คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เริ่มผจญจัยและความยุ่งยากระหว่างผจญภัย
Kohaku หลังเดินผ่านโรงเรียนเขาก็โพกัสไปที่ตีนเขา Inari ก่อนจะเจอสิ่งชีวิตประหลาดก้อนขนนุ่ม ๆ คล้ายก็ไม่เชิงสุนัขกำลังขวางทางไปเขาอยู่
‘โอ้ย ตัวบ้าไรขวางทางเนี่ยแล้วยังงี้จะผ่านไปยังไงเนี่ย’ Kohaku เอามือก่ายหน้าผากเลย
“เฮ้อ…อย่างที่ฉันคิดไว้เลยเธอคงไม่สามารถไปภูเขา Inari ได้ เพราะ Moninis ป่าเหล่านี้สิน่ะ ฉันสงสัยจริง ๆ นี้น่าจะเป็นฝีมือของภูติชั่วร้ายสิน่ะ เอาล่ะ Kohakuคุง ลองใช้ความสามารถเวทมนตร์ของเธอที่ฝ่ามือดูสิเดียวครูสอนวิธีนี้ให้เองน่ะ” Chabashira เขามาเพื่อที่จะสอน Kohaku วิธีรับมือปีศาจน้อยเหล่านี้
‘สวรรค์มาโปรดแล้ว ดีน่ะที่อาจารย์มาช่วยเรา’ Kohaku น้ำตาแทบไหลเขานึกแล้วว่าเขาคงต้องจัดการปัญหานี้คนเดียวแล้ว
หลัง Chabashira สอนเวทย์ให้ Kohaku เสร็จเขาก็ใช้มือตัวเองตะปบฝูง Monini จนพวกมันสลายกลายเป้นควันหมด
“ที่นี้เธอคงไม่มีปัญหาระหว่างทางแล้วสิน่ะ แล้วก็ระหว่างทางฝึกทักษะนี้ให้คล่องแล้วกันน่ะ อีกอย่างพวกมันกลายเป็นควันไปแล้วน่ะตอนที่เธอโจมตีพวกมันดูเหมือนไม่ใช่ปีศาจน้อยจริง ๆ นั้นและ เฮ้อ……เป็นเวทมนตร์ประเภทไหนน่ะที่พวกภูติชั่วร้ายใช้น่ะเอาล่ะถ้าเธอมีปัญหาอะไรก็มาหาฉันที่โรงเรียนได้ทุกเมื่อน่ะ อ้ออีกอย่างฉันเตรียมที่นอนปูพื้นให้เธอน่ะถ้าเธอเหนื่อยก็กลับมานอนได้ทุกเมื่อน่ะ ฉันต้องไปเตรียมบทเรียนอื่นสอนล่ะไว้เจอกันใหม่น่ะ Kohaku คุง” Chabashira หลังพูดเสร็จเขาก็เดินกลับโรงเรียนเลย
“จ้า อาจารย์ขอบใจมากน่ะครับ” Kohaku รู้สึกว่ายังมีคนที่รู้สึกแคร์ตัวเองอยู่บ้าง ‘ไม่เหมือนองคเหมียวจิเวรนั้นเอาแต่พูดอะไรก็ไม่รู้เทคนิคอะไรก็ไม่บอกอาจารย์เราบอกละเอียดยิบเอาล่ะเราไม่ควรเสียเวลาตรงนี้’
Kohaku เดินฟาร์มมอนไปเรื่อยจนเขาโดนโจมตีเข้าให้แล้ว
“โอ้ย!!!! มันเจ็บน่ะเฟ้ยไม่นึกว่า Moninis ป่าเหล่านี้โจมตีเป็นด้วย” Kohaku ถึงกับสบถเขาตะปบ Monini ตัวที่โจมตีเขาไปกลายเป็นควันทันที่
Kohaku เดินฟาร์มมอนและเงินได้สักพักก็เจอทางที่จะไปต่อแต่….
