่าลับวิ่ผ่านร่าหนาไปโยไม่ไ้เห็น ายแร่ในุสูทำ่อย ๆ ทรุัวลนั่พิับ้นไม้ มือ้าวาแผลเอาไว้ันเลือทะลันร่าาย็อ
"เ็บหนันานี้ ทุ่มเินน่าูเลย" เสียหวาน่ำแผ่วเบาเอ่ยึ้นมารอบายอรีบอร์น หิสาวใ้พลัอัวเอนเือบรี่หนึ่เพื่อวาร์ปมาหาายหนุ่ม หยาเหื่อไหลามแ้มนวลน้อย ๆ วเนรทับทิมู่สวยสั่นเทาเล็น้อย
รีบอร์นเหลือบามอร่าายโปร่สูเินมารานหิสาวทั่วไปเพียั่วรู่ เอเรียย่อัวลให้อยู่ในระับที่สามารถประเมินบาแผลอายหนุ่มไ้ นัยน์าแานรามอรอยเลือทั่ร่าอายหนุ่มร่าหนาว่า ไพ่สีแอบาวปราึ้นมาโยภาพมายาอเ้าัว
"เหมือนเิมนะ ยัเ็บอยู่แ่แผลไม่ีแน่นอนถึะฝืนมาแ่ไหน แ่ราวนี้ันพันาแล้วนะ เลือไม่ไหล" ไฟสายหมอลุโนไพ่สีแอบาวอย่ารุนแร ทว่ามันลับไม่ไู้ร้อนเหมือนปิ เอเรียอธิบายให้แ่เพื่อนหนุ่มนสนิทอย่า่าย ๆ รวมถึอวยัวเอ้วยสีหน้าภูมิใ เธออนอนไปสอสามืนเพื่อทำมันเลย
ายหนุ่ม่อย ๆ ปล่อยมือาปาบาแผลรร์ที่หน้าท้อ้าน้าย วเนรมเ้มเหลือบมอสภาพอหิสาวเบื้อหน้า เสื้อยืสีาวัวโร่แสนุ้นเยที่เอเรียสวมใส่อยู่วนให้หัวิ้วมวแน่น าเยีนส์าสั้นสีน้ำเิน รอเท้าผ้าใบสีเินูเรียบ ๆ เหมาะับสไล์เ้าัว
"นั่นเสื้อันไม่ใ่เหรอ..." รีบอร์นเอ่ยปาถาม้วยน้ำเสียราบเรียบ นัยน์าำทมิฬ้อไปยัเสื้อเิ้สีาวอนเบื้อหน้า ไหล่เล็ระุเล็น้อย นัยน์าแสเบนไปทาอื่นเพื่อหลบสายาอายหนุ่ม ริมฝีปาระับอวบอิ่มเม้มเ้าหาัน
วเนรมเ้ม้อใบหน้าเรียวสวยนานเือบนาที สายาันยิ่ทำให้เอเรียผู้ึ่มีวีรรรมมามายนับั้แ่ทำานู่ับเาเลิ่ลั่ หิสาวลั้นใอบลับไป น้ำเสียหวาน่ำแผ่เบาเอ่ยวามริออมา
"อือ โมยมา... หลันายมารับาน"
"โยไม่อ?" เ้าอเสื้อบนัวอหิสาวเอ่ยทวน เสียทุ่ม่ำโทนเียวราบเรียบนน่าลัว วเนรมหรี่ล้อับผินเบื้อหน้า เอเรียเียบไม่อบามนิสัยเสีย ๆ อเธอ รีบอร์นเอ่ยื่ออผู้ระทำผินิ่
"เอเรีย"
"โยไม่อ..."
