[Fic:jujutsu Kaisen]Gojo satoru x oc |เดียวดายกลางสายลม|

“ฉันไม่เหมือนพี่ชายเลยสักนิด ฉันคิดว่าเราอาจจะไม่ใช่พี่น้องกันจริงด้วยซ้ำ” ดวงตาสีไข่มุกแววโศรก นั่นเป็นคำพูดตอนเด็กที่บอกออกไปเมื่อเห็นรูปผู้เป็นพี่ครั้งแรก เขาไม่เคยกลับมาหา ไม่แม้แต่จะตามหา ไม่มีตอนไหนที่รู้สึกถึงความรัก

“ฉันเหลือพี่แค่คนเดียวนะ” 

จนกระทั่งได้รับรู้เหตุการณ์บางอย่าง “ไม่จริงหรอกค่ะ พี่เป็นคนแข็งแกร่ง เขาไม่ตายแน่นอน” น้ำเสียงที่สั่นและความไร้เดียงสาในวัยเด็ก นั่นเป็นวันเดียวที่เขาส่งจดหมายมาเป็นฉบับแรก

“ไคยะ เป็นเด็กดีนะ”

“ช่วยมีชีวิตอยู่อย่างเงียบๆ”

“เหมือนกับว่าได้ตายไปแล้ว”

“น้องเป็นคนพิเศษ ได้โปรดอย่าเกลียดคนอ่อนแอและลงเอยแบบพี่”

“ลาก่อน”

การมองเห็นที่ขุ่นมัวจนเกือบมืดบอดกลับกลายเป็นวิสัยทัศที่ชัดเจนทันทีที่เปิดจดหมาย

ไคยะ

15Y

 160 cm

“ถ้ารู้ว่าฉันทำอะไรเอาไว้ เธอคงหายไปตลอดชีวิต”

สวัสดีค่ะ ขอดักก่อนเลย! น้องหน้าเหมือน ฮินาตะ ฮิวงะ ใช่ไหมคะ! ไรท์ก็คิดแบบนั้นตอนวาดเหมือนกันค่ะ! 

คำเตือน

เรื่องนี้เกิดจากการสมมติ

จะพยายามลงให้ได้มากที่สุดเพราะติดเรียนค่ะ ปัญหาสุขภาพตอนนี้ก็มีค่ะขาดน้ำตาลไปเลี้ยงสมอง แต่จะพยายามนะคะ