‘เกือบโจมตีแล้วแหะ ดีน่ะที่เราเห็นก่อนว่า Monini กลุ่มนี้ไม่ใช่ Monini ป่าแต่เป็น Monin ผ่านการ Tame แล้วสิน่ะ’ Kohaku สังเกตเห็นสร้อยคอที่คล้อย Monini กลุ่มนี้
“เอาเป็นว่ากลับไปหาอาจารย์ดีกว่าเพื่อเขาช่วยได้” Kohaku พูดกับตัวเอง
ณ โรงเรียนของ Chabashira หลัง Kohaku เปิดประตูมาก็เจอ Kinari กำลังอ่านตำราเรียนอยู่เลย
“เป็นไงบ้าง เจอเบาะแสภูติชั่วร้ายไหม” Kinari ถามหาความคืบหน้าในการตามจับภูติชั่วร้ายเขาอยากได้บ้านคืนเร็ว ๆ
“ฉันคิดว่าน่าเป็นลูกสาวของ Tambo ที่ชื่อว่า Mai น่าจะมีส่วนเอี่ยวด้วยน่ะเพราะเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยเลยน่ะ” Kohaku ตอบอย่างมั่นใจเลย
“อะไรน่ะมั่วแล้วมั้ง เธอไม่ชื่อ Mai เธอชื่อ Nui เฟ้ย หัดจำใส่สมองไว้บ้าง” Kinari ถึงกับกรอกตาอย่างเหนื่อยใจ
“เงียบน่าจะชื่อ Mai หรือ Mei ไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น” Kohaku พูดตัดบทเลย
“สำคัญสิ นี้ต้องย้ำให้อีกกี่ครั้งเธอว่าชื่อ Nui ไม่แปลกใจเลยที่เธอไม่มาโรงเรียนวันนี้น่ะ” Kinari ตัดพ้อด้วยความเสียใจ
Kohaku เลยเดินไปที่นอนอยากจะของีบสัก 2-3 ชั่วโมง เขาไม่ไหวกับเรื่องแบบนี้แล้ว พอเขานอนหลับแล้วทุกอย่างมืดลง มีเสียงกระซิบว่า ‘เจ้าต้องความสุขในอนาคตข้างหน้าไหม’ Kohaku บอกว่า “ต้องการมาก ๆ เลยน่ะถ้าขอให้เป็นจริงได้จะดีมากเลย”
‘แม้จะต้องอยู่เส้นทางแห่งการเสียสละเจ้าก็จะยอมใช่ไหม’ เสียงกระซิบดังขึ้นเรื่อย ๆ
“เออ…ตราบใดที่ออกจากเมืองบ้า ๆ แบบนี้ฉันก็ยอมรับก็ได้” Kohaku ตอบในความฝันอย่างเหนื่อยใจเลย
“เก้าหาง….เก้าหาง นายเป็นไรไหม” มีเสียงที่คุ้นเคยปลุกเขาขึ้น
Kohaku รีบสะดุ้งตื่นก่อนมองนาฬิกาเขาหลับลึกไปได้ 1 ชั่วโมง ก่อนจะลุกออกจากที่นอนอย่างรวดเร็วก็ตกใจเมื่อหน้าผู้เยือนครั้งนี้
“Angel…ทำไมนายมาอยู่ห้องนี้ได้น่ะ”
“ผมแวะโรงเรียนมาเพราะหลงทางน่ะสิ แล้วบังเอิญมาเจอนายนอนมีอาการฝันร้ายน่ะสิ”
“คือ….มันเป้นความฝันที่แปลกมากมีเสียงกระซิบถามฉันว่าจะเอาไงกับอนาคตของฉันเองน่ะ” Kohaku ตอบไปตามตรง
