คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ความเดิม 1.1
วามเิม 1.1
ผมุมันออมาเหมือนหัวมัน ้่อน้าวุ่นว้าเลยที่เียว แหวเอาินออมาออ ่อนเอารึ่ัวบนันึ้นไปนอนราบอยู้บนพื้นิน่อนบน และพาาึ้นพา่อนบนที่้า
เสร็พาัวเอึ้น้าบนเหมือนัน เวลาบนหน้าอ เริ่มเ้า พระอาทิย์ ่อยลับฟ้าเ้าสู่่วสธยา่อนเ้าสู่่ว่ำ
ใ้เท้าสะิ ัวหัวมันที่นอนอยู่ที่บนพื้นสลบไส
“ื่น เร็วๆ ื่น ”
เรา้อไปันแล้ว านเรียมไว้อยู่้าล่า อยู่่วลาเา
มัน ูสะลือสะลูื่นึ้นมา มอเม้อนิ่อยู่สัพั เหมือนทำวามเ้าใสภาพ
"พวเรา้อรีบไปแล้ว หรือ อ นายะั้่ายอยู่บนนี้นเียว " ผมพูหยิบไฟลอบบออมาาสัมพาระ
โยนไฟ ให้ ใส่บนหัวนละ อารม์ ะอยู่นเียว็อยู่ไปนะ
“ ้อลือ มานายออาหลุม และมันสำเร็แล้ว อนนี้ะเริ่มมื ถ้าะไป้วย้อ่ายออ สามแท่ทอ ”
"เป็นนหรือัวะมเนื่ย ปลอลอไ้ลอ ี " พูพลาเ้ัวลุึ้นยืนมา
ผม้อมอไปออสัพัเพื่อัน
"เ้าใแล้ว ิว"
“ใส่เสร็แล้วามมา ”
รวูว่าแน่นบนหัวแล้ว สะพายอบนหลั ลูิปเรียบร้อยแล้ว เ็บบไฟทีุ่ั้ไว้ที่หน้าถ้ำ ลระเป๋า หันมาูเ้านั่นอีที มันำลัูที่ไฟส่อบบนหัวมัน ท่าทาสสัย สีหน้ามึนไม่ใส่สัที
“ทำไมมันไม่ิ แบ หม เหรอว่ะ” เอามือีเาะท ีสอที ที่ ไฟายอยู่สัพั หันมามอผม่อ
"ถ้ามีนเสียผม ิเินนายเพิ่มนะ"
"ไฟมันไม่…………ออนิ"
"มันิแะ้อมีวิธี อนนี้มีไฟบนหัวสอัว อันและนาย " พูอนที่หันหลั ให้มัน นึแล้วผมียิ้มที่มุมปา พวแ้นฝัลึ
มันเป็นระบบอัโนมัิ เปิปิเอ สั่าร้วยเสีย ้อร้อว่า เอาฮู่ มันะเปิเออัโนมัิ และปิอัโนมัิ
“เอาฮู่หรอ เอาฮู็ ” ปริบ! ไฟส่อสว่าึ้นมา สัพัระหว่าที่เ้าหัวส้มใส่มันลบนหัว ไฟที่ีส่อสว่าพลับัับอย่ารวเร็ว
"มันเสียหรือเปล่า นิ มันเสียริ้วย นายเอาอันใหม่มาิ้ ไม่็เอาอนายมาแทนไป"
“มันไม่ไ้เสีย นายแ่้อ่อนร้อใหม่อนมันัยไป ……… ะเอาหรือไม่เอา ” ผมยื่นำา สุท้าย ท่าทาริัีเรียส อนลาืนที่โลนี้าราแสสว่าอนลาืนหมายถึหายะำลัมาเยือน
" แ ็มีบเพลิ ไม่ใ่่เหรอ ทำไมไม่ใ่บเพลิ "
"นายะไปนเียวไหม ผมมีธุระอผม และไม่ำเป็น้ออธฺบายให้นายฟัลอนะ."
"มัน ่วยไม่ไ้นิเนอะ โอ้ยยยยยยยยยยย"
"ามมาให้ทันล่ะัน" เรียมวิ่ลไปานลาเา ที่้อเ็บอทำภาริ่อ อทำภาริที่รอมาอาทิย์ว่า ไ้เวลาาอมัน หาเลยฤษย์ ะไม่โพล่มาอี รออย ยามมา ที่พระันทร์รึ่เสี้ยวปรา ไม่ั้น้อรออยอีหลาย อาิทย์
เริ่มออวิ่ไปสัพัเสียบ่น่อยลอยมาามลม เหมือนระบายวามอัอั้น หมาบาัวไ้แ่เห่ามัไม่ั
วิ่มาเรื่อยอนแรที่มีวามเียบระหว่าเรา เริ่มมี ารส่เสียให้ำลัใมา เป็นพัๆ
“แทำไมไม้่เรียมพร้อม ให้มาว่านี้ว่ะ (ไฟับ) เอาฮูฮฮฮฮฮฮ (ไฟิ) ไม่เห็นเหรอนใ้มันลำบาแ่ไหนว่ะ ห่ะะะะะะะะะะะะ”
ผมหูทวนลมไปถือว่าเป็นบริารเอร์วิทล่ะันนะ หันไปมอน่า และแยิ้มสวยๆให้ไปอีที
“………นิืแใใ่ไหมว่ะ (ไฟับ)เอาฮูฮฮฮฮฮฮฮ (ไฟิ) ่ะ มาุยันให้รู้ เรื่อเี๋ยวนี้เลยนะ (ไฟับ)เอาฮู่่่ฮออออออ (ไฟิ) ”
ผมรู้สึวันนี้เป็นวันที่อาาศสใสสื่น อยาม่่ำ อีวัน ระหว่าที่ออาถ้ำ ไฟ้าน้าผม ิับเป็นระยะ ว่jเสียสำเนียเป็นัหัวะ่ะโน เอาฮูฮฮฮฮฮฮฮ
"แ ….แฮ่ๆ รอ นอื่นบาไ้ไหม (ไฟับ)รีบไปไหนว่ะ ทา็รุบะ หินเ็มไปหม ทา็มื เิน้าหน่อยมันะายหรือยัั้นฮะ เอาฮูฮฮฮฮฮฮ (ไฟิ)"
“ หะอ่ะไรน่ะไม่ไ้ยินเลย” พูยยิ้มส่ วามสใสอีรอบ
"อย่าให้ ลับิล์ ไ้ ่อนนะ (ไฟับ) แรู้ไหม ัน …………เป็น ใร แฮ่แฮ่ (ไฟับ)เอาฮูฮฮฮฮฮฮ (ไฟิ) แ อุ,,,,,,,,,,,เอ (ไฟับ) …………..ีแน่น เอาฮูฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ (ไฟิ) ันะเ้าหั ……..แฮ่ ภาร แฮ่ ๆ ิอแ (ไฟับ) แน่ น่นอน เอาฮูฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ (ไฟิ) "
ผมเริ่มวิ่ เหยาะ ลทาลา ามแม่น้ำที่สวนลับ อนามาไปเรื่อยๆ ยาวๆ ฟัาน้ำเสียที่พูเรื่มมีอาาร ระท่อนระแท่น และอาารหายใไม่ทันอใรบาน ผมยิ้มในใ สมน้ำน่า
“แรอัน้วย ั้นเป็น (ไฟับ)เอาฮูฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ นั้นที่สูว่าแนะ ไม่ไ้ยินหรอ (ไฟิ)”
ความคิดเห็น