ล้ายะัวหลยามเอสายาันานบาเ็บเือบสาหัส นั่าอันับหนึ่อโล้อมอหิสาวร่าโปร่เบื้อหน้านิ่ นัยน์าสีมืไม่มีแววาบ่บอวามรู้สึโรธเือหรืออย่าอื่น แ้มนุ่มพอลมออมาล้ายระรอ ใบหน้าเรียวสวยเบือนลับมาสบสายาับรีบอร์น
"อโทษ" ริมฝีปาระับมุบมิบเอ่ยออไปแผ่วเบา นัยน์าแสเลื่อนล่ำแทนที่ะเสไปทาอื่น นิ้วเรียวเี่ยินเย็น ๆ บนพื้นไปมาแ้อาารอึอั เอเรียไม่เยินับสายานิ่ ๆ อรีบอร์นแม้แ่วันเียว
"เลิ้อไ้แล้วเ้าบ้า ันอึอัเป็นนะ"
"แ่ันไม่ไ้ยินนะ?" รีบอร์นแสยะยิ้มออมาโยนเบื้อหน้าไม่ไ้สัเเห็น เาสนุทุรั้ที่ไ้แล้เอเรีย นลายเป็นิวัรประำวันไปเสียแล้ว
สาวเ้าทำเสียฮึฮัออมา ายหนุ่มาเาไ้อย่า่ายายว่าภายในใอเธออนนี้ ไม่พ้นารพ่นำ่าแสนน่ารัไม่มีแม้แ่วามเ็บปวแน่นอน ลำอแร่ส่เสียหัวเราะเบา ๆ ออมา เอเรียเยหน้าึ้นพรวเมื่อรู้ัวว่าโนลั่นแล้ แ้มนวลึ้นสีแพอ ๆ ับสีา
"แล้อีแล้ว!! ราวนี้ัารเอเลยเ้าบ้า!!" ร่าายโปร่สูลุึ้นยืนพรวพรา หิสาวเินระทืบเท้าไปยั้นไม้อี้นไม่ไลมาาุเิม นัยน์าแานสั่นไหวเพราะวามอายที่โนแล้แล้วไม่มีภูมิ้านทาน รีบอร์นหัวเราะออมาแผ่วเบา
ร่าายสูหนาสมส่วนลุึ้นยืนโยไม่ระแวว่าบาแผละีนเ้าอวัยวะอี่อไป มือหนาหยิบปืนู่ใออมาา้านในสูท ในะที่ำลัหนี รีบอร์นระมัระวััวเสมอ หาอาารแย่ว่าเ่ามีหวัไ้เสียื่อนั่าอันับหนึ่อโลไปแล้ว ไม่เยมีนั่านไหนายเพราะแผลีหรอ
ม่านหมอที่หิสาวสร้า่อย ๆ ลายออนเห็นว่าศัรูำลัมอหาัวอนเออย่ามุ่มั่นนน่าหัวเราะ รีบอร์นแสยะยิ้มเยาะเย้ยเหยียหยามัเน หาเป็นสภาพร่าายที่พร้อมสู้แบบนี้ แ่ 100 น็ไม่ไ้มาเินวามสามารถอนั่าอันับหนึ่นนี้หรอ
"เอเรีย ไปัารผู้ว่า้าทีสิ" เ้าอายานามนั่าที่เ่ที่สุเอ่ยสั่ารหิสาว้านหลั น้ำเสียบ่บอัเนว่าำลัอารม์ีแม้ะอยู่ในสนามรบ่อนนับร้อย เพียแ่เาพูออมา สายาอทุน็วัลับมามอรีบอร์นทันที
เปลือาาวนวลปรือปิลราวับไม่รับรู้อันใ ทว่า สายหมอลับาลนไม่หลืออะไร เอเรียลายม่านหมอเพื่อเปิทัศนียภาพสายาอรีบอร์น ร่าายโปร่สู่อย ๆ เลือนลาหายไปนไม่รู้สึถึัวนอหิสาว ่อนาไปเสียแว่วระิบเือนายหนุ่มหรือใรสัน้อไปทั่วป่า
"ระวััว้วย"
แม้ะสับสนับประโยระิบแผ่เบานั่นเพียใ นั่าปลายแถวที่ถู้ามา็ไม่อาะละสายาไปารีบอร์นไ้อีแล้ว มือหนาปลายระบอปืนลับพื้น นิ้วี้ลั่นไระสุนไปนหมแม็ สายหมอรอบายอายหนุ่มเิมระสุนให้เาทันทีอย่ารู้ใ
"ละสายาไปาันะีเหรอ?"