“บังเอิญจังเลยน่ะ…เปล่าน่ะไม่มีไรน่ะ คุณจิ้งจอกเก้าหาง ไม่ว่าอนาคตเธอจะเลือกยังไงมันขึ้นอยู่กับนายน่ะอย่าทำให้ความคิดของนายโดนพลังปีศาจกัดกินแล้วกันน่ะ..แล้วก็ก่อนผมออกจากห้องนี้ไปช่วยเก็บนี้ไว้หน่อยน่ะเอาเป็นว่าถือความเมตตาของคุณจิ้งจอกเก้าหางที่ช่วยผมไว้ตอนนั้นแล้วกันน่ะ”Angel ยื่นกระดาษสีน้ำเงินให้ Kohaku
“มันคือกระดาษอะไรน่ะ” Kohaku ถามด้วยความงุนงง
“อ้อ มันเป็นกระดาษเขียนผลดวงให้คนดูดวงผมต้องการให้นายเก็บไว้เป็นของที่ระลึกเพื่อช่วยขจัดภัยร้ายต่าง ๆ ได้น่ะแล้วก็เป็นหลักฐานความสัมพันธ์ของเราด้วยน่ะคุณเก้าหาง” Angel กล่าว
“ได้น่ะ….ฉันจะเก็บมันไว้เป็นอย่างดีน่ะ” Kohaku ยังมองกระดาษสีน้ำเงินอย่างสงสัย
“ขอบใจน่ะคุณเก้าหาง ตอนนี้ผมต้องไปหาอาจารย์ของคุณล่ะ” Angel เดินออกจากห้องนอนของเขาไปเลย
‘เรียกว่าบังเอิญเกินไปได้ไหมน่ะ เวลาเราจะไปย่าน Sando ก็เจอ Angel แล้วครั้งนี้เรากลับไปโรงเรียนก็เจอ Angel เดียว ๆ ไม่ใช่เวลามาคิดแบบนี้เราต้องตามหาภูติชั่วร้ายต่อ’ Kohaku รีบสะลัดความคิดฟุ้งซ่านของเขาออกไปก่อนจะโฟกัส
Kohaku เดินไปที่โต๊ะของอาจารย์เลยก็เจอ Anel อยู่ด้วย
“Angel….นายมาทำไรที่นี้อีกล่ะ”
“หวัดดีอีกครั้งคุณเก้าหางคือ…ครั้งนี้ผมเดินแถวย่าน Sando เพราะคุณไปไหนไม่รู้นานมากเลยน่ะแล้วผมก็หลงทางน่ะเลยขอให้ผู้ชายคนนี้ช่วยน่ะแต่เขามีเรียนมีสอนพอดีเลยพาผมมาอยู่ที่นี้ก่อนไปน่ะ ” Angel อธิบายเหตุผลที่ตัวเองอยู่ตรงนี้
“แหะๆ เป็นความผิดของฉันเองด้วยและไม่น่าปล่อยนายไว้ที่โน้นตามลำพังเลย..อาจารย์เขาคนนี้ชื่อ Angel เป็นหมอดูดวง ฉันเองก็ทึ่งน่ะที่เขาบอกมาแบบนั้นน่ะ” Kohaku รีบแนะนำเพื่อนใหม่ให้อาจารย์ของตัวเองรับทราบเลย
“ฉันชื่อ Chabashira Kintoki ฉันสอนการคิดเลขด้วยลูกปัด อ่าน เขียน ร่วมไปถึงศาสตร์เวทมนตร์ในโรงเรียนแห่งนี้น่ะ เธอและ Kohaku เหมือนจะรู้จักกันมานานแล้วสิน่ะ อืม…หมอดูดวง ถ้าเดาไม่ผิดเธอก็คงทำอาชีพหาบเร่ขายสินค้าต่างถิ่นด้วยสิน่ะแต่ตอนนี้ที่ภูเขา Inari มันอันตรายน่ะเธอควรอยู่ที่นี้สักพักหนึ่งไปก่อนน่ะ” Chabashira Kintoki แนะนำอย่างเป็นกันเอง
