เด็กหญิงตานี

เด็กหญิงตานี

         เรื่องราวของ 'ตานี' เด็กหญิงตัวป้อมหัวกลมไว้ทรงหน้าม้าวัยประถมหนึ่ง ทายาทคนสุดท้องของร้านกล้วยแขกหน้าซอยสี่  ที่จะมาบอกเล่าชีวิตของเด็กหญิงตัวจ้อยให้กับพี่ป้าน้าอา ในแต่ละวัน ความสนุก ความกลัว ฉบับเด็กๆ  พ่วงด้วย 'พี่หมาก'  พี่ชายบ้านท้ายซอยวัยมัธยมสอง ที่จะมาร่วมแจมความสดใสในทุกๆ เรื่องเล่าของตานี 

          "ใช่ค่ะ ที่บ้านตานีขายกล้วยแขก กล้วยทอด กล้วยเชื่อม ขนมกล้วย และทุกอย่างที่เกี่ยวกับกล้วย แต่ตานีไม่ชอบกล้วยหอมคะ กลิ่นมันหอมแปลกๆ แต่ถ้าใครเอาขนมเค้กกล้วยหอมมาให้ ตานีจะกินค่ะ'

(ฉายแววสายกินแต่เด็กเน้อตานี)

          “พิมใจ ถ้าเธอยังแอบอยู่ตรงนั้นแล้วล่ะก็ ตานีจะไปฟ้องครูไหวนะ” เด็กสาวดุเพื่อนร่วมชั้นหลังบังเอิญพบว่าอีกฝ่ายนั่งยองอุ้มลูกแตงโมที่ลุงภารโรงปลูกไว้ในแปลงเกษตรท่ามกลางเครือเถาและใบที่ดกไปด้วยขนของต้นแตง

“ชู่ว!! อย่าเอ็ดไปสิตานี เราหิวน่ะ ยังไม่ได้กินข้าว”

--------------

ฟุ่บ!!

เสียงทรุดตัวลงอย่างรวดเร็วจากข้างหลังทำเอาตานีขนลุกชัน รีบหันไปมอง

“เจ๋ง! เป็นอะไรน่ะ” เด็กสาวรีบรี่เข้าไปหาเพื่อนตรงหน้า ฝ่ายนั้นทำหน้าเหยเกน้ำตาเล็ด ทำท่าเหมือนจะครางออกมาแต่ไร้เสียง มือน้อยกลับกุมแขนข้างขวาอย่างแน่นถนัด

.........

“โถ เจ๋งนะเจ๋ง ครูไหวบอกว่ากระดูกอ่อน หกล้มนิดเดียวแขนเดาะเลย”

อยากลองแต่งเรื่องราวสมัยตัวเองยังประถมย้อนวัยไปเมื่อสิบปีก่อน ในยุคที่ต่างจังหวัดในชนบทยังใช้โทรศัพท์พกพาแบบมีปุ่มกด เด็กๆ พากันปั่นจักรยานกันเป็นคณะไปโรงเรียน  แอบปีนรั้วกำแพงไปซื้อหมูปิ้งและน้ำแข็งไสข้างโรงเรียน  กลุ่มเด็กชายสุดห่ามท้าวัดใจนัดรุมต่อยที่สะพานแม่น้ำข้ามหมู่บ้าน  เมื่อครั้งที่ชายเสื้อนักเรียนและหนังยางรัดคือที่เก็บเงินกันหล่นชั้นดียามวิ่งเล่น  หลากหลายวีรกรรมที่ได้รับบทลงโทษคือไม้เรียวและก้านมะยม และเรื่องราวอื่นๆ ในวัยเด็กที่ทุกคนล้วนเคยประสบจนเกือบลืมเลือนไปแล้ว 
เราจะพากันย้อนความทรงจำและปลุกอดีตในวัยเด็ก พาทุกคนกลับไปเป็นเด็กพร้อมเด็กหญิงตานีอีกครั้ง 

อยากลองเขียนให้เป็นพื้นที่เก็บความทรงจำ เบาสมอง ยิ้มออก หากใครผ่านมาอ่าน ก็มาร่วมแชร์ประสบการณ์ความทรงจำวัยเด็กกันได้ค่ะ ...

เปิดเรื่อง ๖ กุมภาพันธ์  ๒๕๖๒

ติ๊บคำวา