ระสุนทั้สิบสอนัพุ่ึ้นมาาพื้นิน รวมถึไอประายไฟอธาุเมาา ๆ ึ่ัวอายหนุ่มไม่มี สร้อยอเส้นเล็ห้อยี้แท่เหล็ธรรมา ส่อแสามัวอัษรที่สลัไว้บนนั้น เอเรียอยส่ไฟธาุเมาและสายหมอมา่วยเหลือรีบอร์นเรื่อย ๆ แม้ปาะเยพูเหมือนปัานให้เา็าม
มือหนายึ้นสูึหมวทรลาสสิลมาปปิวเนร นัยน์าำพราวระยับราวับเ็ไ้อเล่นใหม่ ริมฝีปาหนาระุยิ้มเย็นยะเยือ ิสัหารพุ่ทะลัออมาาายหนาเพียั่วพริบา แ่็เพียพอให้เหล่านั่าะัหวาลัว ระสุนมามายพุ่เ้ามาเาะระโหลอย่าไร้ปราี
"และเหมือนว่าะอ่อนแอเินปิ้วยนะ"
ฤหาสน์ให่ใล้านเมือ
ร่าโปร่สูสมส่วนเินเรื่อยเปื่อยมาหยุบริเวหน้าประูบานเหล็ให่ ารแ่้านหน้าหรูหราไม้ประับ้วยอุหลาบสีแและำ หิสาวเยหน้ามอประเมินัวฤหาสน์หลัให่ ใบหน้าเรียวสวยแสอารม์ื่นเ้นอย่าไม่ปปิ นัยน์าแสราวับเลือเปล่ประายระยิบระยับ
ริมฝีปาอวบอิ่มยยิ้มเยาะหยันึ้นมา เอเรียื่นอบมันมาว่าฤหาสน์ที่เยผ่านสายามา หิสาว่อย ๆ สลายเป็นสายหมอผ่านัวประูรั้วเหล็บานให่เ้าไป าเรียวยาว้าวเ้าไป้านในโยไม่สนใสายาอบอี้าร์แถวนั้น พวเารู้สึัวีั้แ่เห็นนัยน์าทับทิมอเธอ
"ันอบฤหาสน์หลัใหม่ั"
สุรเสียหวาน่ำเอื้อนเอ่ยำพูออมาเนิบนาบราวับุหนูแสนี้เีย้อปรนนิบัิ้วยวามอ่อนโยน เหล่าบอี้าร์ึ่ถูฝึมาี่าพาันนลุนพอภายใ้เสื้อสูทหรูหราสีทมิฬ พวเามาาบริษัทยัษ์ให่และสััในลุ่มมาเฟียระับสู ื่อเสียเรียนามอันลึลับอเอเรียย่อมรู้ีเป็นพิเศษว่านอื่น
วเนรเรียวมวัไปมอ้าน้ายมือึ่มีายวัยลานในสูทำยืนนิ่ัน เา้อมัวให้แ่เธอเพื่อแสว่านยอมำนน ศรีษะเล็เอนเอียไป้าน้าแสร้ว่าำลัสสัย ริมฝีปาระับพลันบ่นพึมพำออมาล้ายำลัพูับัวเอ แ่เหล่าาร์่ารู้หน้าที่ันี
"ันำไ้ว่าที่นี่ไม่มีบอี้าร์หรือนรับใ้นะ"
"แปลริ ๆ นะ ว่าไหม?"