“คงต้องเป็นอย่างงั้นน่ะอาจารย์ของคุณเก้าหางผมก็มีแผนที่จะพักอยู่ตรงนี้แล้วน่ะขอบรบกวนด้วยน่ะครับ” Angel พูดอย่างสุภาพ
“ในเมื่อเป็นแบบนั้น อ้อ Kohuku คุงเธอว่างใช่ไหมล่ะช่วยพา Angel ทัวร์เมืองนี้ให้หน่อยน่ะเธอรู้จักเมืองนี้เป็นอย่างดีเลยนิแล้วก็อาจารย์แน่ใจว่า Chiharu คงอยากพบเพื่อนใหม่ด้วยน่ะ” Chabashira เริ่มใช้งาน Kohaku เพราะเขาคงไม่ว่างพา Angel ทัวร์เมือง เพราะไหน ๆ Kohaku ก็มาแล้ว
“เอ๊ยยยยยย อาจารยยยยยย์ ฉันยุ่งกับการตามหาภูติชั่วร้ายอยู่น่ะ ฉันรู้ว่าฉันรับปากว่าจะทำธุระให้อาจารย์แต่ว่าร้านเหล่านั้นแบนฉันไม่ให้เข้าไปน่ะสิและฉันไม่มีอารมณ์จะกลับย่าน Sando ด้วยน่ะ” Kohaku นึกเหตุการณ์ที่ย่าน Sando เขาอยากจะบ้าตายเพราะต้องกลับไปที่นั้นอีกรอบแล้ว
“ฮ่า ๆ แต่ขณะที่การผจญภัยของเธอยังต้องการเตรียมเสบียงหรือแช่น้ำออนเซ็นเพื่อคลายความเครียดหลังการผจญภัยของเธอด้วยน่ะเอาเป็นว่าถือเป็นโอกาสที่ดีเลยน่ะที่จะเปลี่ยนภาพพจน์ของเธอต่อเจ้าของร้านเหล่านั้นขณะที่พา Angel ไปทัวร์น่ะ” Chabashira ขำเบา ๆ เมื่อเห็นท่าทางช็อกของ Kohaku
“ก็ได้ ๆ อาจารย์… Angel ตามฉันมาน่ะอย่าให้ห่างเลยน่ะเดียวหลงทางอีก” Kohaku จึงตอบรับคำขออย่างช่วยไม่ได้เลย
“คะ..ครับ คุณเก้าหางเก้าหาง ” Angel กล่าวด้วยความเหงื่อตกแล้วจึงเดินตาม Koharu
“นั้นใครที่มากับนายน่ะ Kohaku เป็นเด็กนักเรียนใหม่เหรอ?” Kinari ถามด้วยความสงสัยทันที่
“ผมชื่อ Angel กะจะมาพักแรมที่นี้น่ะคุณเก้าหางกำลังจะพาผมทัวร์เมืองน่ะ ยินดีได้พบคุณ” Angel แนะนำตัวอย่างสุภาพ
“เราชื่อ Kinari น่ะ เราทำงานเป็นพ่อบ้านแห่งศาลาเทพ Izanari ถ้านายเจอเราที่นั้นพูดคุยกับเราได้ตลอดเวลา Kohaku, น่ายินดีน่ะเนี่ยที่นายพาเขาทัวร์เมืองครั้งแรกในชีวิตของนายน่ะ” Kinari แซว Kohaku ไปในตัวด้วย
“ฉันไม่ได้อยากทำอะไรแบบนั้นเลยน่ะ อย่าเข้าใจผิดล่ะ”
“นายไม่จำเป็นพูดอะไรแบบนี้เลยรู้ไหมเป็นเรื่องที่ดีที่นายทำอย่างอื่นบ้างไม่ใช่แกล้งคนอื่นไร้สาระไปวัน ๆ น่ะและเราเองก็ต้องทำตามนายบ้างแล้วน่ะอยู่ศาลาเทพ Izanari ไม่ค่อยมีไรให้ทำด้วย” Kinari
Kohaku กลอกตาใส่ Kinari อย่างช่วยไม่ได้ก่อนพา Angel ออกไปจากโรงเรียน
ณ ศาลเจ้าหลัก Izanari
“มาถึงล่ะที่นี้คือ ศาลเจ้าหลัก Izanari เป็นที่สิงสถิตของท่านเทพ Izanari แห่งการเก็บเกี่ยวน่ะ แล้วก็กำลังจะมีงานเทศกาลกองไฟขนาดยักษ์จะจัดขึ้นเร็ว ๆ นี้น่ะเป็นงานที่เน้นสวดมนต์ท่ามกลางกองไฟอย่างเงียบ ๆ ไม่มีงานเลี้ยงหรือดื่มเหล้าอะไรทั้งนั้นน่ะถึงเป็นพิธีแปลก ๆ แต่ฉันก็เคารพพิธีนี้น่ะ” Kohaku อธิบายความเป็นมาของศาลเจ้า Izanari และงานเทศกาลที่กำลังจัดเกิดขึ้น
“…” Angel เริ่มมีอาการแปลก ๆ
“เป็นไรน่ะ Angel เกิดไรผิดปกติกับตัวนายอีกรอบเหรอ?” kohaku สังเกตอาการ Angel
“ผมรู้สึกแปลก ๆ ผมจะยินดีมากเลยน่ะถ้า คุณเก้าหางแนะนำสถานที่นี้เสร็จเร็ว ๆ น่ะ ” Angel ตอบด้วยอาการอย่างเหนื่อยล้าเลย
“เข้าใจล่ะ ฉันหวังว่าคงไม่ได้เป็นผลมาจากภูติชั่วร้ายน่ะ ถ้าไม่ไหวบอกได้น่ะ”
“ฉันคิดว่าฉันหูฟาดเวลาได้ยินเสียงข้างนอกเป็นเธอเองเหรอ Kohaku และ ใครน่ะ?” Chiharu เอียงหัวมองโดยมีเครื่องหมายคำถามอยู่บนหัวเลย
“เอ้ย Haruchi เขาชื่อ Angel น่ะเป็นหมอดูดวงน่ะที่เขามาที่นี้กะทันหันเพราะฉันพาเขาทัวร์เมืองไปรอบ ๆ น่ะ” Kohaku แนะนำ Chiharu ให้รู้จัก Angel เลยน่ะคิดดูแล้ว Angel คงเหนื่อยน่ะเลยถือวิสาสะแนะนำแทนเลย
“ผะ..ผมชื่อ Angel น่ะ คุณ Haruchii ยินดีที่ได้พบคุณน่ะ” Angel แนะนำตัว
“ฉันชื่อ Haruchii แล้วแต่เรียกเลยน่ะเป็นแม่บ้านประจำศาลาเทพเจ้า Izanari ฮิฮิ.. ชื่อจริงฉันเป็น Chiharu น่ะแต่เรียกชื่อ Haruchii ก็ได้น่ะยินดีที่ได้พบคุณเหมือนกันน่ะ” Chiharu แนะนำแบบน่ารัก ๆ "โอ! ฉันยังทำความสะอาดที่นี้ยังไม่เสร็จเลยน่ะแล้วก็มีเรียนกับอาจารย์ Chabashira อีกน่ะ ฉันคงยุ่งหลายวันเลยน่ะ ไว้เล่นด้วยกันหลังฉันทำอะไรทุกอย่างเสร็จก่อนได้ไหมน่ะ" Chiharu ถึงกับทำท่าเศร้าสร้อยเมื่อรู้ตัวมีงานต้องทำมากมาย
“คะครับ ถ้าคุณโอเคน่ะ”
“hehe งั้นฉันต้องไปทำงานข้างในนั้นเอาล่ะฉันต้องไปแล้วน่ะ” Chiharu เดินเข้าศาลเจ้า Izanari ไปทำงานต่อเลย
“อย่างที่อาจารย์บอกน่ะเธอชอบคบคนใหม่ ๆ เธอเป็นมิตรด้วยน่ะ หลังจากนี้นายน่าจะรู้จักเธอได้ง่ายขึ้นแล้วล่ะ”
Kohaku พา Angel เดินไปถึงย่าน Sando ที่แรกเขาแวะไปคือร้านจิปาถะของ Tambo ก่อนเลย