หิสาวในุไปรเวทพลันเหยียยิ้มน่านลุึ้นมา นัยน์าทับทิมเรือรอส่อสว่าสะท้อนับวันทร์อันามในืนนี้ าเรียวยาวไร้สิ่ปปิั่ในอนทำภาริ้าวเินเ้าไปภายในฤหาสน์อย่าไม่ัวลใ ๆ ทั้สิ้น ผู้นมามายรีบเินสวนออมาและไม่ไ้แะโนร่าโปร่สูอเอเรัยแม้แ่น้อย
ลำอเรียวส่เสียหัวเราะแผ่วออมา นัยน์าู่สวยสาประายสนุสนาน แม้เอเรียะปปิ่าวลือและวามสามารถเยอะเพียใ ทว่า หาอยู่ใล้ิับนั่าระับโลอย่ารีบอร์น หิสาว็ไม่อารอพ้นสายสืบอแฟมิลี่ระับสูึ่สืบทอมานานนับ 100 ปีไ้
"ั้น... เริ่มานที่รีบอร์นให้มาันเลยีว่า"
รอเท้าผ้าใบธรรมารวมถึถุเท้า่อย ๆ สลายลายเป็นสายหมอ ราวับว่าพวมันเป็นเพียมายาเท่านั้น เท้าู่เรียวสวยปราออมาเหยียบพื้นหินอ่อนเย็น ำไล้อเท้าสีทอลวลายเป็นรูปร่าล้าย้อนเมิ ๆ ัน่อย ๆ โผล่ึ้นมาาอาาศ พวมันสอเส้น่าส่อแสราวับำลัประาศศัาให้แ่โลไ้รู้
วเนรเรียวมเลื่อนลไปมอ้อเท้านเอ้วยสายาอ่านยา ใบหน้าสวยายแววเหนื่อยใ เอเรียไม่่อยอยาะเอามันออมาเท่าไหร่นั ทว่านอาำไล้อเท้าู่นี้แล้ว หิสาวไม่อาะับอาวุธอื่นไ้ เพราะมันเอาแ่ในน่าเลีย
"เฮ้อ... รอเท้าสายหมออัน"
"อุส่าทำไว้เพื่อป้อันไม่ให้เศษฝุ่นิเท้าแท้ ๆ อยารู้ริว่ารอเท้าธรรมามันให้วามรู้สึยัไ"
ริมฝีปาระับบ่นพึมพัม้วยเสียหอย ๆ ทว่าเมื่อเยหน้าึ้นมา นัยน์าทับทิมสะท่อนถึลุ่มนนับร้อยเบื้อหน้า เอเรียะัันับภาพเบื้อหน้า หารีบอร์นปะทะับนั่าระับ่ำมามายว่าเธอ ทว่าอนนี้หิสาวำลัะ้อ่าฟันับมาเฟียระับลาที่อึว่าพวนั้นมา
"รูัี้ไม่น่า่วยีว่า ิ!"
เอเรียพ่นลมหายใออมาาปา หิสาวทำใเพียั่วรู่ ไฟธาุสายหมอสีรามถูุึ้นมาที่ำไล้อเท้าอเธอ ริมฝีปาบาประับยิ้มบาเบา ร่าโปร่สูระโึ้นาพื้นเล็น้อยเพื่อเรียมร่าาย
หิสาวโ้ัวไป้านหน้าเล็น้อย ท่อนาถีบร่าายัวเอพุ่เ้าไป้านหน้าเพื่อประันับมาเฟียระับลา เรียวาสวยไร้รอเท้าวัเะเ้า้านออัวประอบใส่สูท้วยวามเร็วสู ายหนุ่มหน้าแ่ลอยไปามวามรุนแรอมันนนับนอื่น
ปั!!!
เสียัมปนาทัไปทั่วห้อโถฤหาสน์ เอเรียไม่ยอมรอให้ใรไ้ั้ัวทันเพื่อ่อ้านเธอ ไฟธาุเมาลุึ้นมาแทนที่สานหมอ หาไพ่สีแอบาวเป็นสายหมออย่วยเหลือรีบอร์น อบำ็เป็นอาวุธไว้่านอย่าไร้ปราี หิสาวไม่เยิะปล่อยให้ใรรอไปไ้หรอ
"ไม่ให้รอไปสันหรอ"
"ล้าียัไถึ้ารีบอร์นไปาย" เอเรียำรามเสีย่ำออมา้วยวามโรธเือ เพื่อนนเียวในวารนั่าอเธอ และายหนุ่มเพียนเียวที่ไม่มอร่าายนี้้วยสายาหื่นามั่นทั่วไป