“Kohaku….! เธอดูไม่ปกติเลยแล้วลูกสาวของฉันเป็นไงบ้างน่ะ” Tambo ถามด้วยความใจร้อนเลย
"คะ คือ ฉันขอโทษน่ะ ฉันเดินหาล่ะแล้วกลับมาที่นี้ก็โดนอาจารย์ให้พาหมอดูคนนี้มาทัวร์เมืองน่ะเขาชื่อ Angel น่ะ
“การได้ช่วยเหลือคนอื่นรู้สึกดีใช่ไหมล่ะ แล้วก็อย่าโหมหนักในการตามหาลูกสาวของฉันเพราะดูท่าทางเธอเหนื่อยมากเลยน่ะ เมื่อกี้ชื่อ Angela หรือ Donjara น่ะ ” Tambo พูดด้วยความห่วงใย
“ผมชื่อ Angel น่ะ” Angel พูดด้วยเสียงเรียบ ๆ
“เข้าใจล่ะ ฉันเองก็ไม่ได้เชี่ยวชาญภาษาต่างประเทศน่ะแล้วก็จำชื่อที่มาจากภาษาต่างประเทศไม่ค่อยเก่งด้วยน่ะงั้นฉันขอเรียก Tenshi-san แล้วกันน่ะ ”Tambo พูดอย่างอาย ๆ
‘อะไรรร น่ะ เขาจำชื่อคนภาษาต่างประเทศไม่เก่งเลยเหรอตายแล้ววว’ Kohaku ถึงกับช็อกเลยเมื่อรู้ว่า Tambo ไม่ได้เก่งภาษาต่างประเทศเท่าไหร่
“ฉันชื่อ Tambo อย่างที่เห็นนั้นและฉันเป็นเจ้าของร้านจิปาถะน่ะฉันมีลูกสาวน่ะแต่เสียดายที่ตอนนี้ลูกสาวของฉันยังคงหายตัวไปไหนก็ไม่รู้น่ะ อ้อพอดีฉันมีตำราเกี่ยวกับการทำนายดวงสำหรับเธอน่ะ ถ้าเธอจะเอาเดียวฉันค้นหาในโกดังได้เลยน่ะ” Tambo แนะนำตัวพร้อมกับเสนอสินค้าที่น่าสนใจเลยน่ะ
“ขอบคุณมากครับ คุณ Tambo ผมก็ชอบอ่านตำราเกี่ยวกับดูดวงน่ะ”
“ Tambo เขาเป็นคนดีร่างกายแข็งแรงและใจดีกับทุกคนน่ะหวังว่านายจะชอบร้านนี้น่ะนั้นและเป็นสาเหตุที่ฉันต้องหาลูกสาวของเขาด้วยน่ะ” Kohaku พูดชื่นชมเจ้าของร้านจิปาถะเป็นร้านเดียวที่ไม่ไล่เขาออกมาเหมือนร้านอื่นน่ะและเขาตัดสินใจถูกด้วยที่แวะร้านนี้เป็นร้านแรก
‘ต่อไปก็ร้านขายซูชิสิน่ะ ไปแล้วไม่รู้จะโดนไล่กลับมาไหมเนี่ย’
ณ ร้านขายซูชิของ Temari
“ยินดีต้อนรับ โอ!นายอีกแล้วเหรอ…จิ้งจอกเก้าหางแล้วนั่นใครน่ะไม่เคยเห็นแถวนี้มาก่อนเลยน่ะเธอชื่อไรจ๊ะ” Temari ตอนแรกที่เจอ Kohaku ก็พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยเลย แต่พอเห็นลูกค้าหน้าใหม่รีบเปลี่ยนน้ำเสียงสุภาพเลย
“ผมชื่อ Angel หมอดูดวงมืออาชีพน่ะ ผมกะแวะพักเมืองนี้ชั่วคราวไปก่อนน่ะ” Angel แนะนำตัวอย่างสุภาพ
“คุณพระ…. ฉันไม่ได้เห็นหมอดูดวงนานแล้วน่ะเนี่ยฉันค่อนข้างชอบอยู่น่ะไม่ว่าจะเป็นฮวงจุ้ย การศึกษาเสาหลัก 4 เสาของการดูดวงฉันใช้วิชาโดยตลอดแม้กระทั่งตอนเปิดร้านด้วย” Temari เธอทึ่งเพราะนาน ๆ จะเจอลูกค้าที่ชอบการวิชาดูดวงเหมือนกัน
“อ้อ ฉันชื่อ Temari น่ะ ฉันเปิดร้านภายใต้ชื่อ KOMACHI sweets shop ในช่วงดวงที่ดีน่ะฉันเลยขายขนมได้เยอะเลยน่ะ ได้โปรดช่วยฉันสักชิ้นหรือเหมาหมดร้านเลยก็ได้คุณหมอดูดวง” Temari แนะนำตัวอย่างเป็นกันเองและเชิญชวนให้ Angel ให้เลือกของกินได้ตามใจชอบ
“แล้วก็ เธอนานจะเห็นทำดีน่ะเนี่ยโดยการนำลูกค้าหน้าใหม่มาที่นี้น่ะ ฉันเองรู้สึกสงสัย นี้เธอไม่ได้โดนเวทมนตร์ของภูติชั่วร้ายสะกดจิตมาน่ะ” Temari มอง Kohaku อย่างแปลก ๆ แต่ก็ไม่ไว้ใจเหมือนเดิม
“เอ้ยย…มันจะเป็นอย่างงั้นไปได้ไง ฉันเดาความคิดของทุกคนได้เลยว่าฉันจะมีลูกไม้สกปรกอะไรถึงทำตัวแปลก ๆ รึเปล่าน่ะ”
“งั้นฉันคงต้องปล่อยให้เธอเดินเข้าออกร้านของฉันอิสระแล้วกันน่ะเธอก็น่าจะรู้นี่นาเพื่อเธอจะพาลูกค้าใหม่มาอีก” Temari พูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างปกติไม่เรียบเฉยใส่ล่ะ
“ขอบคุณครับ ช่วยได้มากเลย” Kohaku ใจจริงอยากจะกราบด้วยเพราะเป็นรอบทศวรรษที่เขาสามารถเดินเข้ามาในร้านแล้วไม่เจอเหตุการณ์โดนถีบออกจากร้าน
Kohaku หันมาคุยที่กำลังกันซูชิอย่างสบายใจ “Temari เธอจะมักจะเย็นชาใส่ฉันแต่รอบนี้มาแปลกแหะ รู้ทึ่งน่ะเนี่ย Angel”
“เมื่อกี้พูดว่าอะไรน่ะ……” Temari ชะโงกหัวฟังจน Kohaku แทบช็อก
“เปล่า ๆ ไม่มีไรเลยน่ะงั้นขอซื้อแซนวิชหรือซูชิอะไรทำนองนี้กันน่ะ แหะๆ ”
“เป็นเพราะเธอน่ะเนี่ยพลังแห่งโชคลาภไม่ดีเลยลอยเข้ามาหาในร้านฉันวัตถุดิบในร้านเลยไม่พอสำหรับลูกค้าคนอื่นน่ะเอาเป็นว่าฉันจะขายเท่าที่มีให้แล้วกันตามคิวน่ะ” Temari ถอนหายใจหยิบเมนูให้ดูเพราะคิวล่าสุดอยู่ Kohaku แบบพอดีเป๊ะ
Kohaku เลยต้องจำใจซื้อขนมที่นี้เลยแต่ไม่เห็นเสียหายเพราะเขากะซื้อเป็นเสบียงอยู่แล้วหลังออกจากร้านขายซูชิ Temari พร้อมกับ Angel
Kohaku ถอนหายใจโล่งเลย ‘รอบนี้ไม่โดนไล่ออกแหะ ต่อไปโรงแรมรอบนี้ขอให้เป็นแบบร้าน Temari ก็ถือว่าดีมากแล้ว