นิ้วเรียวหนีบไพ่แำ สะบั้อมือปาพวมันไป้านหน้าและรอบายอย่ารวเร็ว ไฟธาุเมาึ่มีุสมบัิพิเศษที่เอเรียอบมาที่สุ็ทำานอย่าเ็มประสิทธิภาพ นัยน์าแเลือสะท้อนแสสีม่ว เสียรีร้อทรมานอพวเาเล่นเ้ามาภายในโสประสาท
"ิะเอาเล็ย้อน ็ูให้ี ๆ ้วยว่าอใร"
ร่าโปร่สูเินย่ำเหยียบศพบนพื้น าเรียวยาว้าวเินไปทาห้ออบอสึ่มีผู้ว่า้าภาริอรีบอร์นอยู่ สุรเสียหวาน่ำแฝไป้วยวามอาาล่าวำพูออมาอย่าเลือนลอยราวับะเือนฟ้าินหรือแม้แ่ผีสา
โถทาเินเียบเียบเนื่อาบอี้าร์ที่วระอยู่อยอารัานั้นหายไปหมแล้ว เหล่าแม่บ้านพ่อบ้าน็หนีหัวุหัวุนเพื่อเอาัวรอ เสียรวราอหิสาวบำเรอและรีรออย่าทุ์ทรมาน เอเรียมวิ้วมุ่น เธอไม่อบเอาเสียเลย ผู้ายสารเลวแบบนี้
"เฮอะ! มาเฟียระับลาและ่ำ็เป็นแบบนี้ันหม หลัวเอีริ ๆ"
เอเรียหยุเินบริเวหน้าประูบานไมู้หรูหราพอสมวร ใบหน้าเรียวสวยเรียบนิ่ราวับนไร้อารม์ ในมือปราไพ่สีแอบำหนึ่ใบ มือ้ายบิลูบิประูเ้าไป แม้ว่ามันะล็ออยู่็าม หิสาว็หาไ้สนใ พละำลัอเธอ็ใ่ว่าะน้อยามร่าายโปร่
แร็!!
"ใร!!!" เสียหนาวาลั่นอย่าอารม์เสีย ท่อนแนึ่เป็นอหวสำหรับผู้ายสอใส่ไว้ภสยในร่าอหิสาว ใบหน้าน่ารัอเธอเ็มไป้วยน้ำา และราบสีาวนปะปนันไปหม
ใบหน้าเรียวสวยประับรอยยิ้มหวานปราึ้น แสันทร์ส่อเ้ามาผ่านหน้า่าบานให่ ใบหน้าแ่ ๆ อบอสมาเฟียลายวามหุหิลไป ประับ้วยวามหื่นระหายทแทน เอเรียเริ่มรู้สึรัเียายเบื้อหน้า นระทั่ำพูแทะโลมหลุออมาาปาเน่า ๆ นั่น
"แหม ที่แท้็นาโลมหน้าใหม่นี่เอ อยาน้อเ้ามาัพี่เลยเหรอ---"
ึ!!
ไพ่ใบหนึ่พุ่ไปปัหน้าผาอายน่ารัเียนทะลุไป้านหลั ้วยวามรุนแรอไฟธาุวายุอันน้อยนิภายในัวอเอเรีย หิสาววบุมไ้เพีย 2 ธาุือ หมอ เมา ส่วนวายุนั้นเป็นสิ่ที่วบุมไม่ไ้เนื่อามันน้อยนินใ้ารแทบไม่ไ้
"เป็นายที่น่าเลียริ ๆ"
เสียหวาน่ำล่าวออมาอย่าไร้อารม์ เอเรียไม่อบสายาที่มอมายัเรือนร่าอเธอ ระหาย อยาไ้รอบรอ เือบทุรั้ที่เธอเินเ้าไปรับภาริ เพราะแบบนั้นหิสาวึปปิ้อมูล ัวน ผลานเอาไว้ เพื่อวามสบายใอัวเอ แม้ะหลุมาบ้าเพราะรีบอร์น แ่สำหรับนั่าสาวแล้ว ายหนุ่มนนั้นแปลที่สุเท่าที่เยเอมาแล้ว
TBC.
ไรท์ไม่ไ้แ่นิยายนานแล้ว และถือโอาส่วนี้ิฟิรีบอร์นพอี ึเอาพล็อนิยายเ่า ๆ มาัแปล เ่นเอเรีย ถ้าเยอ่าน็น่าะพอำันไ้นะ Maid killer น่ะ นั่นเรื่อแรที่แ่เลย อาะูน่าเบื่อบ้า แ่ไรท์ะพยายามให้มันสนุนะะ ;-;;
ริ ๆ มันวระลไ้ั้แ่เมื่อวาน แ่อินเอร์เน็่ายเียวล่ม่ะ แ่ไม่ไ้ทำอะไรไม่ไ้เลยแม้ระทั่าน ฮือออ
ความคิดเห็น