ณ โรงแรมของ Shirasame
“แกอีกแล้วเหรอเก้าหาง….ครั้งนี้ต้องการอะไรอีกล่ะ” Shirasame ถือไม้เท้าพร้อมจะหวดรอเลย
“อะไรเนี่ย? คุณเจ้าของโรงแรมก็เห็นแล้วนิครั้งฉันมาแบบสุภาพจริง ๆ พาคนมาทัวร์เมือง ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเหมือนในห้องออนเซ็นรอบก่อนแน่ ๆ ” Kohaku ถึงกับเหงื่อตกเลยเพราะเจ้าของโรงแรมจะหวดตนได้ทุกเมื่อจริง ๆ ถึงรอบที่แล้วตัวเองจะรอดโดยสวัสดิภาพก็เถอะ
“Angel นี้คือโรงแรม SHIKA-NO-YU RYOKAN Inn นายสามารถอาบน้ำที่ห้องออนเซ็นได้เลยน่ะนายจะรู้สึกดีขึ้นน่ะน้ำในนั้นเป็นน้ำแร่ธรรมชาติน่ะ” Kohaku แนะนำสถานที่แบบละเอียดยิบเพราะเขาเคยมาที่นี้เป็นประจำเพราะเคยแกล้งคนในโรงแรมเป็นประจำจึงรู้ดีที่นี้มีไรบ้าง
“แล้วนั้นใครล่ะ จิ้งจอกสีฟ้า 3 หาง นายจะมาอาบออนเซ็นหรือเช่าห้อง ถ้าไม่ฉันก็ไม่รบกวนนายสักนิดเพราะฉันไม่อยากมีธุระอะไรกับเจ้าจิ้งจอกเก้าหางตัวสีขาวนั้นอยู่แล้ว ” Shirasame พูดด้วยน้ำเรียบใส่
“ผะ ผมชื่อ Angel ผมอยากจะเช่าห้องน่ะ คุณชื่อไรน่ะ ” Angel ถามอย่างสุภาพเลย
“ฉันชื่อ Shirasame..… นั้นไม่สำคัญหรอก ถ้าเธอต้องการเช่าห้องฉันมีห้องว่างให้เช่าห้องเลขที่ 202 รับไปกุญแจห้อง” Shirasame ผลักกุญแจบนเคาเตอร์ไปให้ Angel
Kohaku จึงจูงมือ Angel มาที่มุมห้องโดยกะไม่ให้มีใครได้ยินเรื่องที่ตัวเองจะพูด
“ฮึ่ม!! เจ้านี้เป็นบุคคลยากคบหาด้วยจริง ๆ เลยน่ะครั้งนี้เขาก็หยาบคายใส่นายด้วยเหรอเนี่ยขอโทษน่ะถ้ามันทำให้นายรู้สึกแย่น่ะ ฉันพาทัวร์รอบเมืองหมดแล้วงั้นกลับกันเถอะ” Kohaku คราวนี้รีบจูงมือ Angel กลับโรงเรียนเลย
ในระหว่างที่กลับโรงเรียน
‘คุณเก้าหางไม่เหมือนที่ผู้คนในเมืองกล่าวหาเลย ดูเหมือนจะใจดีด้วยซ้ำ ฉันควรจะทำยังไงดี… ’ Angel คิดพร้อมกับมองไปที่ประตูซึ่งมีเครื่องรางไว้ผนึกจิ้งจอกเก้าหาง
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
ปล.นี้เป็นครั้งแรกน่ะเนี่ยผมแปลเนื้อหาในเกมส์ในรูปแบบนิยายเหมือนได้กลับไปเล่นเกมส์ใหม่เป็นครั้งที่ 3 ปกติผมเล่น 2 รอบเพื่อให้ชัวร์จะไม่ข้ามฉากหรือบทสนทนาบางฉากไปน่ะครับ
ความคิดเห็น